.
سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷، #امیدرضا_میرصیافی، #وبلاگ‌نویس که #وبلاگ «روزنگار» را با محتوایی بیشتر #فرهنگی و گاه #سیاسی می‌نوشت، دستگیر شد. میرصیافی ۴۱ روز بعد از بازداشت، با وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. آبان ماه همان سال از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ ماه زندان، و به اتهام توهین به آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله خمینی به دوسال حبس محکوم شد و برای اجرای حکم راهی #زندان #اوین شد.
چهارماه بعد، در ۲۸ اسفندماه ۱۳۸۷، امیدرضا میرصیافی در زندان اوین درگذشت و نام او در جهان به عنوان اولین وبلاگ‌نویسی که در زندان‌های نظام‌های #سرکوب‌گر جان خود را از دست داد، به ثبت رسید. امیدرضا میرصیافی هنگام مرگ، ۲۸ ساله بود و «مجموعه فعالان #حقوق_بشر در ایران» در گزارشی که از مرگ وی منتشر کرد، علت #مرگ را «عدم دریافت کمک‌های پزشکی لازم و فشارهای روانی زندان» اعلام کرد.
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در بیانیه‌ای که به دلیل مرگ میرصیافی منتشر کرد، نوشت:« با توجه به اطلاعاتی که ما در تحقیقات و گفت‌وگوهای خود با خانواده امیدرضا میرصیافی به دست آورده‌ایم، تناقضات و نشانه‌های اهمال‌کاری جدی میان اسناد رسمی بازداشتگاه اوین، بیمارستان لقمان حکیم و پزشکی قانونی درباره ساعت انتقال به بیمارستان و ساعت فوت امیدرضا میرصیافی وجود دارد.»
این سازمان مدافع حقوق #روزنامه‌نگاران و #وب‌نگاران در سراسر جهان، خواهان آن شده بود که گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل به ایران اعزام شود و درباره‌ی پرونده‌ی مرگ مشکوک میرصیافی تحقیق کند. خواسته‌ای که مثل بسیاری دیگر از درخواست‌های مشابه سازمان‌های حقوق بشری از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، نادیده گرفته شد.
اگر امیدرضا میرصیافی که بنا به گفته‌ی خانواده‌اش سابقه‌ی هیچ‌گونه #بیماری یا اعتیادی نداشت و بر روی جسدش کبودی‌های متعدد و #شکستگی #جمجمه مشاهده می‌شد زنده بود، روز ۱۹ مرداد ۱۳۹۰ باید بعد از گذراندن دوران حبس از زندان آزاد می‌شد، ولی بیست و هشتم اسفند امسال هفتمین سال فقدان اوست.
درباره او بخوانید:
https://goo.gl/PDsTN9
برخی اظهارات خانواده:
http://goo.gl/hJfmNM
متن بالا از گزارش زیر خلاصه شده:
http://goo.gl/gcVOO4
امیدرضا همچنین سابقه همکاری با: «روزنامه جوان» (٢٠٠۵ تا ٢٠٠۶)، «روزنامه آینده نو» (٢٠٠٧)، «رادیو ھمصدا در سوئد» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠۶) ،«رادیو زمانه» (٢٠٠٧) ،« سایت ھنر و موسیقی» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠٧) را در کارنامه کاری خود دارد.
از فیسبوک سیدجواد متولی (روزنامه نگار)
@Tavaana_TavaanaTech
سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷، #امیدرضا_میرصیافی، #وبلاگ‌نویس که #وبلاگ «روزنگار» را با محتوایی بیشتر #فرهنگی و گاه #سیاسی می‌نوشت، دستگیر شد. میرصیافی ۴۱ روز بعد از بازداشت، با وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. آبان ماه همان سال از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ ماه زندان، و به اتهام توهین به آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله خمینی به دوسال حبس محکوم شد و برای اجرای حکم راهی #زندان #اوین شد.
چهارماه بعد، در ۲۸ اسفندماه ۱۳۸۷، امیدرضا میرصیافی در زندان اوین درگذشت و نام او در جهان به عنوان اولین وبلاگ‌نویسی که در زندان‌های نظام‌های #سرکوب‌گر جان خود را از دست داد، به ثبت رسید. امیدرضا میرصیافی هنگام مرگ، ۲۸ ساله بود و «مجموعه فعالان #حقوق_بشر در ایران» در گزارشی که از مرگ وی منتشر کرد، علت #مرگ را «عدم دریافت کمک‌های پزشکی لازم و فشارهای روانی زندان» اعلام کرد.
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در بیانیه‌ای که به دلیل مرگ میرصیافی منتشر کرد، نوشت:« با توجه به اطلاعاتی که ما در تحقیقات و گفت‌وگوهای خود با خانواده امیدرضا میرصیافی به دست آورده‌ایم، تناقضات و نشانه‌های اهمال‌کاری جدی میان اسناد رسمی بازداشتگاه اوین، بیمارستان لقمان حکیم و پزشکی قانونی درباره ساعت انتقال به بیمارستان و ساعت فوت امیدرضا میرصیافی وجود دارد.»
این سازمان مدافع حقوق #روزنامه‌نگاران و #وب‌نگاران در سراسر جهان، خواهان آن شده بود که گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل به ایران اعزام شود و درباره‌ی پرونده‌ی مرگ مشکوک میرصیافی تحقیق کند. خواسته‌ای که مثل بسیاری دیگر از درخواست‌های مشابه سازمان‌های حقوق بشری از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، نادیده گرفته شد.
اگر امیدرضا میرصیافی که بنا به گفته‌ی خانواده‌اش سابقه‌ی هیچ‌گونه #بیماری یا اعتیادی نداشت و بر روی جسدش کبودی‌های متعدد و #شکستگی #جمجمه مشاهده می‌شد زنده بود، روز ۱۹ مرداد ۱۳۹۰ باید بعد از گذراندن دوران حبس از زندان آزاد می‌شد، ولی بیست و هشتم اسفند امسال هفتمین سال فقدان اوست.
درباره او بخوانید:
https://goo.gl/PDsTN9
برخی اظهارات خانواده:
http://goo.gl/hJfmNM
متن بالا از گزارش زیر خلاصه شده:
http://goo.gl/gcVOO4
امیدرضا همچنین سابقه همکاری با: «روزنامه جوان» (٢٠٠۵ تا ٢٠٠۶)، «روزنامه آینده نو» (٢٠٠٧)، «رادیو ھمصدا در سوئد» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠۶) ،«رادیو زمانه» (٢٠٠٧) ،« سایت ھنر و موسیقی» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠٧) را در کارنامه کاری خود دارد.
از فیسبوک سیدجواد متولی (روزنامه نگار)
@Tavaana_TavaanaTech
Wikipedia
امیدرضا میرصیافی
ژورنالیست ایرانی
ستار بهشتی: نمی توانم دربرابر این همه مصیبت سکوت کنم.
زادروز ستار بهشتی
مروری بر آخرین مطلب وبلاگ او
ستار بهشتی کارگر و وبلاگ‌نویس ایرانی را کمتر فعال ایرانی است که نشناسد. او را در زمان حیاتش کسی نمی‌شناخت؛ مرگ او در بازداشتگاه و بر اثر شکنجه و ضرب و شتم باعث شد تا نامش در جهان مطرح شود.
ستار بهشتی متولد ۱۳۵۶ بود. او در تاریخ ۹ آبان‌ماه ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا بازداشت شد و اتهامش اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه اجتماعی و فیس بوک عنوان گردید. بهشتی پس از بازداشت به مکان نامعلومی منتقل و در مدت بازجویی به شدت شکنجه شد.
پس از انتشار خبر مرگ بهشتی، ۴۱ نفر از زندانیان سیاسی در نامه‌ای که در سایت کلمه منتشر شد، اعلام کردند که ستار بهشتی روزهای ۱۰ و ۱۱ آبان ۱۳۹۱ در بند ۳۵۰ اوین به سر برده و آثار شکنجه در تمام قسمت‌های مختلف بدنش مشهود بوده است. در این نامه آمده است: «بهشتی را از سقف آویزان کرده‌اند و دست‌هایش را به صورت قپانی دست‌بند زده‌اند و با لگد به جانش افتاده‌اند».
در تاریخ ۸ آبان، پیش از بازداشت در مطلبی در آخرین پست وبلاگ خود نوشته است:
.... دیروز بنده را تحدید می کنند به مادرت بگو به زودی رخت سیاه باید بپوشد، دهان گشادت را نمی بندی می گویم کاری انجام نمی دهم که لازم به بستن دهانم باشد می گویند وراجی زیاد می کنی، می گویم چیزی که می بینم ومیشنوم می نویسم، می گویند هرکاری بخواهیم می کنیم هر رفتاری را انجام میدهیم شما باید خفه شوید و اطلاع رسانی نکنید وگرنه خفه خواهید شد بدون نام ونشان! بدون اینکه کسی بداند چه برسر شما آمده! می گویند مردم فلسطین وبحرین در عذاب هستند و کسی نیست یادی از آنها کند شما وطن فروش هستید! بنده وامثال من وطن فروش نیستیم عاشق ملت خود هستیم شما هستید که بیگانه پرست و وطن فروش هستید. روز وشب تلفنهای تحدید آمیز قطع نمی شود گویی قرار است با هر سُخنی دهانمان را ببندیم بنده به عنوان یک ایرانی می گویم من نمی توانم دربرابر این همه مصیبت سکوت کنم. بنده می گویم آقایان شما زیاد وراجی انجام می دهید و با این اراجیف کشور را به نابودی کشاندید. من سکوت نمی کنم حتی اگر قرار به رسیدن لحظه مرگ من باشد در هرکجای دنیا که باشم وتحدید از طرف هرکسی باشد برای بنده اهمیت ندارد.آقایان دهانتان را ببندید ظلم نکنید تا افشاگری نکنیم....
goo.gl/WMfuWc
بیشتر بخوانید:
goo.gl/wu7jhT
مطالب مرتبط دیگر:
ستار بهشتی اگر گمنام نبود، زنده بود؟
http://bit.ly/1E78mca
گوهر عشقی؛ مادری در جستجوی حقیقت
http://bit.ly/1wKDTMV
@Tavaana_TavaanaTech
زادروز ستار بهشتی
مروری بر آخرین مطلب وبلاگ او
ستار بهشتی کارگر و وبلاگ‌نویس ایرانی را کمتر فعال ایرانی است که نشناسد. او را در زمان حیاتش کسی نمی‌شناخت؛ مرگ او در بازداشتگاه و بر اثر شکنجه و ضرب و شتم باعث شد تا نامش در جهان مطرح شود.
ستار بهشتی متولد ۱۳۵۶ بود. او در تاریخ ۹ آبان‌ماه ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا بازداشت شد و اتهامش اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه اجتماعی و فیس بوک عنوان گردید. بهشتی پس از بازداشت به مکان نامعلومی منتقل و در مدت بازجویی به شدت شکنجه شد.
پس از انتشار خبر مرگ بهشتی، ۴۱ نفر از زندانیان سیاسی در نامه‌ای که در سایت کلمه منتشر شد، اعلام کردند که ستار بهشتی روزهای ۱۰ و ۱۱ آبان ۱۳۹۱ در بند ۳۵۰ اوین به سر برده و آثار شکنجه در تمام قسمت‌های مختلف بدنش مشهود بوده است. در این نامه آمده است: «بهشتی را از سقف آویزان کرده‌اند و دست‌هایش را به صورت قپانی دست‌بند زده‌اند و با لگد به جانش افتاده‌اند».
در تاریخ ۸ آبان، پیش از بازداشت در مطلبی در آخرین پست وبلاگ خود نوشته است:
.... دیروز بنده را تحدید می کنند به مادرت بگو به زودی رخت سیاه باید بپوشد، دهان گشادت را نمی بندی می گویم کاری انجام نمی دهم که لازم به بستن دهانم باشد می گویند وراجی زیاد می کنی، می گویم چیزی که می بینم ومیشنوم می نویسم، می گویند هرکاری بخواهیم می کنیم هر رفتاری را انجام میدهیم شما باید خفه شوید و اطلاع رسانی نکنید وگرنه خفه خواهید شد بدون نام ونشان! بدون اینکه کسی بداند چه برسر شما آمده! می گویند مردم فلسطین وبحرین در عذاب هستند و کسی نیست یادی از آنها کند شما وطن فروش هستید! بنده وامثال من وطن فروش نیستیم عاشق ملت خود هستیم شما هستید که بیگانه پرست و وطن فروش هستید. روز وشب تلفنهای تحدید آمیز قطع نمی شود گویی قرار است با هر سُخنی دهانمان را ببندیم بنده به عنوان یک ایرانی می گویم من نمی توانم دربرابر این همه مصیبت سکوت کنم. بنده می گویم آقایان شما زیاد وراجی انجام می دهید و با این اراجیف کشور را به نابودی کشاندید. من سکوت نمی کنم حتی اگر قرار به رسیدن لحظه مرگ من باشد در هرکجای دنیا که باشم وتحدید از طرف هرکسی باشد برای بنده اهمیت ندارد.آقایان دهانتان را ببندید ظلم نکنید تا افشاگری نکنیم....
goo.gl/WMfuWc
بیشتر بخوانید:
goo.gl/wu7jhT
مطالب مرتبط دیگر:
ستار بهشتی اگر گمنام نبود، زنده بود؟
http://bit.ly/1E78mca
گوهر عشقی؛ مادری در جستجوی حقیقت
http://bit.ly/1wKDTMV
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. ستار بهشتی: نمی توانم دربرابر این همه مصیبت سکوت کنم. زادروز #ستار_بهشتی مروری بر آخرین مطلب وبلاگ او #ستاربهشتی #کارگر و #وبلاگ_نویس ایرانی را کمتر فعال ایرانی است که نشناسد. او را در زمان حیاتش کسی نمی‌شناخت؛ مرگ او در بازداشتگاه و بر اثر #شکنجه و ضرب…
Forwarded from آموزشکده توانا
.
سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷، #امیدرضا_میرصیافی، #وبلاگ‌نویس که #وبلاگ «روزنگار» را با محتوایی بیشتر #فرهنگی و گاه #سیاسی می‌نوشت، دستگیر شد. میرصیافی ۴۱ روز بعد از بازداشت، با وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. آبان ماه همان سال از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ ماه زندان، و به اتهام توهین به آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله خمینی به دوسال حبس محکوم شد و برای اجرای حکم راهی #زندان #اوین شد.
چهارماه بعد، در ۲۸ اسفندماه ۱۳۸۷، امیدرضا میرصیافی در زندان اوین درگذشت و نام او در جهان به عنوان اولین وبلاگ‌نویسی که در زندان‌های نظام‌های #سرکوب‌گر جان خود را از دست داد، به ثبت رسید. امیدرضا میرصیافی هنگام مرگ، ۲۸ ساله بود و «مجموعه فعالان #حقوق_بشر در ایران» در گزارشی که از مرگ وی منتشر کرد، علت #مرگ را «عدم دریافت کمک‌های پزشکی لازم و فشارهای روانی زندان» اعلام کرد.
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در بیانیه‌ای که به دلیل مرگ میرصیافی منتشر کرد، نوشت:« با توجه به اطلاعاتی که ما در تحقیقات و گفت‌وگوهای خود با خانواده امیدرضا میرصیافی به دست آورده‌ایم، تناقضات و نشانه‌های اهمال‌کاری جدی میان اسناد رسمی بازداشتگاه اوین، بیمارستان لقمان حکیم و پزشکی قانونی درباره ساعت انتقال به بیمارستان و ساعت فوت امیدرضا میرصیافی وجود دارد.»
این سازمان مدافع حقوق #روزنامه‌نگاران و #وب‌نگاران در سراسر جهان، خواهان آن شده بود که گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل به ایران اعزام شود و درباره‌ی پرونده‌ی مرگ مشکوک میرصیافی تحقیق کند. خواسته‌ای که مثل بسیاری دیگر از درخواست‌های مشابه سازمان‌های حقوق بشری از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، نادیده گرفته شد.
اگر امیدرضا میرصیافی که بنا به گفته‌ی خانواده‌اش سابقه‌ی هیچ‌گونه #بیماری یا اعتیادی نداشت و بر روی جسدش کبودی‌های متعدد و #شکستگی #جمجمه مشاهده می‌شد زنده بود، روز ۱۹ مرداد ۱۳۹۰ باید بعد از گذراندن دوران حبس از زندان آزاد می‌شد، ولی بیست و هشتم اسفند امسال هفتمین سال فقدان اوست.
درباره او بخوانید:
https://goo.gl/PDsTN9
برخی اظهارات خانواده:
http://goo.gl/hJfmNM
متن بالا از گزارش زیر خلاصه شده:
http://goo.gl/gcVOO4
امیدرضا همچنین سابقه همکاری با: «روزنامه جوان» (٢٠٠۵ تا ٢٠٠۶)، «روزنامه آینده نو» (٢٠٠٧)، «رادیو ھمصدا در سوئد» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠۶) ،«رادیو زمانه» (٢٠٠٧) ،« سایت ھنر و موسیقی» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠٧) را در کارنامه کاری خود دارد.
از فیسبوک سیدجواد متولی (روزنامه نگار)
@Tavaana_TavaanaTech
سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷، #امیدرضا_میرصیافی، #وبلاگ‌نویس که #وبلاگ «روزنگار» را با محتوایی بیشتر #فرهنگی و گاه #سیاسی می‌نوشت، دستگیر شد. میرصیافی ۴۱ روز بعد از بازداشت، با وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. آبان ماه همان سال از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ ماه زندان، و به اتهام توهین به آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله خمینی به دوسال حبس محکوم شد و برای اجرای حکم راهی #زندان #اوین شد.
چهارماه بعد، در ۲۸ اسفندماه ۱۳۸۷، امیدرضا میرصیافی در زندان اوین درگذشت و نام او در جهان به عنوان اولین وبلاگ‌نویسی که در زندان‌های نظام‌های #سرکوب‌گر جان خود را از دست داد، به ثبت رسید. امیدرضا میرصیافی هنگام مرگ، ۲۸ ساله بود و «مجموعه فعالان #حقوق_بشر در ایران» در گزارشی که از مرگ وی منتشر کرد، علت #مرگ را «عدم دریافت کمک‌های پزشکی لازم و فشارهای روانی زندان» اعلام کرد.
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در بیانیه‌ای که به دلیل مرگ میرصیافی منتشر کرد، نوشت:« با توجه به اطلاعاتی که ما در تحقیقات و گفت‌وگوهای خود با خانواده امیدرضا میرصیافی به دست آورده‌ایم، تناقضات و نشانه‌های اهمال‌کاری جدی میان اسناد رسمی بازداشتگاه اوین، بیمارستان لقمان حکیم و پزشکی قانونی درباره ساعت انتقال به بیمارستان و ساعت فوت امیدرضا میرصیافی وجود دارد.»
این سازمان مدافع حقوق #روزنامه‌نگاران و #وب‌نگاران در سراسر جهان، خواهان آن شده بود که گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل به ایران اعزام شود و درباره‌ی پرونده‌ی مرگ مشکوک میرصیافی تحقیق کند. خواسته‌ای که مثل بسیاری دیگر از درخواست‌های مشابه سازمان‌های حقوق بشری از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، نادیده گرفته شد.
اگر امیدرضا میرصیافی که بنا به گفته‌ی خانواده‌اش سابقه‌ی هیچ‌گونه #بیماری یا اعتیادی نداشت و بر روی جسدش کبودی‌های متعدد و #شکستگی #جمجمه مشاهده می‌شد زنده بود، روز ۱۹ مرداد ۱۳۹۰ باید بعد از گذراندن دوران حبس از زندان آزاد می‌شد، ولی بیست و هشتم اسفند امسال هفتمین سال فقدان اوست.
درباره او بخوانید:
https://goo.gl/PDsTN9
برخی اظهارات خانواده:
http://goo.gl/hJfmNM
متن بالا از گزارش زیر خلاصه شده:
http://goo.gl/gcVOO4
امیدرضا همچنین سابقه همکاری با: «روزنامه جوان» (٢٠٠۵ تا ٢٠٠۶)، «روزنامه آینده نو» (٢٠٠٧)، «رادیو ھمصدا در سوئد» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠۶) ،«رادیو زمانه» (٢٠٠٧) ،« سایت ھنر و موسیقی» (٢٠٠۴ تا ٢٠٠٧) را در کارنامه کاری خود دارد.
از فیسبوک سیدجواد متولی (روزنامه نگار)
@Tavaana_TavaanaTech
Wikipedia
امیدرضا میرصیافی
ژورنالیست ایرانی
Forwarded from تواناتک Tavaanatech
سانسور اینترنت در ایران از چه زمانی آغاز شد؟
سال‌های عمومی‌شدن اینترنت در ایران مقارن بود با سال‌های ریاست‌جمهوری محمد خاتمی. کم‌کم پای دولت او به حوزه کنترل و فیلترینگ نت باز شد؛ اگرچه همانطور که انتظار می‌رفت، در ابتدا این شخص علی خامنه‌ای بود که اذن فیلترینگ را صادر کرد.
.
دولت خاتمی همچون هسته سخت قدرت در ایران، با اینترنت به مثابه پدیده‌ای امنیتی روبرو شد و بیراه نبود که در سال ۱۳۸۱ یک گروه سه نفره متشکل از نمایندگان وزارت اطلاعات، ارشاد اسلامی و صداوسیما در شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شد تا «پایگاه‌های اطلاع‌رسانی غیرمجاز» را شناسایی کنند و فهرستی از آنها را برای فیلترینگ در اختیار دولت قرار بدهند. این گروه در اقدام اول لیستی از ۱۱۱ هزار سایت را برای فیلترینگ به دولت ارائه داد!
.
البته محمد خاتمی تلاش می‌کرد در خارج از کشور، صورتی دیگر از مسئله فیلترینگ در ایران نشان دهد. او در سال ۲۰۰۳ در ژنو در یک سخنرانی در سازمان ملل متحد مدعی شده بود فقط سایت‌های متعلق به حوزه پورنوگرافی در ایران فیلتر هستند و هیچ سایت سیاسی در ایران فیلتر نشده است. این در حالی بود که به عنوان نمونه «امین ثابتی» - فعال حوزه اینترنت و وبلاگ‌نویس - تاکید می‌کند که وبلاگ خود او به نام «ندای امروز» - که از سال ۱۳۸۲ آغاز به کار کرده است - در سال‌های ریاست‌جمهوری سیدمحمد خاتمی فیلتر شده بود.
.
ضمن اینکه پرونده مشهور «وبلاگ‌نویسان» و بازداشت ۳۰ وبلاگ‌نویس نیز در دوران دولت خاتمی و در سال ۱۳۸۳ اتفاق افتاد؛ در راستای نظارت امنیتی بر گردش اطلاعات در ایران. «روزبه میرابراهیمی» که یکی از این ۳۰ وبلاگ‌نویس بازداشت‌شده بود در متنی که در‌این‌باره نوشت، نکته‌ای را می‌گوید که باز هم بر دروغگویی خاتمی - مبنی بر آزادبودن سایت‌های سیاسی - مهر تایید می‌نهد.
.
میرابراهیمی در همان زمان و در گیرودار قضایی درباره پرونده خود نوشت: « از چند سال پيش هيأتی از سوی قوه قضائيه و دولت تعيين گرديد تا به اصطلاح مصاديق را تعيين كند، البته برای فيلترينگ. هدف اوليه اين هيأت نيز ظاهرا سايت‌های غيراخلاقی بود اما نكته جالب اين است كه در شرايط كنونی باز كردن سايت‌های غيراخلاقی با مانع كمتری مواجه است و فيلترينگ تنها شامل حال بخش وسيعی از سايت‌های سياسی شده است».
.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/36SawjK
#قطع_اینترنت #اینترنت #فضای_مجازی #وبلاگ_نویسی #فیلترینگ
@tavaanatech
سال‌های عمومی‌شدن اینترنت در ایران مقارن بود با سال‌های ریاست‌جمهوری محمد خاتمی. کم‌کم پای دولت او به حوزه کنترل و فیلترینگ نت باز شد؛ اگرچه همانطور که انتظار می‌رفت، در ابتدا این شخص علی خامنه‌ای بود که اذن فیلترینگ را صادر کرد.
.
دولت خاتمی همچون هسته سخت قدرت در ایران، با اینترنت به مثابه پدیده‌ای امنیتی روبرو شد و بیراه نبود که در سال ۱۳۸۱ یک گروه سه نفره متشکل از نمایندگان وزارت اطلاعات، ارشاد اسلامی و صداوسیما در شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شد تا «پایگاه‌های اطلاع‌رسانی غیرمجاز» را شناسایی کنند و فهرستی از آنها را برای فیلترینگ در اختیار دولت قرار بدهند. این گروه در اقدام اول لیستی از ۱۱۱ هزار سایت را برای فیلترینگ به دولت ارائه داد!
.
البته محمد خاتمی تلاش می‌کرد در خارج از کشور، صورتی دیگر از مسئله فیلترینگ در ایران نشان دهد. او در سال ۲۰۰۳ در ژنو در یک سخنرانی در سازمان ملل متحد مدعی شده بود فقط سایت‌های متعلق به حوزه پورنوگرافی در ایران فیلتر هستند و هیچ سایت سیاسی در ایران فیلتر نشده است. این در حالی بود که به عنوان نمونه «امین ثابتی» - فعال حوزه اینترنت و وبلاگ‌نویس - تاکید می‌کند که وبلاگ خود او به نام «ندای امروز» - که از سال ۱۳۸۲ آغاز به کار کرده است - در سال‌های ریاست‌جمهوری سیدمحمد خاتمی فیلتر شده بود.
.
ضمن اینکه پرونده مشهور «وبلاگ‌نویسان» و بازداشت ۳۰ وبلاگ‌نویس نیز در دوران دولت خاتمی و در سال ۱۳۸۳ اتفاق افتاد؛ در راستای نظارت امنیتی بر گردش اطلاعات در ایران. «روزبه میرابراهیمی» که یکی از این ۳۰ وبلاگ‌نویس بازداشت‌شده بود در متنی که در‌این‌باره نوشت، نکته‌ای را می‌گوید که باز هم بر دروغگویی خاتمی - مبنی بر آزادبودن سایت‌های سیاسی - مهر تایید می‌نهد.
.
میرابراهیمی در همان زمان و در گیرودار قضایی درباره پرونده خود نوشت: « از چند سال پيش هيأتی از سوی قوه قضائيه و دولت تعيين گرديد تا به اصطلاح مصاديق را تعيين كند، البته برای فيلترينگ. هدف اوليه اين هيأت نيز ظاهرا سايت‌های غيراخلاقی بود اما نكته جالب اين است كه در شرايط كنونی باز كردن سايت‌های غيراخلاقی با مانع كمتری مواجه است و فيلترينگ تنها شامل حال بخش وسيعی از سايت‌های سياسی شده است».
.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/36SawjK
#قطع_اینترنت #اینترنت #فضای_مجازی #وبلاگ_نویسی #فیلترینگ
@tavaanatech
دروپال
سانسور اینترنت در ایران از چه زمانی آغاز شد؟
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برای جاویدنام ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس مستقل
انیمیشن از علی شافعی
- صدای ستار بهشتی
#ستاربهشتی #ستار_بهشتی #انسان #آزاده #صداقت #راستی #شجاع #کارگر #وبلاگ_نویس #گوهر_عشقی #گوهرعشقی✌ #گوهرعشقی #ایران #مادر #شیر_و_خورشید #شیروخورشید #sattarbeheshti #gohareshghi #iran
#انیمیشن #علی_شافعی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
انیمیشن از علی شافعی
- صدای ستار بهشتی
#ستاربهشتی #ستار_بهشتی #انسان #آزاده #صداقت #راستی #شجاع #کارگر #وبلاگ_نویس #گوهر_عشقی #گوهرعشقی✌ #گوهرعشقی #ایران #مادر #شیر_و_خورشید #شیروخورشید #sattarbeheshti #gohareshghi #iran
#انیمیشن #علی_شافعی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech