‏واقعا از یه سنی به بعد دیگه هیچی رو مثل سابق جدی نمیگیری.
‏حرفا، آدما، غصه ها، اومدنا، رفتنا…


『 @Teen_Text 』

- منم


『 @Teen_Text 』

از پارتنر، دوست دختر/دوست پسر و از این قبیل روابط بلاتکلیف متنفرم
دوست دارم اگه با کسی وارد رابطه میشم از همون روز اول برای ساختن زندگیمون و ازدواج برنامه ریزی کنیم نه اینکه بگم فعلا باهم باشیم تا ببینم چی میشه
دوست ندارم روان و عاطفم خرج کسی بشه که مطمئن نیستم آخرش توی زندگیم هست یا نه.


『 @Teen_Text 』

- :)))))


『 @Teen_Text 』

- :)))


『 @Teen_Text 』

سن ۱۶ تا ۲۳ سالگی آسون نیست. دوستاتو از دست می‌دی، کلی اشتباه می‌کنی، از پا میفتی، شکست می‌خوری، متوجه خیلی چیزا می‌شی، با واقعیت مواجه می‌شی، خودت رو از دست می‌دی ولی در آخر خودت رو پیدا می‌کنی و قوی‌تر می‌شی و اون سنین هنوزم جز بهترین سال‌های عمرت هستن ✨



『 @Teen_Text 』

با کسی باشید که بدونه کی رو داره.


『 @Teen_Text 』

- :))))


『 @Teen_Text 』

- من فهمیدم شما تراپی لازم نیستید، شما فقط حوصله تون سر رفته


『 @Teen_Text 』

واقعا باورم نمیشه تقریبا ۴ ماه دیگه عیده؛ از گذر زمان دارم میترسم.


『 @Teen_Text 』

- :))))


『 @Teen_Text 』

باید اینو بنویسم بزارم رو پیشونیم:
اگه تنهام ینی حوصله یه رابطه مسخره و بچه‌گونه رو ندارم، وگرنه اینقدم کجو کوله نیستم که کسی نخوادم..


『 @Teen_Text 』

‏عشق نیاز به عمل داره
‏اعتماد نیاز به مدرک داره
‏عذر خواهی نیاز به تغییر داره.



『 @Teen_Text 』

- حق :)


『 @Teen_Text 』

‏کسی رو انتخاب کن که وقتی کنارت داریش، دیگه متوجه چیزایی که نداری نشی.


『 @Teen_Text 』

- دوستم: بهش وابسته نشو
من :


『 @Teen_Text 』