اهدای جایزه صلح نوبل، به یک زندانی سیاسی و فعال حقوق بشر، بار دیگر. توجه جهانیان را به ایران جلب کرده است. این موضوع دستمایه کارهای هنری زیادی شده است. از جمله دو‌ کارتون که هنرمند نروژی روآر هاگن به مناسبت اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدى منتشر کرده است.
از این پتانسیل باید بهره برد تا صدای همه زندانیان سیاسی در ایران را به گوش جهانیان رساند و موضوع نقض حقوق بشر را بیش از پیش در دنیا مطرح کرد.

#کارتون #صلح_نوبل #نرگس_محمدی #نه_به_مهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در روز مراسم اهدای جایزه صلح نوبل، خانم نرگس محمدی فرزندانش را به عنوان نماینده خود جهت دریافت جایزه نوبل و خواندن متن بیانیه خود معرفی کرده بود.

این بیانیه در دو بخش به صورت تصویری در صفحه اینستاگرام ایشان منتشر شده است.

بخش اول این بیانیه را در تصاویر بخوانید.

#نرگس_محمدی #صلح_نوبل #ایران #آزادی #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در روز مراسم اهدای جایزه صلح نوبل، خانم نرگس محمدی فرزندانش را به عنوان نماینده خود جهت دریافت جایزه نوبل و خواندن متن بیانیه خود معرفی کرده بود.

این بیانیه در دو بخش به صورت تصویری در صفحه اینستاگرام ایشان منتشر شده است.

بخش دوم این بیانیه را در تصاویر بخوانید.

تصاویر بخش اول بیانیه

#نرگس_محمدی #صلح_نوبل #ایران #آزادی #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

متن کامل پیام نرگس محمدی برای کنفرانس بنیاد صلح نوبل که توسط فرزندان او، علی و کیانا رحمانی در مراسم خوانده شد.

«توان سرپیچی زنان در ایران، الهام بخش است.

دو سال از کشته شدن مهسا ـ ژینا امینی و شروع جنبش “زن، زندگی، آزادی” می‌گذرد.
تمام آنچه را که باید توضیح دهم، در یک جمله‌ی کوتاهِ فشرده می‌گویم:
هیچ چیز دیگر مثلِ گذشته نیست. منظورم از گذشته نسبت به نقطه‌ی آغاز جنبش است. سخن از تغییری بنیادی در مقیاسی بس بزرگ و فراگیر است.
جنبش “زن، زندگی، آزادی” ناگهانی و حادثه‌وار رخ نداد. بلکه تداومِ مبارزاتی تاریخی و حرکت‌ها و جنبش‌های دموکراتیکِ مردمِ ایران بود. اما وقایع و تحولاتِ ناشی از جنبشِ “زن، زندگی، آزادی” به واقع شتاب‌دهنده‌ی حرکت بود و جهشی عمومی، تاریخی و معنادار به سوی دموکراسی، آزادی و برابری به وجود آورد.
جهان شاهدِ کشتار خیابانی معترضان، بازداشت، زندان، شکنجه و اعدامِ به پاخاستگانِ علیه حکومت دینی استبدادی بود. مقاومت، سخت بود.
جمهوری اسلامی با خشونت و سرکوب، خیابان‌ها را از معترضان خالی کرد، اما برآیندِ تحولات، بزرگ و به نفع دموکراسی است. در این جدال سرسختانه ما توانسته‌ایم توانِ” سرپیچیِ” زنان و” اقتدار معترض” را به سطح آگاهیِ جمعی و تاریخی ارتقا دهیم. رشدِ آهنگِ “عملِ سرپیچی” در طی دو سالِ گذشته، معنای گذارِ مردم ایران از حکومت دینی استبدادی را واضح و عیان کرده‌است. توانِ سرپیچیِ زنان از قوانینِ زن‌ستیز و تبعیض‌آمیز، سنت، شعائر مذهبی و ارزش‌های اخلاقیِ برساخته‌ی تفکرات استبدادی و ضدانسانی و متحجرانه رو به فزونی و گسترش گذاشته است.
از همین روست که حکومت زنان را برای اعدام هم به صف کرده‌است، غافل از اینکه ما از اعدام هم نمی‌ترسیم. شما این روزها نام پخشان و شریفه را که محکوم به اعدام شده‌اند و نسیم و وریشه را که در معرض خطر حکم اعدام هستند، می‌شنوید. من کنار آن‌ها خواهم ماند و علیه اعدام خواهم جنگید.
ما عدالت و آزادی را رها نخواهیم کرد.
ما عشق، زنانگی و مادرانگی را به دستان هیولای استبداددینی نخواهیم سپرد.
ما زندگی خواهیم کرد.
ما آفتاب را خواهیم بوسید و جهان را سرشار از سرزندگی و امید خواهیم کرد.
ما پیروز خواهیم شد.»

نرگس محمدی - شهریور ۱۴۰۳
زندان اوین


#نرگس_محمدی #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #صلح_نوبل #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech