«لعنتیا تو رو زدن کشتن، عباس جانم، ...چقدر خونت چکه کرده اومده بیرون من نفهمیدم»

صدای مادر جاویدنام عباس شفیعی را می‌شنوید که در دومین سالگرد جان‌باختن او بر سر مزارش مویه می‌کند.

عباس شفیعی ۱۲ آبان ۱۴۰۱، در چهلم حدیث نجفی، با ضربات باتوم و پوتین ماموران در کرج زخمی شد و دو روز بعد جان باخت ماموران یک هفته پیکر عباس را گروگان گرفتند و بعد به خانواده تحویل دادند برادر عباس با انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی گفت: با صدای بلند نام عباس را که برای ایران جان باخت، فریاد بزنید ویدیویی از رقصیدن عباس در خانه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است آذر ۱۴۰۱، تولد ۴۲سالگی عباس شفیعی بود.
دخترش با کیکی بر مزار پدر، برایش جشن تولد گرفت.

#عباس_شفیعی #حدیث_نجفی #مهسا_امینی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
مادر جاویدنام رضا معظمی گودرزی، در پنجمین سالگرد جان‌باختن فرزندش این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«سالروز آسمانی شدنت مبارک پسر قهرمان مادر
درست پنج سال پیش در چنین ساعتی جسم بی‌جانت روی تخت بیمارستان غرق در خون افتاده بود
و من با صدای بلند زجه میزدم وبا قلبی آکنده از درد به خدا التماس میکردم که تو رو .تویی که تمام وجودم بودی رو بهم برگردونه
اما یک سری جنایت کار که بویی از انسانیت نبرده بودند مانع از بردنت به اتاق عمل شدند و باعت شدند تا از شدت خونریزی جان شیرینت رو از دست بدی
پسر مهربونم تو همه‌ی زندگی پدر و مادری بودی که بزرگترین آرزوشون این بود که تو رو تو لباس دامادی ببینند .تنها برادر و تکیه گاه برادرت بودی اما یک شبه همه ی آرزوهایمان با رفتنت به دل خاک سپرده شد
پسرم این خون ها پایمال نخواهد شد و روزی خواهد رسید که قاتلینت تاوان این جنایت رو پس خواهند داد
قلب مادر تا نفس در سینه دارم دادخواه خون به ناحق ریخته است خواهم شد
به امید روزی که هیچ مادری از آغوش گرم فرزندش به جرم آگاهی محروم نباشه»


رضا معظمی گودرزی، متولد ۱ دی ۱۳۷۸، در جریان آبان خونین ۹۸، بر اثر اصابت گلوله در شهریار جان باخت. پیکر او در بروجرد به خاک سپرده شد.


#رضا_معظمی_گودرزی
#آبان_خونین_۹۸ #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانواده جاویدنام عباس شفیعی، زادروزش را بر سر مزارش جشن کرفتند

عباس شفیعی ۱۲ آبان ۱۴۰۱، در چهلم حدیث نجفی، با ضربات باتوم و پوتین ماموران در کرج زخمی شد و دو روز بعد جان باخت ماموران یک هفته پیکر عباس را گروگان گرفتند و بعد به خانواده تحویل دادند برادر عباس با انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی گفت: با صدای بلند نام عباس را که برای ایران جان باخت، فریاد بزنید ویدیویی از رقصیدن عباس در خانه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است ۲۹ آبان ۱۴۰۱، تولد ۴۲سالگی عباس شفیعی بود.
دخترش با کیکی بر مزار پدر، برایش جشن تولد گرفت.


#عباس_شفیعی #حدیث_نجفی #مهسا_امینی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهدی دائمی از قهرمانان آبان ۹۸، در زادروزش در میدان فرمانداری شهریار با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی، پیش چشم مادرش کشته شد. او تک فرزند مادرش بود.

مادرش ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«آبان که از راه می‌رسد حجم دلتنگی در سینه ام هزاران برابر می شود . ۲۵ آبان برای من یادآور زیباترین ها و تلخ ترین هاست. در همین روز تن گرمت را برای اولین بار در آغوش گرفتم و ۲۵ سال بعد هم برای آخرین بار گرمای تنت در آغوش من بود. بعد از آن گویا گرمای تن من هم مرد. بعد از  آن آغوشم دیگر هرگز  گرم نشد.

دوباره ۲۵ آبان آمده و من به شمع ۲۵ سالگی ات خیره مانده ام که هرگز بیشتر نشد و پنج سال است که روی همان عدد متوقف شده است. ۲۵ سال قهرمان زندگی من بودی و بعد از آن قهرمان من و یک کشور شدی.
رفتی که زندگی برای مردم کشورت بهتر شود اما بعد از تو نه تنها زندگی همسن هایت بهتر نشده که هیچ ، افسرده تر و غمگین تر هم شده اند، مشکلاتشان بیشتر شده و زندگی شان از ۲۵ آبان ۹۸ هم ترسناک تر است.
اما با خودم فکر می‌کنم زندگی من بعد از آن تاریخ چگونه شد ؟ در واقع پاسخ این است که زندگی دیگر برای من وجود نداشت. زندگی من مانند شمع تولد ۲۵ سالگی ات متوقف شده است.
پنج سال است که هر لحظه با تو صحبت می‌کنم ، نمی دانم صدایم را میشنوی یا  این کار من هم بیهوده است اما جواب هر چه که باشد من باز هم با تو صحبت خواهم  کرد ، برایت می نویسم ، آواز میخوانم ، درست مانند لالایی های که دوران کودکی برایت خوانده ام.
ایمان دارم که می شنوی ، تو جایی در همین نزدیکی ها ایستاده ای و از گریه های من  غمگین شده ای . جایی همین حوالی ایستاده ای و بهتر شدن اوضاع هموطنانت را انتظار میکشی ، برای پرکشیدنشان غصه میخوری و منتظری تا دیگران به زندگی بهتری برسند. تو همیشه همینقدر خوب و مهربان بوده ای.
قهرمان من، زیبای من،  تنها فرزندم جاوید نام مهدی دائمی زادروزت هزاران بار بر ما مبارک🥀💔»


#مهدی_دائمی
#آبان_ادامه_دارد
#آبان_خونین_۹۸
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی_جرم_نیست
#آبان۹۸
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جاویدنام شورش نیکنام از جمله افرادی بود که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در شهر مهاباد و سرکوب وحشیانه حکومت در روزهای ۲۸ و ۲۹ آبان به شدت زخمی شده بود، او را به ارومیه منتقل کردند و سرانجام روز یکشنبه ۶ آذر در بیمارستان ارومیه جان باخت.

«شورش نیز همچون ‎ #شمال_خدیری‌پور ، ‎#سمکو_مولودی و ‎#کمال_احمدپور  پدر یک دختر خردسال بود.. چه دخترهایی که سایه و مهر پدر از سرشان گرفته شد.

حالا دختر کوچولوی شورش نیکنام، تا آخر عمرش باید بر سر مزار پدرش با او دیدار کند.


#شورش_نیکنام #مهاباد #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هرگز قتل حکومتی کیانوش سنجری را فراموش نمی‌کنیم.
حکومتی که یک آزادی‌خواه را آنقدر آزار و شکنجه داد را فراموش نمی‌کنیم.
شکی نیست که عامل و مسئول مرگ کیانوش، به هر ترتیبی که اتفاق افتاده باشد، رژیم جمهوری اسلامی است و هر عاملی جز آن آدرس اشتباهی است.
کیانوش جانش را نهاد تا «شاید تلنگری باشد» تا بیدار شویم و علیه ظلم و جور بشوریم. کیانوش مصمم بود تا پیامش را برساند.
گرچه حکومت با انواع فشارها و آزارها، انواع ستم‌هایی که بر آزادی‌خواهان روا داشته، باعث این اقدام شد.
مسئولان حکومت می‌توانستند، اگر می‌خواستند جلوی او را بگیرند، چه می‌شد اگر توماج و نسرین شاکرمی را زودتر آزاد می‌کردند؟ چه می‌شد اگر فاطمه سپهری و آرشام را آزاد می‌کردند؟ در زندان نبودن این عزیزان چه خطری برای جامعه دارد؟! چرا حکومتی که ادعای اقتدار دارد، از این افراد می‌ترسد و آن‌ها را زندانی می‌کند؟!

ما ملت ایران، باید بیدار بشویم... وگرنه هر روز جمهوری اسلامی با محدودیت‌های بیشتر ما را به بند می‌کشد.

طرح از مرتضی رخت‌اعلا

morteza_aala

برای #کیانوش_سنجری
آن بی گناهیم که در آغوش آتشم.
.
.
.
#زن_زندگی_آزادی
#مرتضی_رخت_اعلا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#هنر_اعتراض #شاید_تلنگری_باشد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد

امروز سالگرد قتل روح‌الله زم است، خبرنگار و فعال مدنی که به دست جمهوری‌اسلامی ربوده شد و به قتل رسید.

طرح از رضا عقیلی

#روح_الله_زم #آمدنیوز #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

نواز، خواهر زنده‌یاد نیلوفر ابراهیم از جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی، ویدیویی از مراسم از دواج خواهرش با زنده‌یاد سعید طهماسبی همراه دلنوشته‌ای از مادرش به مناسبت سالگرد ازدواج نیلوفر و سعید به شرح زیر منتشر کرد:

«نیلوفرم، پاره تنم، دختر دلبندم، سعید مهربان و دوست داشتنی‌ام
بیست و هشتم آذرماه سالگرد عروسی شما عزیزانم است. بامداد بیست و یکم آذرماه، سرشار از عشق به زندگی، امید به آینده و مهر وطن، پا به سرزمین مادری‌تان گذاشتید تا در کنار افرادی که دوستشان داشتید و دوستتان داشتند، پیوند زندگی مشترکتان را جشن بگیرید، در چهار هفته‌ای که در ایران بودید، شادترین روزهای زندگی تان را رقم زدید.
از بودن در کنار خانواده چه شاد و سرمست بودید، با مهر و عشقی وصف ناشدنی محله‌های مورد علاقه‌تان را زیر پا می‌گذاشتید، می‌خواستید از هر کدام تکه‌ای را در وجودتان جا دهید و با خود ببرید تا هیچگاه دوری از وطن را احساس نکنید.
هنگامی که راهی فرودگاه بودید، آخرین خواسته ‌ان از پدرها و مادرها این بود که آن‌ها به شما به پیوندند، دلتنگی دور شدن از آنان به نگاهتان گره خورده بود.
نیلوفرم، به تو می‌گویم: گرمی لذت آخرین به آغوش کشیدن تو همواره با من است.
سعیدم، به تو می‌گویم: آخرین نگاه پر از اشتیاق و مهربانی تو هنوز برای من گفتنی‌ها دارد.
جسم شما دیگر با پدرها، مادرها، خواهرها و دیگر دوستداران‌تان نیست، ولی شما در لحظه لحظه زندگی با ما همراه هستید و هیچگاه فراموش نمی‌شوید.
در بامداد هجدهم دی ماه هزار و سیصد و نود و هشت، به دست شیاطینی زمینی، حق زندگی از شما عزیزانم و از صد و هفتاد و پنج انسان بی‌گناه هم سفرتان گرفته شد.
شما مظلومین، از شاهدشهر، شهری که تا ابدیت این جنایت را گواهی می‌دهد، عروج کردید، ولی می‌دانم پاک‌ترین فرشته‌ها شما را در پرواز ابدی تان در بر گرفتند و در بین آنان هستید.

دادخواه حق زندگی، امیدها و آرزوهایتان هستم.

*دل نوشته مادرم برای نیلوفر و سعید*»

navaz27

نیلوفر ابراهیم و سعید طهماسبی دو زوج جوان پرواز اوکراین بودند. آن‌ها برای ازدواج به ایران رفته بودند و چند روز بعد از جشن عروسی به لندن برمی‌گشتند که در فاجعه سرنگونی هواپیما توسط موشک‌های سپاه تروریستی پاسداران جان باختند.

نیلوفر ابراهیم ۳۴ ساله فارغ‌التحصیل مقطع فوق لیسانس دانشگاه کینگستون لندن و سعید دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه امپریال کالج لندن بودند.

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #سعید_طهماسبی #نیلوفر_ابراهیم #هواپیمای_اوکراینی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
#PS752justice

@Tavaana_TavaanaTech

روی این ویدیو و این طرح‌ها صدای جاویدنام نوید افکاری را می‌شویم. نوید افکاری، جوانی که به جرم نکرده قربانی بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی شد، در واپسین پیام خود پرده از ظلم آشکار دستگاه قضایی برداشت. او، با زبانی ساده اما تأثیرگذار، از روند ناعادلانه‌ای سخن گفت که در آن بی‌گناهی‌اش نادیده گرفته شد و عدالت قربانی سیاست و نمایش قضاتی شد که از مفهوم قضاوت تنها نامی را به ارث برده‌اند.

نوید، در میان درد و ناامیدی، از آخرین تلاش‌هایش برای شنیده شدن سخن گفت. او و خانواده‌اش، پس از دو سال خون دل خوردن، با رد شدن اعاده دادرسی، به این نتیجه رسیدند که امیدی به عدالت در این نظام وجود ندارد. حکمی که علیه او صادر شد نه بر اساس عدالت، بلکه با هدف خفه کردن صدای حق‌طلبی‌اش بود.

پیام نوید فقط به مردم ایران نبود؛ او خطاب به هر انسان آزاده‌ای در سراسر جهان گفت که سکوت در برابر ظلم، حمایت از ظالم است. او با شجاعت اعلام کرد که اگر اعدام شود، همه بدانند که در قرن بیست‌ویکم، با وجود نهادهای حقوق بشری، یک انسان بی‌گناه به دار آویخته شد. او فریاد زد که این ظلم اولین و آخرین قربانی‌اش نخواهد بود، مگر اینکه جهان صدای او را بشنود.

در طی این سال‌ها جوانانی همچون نوید، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدرضا کرمی، محمد حسینی، رضا رسایی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند و ... توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند.

این یعنی هنوز صدای مظلومیت مردم ایران و صدای زندانیان به درستی شنیده نشده و اقدامی موثر علیه اعدام صورت نگرفته.

اینک جوانان دیگری با حکم اعدام در زندان‌های رژیم جمهوری اسلامی هستند. آن‌ها در یک روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شده‌اند.

ویدیو از :
zard_drawing
——
#stopexecutionsiniran #justiceforvictims #protestart
#اعدام_نکنید #عدالت_انتقالی #هنر_اعتراض #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #جمهوری_اسلامی #اعدام_یک_قتل_عمد_دولتی_است
#محمد_امین_مهدوی_شایسته #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
۱ دی ماه، زادروز جاویدنام رضا معظمی گودرزی است.

مادر رضا معظمی گودرزی، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ ویدیویی از غمگساری‌اش در شب چله و بردن کیک تولد بر مزار فرزند از دست‌رفته‌اش منتشر کرده است و رنج از دست دادن پسرش را توصیف می‌کند.


رضا معظمی گودرزی، متولد ۱ دی ۱۳۷۸، در جریان آبان خونین ۹۸، بر اثر اصابت گلوله در شهریار جان باخت. پیکر او در بروجرد به خاک سپرده شد.


#رضا_معظمی_گودرزی
#آبان_خونین_۹۸ #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

«‏به یاد ⁧ #يلدا_آقافضلى ⁩ جانباخته و کشته شده راه آزادی ‏در روزهای نزدیک به ⁧ #شب_یلدا ⁩ 🥺💔

‏هوا سرده ولی فریادهاشو
‏کسی تو‌ سینه زندونی نکرده
‏شب یلدا سیاهه اما زیباست
‏چون ابراز پشیمونی نکرده»

از صفحه خانم نرگس جلالی

#یلدا_آقافضلی
#یلدا_آقا_فضلی
‏⁧ #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم ⁩ #دادخواهی #شب_یلدا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محبوبه رمضانی، مادر جاویدنام پژمان قلی‌پور از جان‌باختگان آبان ۹۸ نیز مثل سایر مادران دادخواه، به یاد یلداهایی افتاد که پسرش در کنارش بود و ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

#یلدا

چندمین شب یلدای بدون توست؟
چهارمی پنجمی؟
چند سال است بدون تو یلدا را می‌گذرانم؟
اخرین سالی که یلدا را باهم جشن گرفتیم را مرور می‌کنم
هیچ فکر می‌کردم امسال آخرین سال است؟
هیچ فکر می‌کردم دیگر شب یلدا برایت حافظ نمی‌خوانم؟
هیچ فکر می‌کردم قرار است بعد از این فقط در گوشه آرامستانت یلدا را جشن بگیرم؟
هرگز چنین خیالی نمی‌کردم
برنامه‌ها داشتم برایت من
شب‌های یلدای زیادی قرار بود باهم جشن بگیریم
چه می‌دانستم زمانه اینگونه روی ناخوش به من نشان می‌دهد
خانواده ام را میگیرد از من
و من سال‌ها در حسرت دیدنت می‌مانم
دلتنگ حتی روزهای تلخمان شده‌ام
هیچ روز تلخی داشته‌ایم اصلا؟
من که چیزی به یاد نمی‌آورم
از تو فقط لبخند به جا مانده برایم
مهربانی خوش اخلاقی و زیبایی به جاگذاشته‌ای فقط
مهربانم گرچه من درحسرت آغوشت مانده‌ام اما
سرافرازم
سربلندم که چون توی به این دنیا داده‌ام
رسالت من تربیت فرزندی بوده به دلیری تو
و من چه کامل این رسالت را کامل کردم
پسرم این روزها مثل تمام روزهای بعد تو سخت می‌گذرد
اما من همچنان امیدوارانه زندگی می‌کنم
به امید روز های خوب
من روزی جواب تمام این تلخی‌ها را می‌گیرم
روزهای شیرین نزدیک است پسرم
اندکی صبر...»


#پژمان_قلیپور #شب_یلدا
#آبان_خونین_۹۸ #آبان۹۸ #دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برادر جاویدنام یاسین جمال‌زاده، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
 
«بمیرم برات داداشم💔😔
دوریت نابودم کرد
باورم نمیشه که نیستی
هیچوقت نبودنتو باور نمیکنم🖤🕊
کثافت بزنن اون دست نجستو که داداشمو زدی.»

جاویدنام یاسین جمال‌زاده متولد ۲۳ شهریور ۱۳۷۳ بود. او کارگر گچکار ساختمان بود. اهل شاندرمن از توابع ماسال در استان گیلان. در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر رضوانشهر با شلیک گلوله از سوی نیروهای حکومتی، به قتل رسید. یاسین دو دختر دوقلو به نام‌های کیانا و آریانا داشت.
ویدیوهایی از لحظه اصابت گلوله به او منتشر شده است. یکی از ویدیوها مربوط به موبایل خود یاسین است که بسیار دردناک است.
در شهر کوچک رضوانشهر، در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، مردم به ستوه آمده از ظلم حکومت به خیابان آمدند و با بی‌رحمی توسط جانیان به گلوله بسته شدند.

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#یاسین_جمالزاده #رضوانشهر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر زنده‌یاد کیانا قاسمی، از جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«دختر عزیزم، کیانای قشنگم،

پنج سال از آن روز تلخ گذشته است، پنج سال از لحظه‌ای که زمین مرا از آسمان تو جدا کرد. هنوز باور نمی‌کنم که تو دیگر اینجا نیستی. هر شب، پیش از خواب، نامت را زمزمه می‌کنم و تصویر چهره معصومت را در قلبم قاب می‌گیرم. نبودنت زخمی است که هرگز التیام نمی‌یابد. خانه با هر گوشه و صدایش، نبودنت را فریاد می‌زند. نگاهت، آرزوهایی که در چشمانت می‌درخشیدند، همه در یک لحظه به دست کثیف‌ترین موجودات این خاک نابود شدند، اما هنوز در خاطرم زنده‌اند.

پنج سال است که آسمان برای من معنای دیگری پیدا کرده است. هر بار که به آسمان نگاه می‌کنم، به تو فکر می‌کنم. شاید آن ستاره‌ای که پرنورتر از همه می‌درخشد، تو باشی. دخترم، پنجمین سالگرد پروازت را در حالی می‌گذرانم که دلم هزار تکه است. این دلتنگی، این درد… کاش لحظه‌ای آرام می‌گرفت. کاش این کابوس تمام می‌شد.

روزی که تو رفتی، بخشی از وجود من با تو رفت، اما عشق به تو هرگز نمی‌میرد. تو همیشه در من زنده‌ای.

دوستت دارم، برای همیشه.»

مادر کیانا پیشتر در بخشی از زندگی‌نامه او نوشته بود:
«کیانای من نوزده ساله بود که برای ادامه تحصیلی در رشته آی تی به کانادا می‌رفت. دختری باهوش که با معدل کل ۱۹/۳۰ از دبیرستان بوعلی دررشته ریاضی فیزیک فارغ‌التحصیل شد. اما او با وجود قبولی در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه دولتی رشت و رشته مهندسی پزشکی در دانشگاه آزاد تهران، بخاطر محدودیت‌هایی مثل «حجاب اجباری» سفر به تورنتو را انتخاب کرد. کیانا زیبا، خوش تیپ، قدبلند و همیشه آراسته بود و شخصیت تحسین برانگیزش همواره زبانزد دوستان و بستگان. او وطن‌پرست بود و مسئولیت‌پذیر. دختر بزرگ یک خانواده پنج نفره که قلبی مهربان و دلواپس داشت، دلواپس دو خواهر کوچک‌ترش. کیانا سفر به کانادا را پلی می‌دانست برای آینده‌ای بهتر برای خواهرانش. او درونگرا بود و دوست داشت بار زندگی‌اش را تنها به دوش بکشد. هرگز گلایه نمی‌کرد و از مشکلاتش حرفی نمی‌زد. کیانا به دوستانش گفته بود که همه هدفش این است تا به پدرش ثابت کند می‌تواند در عین استقلال، فرد مفیدی باشد. او سرشار از زندگی و برنامه و هدف بود، هیهات که همه‌ چیز ظرف چند دقیقه بر باد رفت.»
#IRGCterrorisrs
#کیانا_قاسمی
#هواپیمای_اوکراینی
#دادخواهی
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech