‌
امروز دوستان و اعضای خانواده عرشیا امامقلی‌زاده، بر سر مزار او حاضر شدند و آیین چهارشنبه‌سوری را به جای آوردند.

عرشیا امامقلی زاده را فراموش نکنیم، معترضی ۱۶ ساله،که به اتهام عمامه‌پرانی در جلفا ده روز در بازداشت بود و دو روز پس از آزادی به قید وثیقه، در ۵ آذر ۱۴۰۱ خودکشی کرد و جان باخت.

۶ آذر ۱۴۰۱ پیکر این نوجوان کشته‌شده با حضور ماموران در جلفا به خاک سپرده شد.»

بعضی از منابع نزدیک به خانواده عرشیا می‌گویند: «او از اتفاقات داخل زندان و شکنجه‌هایش برای مادرش تعریف کرده بود و تاب تحمل آن را نداشته است.»
این منبع مطلع اضافه می‌کند: «عرشیا روایت دردناکی از آن‌چه در زندان داشته را برای مادرش تعریف کرده است، به طوری که مادر عرشیا بسیار نگران حال او بود، مداوم مراقبش بود تا اینکه دو روز قبل از واقعه خودکشی، وقتی مادر و پدرش می‌خواستن برن بیرون،‌ عرشیا خواسته تنها بمونه.
وقتی مادر عرشیا از خانه خارج می‌شه برای مامانش این پیام را می‌فرستد: «مامان دوستت دارم و مواظب خودت باش.»

مامان عرشیا در اون لحظه نگرانش می‌شه و از نیمه راه به سرعت به طرف خونه برمی‌گرده،‌ اما وقتی می‌رسند به خونه می‌بینند خودش رو کشته، سعی می‌کنند نجاتش بدهند، وقتی می‌بینند هنوز نبض داره، به سرعت می‌رسوننش بیمارستان اما دوام نمیاره و فوت می‌کنه.
مامان عرشیا می‌گه ما نمی‌دونستیم آیا این مساله ربطی به بازداشتش داره یا نه. تا این‌که بعد از این اتفاق ماموران ریختن خونمون و تاکید کردند که جایی نگید که عرشیا در بازداشت بوده.
عرشیا در درد و دلش با مادرش گفته که از پاشنه پا بهم آمپول زدند و با باتوم هم کتک خوردم، گوش‌هامو با فندک سوزندن و بهم قرص می‌دادن.»

یادش گرامی

---ارسالی از مخاطبان

امروز خانواده عرشیا دادخواه خون او هستند.

منبع: دادبان
@daadbaan2021

#عرشیا_امامقلی_زاده #انقلاب_ملی #مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #چهارشنبه_سوری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر عرشیا امامقلی‌زاده، معترضی که پس از آزادی از زندان خودکشی کرد، در مراسم یادبود او در مزارش در روز چهارشنبه‌سوری که با حضور ماموران امنیتی بود، گفت: «شرم کنید، من از شما نمی‌ترسم، من افتخار می‌کنم پسرم در این راه رفته است، من به پسرم افتخار کرده و خواهم کرد، من به عرشیا قهرمان گفته‌ام و خواهم گفت، پسر من شجاع بود و غیرت داشت، حرفش هم فقط این بود، مامان من کار بدی نکردم.»

عرشیا امامقلی زاده، معترضی ۱۶ ساله،که به اتهام عمامه‌پرانی در جلفا ده روز در بازداشت بود و دو روز پس از آزادی به قید وثیقه، در ۵ آذر ۱۴۰۱ خودکشی کرد و جان باخت.

۶ آذر ۱۴۰۱ پیکر این نوجوان کشته‌شده با حضور ماموران در جلفا به خاک سپرده شد.»

بعضی از منابع نزدیک به خانواده عرشیا می‌گویند: «او از اتفاقات داخل زندان و شکنجه‌هایش برای مادرش تعریف کرده بود و تاب تحمل آن را نداشته است.»

@daadbaan2021

- حتما پس از آزادی عزیزانشان از زندان حواستان به تغییرات خلقی او باشد، حتما او را به نزد پزشک و مشاور ببرید. اگر نیاز به مشاور روانشناس داشتید با ما تماس بگیرید تا ما گروه‌ها یا افراد داوطلبی را معرفی کنیم.

#عرشیا_امامقلی_زاده #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«عرشیای قهرمانم همیشه کنار تو وقتمون يجور میگذشت ک دوست نداشتیم تموم بشه. سرو صدات شوخ طبع بودنت خندوندنات ( مهربون بودنات شب‌نشینی‌هامون پشت بام خونمون من و تو خواهرت بساط چایی دوست نداشتی بخوابی شب‌ها همش می‌گفتی مامان یکمم بشینیم حرف بزنیم، انگار دل پاکت می‌دونست که زودتر میری همش دوست داشتی بیدار باشی کنار ما باشی بگی بخندی زندگی کنی بعضا با حسرت بهم خیره می‌شدی ازت می‌پرسیدم عرشیا چرا همچین نگاه می‌کنی می‌خندیدی و می‌گفتی دوستت دارم مامان من بهت می‌گفتم من عاشقتم مامان، عرشیا خیلی کارا قرار بود باهم انجام بدیم من و تو ولی نذاشتن خاری شدی تو چشم بدشون خیلی آرزوهای بزرگ بزرگ داشتم برات تو خیلی آرزوها داشتی تو دلت موند!!!! قهرمانم هی بهت می‌گفتم مامان برو بخواب دیره می‌گفتی مامان حالا خواب هست بیا فیلم بببینم بیا حرف بزنیم بیا برقصیم چه شب‌ها که برای مامان کلی می‌رقصیدی اگر می‌دانستم قرار است تو را از من اینجور نامردانه جدا کنن و به بی رحمی کل شب‌ها رو تا صبح کنارت بیدار می‌ماندم می‌رقصیدم حرف می‌زدم حتی لحظه‌ای از بغلت جدا نمی‌شدم ولی افسوس ک همن همیشه بزرگ‌ترین ارزوها را برای تو داشتم و تنها چیزی که از ذهنم حتی ثانیه‌ای نمی‌گذشت نبود تو بود حتی ثانیه‌ای که فکرش من را دیوانه می‌کرد که تو نباشی هیچ موقع هیچ موقع نمیتوانستم به این فکر کنم.»


- عرشیا امامقلی زاده، معترضی ۱۶ ساله، که  به اتهام عمامه‌پرانی در جلفا ده روز در بازداشت بود و دو روز پس از آزادی به قید وثیقه، در ۵ آذر ۱۴۰۱ خودکشی کرد و جان باخت.

۶ آذر ۱۴۰۱ پیکر این نوجوان کشته‌شده با حضور ماموران در جلفا به خاک سپرده شد.»

بعضی از منابع نزدیک به خانواده عرشیا می‌گویند: «او از اتفاقات داخل زندان و شکنجه‌هایش برای مادرش تعریف کرده بود و تاب تحمل آن را نداشته است.»

#عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #مهسا_امینی  #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

الناز ابدالی، مادر جاویدنام عرشیا امامقلی‌زاده، ضمن انتشار این تصاویر نوشت:

«تولد قهرمانم وقتی کلاس پنجم ابتدایی، قرار بود همکلاسی هاشو دعوت کنه انقد خوشحال بود و هیجان داشت چند ماه قبل به دوستاش گفته بود که تولدمه و همگی گفته بودن میاییم. اون روز اینا شیطنت می‌کردن می‌خندیدن شادی می‌کردن و من انقد با لذت بهشون نگاه می‌کردم ‌وتو دلم ارزو کردم کاش همیشه همینجور از همه چی لذت ببرن و شاد باشن بخندن، چه تولدی بود انگار دنیا رو به عرشیا دادن کنار دوستاش تا شب همینجور رقصیدن و شادی‌کردن ولی قرار بود تا همیشه براش تولد بگیریم هر جور ک خودش میخواست همیشه اون کارو می‌کردم براش ک خوشحال بشه، حالا موقع تولد فرزندانتان یادتون باشه ک چه کردین با ما خانواده‌های داغ دار ،لعنت به شما که شادی و دلخوشی بچه‌های مارو گرفتین، مگه چیکار کرده بودن !؟ به جرمی! اینقد ترس و وحشت تو دلشون گذاشتین، ما بچه هامونو با هزار مصیبت بزرگ کردیم هزار آن ارزو داشتیم امید داشتیم در یک ثانیه تصمیم اشتباه شما منجر به نبودن فرزندان ما شد ،مگر چند سال داشت ؟که اون همه تهدید و ترس و استرس بهش دادین، به خاطر چی، بچه‌ی من یه بچه‌ی شاد و سر حال بود عاشق رقص و شادی و دلخوشی و خنده که تبدیلش کردین به فرد نا امید مگر می‌شود تاوان ندهید، مگر می‌شود که دلخوشی کنین با فرزندانتان مگه میشه!
عرشیای من برا تولد ۱۷سالگیش کلی برنامه داشت ک تو دلش موند با هزاران ارزو و امید نه میبخشیم نه فراموش می‌کنیم اینو یادتون باشه»
elnaz.abdalii

عرشیا امامقلی زاده که به دلیل عمامه‌پرانی در آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده بود، روز ۵ آذر ۱۴۰۱، تنها چند روز پس از آزادی از زندان تاب فشارهای روحی و روانی که در زندان متحمل شده بود را نیاورد و به زندگی خود پایان داد.

مادر عرشیا چندی پیش گفت: «عرشیا به من گفته بود که در زندان به او به بهانه‌های مختلف، قرص و آمپول هایی تزریق می‌کردند، او پس از آزادی یک باره افسرده شد، در حالی که عرشیا پیش از آن عاشق زندگی بود، به تازگی مغازه باز کرده بود و قصد خرید ماشین داشت، در زندان یک آخوند به او گفته بود در سطح شهر می‌گردانیمت و سنگسار می‌شوی، و با دستان خودم اعدامت می‌کنم.»

#عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد
چنان گردد که از عشقش بخیزد صد پریشانی…

ineffaceable1

#مهسا_امینی #ژینا_امینی #حدیث_نجفی #سارینا_اسماعیل_زاده
#نیما_نوری #محمدرضا_اسکندری #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری
#آیلار_حقی #حنانه_کیا #عروس_ایران #ابوالفضل_آدینه_زاده
#محسن_محمدی_کوچکسرائی #عرفان_رضایی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

صدای یلدا آقافضلی، انگار صدای بسیاری دیگر از فرزندان این سرزمین است. جوانانی که توسط حکومت شکنجه فیزیکی و روانی شدند. برخی. در زندان جان سپردند، برخی خارج از زندان به طرز مشکوکی جان خود را از دست دادند.
آزار بازجویان حتی پس از آزادی موقت ادامه دارد و از این موضوع نباید به راحتی گذر کرد. بازجویانی که دستشان باز است تا هر وقت که بخواهند با تماس‌های گاه و بی‌گاه، با مزاحمت در خیابان، مبارزان را آزار دهند.‌ هدفشان واداشتن به سکوت یا همکاری با دستگاه امنیتی است. مگر جوانان ما چریک هستند و آموزش دیده که اینهمه فشار به آن‌ها می‌آورند؟! شهروندانی عادی اما به ستوه آمده از زندگی زیر سیطره حکومتی ستمگر هستند که می‌خواهند آزاد باشند و از چنگ حکومتی که سیطره خود را در تمام عرصه‌های عمومی و خصوصی زندگی مردم گسترده، رها شوند.
سارا تبریزی‌های زیادی اکنون در جامعه ایران هستند که با دیدن تماس‌های ناشناس و شنیدن صدای زنگ تلفن دچار تپش قلب شدید می‌شوند. چون نمی‌خواهند دیگر صدای بازجویی را بشنوند که قبلا در شرایط دشوار بازجویی بالای سرشان بودخ و آن‌ها را که چشمشان بسته و بی‌پناه بودند،تحت فشار قرار. داده و حالا با تهدید خواسته‌های دیگری دارد.

#سارا_تبریزی #یلدا_آقافضلی #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #منصوره_سگوند #بامشاد_سلیمانخانی #مهدی_زارع_اشکذری #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #متهم_اظهار_پشیمانی_نکرد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حضور مادر جاویدنام عرشیا امامقلی‌زاده بر مزار جاویدنام دکتر آیلار حقی

خانواده‌های دادخواه، غمخوار یکدیگر شده‌اند و پشتیبان هم. آن‌ها درد فراق را خوب می‌شناسند، همدل‌تر هستند با یکدیگر و هم‌هدف‌تر.
پیش‌نیاز همبستگی، درک متقابل یکدیگر است، پیش از آنکه هر یک از ما مثل خانواده‌های داغدار عزیزی را از دست بدهیم، اگر خودمان را جای آن‌ها بگذاریم و از عمق جان درکشان کنیم، دیگر سکوت در برابر ظالمان را جایز نخواهیم دانست و در کنار دادخواهان خواهیم ایستاد.

#دادخواهی #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #آیلار_حقی #همدلی #همبستگی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام عرشیا امامقلی‌زاده این ویدیو را به مناسبت زادروز فرزندش منتشر کرد و نوشت:

«این روزها عجیب دلمون گرفته ،یادمه از اول مهر میپرسیدی مامان ،چند روز دیگ تولدمه و منتظر سوپرایز ما بودی ک چی کادو میگیری و ما سعی میکردیم اون چیزی ک خودت دوست داری و برات کادو بدیم از اول مهر مدام فکر میکنم امسال چی دوست داری کادو بگیری ،اگ بودی چقد قد کشیده بودی اگ بودی چقد اقا شده بودی مهربون مادر چند روز دیگ باز تولدته تولدت ک میشد مامان چقد کیف میکرد خونه رو تزیین میکرد سوپرایزت میکرد دور هم جمع میشدیم یه روز خوب و میگذروندیم ولی امسال دو ساله بدترین روز و میگذرونیم من نمیدونم چیکار کنم هر چ نزدیک تر میشم حالم بدتر میشه قرار نبود تولد هات اینجور بشه ،امان از دردی ک صاحبش را لال میکند تو رفتی و ماهر لحظه جان میکنیم از این فراغ غمت قهرمان وطنم ن بخشیدم و نه فراموش کردم.»


عرشیا امامقلی‌زاده؛ معترض نوجوانی که تحت تاثیر شکنجه و تهدید ماموران در دوران بازداشت، به زندگی خود پایان داد.

عرشیا امامقلی‌زاده هم شکنجه شد. شکنجه‌ای که خواندن و شنیدنش دل آدمی را به درد می‌آورد، برای مادرش از آن گفته است.

« آنقدر زدن که بگم اشتباه کردم، ولی من نگفتم. گفتم که کاری نکردم که بگم اشتباه کردم.» این روایت عرشیا است پس از آزادی از زندان.»

عرشیا امامقلی زاده که به دلیل عمامه‌پرانی در آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده بود، روز ۵ آذر ۱۴۰۱، تنها چند روز پس از آزادی از زندان تاب فشارهای روحی و روانی که در زندان متحمل شده بود را نیاورد و به زندگی خود پایان داد.

یک منبع آگاه درباره عرشیا می‌گوید: « عرشیا گفته بود آخوندی که عرشیا عمامه او را انداخته بود، رضایت نداد و وقتی عرشیا فهمید باید دوباره به زندان برگردد، ترسید، مداوم می‌گفت این‌ها من را اعدام می‌کنند و او می‌ترسید.»

#عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #عرشیا_امامقلی_زاده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
زادروز جاویدنام عرشیا امامقلی‌زاده است. مادرش ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
‌
«یه دنیا سوال و توی ذهنم گذاشتی رفیقم کجایی! دوسال میشه که رفتی تولدت و من اواره موندم چیکار کنم چه برنامه‌ای بذارم چطور سوپرایزت کنم، قربون قلب مهربونت برم، تو دنیایی پر از ارامش و شادی و برای همه می‌خواستی، نمی‌خواستی هیچکی عذاب بکشه هیچکی غم بخوره همیشه به فکر همه بودی فدای فداکاری‌هایت مادر، قهرمان ایرانم قهرمان من با تمام اندوهم تولدت را تبریک میگویم .»

عرشیا امامقلی‌زاده؛ معترض نوجوانی که تحت تاثیر شکنجه و تهدید ماموران در دوران بازداشت، به زندگی خود پایان داد.

عرشیا امامقلی‌زاده هم شکنجه شد. شکنجه‌ای که خواندن و شنیدنش دل آدمی را به درد می‌آورد، برای مادرش از آن گفته است.

« آنقدر زدن که بگم اشتباه کردم، ولی من نگفتم. گفتم که کاری نکردم که بگم اشتباه کردم.» این روایت عرشیا است پس از آزادی از زندان.»

عرشیا امامقلی زاده که به دلیل عمامه‌پرانی در آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده بود، روز ۵ آذر ۱۴۰۱، تنها چند روز پس از آزادی از زندان تاب فشارهای روحی و روانی که در زندان متحمل شده بود را نیاورد و به زندگی خود پایان داد.

یک منبع آگاه درباره عرشیا می‌گوید: « عرشیا گفته بود آخوندی که عرشیا عمامه او را انداخته بود، رضایت نداد و وقتی عرشیا فهمید باید دوباره به زندان برگردد، ترسید، مداوم می‌گفت این‌ها من را اعدام می‌کنند و او می‌ترسید.»

#عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #عرشیا_امامقلی_زاده #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

صدای یلدا آقافضلی، انگار صدای بسیاری دیگر از فرزندان این سرزمین است. جوانانی که توسط حکومت شکنجه فیزیکی و روانی شدند. برخی در زندان جان سپردند، برخی خارج از زندان به طرز مشکوکی جان خود را از دست دادند.
آزار بازجویان حتی پس از آزادی موقت ادامه دارد و از این موضوع نباید به راحتی گذر کرد. بازجویانی که دستشان باز است تا هر وقت که بخواهند با تماس‌های گاه‌وبی‌گاه، با مزاحمت در خیابان، مبارزان را آزار دهند.‌
هدف‌شان واداشتن به سکوت یا همکاری با دستگاه امنیتی است.
مگر جوانان ما چریک هستند و آموزش دیده که اینهمه فشار به آن‌ها می‌آورند؟!
شهروندانی عادی اما به ستوه آمده از زندگی زیر سیطره حکومتی ستمگر هستند که می‌خواهند آزاد باشند و از چنگ حکومتی که سیطره خود را در تمام عرصه‌های عمومی و خصوصی زندگی مردم گسترده، رها شوند.
یلدا آقافضلی‌ها و سارا تبریزی‌های زیادی اکنون در جامعه ایران هستند که با دیدن تماس‌های ناشناس و شنیدن صدای زنگ تلفن دچار تپش قلب شدید می‌شوند. چون نمی‌خواهند دیگر صدای بازجویی را بشنوند که قبلا در شرایط دشوار بازجویی بالای سرشان بوده و آن‌ها را که چشمشان بسته و بی‌پناه بودند، تحت فشار قرار داده و حالا با تهدید خواسته‌های دیگری دارد.


#یلدا_آقافضلی #عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #منصوره_سگوند #بامشاد_سلیمانخانی #مهدی_زارع_اشکذری #متهم_اظهار_پشیمانی_نکرد #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مراسم سالگرد جاویدنام عرشیا امامقلی‌راده بر سر مزارش برگزار شد. مادر عرشیا ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«ای کاش می‌توانستم بگویم چقدر دلتنگت هستم. این روزها که نزدیک مراسم سالگردت بود، غم و بی‌تابی‌ام بیشتر شده بود. در کنار این همه درد، غم، دوری، دلتنگی و حسرت، ذهنم مدام به «ای کاش»هایی پرواز می‌کند. ای کاش قرار بود من این همه گل‌آرایی را برای مراسم عروسی‌ات انجام دهم. قرار بود در جشن و شادی‌هایت سنگ تمام بگذارم و لبخند رضایتت را ببینم. اما... اما!

ای جان مادر، عزیز دل مادر، قهرمان من! اسم و یادت همیشه زنده خواهد ماند و مادر آن را زنده نگه خواهد داشت. هرگز فراموش نمی‌شوی، حتی در سالیان سال. نامت باعث افتخار نسل ما خواهد بود. عرشیای قهرمان ما، همیشه در قلب‌هایمان هستی.

از صمیم قلب از همه عزیزانم تشکر می‌کنم؛ از خانواده عزیز همسرم که این دو سال کنارمان بودند، از مادر، پدر و خواهر مهربانم، از دوستان وفادارم، و حتی غریبه‌هایی که نمی‌شناختم، اما با هر درد من گریه و همدردی کردند و نزدیک‌تر از آشنا شدند. چه در فضای مجازی و چه در کنارمان، حضورشان برایم گران‌بها بود. من قدردان محبت همه شما هستم و از شما تشکر می‌کنم که در این دو سال همراه ما بودید.

به امید روزهای خوب و خوش در کنار همه هم‌وطنان ایرانی. یاشاسین وطنیم!»

elnaz.abdalii


عرشیا امامقلی‌زاده؛ معترض نوجوانی که تحت تاثیر شکنجه و تهدید ماموران در دوران بازداشت، به زندگی خود پایان داد.

عرشیا امامقلی‌زاده هم شکنجه شد. شکنجه‌ای که خواندن و شنیدنش دل آدمی را به درد می‌آورد، برای مادرش از آن گفته است.

« آنقدر زدن که بگم اشتباه کردم، ولی من نگفتم. گفتم که کاری نکردم که بگم اشتباه کردم.» این روایت عرشیا است پس از آزادی از زندان.»

عرشیا امامقلی زاده که به دلیل عمامه‌پرانی در آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده بود، روز ۵ آذر ۱۴۰۱، تنها چند روز پس از آزادی از زندان تاب فشارهای روحی و روانی که در زندان متحمل شده بود را نیاورد و به زندگی خود پایان داد.

یک منبع آگاه درباره عرشیا می‌گوید: « عرشیا گفته بود آخوندی که عرشیا عمامه او را انداخته بود، رضایت نداد و وقتی عرشیا فهمید باید دوباره به زندان برگردد، ترسید، مداوم می‌گفت این‌ها من را اعدام می‌کنند و او می‌ترسید.»

#عرشیا_امامقلی_زاده_علمداری #عرشیا_امامقلی_زاده #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech