آموزشکده توانا
57.8K subscribers
30.2K photos
36.3K videos
2.54K files
18.6K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جمشید عزیزی، زندانی سیاسی، که هم‌اکنون در مرخصی به سر می‌برد، فایلی صوتی درباره شرایط هم‌بندی خود منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت، منتشر کرده است.

او در این فایل می‌گوید:

«امروز می‌خواهم در مورد انسان شریفی صحبت کنم که احتمالا نامش را کمتر شنیده‌اید، "منوچهر فلاح"، مردی که در بند میثاق "مادر" صدایش می‌کنیم، دلیل این عنوان مهر و محبت او نسبت به همه هم‌بندی‌ها است.
از آنجایی که کیفیت غذای زندان تعریفی ندارد، منوچهر به صورت داوطلبانه وعده‌های غذا را با روش‌های مختلف قابل تحمل‌تر می‌کند، در واقع منوچهر آشپز با تجربه‌ای است که حتی به خود من روش پخت چند غذا را یاد داده است، علاوه بر این بدون هیچ چشم‌داشتی اصلاح موی زندانیان را انجام می‌دهد، گاهی مثل مشاوری حرفه‌ای پای درد و دل‌های هم‌بندی‌ها می‌نشیند و باعث تسکین دردهای مشترکمان می‌شود. هر چند خودش کوهی از رنج‌ها را بر دوش دارد، از فوت مادرش در کودکی و سختی‌هایی که در زندگی با نامادری کشیده تا فوت پدرش و کارگری در مشاغل سخت و آسیب‌زا، از زندگی مشترکش که بعد از به دنیا آمدن تنها دخترش به طلاق ختم شد و دختر نوجوانش که اکنون نگران تنها پناه خود، پدر مهربانش است، منوچهر اکنون بیش از ۱۶ ماه است که بلاتکلیف و بدون مرخصی در بند میثاق در حال طی کردن حبسی است که حتی مدتش معلوم نیست، برای تعیین تکلیف و وثیقه‌خور شدن، دو مرتبه اقدام به اعتصاب کرده، ولی هر بار با وعده‌های عوامل پرونده‌اش اعتصابش را شکسته است، اما این وعده‌ها هنوز به واقعیت مبدل نشده.
من "جمشید عزیزی" هر چند خود در حال طی کردن حبس هستم اما من هم یک شهروند این خاکم و به عنوان یک ایرانی درخواستی از عوامل پرونده منوچهر در قوه قضاییه و دادستان استان گیلان دارم:
لطفا لطفا و لطفا، بخاطر تنها دختر نوجوانش، بخاطر انسانیتی که از منوچهر سراغ دارم و علاوه بر این‌ها با توجه به تاثیر اجتماعی عفو و بخشش در جامعه درخواست عفو و تعیین تکلیف پرونده آقای منوچهر فلاح را دارم.»

ارج می‌نهیم این دادخواهی را به‌خصوص زمانی‌که از طرف زندانیان باشد. جمشید عزیزی، علیرغم فشارهای بسیار، صدای منوچهر فلاح بوده است.

#منوچهر_فلاح #جمشید_عزیزی #زندان_لاکان_رشت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
امروز ۲۸ مهر ۱۴۰۳، هفت زندانی سیاسی به نام‌های #اشکان_محمدی ، #رضا_کریم‌_نژاد ، #فرشید_کاظمی ، #رامین_محمدی ، #هومان_الماسی ، #مازیار_نکویی و #روح‌الله_خسروی ، در زندان شیبان دست به اعتصاب غذای خشک زدند و مسئولان زندان شیبان آن‌ها را به سلول انفرادی منتقل کردند.
از بازداشتی‌های انقلاب «زن، زندگی، آزادی» هست و در اعتراض به وضعیت بلاتکلیفی خود در زندان شیبان اهواز چند ماه پیش هم دست به اعتصاب غذا زده بودند.
حالا این افراد که پس از اعتصاب غذای قبلی و عملی نشدن وعده آزادی‌شان بار دیگر اقدام به اعتصاب غذا کردند.

این خبر را فواد چوبین، دایی جاویدنام آرتین رحمانی منتشر کرده که خود مدتی با این افراد هم‌بند بود.

اعتصاب غذا، کنشی اعتراضی از سوی زندانیان و آخرین راهکار آن‌ها برای شنیده شدن صدایشان است. زندانیان با مایه گذاشتن از جان و سلامت خود، تلاش می‌کنند افکار عمومی را متوجه وضعیت ناگوار خود کنند.

زندان شیبان، از جمله زندان‌های جمهوری اسلامی است که زندانیان از امکانات اولیه در آن بی‌بهره هستند. زندانیان را مدت‌ها بلاتکلیف نگه می‌دارند تا آن.ها را وادار کنند که روایت بازجویان را بپذیرند.

#زندان_شییان_اهواز #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_تولنا


@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی؛ همراه باشرافت مردم رنج‌کشیده ایران

این زندانی سیاسی از اعضای کارزار «نه به اعدام» زندانیان سیاسی است.

رضا محمدحسینی طامه، متولد ۱۳۷۲ در تهران، یکی از فعالان سیاسی ایرانی است که طی سال‌های اخیر به دلیل مبارزاتش علیه حکومت جمهوری اسلامی و مواضع انتقادی‌اش، بارها دستگیر و زندانی شده است. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی و اعتراضاتش علیه سیاست‌های رژیم، از جمله در مورد سپاه پاسداران و سرکوب معترضان، به زندان‌های مختلفی منتقل شده و تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته است. ماجرای بازداشت و حبس او یکی از نمونه‌های برجسته نقض حقوق بشر در ایران به شمار می‌آید.

اسلایدها را ورق بزنید.
درباره او بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/reza-mohammadhoseini/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#رضا_محمدحسینی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech
برای منوچهر فلاح

✍️ هومن طاهری
با پرتره‌ای از منوچهر فلاح اثر عیسی چولاندیم

🔸 روز سوم بازداشتی که تمام مدت، دستبند و پابند داشتم و ضرب‌وشتم با تأیید بازپرس پرونده، محسن سلطانی‌فر انجام می‌شد: دستبند را از پشت به پابند زنجیر کرده‌بودند و چون توانایی نشستن نداشتم، به صندلی عقب ماشین پرتاب شدم. به محض خروج ماشین از اداره اطلاعات، ضرب‌و‌شتم و توهین و تعرض شروع شد و با منحرف شدن در جاده‌های روستایی تا یک ساعت بعد ادامه یافت.
با ورود به زندان، به اتاق انفرادی که در کنار تعدادی اتاق چند نفره قرار داشت منتقل شدم. اینجا که تازه از شوک بیرون آمده و متوجه کبودی گردن و شکستگی دندان نیش راستم شدم، دو نفر از زندانیان که در حال پیاده‌روی در راهرو مشترک بودند توجهم را جلب کردند. در اولین ارتباط چشمی، یکیشان می‌پرسد جرمت چیست؟ و همین زندانی در مسیر برگشت، یک بسته پیچیده در دستمال کاغذی به داخل پرتاب می‌کند. داخل دستمال، یک بسته سیگار بیستون و فندک است.

🔸 حتی همین اتفاق هم می‌توانست خاطره‌ی منوچهر را برایم ابدی کند. مواجهات بعدی در بند عمومی و آشنایی بیشتر با او، به این ابدیت عمق بیشتری بخشید.
منوچهر از آن دست دهه‌شصتی‌هایی است - البته مانند اغلب آنها - که کودکی‌اش در سال‌های وحشت دهه‌ی شصت سپری شد؛ در کلاس‌های بی امکانات چهل پنجاه نفره پایین شهر درس خواند، وقتی به سن دانشگاه رسید با خیل عظیم داوطلبان و ظرفیت پایین دانشگاه‌ها و امکانات پایین‌تر خود نسبت به همسالانش مواجه شد و از تحصیل باز ماند و بدون پشتوانه‌ی خانوادگی و بهره‌مندی از رانت حکومتی که اغلب شرط کافی هر ترقی است، سال‌ها کارگری کرد و جبر جغرافیایی زمانه و این سیر مداوم دویدن و نرسیدن بر تمام زندگی‌اش سایه انداخت.

🔸منوچهر فلاح شاید نتواند ساعت‌ها درباره شکل مطلوب حکومت و یا مزایای دموکراسی، عدالت و آزادی سخنرانی کند؛ اما شرایط پرپیچ و خم زندگی و آگاهی به هم‌سرنوشتی با میلیون‌ها نفری که از آموزش، بهداشت، کار و زندگی آبرومندانه محروم بوده‌اند به او بهتر از خیلی از ماها - در درجه اول خودم - آموخته است که رهایی فردی ممکن نیست.
این تجربه زیسته‌ی غنی به منوچهر یاد داده که برای تغییر سرنوشت تنها دخترش، صرفاً تلاش فردی برای فرزندش نه امکان پذیر و نه مطلوب است و از پی آن دست به عمل برای تغییر سرنوشت جامعه زده است.

🔸 منوچهر کارگر زندانی‌ای که محروم از پدر و مادر و بیش از ۱۵ ماه بی ملاقات و بلاتکلیف در زندان به سر می‌برد، در زندان هم به این شکل به زندگی متعهدانه خود ادامه داده است.
با توجه به اینکه بخش بزرگی از زندانیان جنبش ژینا افراد کم سن و سالی بودند که اغلب تجربه‌ی زندگی مستقل کمی داشتند، منوچهر با سخت گرفتن بر خودش سعی در آسایش این زندانیان داشت. قبول مسئولیت آشپزی، خیاطی، اصلاح مو و... در کنار پشتیبانی‌ روحی و روانی آن‌ها، تنها بخش کوچکی از کارهایی است که باعث ماندگاری تصویر منوچهر در ذهن هم بندی‌هایش شده است.
اگر اینجا هم حکومت سعی می‌‌کرد با محرومیت منوچهر از مهر پدری نسبت به هم دخترش او را مجازات کند، او همین مهر را با ابراز بی دریغ به هم‌بندی‌هایش تبدیل به سلاح موثری علیه وضعیت می‌کرد.

🔸 منوچهر فلاح فرزند مردم است و در داخل و خارج زندان وظیفه فرزندی خود را نسبت به مردم به کمال به جا آورده است؛ اینک وظیفه ما در داخل زندان و شما در بیرون است تا به وظیفه خود عمل کنیم و صدای منوچهر باشیم.

بند میثاق زندان لاکان رشت
این یادداشت در زمان اعتصاب غذای منوچهر نوشته شده و اکنون در حالی  انتشار می‌یابد که این کارگر زندانی همچنان بلاتکلیف در زندان لاکان رشت به سر می‌برد.


#هومن_طاهری #منوچهر_فلاح #عیسی_چولاندیم #زندان_لاکان_رشت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی و دادخواه، برای اجرای محکومیت دو ساله حبس، از زندان سمنان به زندان قرچک ورامین منتقل شده است.
حسین تاج، وکیل دادگستری، روز گذشته اعلام کرده بود: «امروز (اول آبان ۱۴۰۳) خانم ‎مریم اکبری منفرد به تهران و زندان شهر ری قرچک منتقل شدند. همچنان پیگیرم که ایشان به زندان اوین منتقل شوند و همچنان برای اعادهٔ دادرسی و استفاده از تسهیلات قانونی‌ نیز پیگیرم.»
مریم اکبری‌منفرد، مادر سه کودک است. او ۱۵ سال پیش، ساعت سه بامداد دهم دیماه سال ۱۳۸۸، با حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در خانه‌اش بازداشت شد.
قاضی ابوالقاسم صلواتی او را به اتهام «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد.
البته مریم اکبری‌منفرد، هیچ‌گاه این اتهام را نپذیرفت.

۱۹ اسفندماه ۱۳۹۹، این زندانی دادخواه، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد. و با نزدیک‌شدن به پایان محکومیت او در تیرماه ۱۴۰۲، دو پرونده جدید برای او گشوده شد. طی این دو پرونده جدید، اکبری منفرد به دوسال زندان تعزیری دیگر محکوم شد.
مریم دادخواه است او دادخواه دو برادرش است که اوایل دهه ۶۰ اعدام شدند و دادخواه برادر کوچک و خواهرش است که آن‌ها هم در تابستان سال ۱۳۶۷ اعدام شدند.

#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
#مریم_اکبری_منفرد
#زندان
#زندانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
ویدا ربانی؛ روزنامه‌نگاری جسور در افشای جنایت

ویدا ربانی متولد ۱۳۶۸ و فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی با درجه کارشناسی ارشد است و با روزنامه‌هایی مانند شرق و هفته‌نامه صدا همکاری داشته است. او بعدها در نامه‌ای که در اعتراض به شرایط زندان نوشت، به سابقه آسیب‌های روانی بازداشت خود در دی‌ماه ۱۳۹۸ اشاره می‌کند: «این سابقه از اسفند ۹۸ بعد از آن آبان خونین و تهدیدهای اطلاعات سپاه، بعد از سقوط هواپیما و تجمع امیرکبیر و بازداشت وزارت اطلاعات شروع شده است… .» مقصود او از آبان خونین، جنایتی دیگر از جمهوری اسلامی است؛ قتل‌عام معترضان به افزایش ناگهانی قیمت حامل‌های انرژی‌ که به‌سرعت اساس جمهوری اسلامی را هدف اعتراضات‌شان قرار دادند، حدود یک ماه قبل از حمله به هواپیمای مسافربری.

درباره ویدا ربانی بیشتر بخوانید:

https://tavaana.org/vida-rabbani/


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ویدا_ربانی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
نامه جمعی از  زنان‌زندانی اوین درباره تعلل و امتناع این زندان در رسیدگی پزشکی به زندانیان:
نرگس محمدی را با وجود شرایط اورژانسی به بیمارستان اعزام نمی‌کنند

ما جمعی از زنان هم‌بندی نرگس محمدی در بند نسوان اوین نسبت به امتناع زندان در اعزام او به بیمارستان اعتراض داشته و نگران سلامتی او هستیم.
نرگس محمدی ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ به علت درد در ناحیه‌ی سینه به بیمارستان اعزام و به بخش ICU منتقل شد.

به دستور پزشک او باید خرداد ماه برای عمل آنژیو بار دیگر به بیمارستان اعزام می‌شد. زندان پس از یک ماه و نیم تأخیر یعنی ۱۸ تیر ماه بار دیگر او را به بیمارستان منتقل کرد. در این اعزام پزشکان متوجه توده‌ای در سینه‌ی او شدند و اقدام به بایوپسی کرده و به دلیل نگرانی از نیاز فوری به عمل جراحی، عمل آنژیو را به تعویق انداختند.
بنا به دستور پزشک او باید شهریور ماه برای عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شد.

در این مدت علاوه بر ۳ نامه از سوی پزشک متخصص بیمارستان،  پزشک معتمد زندان نیز او را معاینه کرده و خواهان اعزام اورژانسی او به بیمارستان شده است. رئیس بهداری اوین نیز بارها ضرورت اعزام اورژانسی او به بیمارستان را به مسئولان زندان متذکر شده، اما زندان از اعزام نرگس امتناع کرده و دلیل آن را دستور نهادهای بالادستی عنوان می‌کند. نرگس در چند روز گذشته نیز به دلیل درد در قفسه سینه به بهداری مراجعه کرده و نوار قلب او تغییراتی را نشان داده که به گفته‌ی پزشک اوین به معنای نوسان فشار خون و شرایط پرریسک سلامتی اوست.

گذشته از اورژانسی بودن عمل آنژیو، آبان ماه ۱۴۰۲ نرگس ناگهان دچار درد شدید در کمر شد، که به بیمارستان اعزام و طبق دستور پزشک باید حداقل ۱۰ جلسه فیزیوتراپی و کایروپراکتیک برای او انجام می‌شد، که زندان هیچ گاه در این زمینه او را برای درمان اعزام نکرد.
در واقع تاکنون زندان هر بار پس از اعتراض‌های متعدد زندانیان حاضر به اعزام نرگس محمدی به بیمارستان شده  است.

نرگس از شهریور ماه باید برای انجام عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شد، اما با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراض‌های متعدد همبندیان و زنان زندانی همچنان زندان اقدام به اعزام او نکرده و هر بار که وعده‌هایی داده شده، در نهایت صبح روز اعزام، از انجام آن سر باز زده‌ است.

ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام هم‌بندی خود برای درمان هستیم. خواسته‌ای قانونی که زندان وظیفه انجام آن را برعهده دارد. مگر نه اینکه زندان مسئول رسیدگی به سلامت زندانی است؟ چرا ما هر بار برای اعزام نرگس و حتی دیگر زندانیان باید به روش‌های متعدد به زندان اعتراض خود را اعلام کنیم و پس از کشمکش‌های بسیار اقدام به اعزام یک بیمار کنند؟

لازم به ذکر است، بسیاری از زنان زندانی اوین دچار بیماری‌های سخت و لاعلاج بوده یا کهولت سنی دارند که اگر برچسب زندانی امنیتی نداشتند، قطعا عدم تحمل برای آنها صادر می‌شد. به وضعیت این زندانیان رسیدگی نشده و به نظر می‌رسد زندان اساسا امکان رسیدگی مداوم به این زندانیان را دارا نیست. با این حال با نگاه داشتن این زندانیان، جان آنان را در خطر انداخته و اضطراب و نگرانی برای وضعیت سلامتی آنها را به هم‌بندیان و خانواده‌های آنان تحمیل می‌کند.

زندانی بودن خود به معنای زندگی در اضطراب و دشواری بسیار است و بند نسوان در حال حاضر پرجمعیت‌ترین دوران خود در سال‌های اخیر را سپری می‌کند و زندان در چنین شرایطی به جای رسیدگی بیشتر از ابتدایی‌ترین وظایف قانونی خود، چون اعزام به بیمارستان سر باز زده و بر اضطراب و دشواری حبس ما در این دوران می‌افزاید.

امضاکنندگان:
ویدا ربانی، مطهره گونه‌ای، آنیشا اسدالهی، سپیده قلیان، گلرخ ایرایی، مریم یحیوی، سمانه اصغری، نسیم سیمیاری، سعیده شفیعی، پخشان عزیزی، نسرین خضری جوادی، سکینه پروانه، ریحانه انصاری‌نژاد، شکیلا منفرد، زهره سرو، حورا نیکبخت، راحله راحمی‌پور، مهوش شهریاری، محبوبه رضایی، معصومه نساجی، ناهید خداجو و سعیده قربانعلی
دوم آبان ۱۴۰۳
زندان اوین، بند زنان

#بیانیه #نرگس_محمدی #زندان_اوین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
بوالفضل قدیانی از زندان به بیمارستان منتقل شد.

ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی، به دلیل تشدید مشکلات قلبی از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده است و هم‌اکنون در بیمارستان بستری است.

جای این زندانی سیاسی ۸۰ ساله، در زندان نیست او نیاز به درمان دارد.
همسر قدیانی، پیشتر گفته بود: «پزشکی قانونی گفته ابوالفضل قدیانی مدام باید تحت نظر پزشک باشد، این در زندان ممکن است؟!»

یکی از اتهامات او «توهین به رهبری» است. ابوالفضل قدیانی به ۳ سال و شش ماه زندان محکوم شده است.
روز نهم مهر ماه ۱۴۰۳، حوالی ظهر نیروهای امنیتی با هجوم به خانه آقای قدیانی ایشان را بازداشت کردند.

صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ابوالفضل_قدیانی
#زندان
#زندانی
@Tavaana_TavaanaTech
هالووین در زندان‌های ایران‎
طرح از شاهرخ حیدری
در تمام جشن‌ها و لحظات به یاد زندانیان و خانواده آنان باشیم

البته اکنون همه می‌دانیم که
هالووین یکی از جشن‌های سنتی مغرب‌زمین است که بسیاری از افراد در این شب لباس‌های عجیب و غیرمرسوم می‌پوشند و کودکان برای جمع‌آوری نبات و آجیل به در خانه دیگران می‌روند.
جشن هالووین بیشتر در کشورهای آمریکا، ایرلند، اسکاتلند و کانادا مرسوم است. این جشن را مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی در سده نوزدهم با خود به قاره آمریکا آوردند.
یکی از نمادهای هالووین یک کدوتنبل توخالی است که برای آن دهان و چشم به صورتی ترسناک درآورده شده و با روشن کردن شمع در درون کدوتنبل به آن جلوه‌ای ترسناک داده می‌شود.

https://tavaana.org/halloween_in_prison/

#یاری_مدنی_توانا
#زندان
#هالووین
@Tavaana_TavaanaTech
محمد داوری، فعال کارگری زندانی، علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی ناشی از بیماری گال، از رسیدگی تخصصی پزشکی محروم مانده است.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این فعال کارگری، به «هرانا» گفته است:

«محمد مبتلا به بیماری پوستی گال شده و به دلیل خارش شدید ناشی از این بیماری از تیرماه تاکنون خواب راحتی نداشته است و با کارشکنی مسئولان زندان از درمان تخصصی پزشکی محروم مانده است.»

شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سید محمود ساداتی،
محمد داوری را اوایل آذرماه سال ۱۴۰۲، به اتهام «توهین به رهبری» به سه سال حبس تعزیری، منع خروج از کشور با ابطال گذرنامه، منع فعالیت در فضای مجازی و اقامت اجباری در شهرستان بردسیر کرمان به مدت دو سال
و
به اتهام «تبلیغ علیه نظام به نفع گروه‌های معاند در فضای مجازی» به یک سال و شش ماه حبس تعزیری
محکوم کرد.

محمد داوری، جوانی است متولد ۱۳۷۳ در استان کهگیلویه و بویراحمد. او پیش از این هم سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.

آخرین اخبار حاکی از آن است که این زندانی ۱۹ خردادماه ۱۴۰۳، به بند ارشاد زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شده بود. او ۱۷ روز تمام دست به اعتصاب غذا زد تا در نهایت به بند امنیتی این زندان بازگردانده شد.
از زمان بازگشت به بند امنیتی، متوجه عارضه‌های پوستی شد که بعدها درد قلب و مورمور شدن و بی‌حسی انگشتان دست راست هم افزوده شد و علیرغم وجود این علائم به مدت یک ماه، مسئولان زندان حتی از اعزام وی به بهداری زندان هم ممانعت می‌کردند.
در نهایت اوایل مردادماه، به بهداری زندان اعزام شد. تشخیص پزشک بهداری از عارضه‌های پوستی بیماری گال بود که از آن زمان تا کنون علیرغم دریافت چندین دوره داروهمچنان خارش شدید بثورات پوستی ادامه دارد. این زندانی از دریافت درمان تخصصی محروم مانده است.

صدای زندانیان باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زندان
#محمد_داوری
@Tavana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی، آرشام رضایی، زندانی سیاسی روز هشتم آبان، به صورت ناگهانی از زندان اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شده است.

او در یکی از سلول‌های انفرادی زندان قزلحصار کرج به‌سر می‌برد و از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شده است.

در اعتراض به این رفتار با آرشام، آقای زرتشت احمدی‌راغب زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، امروز ۱۴ آبان ۱۴۰۳ در حمایت از آرشام رضایی با اجازه خودش به سلول انفرادی منتقل شده است.
آقای احمدی‌راغب به رئیس زندان گفته که یا آرشام رضایی را به داخل بند عمومی منتقل کنید (که با این کار مخالفت شده) یا تا زمانی که آرشام در انفرادی باشد، من را هم به سلول انفرادی بفرستید.

آرشام رضایی هم که به دستور رئیس زندان اوین و دستور قضایی به قزلحصار منتقل و از ۸ آبان به مدت ۲ هفته در سلول انفرادی و ممنوع تلفن و ملاقات است.

انتقال زندانیان از یک زندان به زندان دیگر، طبق تجربه زندانیان، یکی از آزاردهنده‌ترین اقدامات دستگاه سرکوب است. زندانی که برای خودش در زندان کاری را شروع کرده، کم کم وسایلی را جمع کرده و با محیط مانوس شده، ناگهان همه چیز را از دست می‌دهد.
همچنین سلول انفرادی، یک نوع شکنجه است که به شکنجه سفید معروف است و تاثیرات نامطلوبی بر روان زندانیان می‌گذارد.

آرشام و زرتشت هر دو کارگرهایی هستند که به خاطر ابراز نظرات انتقادی خود به زندان محکوم شده‌اند.

#زرتشت_احمدی_راغب #آرشام_رضایی #زندان_قزلحصار #شکنجه #سلول_انفرادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
اعزام محمد شافعی گورابی زندانی سیاسی از زندان قزلحصار به مرخصی پنج روزه پس از سه سال تحمل حبس

بنا بر اطلاع منابع حقوق بشری محمد شافعی گورابی که یک سال پیش به همراه ۱۲ زندانی سیاسی دیگر از زندان اوین به زندان قزلحصار تبعید شده بود، پس از نزدیک به سه سال تحمل حبس با سپردن ۱/۵ میلیارد وثیقه ملکی برای مدت پنج روز به مرخصی اعزام شد.
آقای شافعی که در تاریخ ۸آذرماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شده بود، در دادگاه بدوی توسط قاضی شعبه ۱۵ ابوالقاسم صلواتی به اتهام محاربه به پانزده سال حبس در تبعید محکوم شده بود. این رای از سوی دیوان عالی نقض و پس از محاکمه مجدد این بار به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلب در شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران توسط ایمان افشاری رئیس این شعبه به ۳سال و ۹ماه حبس محکوم شد.

بنا به گفته منابع نزدیک به زندانیان سیاسی زندان قزلحصار محمد شافعی عصر روز گذشته دوشنبه ۱۴ آبان پس از نزدیک به سه سال حبس مداوم برای مدت پنج روز به مرخصی اعزام شد.

از بین ۱۳ زندانی سیاسی محبوس در بند ۲۱/۲ در واحد چهار زندان قزلحصار چندی پیش سامان یاسین هنرمند زندانی نیز بنا بر نظریه پزشکی قانونی به مرخصی درمانی اعزام شد و زندانیان این بند در پیگیری‌های روزانه و مذاکره با مقامات زندان به صورت جدی خواهان اعزام افشین بایمانی دیگر همبندی خود به مرخصی استعلاجی هستند. نگرانی زندانیان سیاسی واحد چهار زندان قزلحصار بابت گرفتگی عروق و بیماری شدید قلبی آقای بایمانی است که بیست‌و‌پنجمین سال حبس خود را در زندان قزلحصار سپری می‌کند و با وجود نیاز فوری به انجام عمل جراحی قلب تاکنون به مرخصی استعلاجی فرستاده نشده است.


#محمد_شافعی_گورابی #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
طاهر نقوی، وکیل دادگستری که به ۶ سال حبس محکوم شده بود در زندان اوین از حق درمان محروم است.

وضعیت جسمانی این وکیل دادگستری در زندان نامناسب گزارش شده است. به گفته منابع آگاه «در روزهای اخیر قرار بود طاهری نقوی برای معاینه پزشکی به بیمارستان منتقل شود که پس از مقاومت ایشان در برابر انتقال با لباس زندان و همراه با دستبند و پابند، انتقال وی توسط مقامات زندان منتفی شد.»
طاهر نقوی، از ناحیه مهره‌های گردن آسیب دیده و به درمان و رسیدگی پزشکی فوری نیازمند است او همچنین از بیماری پروستات رنج می‌برد و به دلیل عدم رسیدگی پزشکی، دچار مشکلاتی همچون تکرر ادرار و درد شدید شده است. ستون فقرات این زندانی دچار آسیب‌دیدگی شده است و دست راست او به‌طور مداوم بی‌حس می‌شود. با این حال، با کارشکنی مسئولان زندان، از درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.

چندی پیش هم مری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مدافعان حقوق بشر، نسبت به وضعیت سلامت طاهر نقوی ابراز نگرانی کرده بود و خواستار اقدام فوری جمهوری اسلامی برای حفاظت از وی شده بود.

طاهر نقوی به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به ۵ سال زندان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده است.


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#طاهر_نقوی
#زندان

@Tavaana_TavaanaTech
افزایش غیرقانونی حکم احمدرضا حائری به شش سال و سه ماه زندان

صفحه اینستاگرام آقای احمدرضا حائری، خبر داد:
«در اقدامی غیرقانونی، حکم حبس احمدرضا حائری به شش سال و سه ماه افزایش یافته است. پنهان‌سازی این حکم از سوی دادگاه انقلاب و دادسرای امنیت به مدت یک‌سال و در راستای ایجاد اخلال در روند اعاده دادرسی و جلوگیری از آزادی احتمالی این فعال حقوق بشر زندانی صورت گرفته است. پس از صدور حکم تازه از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران علیه احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، سازمان اطلاعات سپاه در نامه‌ای به قوه قضائیه جمهوری اسلامی که به پرونده ضمیمه شده، نامه‌ها و بیانیه‌های احمدرضا حائری درباره شکنجه، اعدام مصنوعی و افشای جزئیاتی از نقض حقوق زندانیان اعدام شده را در تداوم و افزایش تحریم‌های حقوق‌بشری علیه جمهوری اسلامی موثر دانسته است. همچنین، این نامه‌نگاری‌ها در پنهان‌سازی افزایش حکم احمدرضا حائری و پرونده‌سازی‌های جدید علیه او، تحت فشار سازمان اطلاعات سپاه نقش داشته است.»

- قصد پرونده‌سازی پی در پی در زندان برای زندانیان سیاسی، خاموش‌کردن صدای اعتراض آن‌ها است. زندانیان مثل هر شهروندی باید حق آزادی بیان داشته باشند.
آقای حائری می‌توانست در برابر مشاهده شکنجه و ظلمی که به سایر زندانیان روا داشته می‌شود، سکوت کند و بگوید به من چه، من یک بچه خردسال دارم و بهتر است سکوت کنم و به زودی آزاد شوم. وای فردی که وجدان بیداری دارد، فردی که انسان مسئولی است و حس همدلی بالایی دارد، نمی‌تواند سکوت کند و عواطف انسانی خود را بروز ندهد.
احکام علیه آقای حائری، ناقض حق آزادی بیان است و او به خاطر احساس همدلی و مسئولیت فردی و اجتماعی، مشاهدات خود را در نامه‌هایی بیان کرده است.

#احمدرضا_حائری #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
مادر زهرا و زهره دادرس، دو تن از فعالان مدنی زن محبوس در زندان لاکان رشت، در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«دیروز زهره و زهرا تماس گرفتند و از حال خوب‌شون گفتند، این روزها بیشتر وقت‌شون را با ورزش و مطالعه پر می‌کنند، نوبت امروز آزمایشگاه را به من یادآوری کردند، چهار ماه قبل چند روز قبل از دستگیری زهره و زهرا، پزشک این وقت را تعیین کرده بود. بیش از ۴ ماه که زهرا و زهره فیزیکی پیش ما نیستند ولی حضورشون را هر لحظه احساس می‌کنم، هر دو در مورد همه مسائل خانوادگی مشارکت دارند، زهرا تونسته از دور به خوبی به امور منزل و بچه‌هاش برسه و زهره هم سعی کرده تو فرصت‌های کوتاه تماس تلفنی و ملاقات کابینی در امور درسی به بنیامین پسر زهرا کمک کنه، در کنارش هر دو سعی کردند فعالیت‌های قبلی‌شون را در حوزه کودکان کار، زنان سرپرست خانوار و دیگر گروه‌های آسیب‌دیده پیگیری کنند که تو این مسیر خانواده و دوستان هم همراهی‌شون می‌کنند. به یاد حرف‌های زهره در ابتدای جلسه کوتاه دادگاه می‌افتم
"این اتهام‌ها را قبول ندارم، هیچ جرمی مرتکب نشده‌ام، من فرزند پدر و مادری هستم که عمرشون را به خدمت گذروندند و در چنین بستری من هم نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم،......."
با وجود همه محدودیت‌ها، زهرا و زهره نسبت به اتفاقات و مسائل اطراف‌شون بی‌تفاوت نیستند و در قبالش احساس مسئولیت می‌کنند.»

@masoumeh.34

- یکی از روش‌هایی که تاب‌آوری شرایط زندان را برای فرد زندانی بیشتر می‌کند، معنابخشی به فعالیت‌های روزانه است. بسیاری از زندانیان با برگزاری کلاس‌های آموزشی، رسیدگی به وضعیت سایر زندانیان، تماس تلفنی با خانواده و پیگیری شرایط آن‌ها، برنامه ورزشی منظم و ... شرایط زندان را می‌گذرانند و تلاش می‌کنند روحیه بهتری پیدا کنند.

همچنین بسیاری از خانواده‌های زندانیان، با پیگیری علاقه‌مندی‌های آن‌ها، حمایت روانی از فرد زندانی و انتشار اخبارش شرایط بهتری برای عزیزان خود ایجاد می‌کنند.

به امید آزادی همه زندانیان عقیدتی و سیاسی، از جمله زهرا و زهره دادرس

آموزشکده توانا به‌تازگی دوره آموزشی حمایت روانی‌اجتماعی از زندانیان و خانواده‌های‌شان برگزار کرده. در این دوره‌ آموزشی، چشم‌انداز روان‌شناختی و اجتماعی و بر اساس رویکرد حمایتگرانه، تاثیر محیط زندان بر زندانیان سیاسی و خانواده‌های‌شان مورد بررسی قرار گرفته است.

لینک کانال تلگرامی دوره

https://t.me/mental_health_political_prisoner

#زهرا_دادرس #زهره_دادرس #رشت #زندان_لاکان_رشت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طاهر نقوی، دست به اعتصاب غذا زده است.
این وکیل دادگستری به دلیل تهدید و اعمال فشار از سوی یکی از مأموران زندان دست به اعتصاب غذا زده است.
به گفته منابع آگاه، امروز دوشنبه، طاهر نقوی در حالی که به دندانپزشکی زندان اوین مراجعه کرده بود، با یکی از مأموران زندان که پیش‌تر هم او را مورد ضرب و شتم قرار داده بود، درگیر شد. این مامور امروز هم، طاهر نقوی را تهدید کرد.
به همین دلیل، طاهر نقوی در اعتراض به فشارها و تهدیدهای صورت‌گرفته، دست به اعتصاب غذا زد و البته شکایتی را هم به مسئولان زندان ارسال کرده است.
پیشتر هم گزارش‌هایی از وضعیت نامناسب جسمانی این وکیل دادگستری در زندان گزارش شده بود.
طاهر نقوی، از ناحیه مهره‌های گردن آسیب دیده است او همچنین از بیماری پروستات رنج می‌برد و به دلیل عدم رسیدگی پزشکی، دچار مشکلاتی همچون تکرر ادرار و درد شدید شده. ستون فقرات این زندانی دچار آسیب‌دیدگی شده و دست راست او به‌طور مداوم بی‌حس می‌شود. با این حال، با کارشکنی مسئولان زندان، از درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.

طاهر نقوی به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به ۵ سال زندان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده است.


#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#طاهر_نقوی
#زندان
@Tavaana_TavaanaTech

گزارشی از آخرین وضعیت زندانیان سیاسی بند ۸ زندان شیبان

در پی اعتصاب «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، فشارها و محدودیت‌ها بر زندانیان بند ۸ زندان شیبان به طرز چشمگیری افزایش یافته است. تازه‌ترین اطلاعات حاکی از اعمال محدودیت‌های شدید در ارتباطات، تغذیه و خدمات پزشکی برای این زندانیان است.

کاهش امکانات ارتباطی

تعداد تلفن‌های موجود در بند ۸ که پیشتر ۶ دستگاه برای ۱۸۰ زندانی بود، به یک دستگاه کاهش یافته است. این اقدام به عنوان یک فشار روانی بر زندانیان تلقی می‌شود و به آن‌ها هشدار داده شده که همین یک دستگاه نیز به زودی جمع‌آوری شده و ارتباط با بیرون به طور کامل قطع خواهد شد.

محدودیت‌های غذایی

تمامی اجاق‌های گاز از بند ۸ جمع‌آوری شده‌اند. پیش از این، زندانیان می‌توانستند شام خود را تهیه کنند، اما اکنون با این محدودیت، امکان تهیه غذای شخصی به شدت کاهش یافته است. کیفیت غذای زندان، به‌ویژه وعده شام، بسیار پایین است و زندانیان عملاً وابسته به تهیه غذای شخصی بودند.

کاهش خدمات پزشکی

رسیدگی‌های پزشکی که پیش‌تر نیز محدود بود، اکنون تقریباً به صفر رسیده است. زندانیان از نبود پیگیری درمانی رنج می‌برند و این موضوع می‌تواند سلامت آن‌ها را به‌طور جدی تهدید کند.

افزایش فشار روانی

طبق اظهارات خود زندانیان، این فشارها به ویژه پس از انتشار اخبار اخیر از زندان شیبان تشدید شده است. به نظر می‌رسد این اقدامات برای جلوگیری از اطلاع‌رسانی و ارسال اخبار به بیرون طراحی شده‌اند و فشار روانی شدیدی بر زندانیان اعمال می‌کنند.

وضعیت نگران‌کننده زندانیان بند ۸ زندان شیبان نشان از افزایش فشارها و محدودیت‌های شدید در حوزه ارتباطات، تغذیه و بهداشت دارد، که سلامت و حقوق انسانی آنان را به طور جدی تهدید می‌کند.

از ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر


#زندان_شیبان #کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
طبق گزارش دریافتی، زندانیان زندان عادل‌آباد شیراز، از حقوق اولیه‌ای که حق آن‌ها است، محروم است و بسیاری موارد بر خلاف قوانین و آئین‌نامه سازمان زندان‌ها انجام می‌شود.

زندانیان سیاسی عقیدتی بند امنیتی زندان عادل‌آباد شیراز در طول هفته فقط مدت ۱ ساعت و نیم به هواخوری دسترسی دارند. به عبارتی ۶ ساعت هواخوری در طول ماه!
علاوه بر این، محرومیت آن‌ها از سالن ورزشی، خدمات فرهنگی و عدم دسترسی به روزنامه و نشریات، وضعیتی را بر این زندانیان حاکم کرده است که می‌توان آن را مصداق بارز شکنجه دانست.
این درحالیست که در زندان اوین و دیگر زندان‌ها، هواخوری اغلب از آمار صبح تا آمارعصر به صورت مستمر در اختیار زندانیان قرار می‌گیرد.
در زندان عادل‌آباد شیراز بند سبز و بند قرآن، بندهای گزینشی هستند که روزی ۵ ساعت به هواخوری دسترسی دارند. اما ۱۴بند دیگر زندان که جمعیتی بیش از ۴هزار زندانی را در خود محبوس کرده‌اند، گاهاً تا ۲ماه از دسترسی به هواخوری محرومند.

یکی از زندانیان محبوس در بند ۱۰ می‌گوید درهای هواخوری هر ۲ ماه یک بار آنهم فقط زمانی باز می‌شود که گارد زندان قصد بازرسی از اتاق‌ها را داشته باشد.

ماده ۶۴ آیین‌نامه سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی تاکید می‌کند که حضور در هواخوری بر اساس برنامه موسسه سازمان است که حداقل ۲ نوبت در روز و مدت آن هم نباید کمتر از یک ساعت باشد.
زندان عادل‌آباد شیراز بزرگترین تبعیدگاه کشور و چهارمین زندان امنیتی خاورمیانه بحساب می‌آید.

مرتبط:

حقوق زندانی در برنامه‌های روزانه بازداشتگاه و زندان
https://tavaana.org/prisonersrights23/

حقوق زندانیان در قبال جداسازی در زندان
 https://tavaana.org/prisonersrights16/

#زندان_عادل_آباد_شیراز #یاری_حقوقی_توانا
 
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حق من: درباره استفاده از پابند برای زندانیان

پابند نه تنها از لحاظ روحی هم زندانیان بیمار را به شدت آزار می‌داد.

وقتی به قوانین مربوط به زندانیان در ساختار و چارچوب همین جمهوری اسلامی مراجعه می‌کنیم می‌بینیم که ماده ۱۱۶ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، استفاده از پابند و حتی دست‌بند را در داخل موسسه ممنوع اعلام کرده؛ مگر اینکه زندانی دارای حالت خطرناکی باشد یا بیم خودزنی و آزار دیگران وجود داشته باشد. ضمنا بنا به همین قانون، حتی در صورت استفاده از پابند و دستبند به علت خطرناک‌بودن زندانی، استفاده از آن‌ها نباید بیش از ۲۴ ساعت باشد.
پرسش روشن است: یک شاعر زندانی بیمار مانند بکتاش آبتین چه خطری داشت که او را نه تنها در داخل زندان بلکه حتی در بیمارستان نیز با پابند به تخت بیمارستان بسته بودند؟
یک بیمار که به شهادت برادرش توان حرکت نیز نداشت، چه خطری می‌توانست برای دیگران داشته باشد؟
پرسش باید صریح‌تر پرسیده شود: یک شاعر چرا بایستی بازداشت شود؟ و چرا باید در صورت بازداشت پابند به پای او بسته شود، و وقتی بیمار شد هم با پابند به تخت بسته شود؟
نیروهای سرکوب نه تنها بکتاش آبتین را با بی‌تفاوتی نسبت به سلامت او، به قتل رساندند بلکه عملا او را زجرکش کردند.

در یوتیوب:
https://youtu.be/BCthv84fasQ

در ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/y9lneim8xkf8

#آموزشکده_توانا #زندان #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، درباره پرونده بچه‌های اکباتان:

«اطلاع‌رسانی لازم از طرف رسانه‌ها و مردم و خانواده‌ها درباره رونده اکباتان اتفاق نیفتاده است.
متاسفانه خانواده‌‌ها نیز اطلاع‌رسانی لازم را نداشته‌اند و اطلاع رسانی کنونی با همکاری عده‌ای محدود است و خانواده‌ها هنوز تصور می‌کنند که اگر صحبتی کنند بر روی پرونده تاثیر می‌گذارد.»
اما چرا ماموران جمهوری اسلامی و بازجوها همواره خانواده زندانیان سیاسی را ترغیب به سکوت می‌کنند؟
به‌ویژه گاهی با ظاهری خیرخواه، به اطرافیان زندانیان گمنام توصیه می‌کنند که برای حل سریع‌تر پرونده، اطلاع‌رسانی نکنند. اما سکوت خانواده و اطرافیان، دست بازجویان و ماموران را برای فشار بیش‌تر بر زندانیان، به‌ویژه زندانیان ناشناخته، باز می‌گذارد.
سعید دهقان، حقوق‌دان: آن‌ها [ماموران] از خبری‌شدن می‌ترسند. [این] نشان می‌دهد در حال ظلم‌کردن بیش‌تر به متهمانی هستند که ناشناخته مانده‌ و در نتیجه، افکار عمومی هم درباره آن‌ها ساکت مانده‌‌اند.
اطلاع‌رسانی درباره زندانیان و احکام صادرشده برای آنان، می‌تواند حمایت گسترده افکار عمومی از آن‌ها را در پی داشته باشد. لغو حکم اعدام امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی، از بازداشتی‌های آبان ۹۸، تا اندازه‌ای متاثر از فشار افکار عمومی بر جمهوری اسلامی بود.
اگرچه اطلاع‌رسانی همیشه به یک نتیجه مشخص ختم نمی‌شود، اما تنها راه چاره برای برخورد با جمهوری اسلامی است. در نظر داشته باشیم که برخورد جمهوری اسلامی با شهروندان و کنشگران همواره با نقض حقوق آنان همراه است. اگرنه در سیستم عادلانه قضایی کشورهای آزاد روند پرونده‌ها، شفاف و بدون نقض حقوق زندانیان طی می‌شود.

در یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=xUIgRZ_qHdU

#یاری_حقوقی_توانا #اسلایدشو #زندان #زندانی_سیاسی #حقوق_زندانی #حقوق_بشر #حقوق_متهم
@Tavaana_TavaanaTech