آموزشکده توانا
58.2K subscribers
29.8K photos
36.1K videos
2.54K files
18.5K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
سالگرد مرتضی احمدی، صدای #تهران ما

مرتضی احمدی (زادهٔ ۱۰ آبان ۱۳۰۳ تهران، درگذشتهٔ ۳۰ آذر ۱۳۹۳ تهران) بازیگر سینما و تلویزیون، #صداپیشه و #خواننده اهل ایران بود. او در چهار عرصهٔ «سینما، تلویزیون، رادیو و تئا‌تر» بازیگری صاحب سبک، در هنر #دوبلاژ گوینده‌ای با یک صدای خاص و منحصربه‌فرد (و به‌واقع بی‌جای‌گزین) و نیز یادآور عصر طلایی دوبله در کشورمان بود. در نگارش کتاب‌هایش نیز نویسنده‌ای یکّه، خوش‌قلم و توانا نشان می‌داد. کتاب‌هایی که هر یک برآمده و چکیده‌ای از سال‌ها پرسه زدن و جدیت در یکی از عرصه‌های مورد علاقه و فعالیتش بودند.
احـمـدی برای اولین بار به سبک بیات تهران در پیش پرده‌ها آواز خواند و نیز اولین بار (در ۱۳۲۲) ترانهٔ گلپری جون را اجرا کرد، که بسیار مـحبوب شد و به خاطر آن برای کار در رادیو تهران دعوت شد. در یکی از پیش پرده‌ها ترانه‌ای دیگری به نام «کارگرم من» را اجرا کرد که به استقبال کارگران راه‌آهن و پس از آن منجر به اعتصاب کارگران راه آهن گردید که در نتیجه، مرتضی احـمدی به بـخش حسابداری راه‌آهن منتقل شد و پس از پایان اعتصاب دستگیر شد و در کلانتـری تعهد کرد از آن به بعد ازاجرای آن پیش پرده خوداری کند.

احـمدی در ۱۳۲۳ در رادیو تهران (چندی بعد در رادیو ایران و بعد از آن در رادیو و تلویزیون ایران) مشغول به کار شد تا برنامه‌های کمدی اجرا کند. در دوره‌های مـختلفی در رادیو کار کرد و از جـمله تیپی به نام «بابا جاهل گریان» اجرا کرد و به سبک‌های مـختلف ترانه و آواز خواند. در فروردین ۱۳۵۳ نقش اول سریال پربینندهٔ هردمبیل، نوشتهٔ پرویز خطیبی را بازی کرد در نظرخواهی‌از مردم در سال ۱۳۵۶ به‌عنوان مـحبوب‌ترین هنرپیشهٔ رادیو انتخاب شد.
در فروردین ۱۳۴۹ احـمدی به دعوت علی حاتمی ترانهٔ عنوان‌بندی فیلم حسن کچل را، #ضربی‌خوانی کرد (که به نام #روحوضی نیز شناخته می‌شود). در هـمین سبک در ۱۳۲۸ پنج صفحهٔ #موسیقی برای یک شرکت انگلیسی ضبط کرد. #مرتضی_احـمدی بیش از چهارصد #ترانهٔ #ضربی و صد و پنجاه ترانهٔ #فکاهی خوانده است.

یادش گرامی

لینک ویدیو: http://bit.ly/1NAc9SH
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
خسرو خسروشاهی، صدایی از جنس خاطره

صدای «آلن دلون» در فیلم‌ها را به یاد دارید؟ شاید برخی #صداپیشه‌ و دوبلور این صدا را نشناسند. خسرو خسروشاهی دوبلور و مدیر #دوبلاژ سرشناس ایرانی متولد ۱۳۲۰ در تهران است. خسروشاهی با راه‌نمایی احمد رسول‌زاده که شوهر خواهر خسروشاهی نیز بود وارد حرفه‌ی #صداپیشگی شد. به مرور خسروشاهی به‌ترین #دوبلور ایرانی شد که این محبوبیت و بهترین‌بودن هم‌چنان ادامه داشته است. صدای گوش‌نواز و زیبای خسروشاهی در میان ایرانیان صدایی ماندگار است. خاطره‌ی دوبله‌ی بیش‌تر فیلم‌های #آلن_دلون و آمیتاب باچان، آل پاچینو با صدای خسروشاهی گره خورده و از خاطر دوستدارانش نخواهد رفت.

#خسروشاهی در فیلم‌های پیش از انقلاب به جای فرزان دلجو نیز سخن دوبله کرده است.
به بهانه‌ی زادروز خسرو خسروشاهی دکلمه‌ای را با صدای و تصویر ایشان می‌شنویم و می‌بینیم.

«عمر فانی است، بیایید عشق بورزیم حتا به یک شاخه گل ، عشقی بی‌پایان
گوش جان بسپاریم به آواز یک پرنده، عمر فانی است.
بیایید به هوش باشیم تا جیرجیرکی را زیر پایمان له نکنیم. بی‌شک سپاسگزارمان خواهد بود. عمر فانی است. بیایید یک‌دیگر را با خبر کنیم از حال یک‌دیگر. پاسخ دهیم نامه‌های رسیده را. عمر فانی است. بیایید تا می‌توانیم نیازمندان را دست گیریم ....»
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
حسین سرشار، قتل توسط حکومت یا فراموشی

دو روایت درمورد مرگ حسین سرشار وجود دارد: روایت نخست می‌گوید که به بیماری فراموشی (آلزایمر) گرفتار شده، دو سه باری در بازگشت به خانه گم شد. حتی یک بار رد پایش را در آبادان پیدا کردند و... سرانجام در جریان گمگشتگی‌ها، پیکر در هم شکسته‌اش را از زیر اتومبیلی بیرون کشیدند. روایت دوم، مرگ را به جریان قتل‌های زنجیره‌ای مرتبط می‌داند. در ۲۲ خرداد سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد. در آغاز، #آواز را در هنرستان عالی #موسیقی آموخت.

ایتالیا:

سپس برای پرورش صدا و افزودن بر دانسته‌هایش رهسپار ایتالیا شد و در کنسرواتوار معروف "سانتا چچیلیا" به ادامه فراگیری پرداخت. همزمان با تحصیل، برای تامین هزینه‌های آن به "دوبلاژ" فیلم روی آورد که در آن سال‌ها، در ایتالیا رونق یافته بود. «مرتضی حنانه» آهنگساز معروف، که او نیز در ایتالیا به ادامه تحصیل مشغول بود، استودیویی برای #دوبله فیلم‌های ایتالیایی، به فارسی، بنیاد کرده بود، پس صدای #سرشار به کارش آمد. نتیجه همکاری این دو- و چند ایرانی دیگر- رنگ و بوی تازه‌ای بود که از طریق #دوبلاژ به فیلم‌های ایتالیایی تزریق می‌شد و بازار آن‌ها را در ایران گرم می‌ساخت. می‌گویند نیمی از توفیق آن فیلم‌ها در ایران، مدیون صدای گرم سرشار بوده است. با این همه، دشواری‌های مالی، پس از دو سه سال پایداری، می‌توانست کوشش‌هایش را بی‌ثمر بگذارد. ولی شانس تازه‌ای این خطر را از میان برداشت. سرشار از یک کنکور بین‌المللی آواز در "ونیز"،پیروز بیرون آمد و توانست با استفاده از جایزه این پیروزی که یک بورس تحصیلی یک ساله بود به مطالعات خود ادامه داده و کار تحصیل را در سال ۱۳۴۱ به پایان برساند.
و در ژوئن ۱۹۶۲ موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس در رشته #اپرا شد. در کنکور بین‌المللی اپرای لافنی چه در ونیز شرکت نمود و یکی از هفت برندهٔ جایزه آواز آن مسابقه شد. در نهایت از طرف همان اپرا به‌عنوان سولیست در کنسرتی با ارکستر میلان شرکت نمود. حیطه صدای وی باریتون دراماتیک بوده و در اپراهای بسیاری ایفای نقش نموده است.
دو سه سالی را پس از پایان تحصیل، به کار در اپراهای رم، ونیز، ناپل و میلان پرداخت.از جمله در شهر رم نقش اول اپرای کویرینو برداشتی از «آن که گفت آری آن که گفت نه» اثر برشت، را بازی کرد.

حواشی و شایعات پیرامون مرگ:

دو روایت درمورد مرگش وجود دارد: روایت نخست می‌گوید که به بیماری فراموشی (آلزایمر) گرفتار شده، دو سه باری در بازگشت به خانه گم شد. حتی یک بار رد پایش را در آبادان پیدا کردند و... سرانجام در جریان گمگشتگی‌ها، پیکر در هم شکسته‌اش را از زیر اتومبیلی بیرون کشیدند. روایت دوم، مرگ را به جریان قتل‌های زنجیره‌ای مرتبط می‌داند.
محمد علی کشاورز دربارهٔ بیماری سرشار و مرگ او گفته است: «حسین بی‌نهایت به اپرا عشق می‌ورزید، و وقتی اپرا تعطیل شد این حالت روانی‌اش به هم خورد و این طور شد. توی اهواز توی بیمارستان روانی نگه اش داشتند و بعد برش گرداندند این جا و یک مراقب برایش گذاشتند، او هر روز صبح ساعت ۹ می‌رفت دم تالار رودکی و اشک می‌ریخت. یک روز دیگر مواظبش نبودند رفت زیر ماشین. هیچ بزرگداشتی برایش نگرفتند.» علی رضا نوری زاده در کتاب سونای زعفرانیه او را از قربانیان #قتل‌های_زنجیره‌ای ایران می‌خواند . منابع جمهوری اسلامی ایران می‌گویند «وی در اواخر عمر وضع مالی بدی داشت و دچار #افسردگی روحی شده بود. وی دچار بیماری #آلزایمر شد و پس از خروج از منزل دیگر باز نگشت. خانواده وی برای پیدا شدن او به روزنامه‌ها آگهی دادند ولی سرانجام پس از مرگ وی در یک مرکز درمانی #روان‌پزشکی در آبادان، هویت وی شناسایی شد.

منبع:فیس‌بوک اسرافیل یعقوبی

#حسین_سرشار بازی درخشانی در فیلم های اجاره نشین ها،جعفرخان ازسفر برگشته، هامون و ای ایران داشت
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Y9l1Ci

@Tavaana_TavaanaTech
محمد عبادی، دوبلور پیشکسوت، پس از تحمل یک دوره بیماری دیروز در ۷۱سالگی درگذشت.

دوبله نقش بوشوگ در کارتون «لوک خوش‌شانس» و تسوکه در «سفرهای میتی کومان» از جمله آثار به یاد ماندنی این استاد دوبلاژ ایران است.

محمد عبادی متولد ۱۳۲۶ در تهران بود و از ۲۵سالگی وارد عرصه دوبله شده بود. او نزدیک دو سال بیمار بود و از آبان سال ۱۳۹۶ وضعیتش رو به وخامت گذاشته بود.

در تیرماه ۱۳۹۷ او به دلیل تشدید وضعیت بیماری‌اش در آی.سی.یو بستری شده بود. به گفته لیلا صفاریان، همسرش، پزشکان اگرچه بیماری او را به طور دقیق تشخیص نداده بودند، آن را از خانواده ام.اس دانسته‌ بودند.

خانم صفاریان در تیرماه ۱۳۹۷ درباره وضعیت آقای عبادی گفته بود: «او اکنون فقط صدای مرا می شنود و چشمان خود را باز می کند اما قادر به تکلم و حرکت نیست.»

یاد این استاد دوبله ایران و صدای ماندگار در خاطره‌ها گرامی باد!

@Tavaana_TavaanaTech