از رخ عشق بجو
چیز دگرجز صورت
کار آن است که با عشق
تو هم درد شوی

#مولانا
‌
@textplace

تو درمان غم‌ها
ز بیرون مجو
که پازهر و درمان غم‌ها تویی...

#مولانا
@textplace

ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما

ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما

ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما

در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما


#مولانا
@textplace

گفتی مرا به خنده
خوش باد روزگارت
کس بی‌تو خوش نباشد
رو قصه دگر کن

‌#مولانا

@textplace

روزیست که از
ورای گردون آمد

زان روز بهی که روزافزون آمد

#مولانا
@textplace

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

#مولانا
دکلمه: #احمد_شاملو
آواز: #همایون_شجریان

@textplace

من بنده آن شرقم در نعمت آن غرقم
جز نعمت پاک او منحوس و پلید آمد

بربند لب و تن زن چون غنچه و چون سوسن
رو صبر کن از گفتن چون صبر کلید آمد

#مولانا

@textplace

شاه همه جهان تویی
اصل همه کسان تویی
چونک تو هستی آن ما
نیست غم از کسان تو

#مولانا
@textplace

پیش آی دمی جانم زین بیش مرنجانم
ای دلبر خندانم آهسته که سرمستم

ساقی می جانان بگذر ز گران جانان
دزدیده ز رهبانان آهسته که سرمستم

#مولانا
@textplace

بیدار شو ای دل که جهان می‌گذرد
وین مایهٔ عمر رایگان میگذرد

در منزل تن مخسب و غافل منشین
کز منزل عمر کاروان میگذرد

#مولانا

@textplace

جانا بیار باده که ایّام می رود
تلخیّ غم به لذّتِ آن جام می رود
با جامِ آتشین چو تو از در در آمدی
وسواس و غم چو دود سویِ بام می رود

گر بر سرت گِل است مشویش ، شتاب کن
بر آب و گِل بساز که هنگام می رود
آن چیز را بجوش که او هوش می بَرَد
وان خام را بپز که سخن خام می رود

زان باده داده ای تو به خورشید و ماه و چرخ
هریک بدان نشاط چنین رام می رود
خاموش و نامِ باده مگو پیشِ مردِ خام
چون خاطرش به بادۀ بد نام می رود


#مولانا

@textplace

عجب ای عشق ، چه جفتی
چه غریبی ، چه شگفتی!

چه دهانم بگرفتی!
به درون رفت بیانم!!


#مولانا
@textplacr

شـرط اول، عاشٖقی،
تسلیم عشق

ورنه بیخود دیده ای
تعلیم عشق


#مولانا
@textplace

تا نقش خیال دوست با ماست دلا
ما را هم عمر خود تماشاست دلا
وانجا که مراد دل برآرید ای دل
یک خار به از هزار خرماست دلا

#مولانا
@textplace

ره آسمان درون است پر عشق را بجنبان
پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند

تو مبین جهان ز بیرون که جهان درون دیده است
چو دو دیده را ببستی ز جهان جهان نماند.

#مولانا
@textplace

روز آن باشد که روزیم او بوَد
ای خوشا آن روز و روزی ای خوشا

#مولانا

@textplace

دی شیخ باچراغ همی گشت گردشهر
کزدیو و دد ملولم وانسانم آرزوست
گفتند یافت می نشود؛جسته ایم ما
گفت آن که یافت می نشود؛آنم آرزوست

#مولانا

@textplace

همچو آبی اندر این گل مانده‌ای
پس به پاک از آب و از گل کی رسی

بی عنایت‌های آن دریای لطف
از چنین موجی به ساحل کی رسی

#مولانا

@textplace

ای نســـــــــــخه ی نامه الهی که تویی
وی آینه ی جمال شـــــــــاهی که تویی
بیرون زتو نیست هر چه در عالم هست
درخود بطلب هر آن چه خواهی که تویی.

#مولانا

@textplace

هیجان، نشانه‌ی زنده بودن است؛
نشانه‌ی تپندگی و تحرک.
اما نوع، شدت و تداوم آن است که سازندگی می‌آورد یا ویرانی؛
مثلاً در آغاز آشناییِ یک رابطه‌ی عاطفی، چه میزان عشق را در وجودمان احساس و تا کِی آن را حفظ می‌کنیم؟
آیا از آن‌دسته هستیم که همراه با فراز و فرودش پیش می‌رویم یا توفانی شروع می‌کنیم و بعد از مدتی، از ادامه‌ی راه منصرف می‌شویم؟
در این زمانهای بی‌ثباتی و بی‌قراری‌،
آیا جز این است که هر گاه به دنبال پایداری و کامل‌خواهی بوده‌ایم، دچار بی‌قراری و اضطراب شده‌ایم؟
به قول #مولانا:
«جمله‌ی بی‌قراریت، از طلب قرار توست
طالب بی‌قرار شو، تا که قرار آیدت»
طالب بی‌قرار بودن یعنی فرض را بر بی‌ثباتی و ناپایداری دنیا گذاشتن.
یعنی تغییر جهت ذهن از کامل‌جویی به لذت‌جویی در مسیر.
مسیری که ویژگیش بی‌قراری و پستی و بلندی‌ست.
فقط لازم است شروع کنیم و در این راه استمرار داشته باشیم؛
کتاب‌خواندن، ورزش، رژیم غذایی، رابطه‌عاطفی و هر فعالیت اثرگزار دیگر، اگر کوتاه و سطحی انجام شود، به حتم ویرانگریش بیش از سازندگی خواهد بود.
زندگی کارآمد به توالی و عادات مؤثر احتیاج دارد نه اقدامات و رفتارهای مؤثر!
#پیام_صوفی

@payamsoufi