تا نیمه چرا ای دوست... ؟!

لاجرعه
مرا
سرکش..

من فلسفه ای دارم ...
یا خالی
و
یا لبریز!!!

#محمدعلی_بهمنی

@textplace

جنگل همه ی شب سوخت در صاعقه ی پاییز
از آتش دامن گیر ای سبز جوان بر خیز!

برگ است که می بارد! چشم تو نبیند کاش
این منظره را هرگز در عالم رویا نیز

هیهات... نمی دانم این شعله که بر من زد
از آتش «تائیس» است یا بارقه ی «چنگیز»

خاکستر من دیگر ققنوس نخواهد زاد؟
و آن هلهله پایان یافت این گونه ملال انگیز!

تا نیمه چرا ای دوست! لاجرعه مرا سرکش
من فلسفه ای دارم یا خالی و یا لبریز

مگذار به طوفانم چون دانه به خاکم بخش
شاید که بهاری باز صور تو دمد برخیز

#محمدعلی_بهمنی
@textplace

سرودمت
به همان باوری که در من بود..
و شعر...
حنجره ام شد که خوش صدا باشم..
و.... خواندمت!
که قشنگ ست روز و شب از تو بخوانم و
نگران نخوانده‌ها باشم...


#محمدعلی_بهمنی
@textplace

جنگل همه ی شب سوخت در صاعقه ی پاییز
از آتش دامن گیر ای سبز جوان بر خیز!

برگ است که می بارد! چشم تو نبیند کاش
این منظره را هرگز در عالم رویا نیز

هیهات نمی دانم این شعله که بر من زد
از آتش «تائیس» است یا بارقه ی «چنگیز»!

خاکستر من دیگر ققنوس نخواهد زاد؟
و آن هلهله پایان یافت این گونه ملال انگیز!

تا نیمه چرا ای دوست! لاجرعه مرا سرکش
من فلسفه ای دارم یا خالی و یا لبریز

مگذار به طوفانم چون دانه به خاکم بخش
شاید که بهاری باز صور تو دمد برخیز

#محمدعلی_بهمنی

@textplace

با او چه خوب می شود از حال خویش گفت
دریا که از اهالی این روزگار نیست

#محمدعلی_بهمنی

@textplace

تا نيمه چرا ای‌دوست؟
لاجرعه مرا سركش
من فلسفه‌ای دارم:
يا خالی و يا لبريز...

#محمدعلی_بهمنی

@textplace

و چه بی ذوق
جهانی که مرا با تو ندید...

#محمدعلی_بهمنی

@textplace