#پل بیستون، #کرمانشاه
این اثر در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل #تاریخی #بیستون در آبادی دینور با۱۵ متر طول و ۷ متر عرض بر روی پایه ای از سنگهای حجاری شده بنا گردیده است. این پل در جاده كرمانشاه ـ همدان در حاشيه شرقي شهر كنوني بيستون روي رودخانه خروشان دينور آب قرار گرفته است. پایه پل بصورت شش ضلعی و دارای چهار چشمه می باشد.اين پل را خاندان محلي حسنويه، در قرن چهارم، تکميل کرده اند. در واقع پايه بلوک تراش خورده مربوط به دوران #ساساني و تکميل آن در دوران حسنويه بوده است. در زمان صفويان نيز تمهيداتي روي پل انجام شد و به همين دليل نام پل صفويه بر آن نهادند و در دوران پهلوي نيز مرمت هايي بر روي پل صورت گرفت.
مصالحى كه در بناى پل به كار گرفته شده علاوه بر آجر و سنگهاى تراشيده، قلوه سنگ و ملاط و گچ است. سنگها به تمامى از بقاياى مصالح ساختمانى دوره ساسانى است كه علايمى نيز از آن دوره بر آنها منقوش است. در بخش جنوب شرقي پل دهانه ديگري نيز وجود داشته است.
نماي شمالي اين پل كه دو دهانه بزرگ و سه دهانه كوچك دارد، با آجر‌هاي مربع‌شكل و رنگ‌هاي زرد كمرنگ، زرد اخرايي، زرد متمايل به قرمز و قرمز تيره تزئين شده كه هنگام درخشش خورشيد از جلوه‌اي خاص برخوردار است.
طي اين سال‌ها آجر‌هاي رنگارنگ پل بيستون به دليل هنري كه در پختشان به كار رفته، آسيبي نديده و هنوز هم شكننده نيستند، اما متاسفانه نماي جنوبي پل دستخوش تغييراتي شده است. اين پل شش بار در دوره‌هاي مختلف مرمت شده است.
به اعتقاد كاوشگران، پايه‌هاي سنگي پل در دوره ساساني بنا شده است، زيرا با توجه به اهميت و اعتبار خاص منطقه بيستون، در دوره پادشاهي خسرو دوم، در اين محوطه تاسيساتي بنا شده كه هرگز تكميل نشده و احتمالا اين پل نيز از آن جمله بوده است.
منبع:
وبسایت کویرها و بیابان‌های ایران
#پل‌بیستون
@Tavaana_TavaanaTech
این اثر در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل #تاریخی #بیستون در آبادی دینور با۱۵ متر طول و ۷ متر عرض بر روی پایه ای از سنگهای حجاری شده بنا گردیده است. این پل در جاده كرمانشاه ـ همدان در حاشيه شرقي شهر كنوني بيستون روي رودخانه خروشان دينور آب قرار گرفته است. پایه پل بصورت شش ضلعی و دارای چهار چشمه می باشد.اين پل را خاندان محلي حسنويه، در قرن چهارم، تکميل کرده اند. در واقع پايه بلوک تراش خورده مربوط به دوران #ساساني و تکميل آن در دوران حسنويه بوده است. در زمان صفويان نيز تمهيداتي روي پل انجام شد و به همين دليل نام پل صفويه بر آن نهادند و در دوران پهلوي نيز مرمت هايي بر روي پل صورت گرفت.
مصالحى كه در بناى پل به كار گرفته شده علاوه بر آجر و سنگهاى تراشيده، قلوه سنگ و ملاط و گچ است. سنگها به تمامى از بقاياى مصالح ساختمانى دوره ساسانى است كه علايمى نيز از آن دوره بر آنها منقوش است. در بخش جنوب شرقي پل دهانه ديگري نيز وجود داشته است.
نماي شمالي اين پل كه دو دهانه بزرگ و سه دهانه كوچك دارد، با آجر‌هاي مربع‌شكل و رنگ‌هاي زرد كمرنگ، زرد اخرايي، زرد متمايل به قرمز و قرمز تيره تزئين شده كه هنگام درخشش خورشيد از جلوه‌اي خاص برخوردار است.
طي اين سال‌ها آجر‌هاي رنگارنگ پل بيستون به دليل هنري كه در پختشان به كار رفته، آسيبي نديده و هنوز هم شكننده نيستند، اما متاسفانه نماي جنوبي پل دستخوش تغييراتي شده است. اين پل شش بار در دوره‌هاي مختلف مرمت شده است.
به اعتقاد كاوشگران، پايه‌هاي سنگي پل در دوره ساساني بنا شده است، زيرا با توجه به اهميت و اعتبار خاص منطقه بيستون، در دوره پادشاهي خسرو دوم، در اين محوطه تاسيساتي بنا شده كه هرگز تكميل نشده و احتمالا اين پل نيز از آن جمله بوده است.
منبع:
وبسایت کویرها و بیابان‌های ایران
#پل‌بیستون
@Tavaana_TavaanaTech
متاسفانه شاهد خطرناک‌ترین و شدیدترین فرسودگی زیستی ناشی از رشد گلسنگها در محوطه باستانی بیستون و پس از آن در تخت جمشید و پاسارگاد، هستیم.
نزدیک به ۵۰۰ گونه گل‌سنگ در حال رویش روی بناهای تاریخی ایران مشاهده شده که تأثیر فرسایشی زیادی بر سطح بناهای باستانی دارند.
گلسنگها نوعی قارچ است که روی سنگها، صخره‌ها، تنه و ساقه درختان می‌رویند و می‌توانند تا ۴ هزار سال هم عمر کنند.
البته تخریب کتیبه‌های دو محوطه جهانی تخت‌جمشید و بیستون بیشتر بر اثر فعالیت شرکت‌های پتروشیمی مرودشت و بیستون و تصاعد گاز‌هایی با ترکیبات نیتروژنی، صورت گرفته است.
تخت‌جمشید جزء نخستین آثار جهانی ایران به‌شمار می‌رود که در سال ۱۳۵۸ در فهرست یونسکو به ثبت رسید. محوطه باستانی بیستون نیز به عنوان هفمین اثر ملی ایران در سال ۱۳۸۵ در این فهرست اضافه شد.
در قوانین و ضوابط یونسکو تاکید شده، اثرات مخرب توسعه‌ای و محیطی نظیر آلودگی آلاینده‌ها ازجمله عوامل تهدیدکننده مواریث جهانی به شمار می‌روند و نباید در حریم این آثار اقدامات توسعه‌ای زیان‌بار صورت بگیرد.
نزدیک به نیم قرن از فعالیت پتروشیمی مرودشت می‌گذرد و آلاینده‌های شیمیایی رها شده در هوا بلای جان نقوش تخت‌جمشید هم شده است.
متخصصان گلسنگ‌شناسی سال‌ها پیش به دلیل گستردگی گلسنگ‌های نیتروژن دوست در سطوح تاریخی تخت جمشید و نسبت به وجودآلاینده‌های شیمیایی نیتروژن‌دار حاصل از فعالیت شرکت پتروشیمی مرودشت در رشد سریع گلسنگها هشدار داده بودند.
به گفته باستان‌شناسان در ایران، مطالعات علمی و آکادمیک در زمینه گلسنگها انجام نشده و وضعیت رشد گلسنگها در بناهای تاریخی ایران به قدری جدی است که نه تنها نقوش تخت‌جمشید با زوال مواجه‌اند که نقوش محوطه باستانی بیشاپور اصلا دیده نمی‌شوند.
جمهوری اسلامی ایران را مردم ایران را تاریخ ایران را و آثار باستانی ایران را به نابودی کشانده است. بی‌توجهی به تاریخ کشورمان و تخریب آثار باستانی ایران مسئله‌ای جهانی ست.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#تاریخ
#بیستون
#تخت_جمشید
@Tavaana_TavaanaTech
نزدیک به ۵۰۰ گونه گل‌سنگ در حال رویش روی بناهای تاریخی ایران مشاهده شده که تأثیر فرسایشی زیادی بر سطح بناهای باستانی دارند.
گلسنگها نوعی قارچ است که روی سنگها، صخره‌ها، تنه و ساقه درختان می‌رویند و می‌توانند تا ۴ هزار سال هم عمر کنند.
البته تخریب کتیبه‌های دو محوطه جهانی تخت‌جمشید و بیستون بیشتر بر اثر فعالیت شرکت‌های پتروشیمی مرودشت و بیستون و تصاعد گاز‌هایی با ترکیبات نیتروژنی، صورت گرفته است.
تخت‌جمشید جزء نخستین آثار جهانی ایران به‌شمار می‌رود که در سال ۱۳۵۸ در فهرست یونسکو به ثبت رسید. محوطه باستانی بیستون نیز به عنوان هفمین اثر ملی ایران در سال ۱۳۸۵ در این فهرست اضافه شد.
در قوانین و ضوابط یونسکو تاکید شده، اثرات مخرب توسعه‌ای و محیطی نظیر آلودگی آلاینده‌ها ازجمله عوامل تهدیدکننده مواریث جهانی به شمار می‌روند و نباید در حریم این آثار اقدامات توسعه‌ای زیان‌بار صورت بگیرد.
نزدیک به نیم قرن از فعالیت پتروشیمی مرودشت می‌گذرد و آلاینده‌های شیمیایی رها شده در هوا بلای جان نقوش تخت‌جمشید هم شده است.
متخصصان گلسنگ‌شناسی سال‌ها پیش به دلیل گستردگی گلسنگ‌های نیتروژن دوست در سطوح تاریخی تخت جمشید و نسبت به وجودآلاینده‌های شیمیایی نیتروژن‌دار حاصل از فعالیت شرکت پتروشیمی مرودشت در رشد سریع گلسنگها هشدار داده بودند.
به گفته باستان‌شناسان در ایران، مطالعات علمی و آکادمیک در زمینه گلسنگها انجام نشده و وضعیت رشد گلسنگها در بناهای تاریخی ایران به قدری جدی است که نه تنها نقوش تخت‌جمشید با زوال مواجه‌اند که نقوش محوطه باستانی بیشاپور اصلا دیده نمی‌شوند.
جمهوری اسلامی ایران را مردم ایران را تاریخ ایران را و آثار باستانی ایران را به نابودی کشانده است. بی‌توجهی به تاریخ کشورمان و تخریب آثار باستانی ایران مسئله‌ای جهانی ست.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#تاریخ
#بیستون
#تخت_جمشید
@Tavaana_TavaanaTech