انسان خردمند را با هر آنچه به جنگ ارتباط داشته باشد کاری نیست.


📕 آهستگی
✍🏻 #میلان_کوندرا

@textplace

انسان برای آنکه حافظه اش خوب کار کند، به دوستی نیاز دارد. گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیّت من ِآدمی نامیده می شود. برای آنکه من کوچک نگردد، برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات را، همچون گل های درون گلدان، آبیاری کرد، و این مستلزم تماس منظم با شاهدان گذشته، یعنی دوستان، است.
آنان آیینه ی ما هستند، حافظه ی ما هستند؛ از آنان هیچ چیز خواسته نمی شود، مگر آنکه گاه به گاه این آیینه را برق اندازند تا بتوانیم خود را درآن ببینیم.

#میلان_کوندرا

@textplace

انسان برای آنکه حافظه اش خوب کار کند، به دوستی نیاز دارد. گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیّت من ِآدمی نامیده می شود. برای آنکه من کوچک نگردد، برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات را، همچون گل های درون گلدان، آبیاری کرد، و این مستلزم تماس منظم با شاهدان گذشته، یعنی دوستان، است.
آنان آیینه ی ما هستند، حافظه ی ما هستند؛ از آنان هیچ چیز خواسته نمی شود، مگر آنکه گاه به گاه این آیینه را برق اندازند تا بتوانیم خود را درآن ببینیم.

#میلان_کوندرا
@textplace

‏
باید تصور کرد که یک روز همه چیز،
همانطور که پیش از این بوده،
تکرار می‌شود
و این تکرار تا بی‌نهایت ادامه خواهد یافت!

اگر هر لحظه از زندگی‌مان باید دفعات بی‌شماری تکرار شود،
هر کاری که در زندگی انجام دهیم،
بار مسئولیت تحمل ناپذیری دارد.

بار هر چه سنگین‌تر باشد،
زندگی ما به زمین نزدیک‌تر،
واقعی‌تر
و حقیقی‌تر است...

بار هستی
#میلان_کوندرا

@textplace

✍️ غیراخلاقی‌ترین عادت بشر اینست که مدام و بی‌وقفه درباره‌ی هرکس، پیش از آنکه بفهمد و درک کند، قضاوت می‌کند. این آمادگی پرشور برای قضاوت کردن، نفرت‌انگیزترین حماقت و مخرب‌ترین شرارت‌هاست.

📕 #وصیت_خیانت_شده
👤 #میلان_کوندرا

@textplace

فقط زندگی در جهانی را تصور کن که در آن آیینه نباشد! تو درباره ی صورتت خیال بافی می کنی و تصورت این است که : صورتت بازتاب آن چیزی است که در درون تو است .

و بعد وقتی چهل ساله شدی ،
کسی برای اولین بار آیینه ای در برابرت می گیرد وحشت خودت را مجسم کن!
تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی : صورتِ تو، خودِ تو نیست!

#میلان_کوندرا

@textplace

ملت ها اینگونه تباه شدند
نخست حافظه شان را
از آنها دزدیدند
کتاب‌هایشان را تباه کردند
و در آخر
تیر خلاص را به آن‌ها زدند
و تاریخ و فرهنگشان را
به سخره گرفتند.

#میلان_کوندرا

@textplace

انسان برای آنکه حافظه اش خوب کار کند، به دوستی نیاز دارد. گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیّت من ِآدمی نامیده می شود. برای آنکه من کوچک نگردد، برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات را، همچون گل های درون گلدان، آبیاری کرد، و این مستلزم تماس منظم با شاهدان گذشته، یعنی دوستان، است.
آنان آیینه ی ما هستند، حافظه ی ما هستند؛ از آنان هیچ چیز خواسته نمی شود، مگر آنکه گاه به گاه این آیینه را برق اندازند تا بتوانیم خود را درآن ببینیم.

#میلان_کوندرا

@textplace

بی‌معنایی دوست من، جوهر زندگی است.

همیشه و همه جا با ماست... حتی جایی که کسی نمی‌خواهد ببیندش، حی و حاضر است:
در فجایع گوشه و کنار دنیا
در جنگ‌های خونین
در سخت ترین مصیبت‌ها!
شهامتی بسیار باید تا بتوان در شرایط سخت و غم انگیز بی‌معنایی را باز شناخت و به اسم صدایش زد... اما باز شناختنش کافی نیست، باید دوست داشتنش را یاد گرفت...
نگاه کنید دوست من!
اینجا در این پارک، روبروی ما بی‌معنایی در نهایت وضوح، در نهایت معصومیت و زیبایی حاضر است، بله زیبایی... همانطور که خودتان گفتید: جنب و جوشی بی کم و کاست و به تمامی بی‌معنا... کودکانی که می‌خندند بی‌آنکه بدانند چرا؟! زیبا نیست؟
نفس بکشید!
این بی‌معنایی را که ما را در برگرفته نفس بکشید که همانا کلید دانایی است...‌ کلید شادی بی پایان

👤 #میلان_کوندرا
📕 #جشن_بی‌معنایی

@textplace

‏کتاب به او فرصت گریختن از نوعی زندگی را می‌داد که هیچگونه رضایت خاطری از آن نداشت...


📙 #بار_هستی
👤 #میلان_کوندرا⁩

@textplace

نخستین گام برای از میان برداشتن یک ملت، پاک کردن حافظه‌ی آن است!

باید کتاب‌هایش را، فرهنگش را، تاریخش را از بین برد! بعد باید کسی راداشت که کتاب‌های تازه‌ای بنویسد، فرهنگ تازه‌ای جعل کند و بسازد، تاریخ تازه‌ای اختراع کند! کوتاه زمانی بعد، ملت آن‌چه را که هست و آن‌چه را که بوده، فراموش می‌کند!

📙 خنده و فراموشی
✍🏻 #میلان_کوندرا

@textplace

غیر اخلاقی ترین عادت بشر این است که مدام و بی وقفه، درباره هر کس و پیش از آنکه بفهمد و درک کند قضاوت می کند. این آمادگی پرشور برای قضاوت کردن، نفرت انگیزترین حماقت و مخرب ترین شرارت هاست ...


📙 وصیت خیانت شده
✍🏻 #میلان_کوندرا


@textplace

چرا لذت آهستگی ناپديد شده است؟ آه! كجا رفتند دل‌آسودگان روزگاران گذشته كه به نرمی گام برمی‌داشتند؟ كجا رفتند ولگردان و بیكارگانی كه قهرمانان ترانه‌های عاميانه بودند؟ خانه به‌دوشانی كه از آسيابی به آسياب ديگر پرسه می‌زدند و شب را زير ستارگان به صبح می‌رساندند. آيا اين مردمان نيز به همراه كوره راه‌ها، مرغزارها و فضای باز جنگلی ناپديد شده و به همراه آن طبيعت، يكسره محو شدند؟ در زبان چک ضرب‌المثلی وجود دارد كه رخوتِ سادهٔ ايشان را با استعاره‌ای بيان می‌كنند: «آنان به پنجره‌های خداوند خيره شده‌اند.» كسی كه به پنجره‌های خدا چشم دوخته باشد، نه كسل و بی‌حوصله كه شاد و مسرور است. در دنيای امروز ما تنبلی بدل شده است به "كاری برای انجام دادن نداشتن" و اين موضوع كاملاً متفاوتی است؛ كسی كه كاری برای انجام دادن ندارد ناراضی است، كسل است و در جستجوی ابدی برای جنب و جوش از دست رفته.

📕 #آهستگی
👤 #میلان_کوندرا

@textplace

از آن‌جا که در روزگار ما، دوستی از محتوای اصیل پیشین خود تهی شده است، هرگز نباید "از دوست چیزی بخواهیم که او را به زحمت بیندازد یا برایش ناخوشایند باشد."

امروز دوستی "مبدل به قرارداد و احترام متقابل" شده است و نمی‌توان و نباید از دوست بیش از ادب انتظار داشت.

📘 هویت
✍🏻 #میلان_کوندرا
‌

@textplace

نخستین گام برای از میان برداشتن یک ملت، پاک کردن حافظه‌ی آن است!

باید کتاب‌هایش را، فرهنگش را، تاریخش را از بین برد! بعد باید کسی راداشت که کتاب‌های تازه‌ای بنویسد، فرهنگ تازه‌ای جعل کند و بسازد، تاریخ تازه‌ای اختراع کند! کوتاه زمانی بعد، ملت آن‌چه را که هست و آن‌چه را که بوده، فراموش می‌کند!


📗 خنده و فراموشی
✍🏻 #میلان_کوندرا


@textplace

رمان تنها وسیله‌ای‌ست که با آن می‌توان وجود انسانی را با تمام جنبه‌هایش تشریح کرد، نشان داد، تحلیل کرد، پوست کَند... زیرا رمان در ارتباط با همه‌ی نظام‌های فکری نوعی شکاکیت ذاتی دارد. هر رمان طبیعتاً با این فرض آغاز می‌شود که اساساً گنجاندن زندگی بشری در هر نظامی ناممکن است... ارزش رمان در اینست که جوهر واقعیت را به آزمون می‌کشد.

#میلان_کوندرا

@textplace

چرا لذت آهستگی ناپديد شده است؟ آه! كجا رفتند دل‌آسودگان روزگاران گذشته كه به نرمی گام برمی‌داشتند؟ كجا رفتند ولگردان و بیكارگانی كه قهرمانان ترانه‌های عاميانه بودند؟ خانه به‌دوشانی كه از آسيابی به آسياب ديگر پرسه می‌زدند و شب را زير ستارگان به صبح می‌رساندند. آيا اين مردمان نيز به همراه كوره راه‌ها، مرغزارها و فضای باز جنگلی ناپديد شده و به همراه آن طبيعت، يكسره محو شدند؟ در زبان چک ضرب‌المثلی وجود دارد كه رخوت سادهٔ ايشان را با استعاره‌ای بيان می‌كنند: «آنان به پنجره‌های خداوند خيره شده‌اند.»

كسی كه به پنجره‌های خدا چشم دوخته باشد، نه كسل و بی‌حوصله كه شاد و مسرور است. در دنيای امروز ما تنبلی بدل شده است به "كاری برای انجام دادن نداشتن" و اين موضوع كاملاً متفاوتی است؛ كسی كه كاری برای انجام دادن ندارد ناراضی است، كسل است و در جستجوی ابدی برای جنب و جوش از دست رفته.

📒 #آهستگی
👤 #میلان_کوندرا

@textplace

اگر ما شایستگی‌ای برای دوست داشتن نداریم، شاید به خاطر آن است که خواهانیم تا دوست‌مان بدارند. یعنی از دیگری چیزی (عشق) را انتظار داریم، به جای آن که بدون ادعا و توقع به سویش برویم و تنها خواستار حضورش باشیم.


📖 #بار_هستی
✍🏻 #میلان_کوندرا

@textplace

انسان
چیزی جز تنهایی نیست،
یک تنهایی
که تنهایی‌های دیگر
آن را در میان گرفته‌اند.

✍#میلان_کوندرا
▪️جشن بی معنایی

@textplace

انسان تصور میکند در نمایشنامه ای معین نقش خود را ایفا میکند و هیچ ظن نمی‌برد که در این اثنا بی آنکه به او خبر بدهند صحنه را تغییر داده اند
و او نادانسته خود را وسط اجرایی متفاوت میابد.

#میلان_کوندرا
#عشق‌های_خنده‌دار


@textplace