"ወእንዘ ትጸውሙ - ስትጾሙ" ማቴ፮፥፲፮
➥[ከሳምንት የቀጠለ]➥
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

➠ ወእንዘ ንጸውም - ስንጾም ጾማችንን በመቀደስ ነው

❖ በዘወረደ "ከሰማይም ከወረደ በቀር ወደ ሰማይ የወጣ የለም" ብሎ ሃይማኖትን ሰብኮን ተቀነዩ ለእግዚአብሔር በፍርሃት - ለእግዚአብሔር በፍርሃት ተገዙ[ምስባክ መዝ ፪፥፲፩] እያለ የሚመክረን ዓቢይ ጾም በሁለተኛው ሳምንት ስለ መቀደስ ይነግረናል- #ቅድስት!

❖ በዘወረደ ያልጀመረ ቅድስት፣ ቅድስት ያልተከተለው ዘወረደ እንደሌለ ሃይማኖት እንበለ ምግባር፣ ምግባር እንበለ ሃይማኖት ህልው አይሆንም ምውት ነው! አይጠቅምም [ያዕ ፪፥፲፬]

❖ የቅ/ዮሐንስ መጥምቅ ደቀ መዛሙርት የነበሩት ቅ/ዮሐንስ[ወንጌላዊ] እና ቅ/እንድርያስ ጌታችንን "አይቴ ተኃድር? - በየት ታድራለህ?" ብለው ጠየቁት። ጌታም "ንዑ ትርአዩ- ኑና እዩ" ማለት እመኑብኝ በሚያምንብኝ ሰውነት አድራለሁ አላቸው። "ወሖሩ ወርእዩ - ሄዱና አዩ" ማለት አመኑ። ከዚህ በኋላ "ወወአሉ ኀቤሁ እስከ ዓሥሩ ሰዓት" ይላል እስከ አሥረኛው መዓርገ ቅድስና ደረሱ ሲል [ዮሐ፩፥፴፰-፴፱ ትርጓሜ ተመልከት] በሃይማኖት የተከተለ በቅድስና ይውላል!

❖ ቸሩ እግዚአብሔር በባሕርይው ቅዱስ ሆኖ ሳለ እኛን ቅዱሳን ሁኑ ይለናል [ዘሌ፲፱፥፪]
❖ በምናችን ነው የምንቀደሰው የምንል ከሆነ ቅ/ጴጥሮስ እንዲህ ይለናል
" እኔ ቅዱስ ነኝና ቅዱሳን ሁኑ ተብሎ ስለ ተጻፈ የጠራችሁ ቅዱስ እንደ ሆነ እናንተ ደግሞ #በኑሮአችሁ_ሁሉ ቅዱሳን ሁኑ" ፩ኛ ጴጥ፩፥፲፭-፲፮

❖ የኛ የክርስቲያኖች ኑሮአችን ሁሉ ለእግዚአብሔር የተለየ [የተቀደሰ] ሊሆን ይገባዋል ይኸውም ሁል ጊዜ በሁሉም ቦታ በሀሳባችን፣ በንግግራችን፣ በተግባራችንም ነው

ለዚህ ደግሞ ዘወትር መታገል ሥጋንም መጎሰም ያስፈልጋል።

ከቅድስና ተለይተን እንዳንጣል ሥጋችንን እየጎሰምን ከምናስገዛበት መሣሪያዎች ዋነኛዋ ጾም ናት! [፩ኛ ቆሮ፱፥፳፯]

❖ ለጸሎት እናት ለአርምሞ እህት ለመልካም ሁሉ ምግባራት ምንጭ የሆነች ይህቺ ጾም ወደ ቅድስና እንድትመራን ልንቀድሳት ይገባናል
" በጽዮን መለከትን ንፉ፥ #ጾምንም_ቀድሱ፥ ጉባኤውንም አውጁ" እንዲል ኢዮኤል ፪፥፲፭

❖ ጌታችን እንደነገረን ጾማችን ከግብዞች ጾም መለየት[መቀደስ] አለበት [ማቴ፮፥፲፮]

ብዙዎች መጾምን ይጾማሉ የጾማቸው ዓላማ ግን ይለያያል
● ለግብዝነት የሚጾሙ አሉ [ማቴ፮፥፲፮]
● ሰውን ለመግደል ብለው የሚጾሙ አሉ [ሐዋ ፳፫፥፲፬]
● በጤና ማጣት ምክንያት ተገደው የሚጾሙ አሉ
● ለሥጋዊ ውበታቸው ብለው የሚጾሙ እንዳሉም ግልጥ ነው

✔ የእኛ ጾም ለግብዝነት ያይደለ ለትህትና፣ ለመግደል ያይደለ ለማዳን፣ ተገደን ያይደለ ወደን፣ ለሥጋዊ ያይደለ ለነፍሳዊ ውበታችን ሊሆን ይገባል

✔ ደግሞም ሆዳችንን ከምግብ ማጾም ብቻ ሳይሆን ቅዱስ ያሬድ እንዳስተማረን በዓይናችን ክፉ ከማየት በጆሮአችን ክፉ ከመስማት፣ በአንደበታችንም ክፉ ከመናገር መጾም ይገባል

❖ ይህ ካልሆነ "እኔ የመረጥሁት ጾም ይኽ ነውን?" የሚል ተግሳጽ ይከተለናል

❖ ጾማችንን በሚገባ ቀድሰን የጾምነው እንደሆነ "ዘጾመ ወጸለየ ወሰአለ እሙነ ይነስዕ እሴቶ - የጾመ የጸለየ የለመነ በእውነት ዋጋውን ይቀበላል" እንዲል በጎ ዋጋችንን እንቀበላለን

❖ ያን ጊዜ ብርሃናችን እንደ ንጋት ያበራል...ያን ጊዜ እንጣራለን እግዚአብሔርም ይሰማናል... ጨለማችን እንደ ቀትር ይሆናል፤... እግዚአብሔር ሁል ጊዜ ይመራለናል፤... እንደሚጠጣ ገነት ውኃውም እንደማያቋርጥ ምንጭ እንሆናለን፤... ከድሮ ዘመን ጀምሮ የፈረሱት ሥራዎች ይሠራሉ፤.... እኛም ሰባራውን ጠጋኝ የመኖሪያ መንገድን አዳሽ እንባላለን [ኢሳ፶፰፥፭-፲፪]

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

በሃይማኖት መሠረትነት [ዘወረደ] ጸንተን በኑሮአችን ተቀድሰን [ቅድስት] ከተነኘን የጌታችንን ትምህርት እያደመጥን፣ ቤተ መቅደሱን ሲያጸዳ እየተመለከትን በአማናዊቷ ምኩራብ እንኖራለን - ለአማናዊቷ ሙክራብ የበቃን ያድርገን! ይቆየን!

"ወእንዘ ትጸውሙ - ስትጾሙ" ማቴ፮፥፲፮
➥[ከቅድስት የቀጠለ #ዘምኩራብ]➥
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

➠ ወእንዘ ንጸውም - ስንጾም በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እንዴት መኖር እንዳለብን በማሰብ ነው

❖ ታላቁ ጾማችን በዘወረደ ሃይማኖትን አስረድቶን፤ በተረዳች ሃይማኖት እንዴት መኖር እንደሚገባን በቅድስት ሰብኮን፤ በሃይማኖት ጸንተን በምግባር በርትተን የምንኖርባትን መኖሪያ ደግሞ በሦስተኛው ሳምንቱ ይነግረናል - #ምኩራብ!

❖ በአንዲት ሃይማኖት ሆኖ በምግባር ጎልምሶ [ክርስቲያን ሆኖ] መኖር የሚፈልግ ሰው እንዲህ ያለው ህይወት የት እንደሚኖር ካላወቀ በከንቱ ይባዝናል እንጂ ክርስቲያናዊ ህይወትን መኖር አይቻለውም

◎ ከበረቷ ውጪ የምትባዝን በግ የተኩላ ሲሳይ ትሆናለች እንጂ አትጠቀምም ስለዚህ መድኃኔ ዓለም ክርስቶስ በወንጌል " ከዚህም በረት ያልሆኑ ሌሎች በጎች አሉኝ፤ እነርሱን ደግሞ ላመጣ ይገባኛል ድምፄንም ይሰማሉ፥ አንድም መንጋ ይሆናሉ እረኛውም አንድ" አለን [ዮሐ ፲፥፲፮]

◎ዛሬ በቅዳሴ ላይ በንፍቁ ካህን የተነበበው የመጽሐፍ ክፍል ይሄንኑ ያስረዳናል -ሐዋ ፲፥፩-፱
"...ቆርኔሌዎስ የሚሉት አንድ ሰው ነበረ፤ እርሱም ከቤተ ሰዎቹ ሁሉ ጋር እግዚአብሔርን የሚያመልክና የሚፈራ ለሕዝብም እጅግ ምጽዋት የሚያደርግ ወደ እግዚአብሔርም ሁልጊዜ የሚጸልይ ነበረ"
ቆርኔሌዎስ ምንም እንኳን እንዲህ ባለ የተመሰገነ ሕይወት ቢኖረውም ይህ አኗኗሩ ትርጉም የሚኖረው ወደ ቤተ ክርስቲያን በጥምቀት ሲጨመር ነውና መልአኩ ጴጥሮስን አስጠርቶ እንዲጠመቅ ነገረው።
ቆርኔሌዎስ በምኩራብና በቅድስት ያለ በግ ነበረና እግዚአብሔር መልአኩን ልኮ ወደ በረቲቱ ምኩራብ አመጣው

❖ በቤተ ክርስቲያን ስንኖር ብዙ አይነት አኗኗር አለና እንዴት ሆነን በምን አይነት አኗኗር መኖር እንዳለብን ልናውቅ ያስፈልገናል
" ብዘገይ ግን፥ በእግዚአብሔር ማደሪያ ቤት መኖር እንዴት እንደሚገባ ታውቅ ዘንድ እጽፍልሃለሁ፤ ቤቱም የእውነት ዓምድና መሠረት፥ የሕያው እግዚአብሔር ቤተ ክርስቲያን ነው" ፩ኛ ጢሞ ፫፥፲፭

● ቤተ ክርስቲያን አንዲት ናትና በመከፋፈል ልንኖርባት አይገባም

● ቤተ ክርስቲያን ቅድስት ናትና በርኩሰት ሆነን ልንኖርባት አይገባም

●  ቤተ ክርስቲያን ኩላዊት ናትና ዘረኞች ሆነን ልንገኝባት አይገባም

● ቤተ ክርስቲያን ሐዋርያዊት ናትና ከሐዋርያትና በእነርሱ እግር ከተተኩ አበው ከተቀበልነው ወግ ውጪ ልንሆንባት አይገባም

● ቤተ ክርስቲያን የበጎች በረት ናትና የተኩላ፣ የጅብ፣...... የአራዊት ጠባይ ይዘን በውስጧ መገኘት አይገባም

❖ የጸሎት ቤት በሆነች በእግዚአብሔር ቤት
◎  #ሀና_ወለተ_ፋኑኤል_በጾምና_በጸሎትም_ሌሊትና_ቀን_እያገለገለች_ከመቅደሱ_ሳትለይ_ኖረች [ሉቃ፪፥፴፯]

◎ #ስምዖን_አረጋዊ_ትንቢቱን_በመጠባበቅ_ኖረ [ሉቃ፪፥፳፭-፴፪]

● አይሁድ ግን የጸሎቷን ቤት በንግድ ተሰማሩባት ለቤቱ የሚቀናው ጌታችንም እየገረፈ አስወጥቶ "ወኢትረስዩ ቤተ አቡየ ቤተ ምሥያጥ - የአባቴን ቤት የንግድ ቤት አታድርጓት" አለ [ዮሐ ፪፥፲፮]

❖ አባ ጊዮርጊስ ዘጋስጫ ቅድስት ቤተ ክርስቲያንን "መንፈሳዊት ዓውድ መዝገበ ሥርናይ እንበለ ክርዳድ - መንፈሳዊት መመላለሻ እንክርዳድ የሌለባት የስንዴ መሰብሰቢያ" ይላታል

◉ በመንፈሳዊቷ መመላለሻ በዘረኝነት፣ በዓለማዊነት፣ በትዕቢት ለተመላለስን- ወዮ!
◉ የስንዴ መከማቻ በሆነችዋ ጎተራ እንክርዳድ ሆነን ለተገኘን ለኛ - ወዮ!

እግዚአብሔር የቤቱ ቅናት ይበላዋል ከማንም በላይ እርሱ ስለቤቱ ይቀናል። እስካሁን ጅራፉን ያላነሳብን ምን አልባት ከነፍሳችን በሽታ እንድንፈወስ መጻጉነታችንን እየታገሰን እንጂ ኃጢአታችንን ወድዶልን አይደለም! ይቆየን!
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

"ወእንዘ ትጸውሙ - ስትጾሙ" ማቴ፮፥፲፮
➥[ ከምኩራብ የቀጠለ #ዘመጻጉዕ]➥
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

➠ ወእንዘ ንጸውም - ስንጾም ከደዌ ነፍስ በመፈወስ ነው

❖ የዓቢይ ጾም ሳምንታት እንዳስተማሩን በዘወረደ ሃይማኖቱ የጸናለት በቅድስት ምግባሩ የቀናለት በምኩራብ መኖሪያውን ያደረገ ሰው በዚህ አኗኗሩ ለመጽናት መታገል አለበት
❖ የትግሉ ምክንያት በዚህ አይነት ሕይወት እንድንኖር  የማይወድ ጠላት አለብንና ነው። እርሱም ዲያብሎስ ነው።
" መጋደላችን ከደምና ከሥጋ ጋር አይደለምና፥ ከአለቆችና ከሥልጣናት ጋር ከዚህም ከጨለማ ዓለም ገዦች ጋር በሰማያዊም ስፍራ ካለ ከክፋት መንፈሳውያን ሠራዊት ጋር ነው እንጂ" እንዲል ኤፌ ፮፥፲፪

❖ ጠላት እኛን ሲያደክመን ስለሚገጥመን ደዌ የሚያስተምረን የታላቁ ጾማችን ክፍል - #መጻጉዕ ነው!

❖ ደዌ ዘሥጋ ደዌ ዘነፍስ አለ - የሥጋ የነፍስ ህመም/በሽታ።

ደዌ ዘሥጋ በልዩ ልዩ መንገድ ይመጣል [ዮሐ ፭- ትርጓሜ]
◎ እንደ ጢሞቴዎስ ለንጽሕና የሆነ ደዌ ዘንጽህ አለ [፩ኛ ጢሞ፭፥፳፫]
◎ እንደ እዮብ ለዋጋ የሆነ ደዌ ዘዕሴት አለ [ኢዮ፪]
●ሄሮድስ እንደደረሰበት ያለ ደዌ ዘመቅሰፍት አለ
●እንደመጻጉዕ ያለ ደዌ ዘኃጢአትም አለ [ዮሐ፭፥፲፬]

➥ ደዌ ዘሥጋ ለንጽህና ለዕሴት ከሆነ ቢታገሱት ዋጋን ያሰጣል
ቅዱስ ጳውሎስ የሚለውን ተመልከቱ "የሥጋዬ መውጊያ፥ እርሱም የሚጎስመኝ የሰይጣን መልእክተኛ ተሰጠኝ፤ ይኸውም እንዳልታበይ ነው።ስለዚህ ነገር ከእኔ እንዲለይ ሦስት ጊዜ ጌታን ለመንሁ። እርሱም። ጸጋዬ ይበቃሃል፥ ኃይሌ በድካም ይፈጸማልና አለኝ" ፪ኛ ቆሮ ፲፪፥፯-፱

➥ የመቅሰፍት ኃጢአት ከሆነም በንሰሀ ይርቃል በምስጢረ ቀንዲል ይፈወሳል።

"ከእናንተ የታመመ ማንም ቢኖር የቤተ ክርስቲያንን ሽምግሌዎች ወደ እርሱ ይጥራ፤ በጌታም ስም እርሱን ዘይት ቀብተው ይጸልዩለት። የእምነትም ጸሎት ድውዩን ያድናል ጌታም ያስነሣዋል፤ ኃጢአትንም ሠርቶ እንደ ሆነ ይሰረይለታል" ይላል ያዕ፭፥፲፬-፲፭

❖ከደዌ ሥጋ ይልቅ የሚከፋው ደዌ ዘነፍስ ነው።
ሥጋችን በባዕድ (Bacteria ወይም Virus) ሲወረር ህመምተኛ እንደሚሆን ነፍሳችንን የዲያብሎስ ግሳት ሲወራት ህመምተኛ ትሆናለች

ተወዳጆች! መዝሙር ማድመጥ ሰልችቶናል? ቃለ እግዚአብሔር የመመገብ ፍላጎታችን ቀንሶብናል? ወደ ቤተ እግዚአብሔር ለመሄድ አቅቶናል? የአገልግሎት ሙቀታችን ቀንሶ ብርድ ብርድ ብሎናል? እንግዲህ ነፍሳችን ታማለችና ምን እንጠብቃለን?!

ለሥጋችን ምግብ ከዘጋን፣ ብርድ ብርድ ካለን፣ እንደልባችን መንቀሳቀስ ካቃተን ታመናልና ፈጥነን ወደ ሆስፒታል እንደምንሄድ የነፍሳችን ጤንነቷ ሲታወክብንም ወደ አማናዊቷ ሆስፒታል ወደ ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ሄደን ከነፍሳችን ዶክተሮች ካህናት ጋር በመገናኘት እነርሱ በሚሰጡን ህክምና ወደ ጤንነታችን መመለስ ይኖርብናል

❖ ነፍሳችን ከልዩ ልዩ ደዌያት የራቀች እንደሆነ ብዙ ነገራችን ይስተካከልልናል

በማቴ ፱፥፳፯ የተጠቀሱት ሁለቱ ዕውሮች የለመኑት ልመና #ማረን የሚል ነበር ጌታችን ግን ዓይናቸውን አበራላቸው ለነፍሳችን ምህረትን የለመንን እንደሆነ የቀረው ዳረጎት መሆኑን ይህ ታሪክ በግልጥ ያስረዳናል።

❖ምንጩን/የነፍሳችንን/ ካስተካከልን ከዚያ በኋላ ያለው የሚያስጨንቅ አይሆንም ይልቅ ከሐዋርያው ጋር "እግዚአብሔርንም ለሚወዱት እንደ አሳቡም ለተጠሩት ነገር ሁሉ ለበጎ እንዲደረግ እናውቃለን" እያልን የመንዘምርበት ምክንያት ይሆነናል [ሮሜ፰፥፳፰]።

❖በእኛ ተገብቶ የተናገረ ደራሲ "ወስክኒ ክራማተ እስከ እገብር ጽድቀ - ጽድቅን እስክሠራ ዕድሜን ጨምሪልኝ" እንዳለ ዕድሜን ለጽድቅ ስራ እንለምን በተሰጠንም ዕድሜ ከደዌ ነፍስ እንፈወስበት [መልክዐ ማርያም - ለክሳድኪ]።

ያን ጊዜ ከአቡቀለምሲስ ጋር "አሜን፥ ጌታ ኢየሱስ ሆይ፥ ና" እንላለን [ራእ ፳፪፥፳]

"ሰው የሚፈልገውን ከሠራ የሚጠብቀው ሞቱን ነው" እንዲሉ አቡነ ጎርጎርዮስ ካልዕ ለነፍሳችን የሚገባትን ካደረግን #ደብረ_ዘይትን በተስፋ እንጠብቃታለን - ይቆየን!
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
አንተ አሁን ድነኃል ወይስ አልዳንክም? ለሚሉን
ለጠያቂዎቻችን መልስ አዘል ጥያቄ እናቀርብላቸዋለን

● እስራኤል ከፈርኦን ባርነት ተላቀው ከግብጽ በወጡበት ቅጽበት ከነዓን ገብተዋል ወይስ አልገቡም?

● ከግብጽ ባርነትስ ድነዋል ወይስ አልዳኑም?

● ከግብጽ መውጣታቸው ከነዓን ለመግባታቸው ማረጋገጫ ነውን?

● ከነዓን ለመግባት ከግብጽ መውጣት ብቻውን በቂ ነውን?

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
ይህን ደግሞ ምን አመጣው? ምንስ ያገናኘዋል? የሚለን ካለ "ይህም ለአሁኑ ጊዜ ምሳሌ ነው" የሚለውን አላነበብክምን? እንለዋለን። [ዕብ ፱፥፱]
የብሉይ ታሪክ ለሐዲስ ምሳሌ መሆኑን እንዲረዳ የተወሰኑ የመጽሐፍ ጥቅሶችን አስቀምጠን ንግባዕኬ ኀበ ጥንተ ነርገር እንዲል ወደ ቀደመ ነገራችን እንመለስ ወደ ነገረ ድኀኅነትነ!!!
📖"... ይህ ምሳሌ ሆነልን. . .  እኛንም የዘመናት መጨረሻ የደረሰብንን ሊገሥጸን ተጻፈ " ፩ቆሮ ፲፥፮-፲፩
📖 ".. .  ይህም ነገር ምሳሌ ነው.. .  " ገላ፬፥፳፬
📖 ማቴ ፲፪፥፵፤ ዮሐ ፫፥፲፬ ፤ ፩ኛ ጴጥ፫፥፳፩ ፤ ...

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
እስራኤል እናቱ አገልጋዩ አገልጋዩ እናቱ በሆነችለት በሙሴ መሪነት ከአባቶቻቸው ጀምሮ ከኖሩበት ከፈርኦን አገዛዝ ከግብጽ ባርነት እንደዳኑ እኛም እናቱ እናትም አገልጋይም በሆነችለት በክርስቶስ ኢየሱስ መሪነት ከአዳም ጀምሮ አዳም ገብሩ ለዲያብሎስ ሔዋን አመቱ ለዲያብሎስ እየተባልን ጠላት የባሪያዬ ልጅ የላሜ ውላጅ እያለ እኛን ከገዛበት ከዲያብሎስ አገዛዝ ከሲኦል ባርነት ድነናል!

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
● የእስራኤል ከግብጽ መውጣት የበቅጽበት ከነዓን መግባት እንዳልሆነ ሁሉ ፶፭፻(5500) ዘመን ከኖርንበት ባርነት ድነናል ማለት ገነት መንግስተ ሰማያት ገብተናል ድኅነታችንንም አጠናቀናል ማለት አይደለም!

● ይህ የማይረዳው ካለ የከበረ ሐዋርያ ቅ/ጳውሎስን ይጠይቅ እርሱ "በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ የራሳችሁን መዳን ፈጽሙ" ይላልና [ፊልጵ ፪፥፲፪]
◎ ክርስቶስ አድኖን የለምን ስለየትኛው ያልተፈጸመ መዳን ነው የምታወራው እያሉ ይጠይቁት።
◎ እኛኮ ባመንበት ቅጽበት ድነናል የተፈጸመ እንጂ የሚፈጸም ድህነት የለንም ብለውም ይሞግቱት (ቅ/ጳውሎስ መልዕክቱን የጻፈው ላመኑት መሆኑን ልብ እንበል)

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
➥ የእስራኤል ከግብጽ መውጣት ብቻውን ከነዓን መግባት እንዳልሆነ የእኛም በአዳም በኩል ከመጣብን ዕዳ መዳን መንግስተ ሰማያት መግባት ስላልሆነ...👇👇👇

➥ እስራኤል በእግዚአብሔርና በባሪያውም በሙሴ እንዳመኑ ማመን የግድ ያስፈልጋል[ዘፀ ፲፬፥፴፩]። የማያምን ግን የድኅነት ጎዳና ላይ የለም መንገድ ስቶ ወደ ፍርድ እየሄደ ነው።

📖 "በእርሱ በሚያምን አይፈረድበትም፤ በማያምን ግን በአንዱ በእግዚአብሔር ልጅ ስም ስላላመነ አሁን ተፈርዶበታል" ዮሐ 3:18
● በሚያምን #አይፈረድበትም ይላል እንጂ አሁን ተፈርዶለታል አለማለቱን እናስተውል እምነት #ብቻውን ደግሞ ለማዳን አይበቃምና
●  በማያምን ግን #አሁን_ተፈርዶበታል ይላል ያለእምነት ደግሞ ምንም ምን ለድኅነት የሚያበቃ ሥራ መስራት አይቻልምና

➥ እስራኤል ከነዓን ለመግባት ባሕረ ኤርትራን መሻገር የግድ አስፈላጊያቸው እንደሆነ እኛም ድነን መንግስቱን ለመውረስ የግድ መጠመቅ አለብን[፩ኛ ቆሮ ፲፥፪] ባመንኩበት ቅጽበት ድኛለሁ የግድ ልጠመቅ አይገባኝም ለሚሉን  እኛ የክርስቶስ እንጂ  የሌላ ደቀ መዛሙርት አይደለንምና ከመምህራችን ከክርስቶስ የተማርነውን እንነግራቸዋለን

📖  "ኢየሱስም መለሰ፥ እንዲህ ሲል። እውነት እውነት እልሃለሁ፥ ሰው ከውኃና ከመንፈስ ካልተወለደ በቀር ወደ እግዚአብሔር መንግሥት ሊገባ አይችልም" ዮሐ 3:5

➥ እስራኤል ከሰማይ የወረደ መና ከዓለት የፈለቀ ውኃ መጠጣት እንደነበረባቸው ሁሉ እኛም
ሰው ከእርሱ በልቶ እንዳይሞት ከሰማይ የወረደ እንጀራ የክርስቶስን ሥጋውን [ዮሐ፮፥፶] ከዓለት ክርስቶስ የተገኘ ክቡር ደሙን[፩ኛ ቆሮ ፲፥፬] የግድ ልንበላና ልንጠጣ ያስፈልገናል ያለ እርሱም መዳን የለም!

📖 "ስለዚህ ኢየሱስ እንዲህ አላቸው። እውነት እውነት እላችኋለሁ፥ የሰውን ልጅ ሥጋ ካልበላችሁ ደሙንም ካልጠጣችሁ በራሳችሁ ሕይወት የላችሁም" ዮሐ ፮፥፶፫
ይህ የሚከብዳቸው ካሉ "እናንተ ደግሞ ልትሄዱ ትወዳላችሁን? " ይባላሉ እንጂ ያለቁርባን ሊድኑ አይችሉም [ዮሐ ፮:፷፯]

➥ እስራኤል ከግብጽ ወጥተው አምነው ባህረ ኤርትራን ተሻግረው ከመናው በልተው ከዓለት ላይ ከፈለቀው ውኃ ጠጥተው በሲና ተራራ የተሰጣቸውን ህግ ካልተቀበሉና በእርሱ መመራት/መኖር/ ካልቻሉ ከነዓን አይገቡም። አታመንዝር የምትለዋን በመተላለፍ ስንቶቹ በበረሃ ቀሩ! [ዘኁ፳፭]
እኛስ በተራራው ስብከት የተሰጡንን ቃላት ካልጠበቅን ከከነዓን የምትልቀዋን በዓይን ያልታየች በልብ ያልታሰበችዋን መንግስት እንዴት እንወርሳለን? [ማቴ፯፥፳፩] መንግስቱን አለመውረስ አለመዳን አይደለምን?

➥ እስራኤል ወደ ምድረ ርስት ሲጓዙ እነርሱን ከመዳረሻቸው እንዳይደርሱ ጦር ከሚገጥሙ የአሞራውያንን ንጉሥ ሴዎንን[ዘኁ፳፩] የበሳንን ንጉስ ዐግን[ዘኀ፳፩፥፴፫] ከመሳሰሉ ጠላቶች ጋር መፋለም ነበረባቸው
እኛ የአዲስ ኪዳን እስራኤሎችም (እስራኤል ማለት ሕዝበ እግዚአብሔር ማለት ነው) ወደ ርስት መንግስተ ሰማያት በምናደርገው የመዳን ጉዞ ከመንገድ ሊያስቀሩን ውጊያ ከሚገጥሙን አጋንንት ጋር መጋደል አለብን

📖 "መጋደላችን ከደምና ከሥጋ ጋር አይደለምና፥ ከአለቆችና ከሥልጣናት ጋር ከዚህም ከጨለማ ዓለም ገዦች ጋር በሰማያዊም ስፍራ ካለ ከክፋት መንፈሳውያን ሠራዊት ጋር ነው እንጂ።" ኤፌ ፮፥፲፪
📖 "... መልካም ጦርነት ትዋጋ ዘንድ ይህችን ትእዛዝ አደራ እሰጥሃለሁ" ፩ኛ ጢሞ ፩፥፲፰

➥ በዚህ ሁሉ መላእክት ሊራዷቸው[ኢያ ፭፥፲፫-፲፭] ሙሴ በእግዚአብሔር ፊት ሊቆምላቸው(ሊያማልዳቸው) [መዝ፻፮፥፳፫] እነኢያሱ ታቦቱ ሥር ተደፍተው ሊማጸኑላቸው [ኢያ፯፥፮-፲] ያስፈልጋቸዋል።
እኛንም መዳንን ለመውረስ እንድንችል የቅዱሳት መናፍስት (መላእክት) እርዳታ፣ የአማላጆች የቅዱሳን አማላጅነት ዘወትር ያግዘናል
📖 "ሁሉ መዳንን ይወርሱ ዘንድ ስላላቸው ለማገዝ የሚላኩ የሚያገለግሉም መናፍስት አይደሉምን?" ዕብ ፩፥፲፬
📖 "እናንተን የሚቀበል እኔን ይቀበላል፥ እኔንም የሚቀበል የላከኝን ይቀበላል። ነቢይን በነቢይ ስም የሚቀበል የነቢይን ዋጋ ይወስዳል፥ ጻድቅንም በጻድቅ ስም የሚቀበል የጻድቁን ዋጋ ይወስዳል" ማቴ ፲፥፵-፵፩
● የነቢያት የጻድቃን ዋጋቸው ምንድነው? መንግስቱ አይደለችምን?
"ንጉሡም በቀኙ ያሉትን እንዲህ ይላቸዋል። እናንተ የአባቴ ቡሩካን፥ ኑ፤ ዓለም ከተፈጠረበት ጊዜ ጀምሮ የተዘጋጀላችሁን #መንግሥት_ውረሱ" እንዲል ማቴ ፳፭፥፴፬
.
.
.
ሌላም ሌላም አለ እያንዳንዱን ለመዘርዘር ቦታውም ጊዜውም አይፈቅድልንም ዕውቀታችንም ይገድበናል።

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
● ወዳጆች ሆይ መዳን በሂደት እንጂ በቅጽበት አለመሆኑን አስተዋላችሁን? ስለዚህ
" ዛሬ ድምፁን ብትሰሙት ልባችሁን እልከኛ አታድርጉ. . . ወደዚያ ዕረፍት ለመግባት እንትጋ" ዕብ ፬፥፯-፲፩

ከድኅነት የምታራቁት ድነናል የምትል ፉከራ መሳይ ከንቱ ፍልስፍናችሁን ትታችሁ እርሱ ነዋየ ህሩይ እንደመከረን በመፍራትና በመንቀጥቀጥ ሆናችሁ መዳናችሁን ለመፈጸም ከቤተ ክርስቲያን ጋር አብራችሁ ትጉ!
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

"ወእንዘ ትጸውሙ - ስትጾሙ" ማቴ፮፥፲፮
➥[ ከደብረ ዘይት የቀጠለ #ዘገብርኄር]➥

✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥

➠ ወእንዘ ንጸውም - ስንጾም ቅንነት ባለበት አገልግሎት በመትጋት ነው

❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖
ዘወረደ ገብቶት በሃይማኖት የጸና፣
ቅድስት ተረድቶት መንገዱ የቀና፣
ምኩራብ መኖሪያውን ያደረገ እርሱ፣
መጻጉዕ ከመሆን የተለየች ነፍሱ፣
ደብረ ዘይት ሆኖ ጌታን የጠበቀ፣
በቅን አገልግሎት ከመትጋት ያልራቀ፣
ለእያንዳንዱ ዋጋን ሲሰጥ እግዚአብሔር፣
ያን ጊዜ ይሸለማል ነውና #ገብርኄር።

❖ በገብርኄር እሁድ የተነበበው ወንጌል [ማቴ ፳፭፥፲፬- ፴] እንደሚነግረን #ለእያንዳንዳችን ጌታ መክሊት ሰጥቶናል። በዚህ ነግዶ ማትረፍ የኛ ድርሻ ነው።  ነግዶ ለማትረፍ ወደ #ማትረፊያ ገበያ መሰማራት ያስፈልጋል ወደ ምንከስርበት ከተሰማራን ግን ከስረን በእዳ መያዛችን አይቀርም

➥ስዕል የመሳል መክሊት የተሰጠው መንፈሳዊ ስዕላትን ወደሚስልበት ገበያ ተሰማርቶ ያትርፍ እንጂ ነገረ ዓለም ወደሚሳልበት ገበያ ተሰማርቶ ነፍሳትን ከመንፈሳዊነት እያወረደ አይክሰር

➥ የድምጽ መክሊት የተሰጠው በመዝሙር ገበያ ተሰማርቶ ነፍሳትን ወደ መንፈሳዊነት ማርኮ ያትርፍበት እንጂ ወደ ዘፈን ገበያ ወርዶ አይክሰር

➥ ጽሁፍ የመጻፍ መክሊት ያለው ክፉ ጽህፈትን ጽፎ ወዮታን ከሚገበይ (ኢሳ፲፥፪) የምሥራቹን ወንጌል በጽሁፍ ጥበብ አዳርሶ ሰዎችን ወደ ጥበብ ክርስቶስ ይማርክ

➥የመናገር መክሊት ያለው በአንደበቱ ጣዕም በስብከት ገበያ ተሰማርቶ ነፍሳትን ወደ በረቱ ይሰብስብ እንጂ ክፉውን ነገረ ዓለም ወደሚናገርበት ገበያ አይውረድ

ሁላችንም በየመክሊታችን ወደ ማትረፊያ ገበያ እንሰማራ!

❖ ገና ለገና እከስራለሁ ብሎ በስንፍና መቅረት አግባብ አይደለም። አለመስራትና አለማትረፍም ቅሉ መክሰር እንደሆነ የታወቀ ነው። ቸሩ ጌታችን በሚያከስር ገበያ እንድንሰማራ አልላከንም። የሚያተርፍ ውድ መክሊት እንጂ የሚያከስር መክሊትንም አልሰጠንም።

❖አለማገልገል የፍቅር ማጣት ነው። በሃይማኖት ጸንቶ፣ በምግባር ኖሮ፣ በቤተ ክርስቲያን ያለ ሲበድልም በንሰሀ የሚገኘውን ዕረፍት ያጣጣመ ይህን ጣዕም ሌሎቹ እንዲቀምሱ አለመጣር የፍቅር ማጣት ነው!

ሐዋርያት ወደ ዓለም ለአገልግሎት የተሰማሩት ከፍቅር ተነስተው ነው። ሰውን ሁሉ ይወዳሉና ለሰው ሁሉ የሚድኑበትን መንገድ አመለከቱ። ሰዎቹ እየደበደቧቸው እንኳ ሐዋርያቱ ግን ስለ ደብዳቢዎቻቸው ድኅነት የሚተጉበት ምክንያት ፍቅር ናት!

የከበረ ሐዋርያ ነዋየ ኅሩይ ቅ/ጳውሎስ የሚለውን ተመልከቱ "በሥጋ ዘመዶቼ ስለ ሆኑ ስለ ወንድሞቼ ከክርስቶስ ተለይቼ እኔ ራሴ የተረገምሁ እንድሆን እጸልይ ነበርና" [ሮሜ ፱፥፫] እራስን አሳልፎ እስከመስጠት ያለ ፍቅር!

➥ ስለዚህ አገልግሎት በፍቅር ለፍቅር የሚደረግ የፍቅር መግለጫ ነው።

❖ የምናተርፍበትን ገበያ ትተን በሚያከስር ገበያ እንዳንገኝ። በምክንያተኝነት ተተብትበን፣ ከፍቅር ጎድለን፣ ዋጋ በምታሰጥ አገልግሎት ከመትጋት ተዘልለን፣ መክሊታችንን እንዳንቀብር ዛሬ ያውም አሁኑኑ ወደ አገልግሎት እንሰማራ! መልካም ንግድ ተመኘሁ.... ይቆየን!
✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥✥
        ሚያዚያ ገብርኄር ፳፻፲፮ዓም

ሰንበት ተማሪ ሌላ ሰንበት ተማሪን በመንገድ ሲያገኝ ወይም በአጋጣሚ ሲተዋወቅ የጠፋ የእናቱን ልጅ እንዳገኘ ልቡ በፍቅር ስስት ይቃጠላል፡፡ ኹለት የማይተዋወቁ ሰንበት ተማሪዎች ቢገናኙ ለመግባባት ጊዜ አይወስድባቸውም፤ ልቡናቸው ቀድሞ ይግባባል፡፡ ስማቸውን እንኳን ሳይተዋወቁ ስለ መስቀል ጥናት ፣ ስለ ጥምቀት ፣ስለ ደብረ ታቦር ፣ ስለ ፍልሰታ ፣ ወዘተ… ያወራሉ፡፡ አባባሉስ ቢሆን ‹‹አንድ ዓይነት ላባ ያላቸው ወፎች በአንድነት ይበራሉ - Birds of the same feather fly together›› አይደል የሚለው?

  ታክሲ ውስጥ ከጎን የተቀመጠው ሰው ሐመር ወይም መለከት መጽሔትን ከያዘ አለበለዚያም አንድ መንፈሳዊ መጽሐፍን እያነበበ ከኾነ ሰንበት ተማሪ አያስችለውም ‹‹ወንድሜን (እኅቴን) አገኘሁ›› ብሎ ሊያወራ ይቋምጣል፡፡ በክርስቲያናዊ አለባበስ ያሸበረቀችና አካሏን ከመራቆት የሸፈነች ‹እኅቱን› ካየም እንደዚያው፡፡ ሌላው ይቅርና አንገቱ ከክር ያልተራቆተ ሰውን ማግኘት ራሱ እንዴት እንደሚያስደስተው!

      ሰንበት ተማሪ ‹ሰንበት ትምህርት ቤት› የተባለች ውድ እናት አለችው፡፡ ብዙ ወንድሞችና እኅቶችን የሰጠችው ይህችው እናቱ ናት፡፡ እርሷ ስትነካበት አይወድም፡፡ ሰንበት ተማሪ ሳይሆኑ ፣ የሰንበት ትምህርት ቤትን ቁስል ሳያውቁ ፣ በችግሯ ሳይቸገሩ ፣ በደስታዋ ሳይፈነጥዙ ፣ ጣዕሟን ሳያጣጥሙ ፣ መዐዛዋን ሳያሸቱ ፣ አካሏን ሳይዳስሱ ፣ ቁመናዋን ሳይመለከቱ እንዲያው በሩቁ ብቻ ገምተው የሚተቿት ሰዎች እጅግ ይገርሙታል።በአንጻሩም የእናቱን ዕድገት የሚሻ ነውና በፍቅር ቀርበው ‹‹ለምን እንዲህ አታደርጉም›› የሚሉትን እጅግ ያከብራል፡፡ ‹‹ምን እናግዝ›› ብለው አብረው ለማገልገል የሚፈቅዱትን እጅግ ይወዳል፡፡

     እናቱን ካለ ምክንያት የሚተችና ዕድገቷን የማይፈልግ ከራሱ ወንድሞች እንኳን ቢነሣ ቁጣው ብርቱ ነው፡፡

    የሰንበት ተማሪ የዘወትር ጥሪው ‹‹ኑ ኹላችንም በእናት ቤተ ክርስቲያን ጥላ ሥር አንድ ቤተሰብ እንሁን፤ እናት ሰንበት ትምህርት ቤትንም እንደግፍ›› ነው፡፡

✍ዲያቆን ሕሊና በለጠ