برادر جاویدنام جواد روحی، این عکس نوشته را در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد.
او تصویری از هفتسین نوروزی و خودش در حالی که عکس برادر قهرمانش را در دست دارد منتشر کرد و نوشت:
«نزدیک به یکسال از نبودنت میگذرد، از نبودن تو و دوستانت.
تا خانوادههای داغدار با چشمانی گریان به پیشواز سال نو بروند، سال نویی که اگر عزیزانمان بودند قطعا جور دیگری رقم میخورد.
به امید روزهایی که جهل و جهالت ریشهکن شود و تمامی مردم سرزمینم با نور آگاهی قدم بردارند. نوروز باستانی بر همگان به ویژه خانوادههای جاویدنامان مبارک»
- جواد روحی ۳۵ساله، لیسانس حقوق و اهل یکی از روستاهای آمل بود. جواد از جمله سه متهم پرونده آتشسوزی یک کیوسک پلیس راهنمایی و رانندگی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در نوشهر بود.
او دی ماه سال گذشته توسط دادگاه انقلاب ساری به اتهامات افسادفیالارض، محاربه و ارتداد به سه بار اعدام محکوم شده بود.
دیوان عالی کشور در خرداد ماه هر سه حکم اعدام او را رد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه همعرض ارجاع داده بود.
دادگاه انقلاب ساری اما عامدانه و با وجود آگاهی نسبت به شرایط جسمانی و روانی وخیم او از آزادی جواد به قید وثیقه خودداری کرد.
جواد در دوران بازداشت تحت شکنجه و آزارهای جسمی و روانی شدیدی قرار داشت.
زمانی که جواد روحی بعد از چند روز بازجویی اولیه به بازداشتگاه «شهید کاظمی ساری» متعلق به اطلاعات سپاه واقع در زندان تیرکلای این شهر، منتقل شد «از شدت شکنجه و ترس، اختیار ادرارش را از دست داده بود و قدرت تکلم هم نداشت». نهاد بازداشتکننده جواد روحی اطلاعات سپاه بود و طی روزهای بعد از آن، و در همان بازداشتگاه بارها و بارها بازجویی شد. بر اثر فشارهای بازجویی در روزهای اول توان حرکت خود را هم از دست داده بود و با توجه به عدم کنترل ادرار، شرایط برای سایر همسلولیهایش هم غیرقابل تحمل شده بود و از این رو بار دیگر او را به انفرادی منتقل کردند. در جریان این بازجوییها یکی از شبها وضعیت او چنان وخیم شد که جواد روحی را عریان به میان کریدور بند منتقل کرده و برای کنترل علایم حیاتی دکتر را همانجا بالای سر او بردند.
جواد روحی بعد از مدتی در سلول خود دچار وسواس شده و لااقل روزی دهبار به حمام میرفت و میگفت که این کار به او آرامش میدهد.»
#جواد_روحی #جاويد_نامان #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او تصویری از هفتسین نوروزی و خودش در حالی که عکس برادر قهرمانش را در دست دارد منتشر کرد و نوشت:
«نزدیک به یکسال از نبودنت میگذرد، از نبودن تو و دوستانت.
تا خانوادههای داغدار با چشمانی گریان به پیشواز سال نو بروند، سال نویی که اگر عزیزانمان بودند قطعا جور دیگری رقم میخورد.
به امید روزهایی که جهل و جهالت ریشهکن شود و تمامی مردم سرزمینم با نور آگاهی قدم بردارند. نوروز باستانی بر همگان به ویژه خانوادههای جاویدنامان مبارک»
- جواد روحی ۳۵ساله، لیسانس حقوق و اهل یکی از روستاهای آمل بود. جواد از جمله سه متهم پرونده آتشسوزی یک کیوسک پلیس راهنمایی و رانندگی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در نوشهر بود.
او دی ماه سال گذشته توسط دادگاه انقلاب ساری به اتهامات افسادفیالارض، محاربه و ارتداد به سه بار اعدام محکوم شده بود.
دیوان عالی کشور در خرداد ماه هر سه حکم اعدام او را رد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه همعرض ارجاع داده بود.
دادگاه انقلاب ساری اما عامدانه و با وجود آگاهی نسبت به شرایط جسمانی و روانی وخیم او از آزادی جواد به قید وثیقه خودداری کرد.
جواد در دوران بازداشت تحت شکنجه و آزارهای جسمی و روانی شدیدی قرار داشت.
زمانی که جواد روحی بعد از چند روز بازجویی اولیه به بازداشتگاه «شهید کاظمی ساری» متعلق به اطلاعات سپاه واقع در زندان تیرکلای این شهر، منتقل شد «از شدت شکنجه و ترس، اختیار ادرارش را از دست داده بود و قدرت تکلم هم نداشت». نهاد بازداشتکننده جواد روحی اطلاعات سپاه بود و طی روزهای بعد از آن، و در همان بازداشتگاه بارها و بارها بازجویی شد. بر اثر فشارهای بازجویی در روزهای اول توان حرکت خود را هم از دست داده بود و با توجه به عدم کنترل ادرار، شرایط برای سایر همسلولیهایش هم غیرقابل تحمل شده بود و از این رو بار دیگر او را به انفرادی منتقل کردند. در جریان این بازجوییها یکی از شبها وضعیت او چنان وخیم شد که جواد روحی را عریان به میان کریدور بند منتقل کرده و برای کنترل علایم حیاتی دکتر را همانجا بالای سر او بردند.
جواد روحی بعد از مدتی در سلول خود دچار وسواس شده و لااقل روزی دهبار به حمام میرفت و میگفت که این کار به او آرامش میدهد.»
#جواد_روحی #جاويد_نامان #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech