«زمانی نه چندان دور با فشار فیفا و حضور نماینده‌اش در تهران، حضوری نمایشی از زنان در استادیوم آزادی ترتیب دادند و عکس‌های این حضور نمایشی را منتشر کردند (تصویر دوم) و واقعیت زنان در پشت مانده در همان روز نمایش را انکار کردند (تصویر سوم). چند ماه بعد با آب‌وتاب از حضور زنان در ورزشگاه آزادی گفتند و بخش کوچکی از استادیوم آزادی را با اعمال جدایی جنسیتی به زنان اختصاص دادند و رنگش را هم در نمایش‌شان بنفش کردند (تصویر چهارم) تا آن را دستاورد دولت روحانی قلمداد کنند. آن روز گفتم دستاورد دانستن این اتفاق، تف سربالاست و دیری نخواهد گذشت که روی صورت خودمان می‌افتد. این اتفاق قدمی به پیش نیست، اگر عقب‌گرد نباشد. موضوع رفع تبعیض را به محاق می‌برد و آن را به دروغ مسئله‌ای تا حدی حل شده جلوه می‌دهد. برخی نپذیرفتند و گفتند "اصلاحات" تدریجی و گام‌به‌گام است و یک دفعه نمی‌توان انتظار رفع تبعیض دیدن بازی ورزشی از نزدیک را داشت. همان‌طور که پیشترش تحریم میزبانی ایران در شطرنج زنان را به واسطه تحمیل حجاب، با تزویر اقدامی علیه ورزش زنان جلوه می‌دادند، در حالی که ضروری‌ترین و فوری‌ترین اقدام برای نجات ورزش زنان بود و هست.
همه آنچه پیشرفت خوانده می‌شد. نتیجه‌اش این شده که تصویر زنان روی ماکت هم حق حضور در استادیوم را ندارد. وقتی پروپاگاندای حضور جعلی و نمایشی زنان را پیشرفت جلوه بدهیم و نیروی اجتماعی خواهان تغییر و رفع تبعیض از زنان را دچار توهم پیروزی بکنیم، عبارت "ویژه آقایان" برای عکس روی ماکت در ورزشگاه بی‌تماشاچی دیگر غریب نخواهد بود.»

#ورزشگاه #زنان_و_ورزشگاه #تبعیض_جنسیتی #تبعیض_جنسیتی_در_ورزش

از فیسبوک مسعود سلطانی

@Tavaana_Tavaanatech