دلنوشته مادر سیاوش محمودی، برای نیکا:
«از دیروز قلب زخمی ناآرامم گویی دیگر توان ایستادن در سینه ندارد امروز هم با تو سخن میگویم هم با سیاوش.
نیکا جانم عکسای زیادی از تو همه جا هست اما من این عکس از تو که بر دیوار خانه من در اطاق دخترم هست گذاشتم. تو را ندیدهام اما هر وقت از جلوی عکست رد میشوم با چشمان زیبایت حرف میزنم.
دیروز نا آرام گریه میکردم گاهی تو را صدا میکردم گاهی سیاوش را، یاد سیاوش صورت خونییش، یاد اینکه چه طور دوباره شلیک کردن یاد اینکه چطور پیکر بی جانت را پشت موتور با زور نگه داشته بودند، یک دست زیر گردن و پاهایی که از موتور آویزون بوده و کشان کشان چند جا بردند اما قبول نکردند و آخر در حیاط بیمارستان با همان حالت رها کردند.
تصور اینکه روی زمین میکشیدنت برایم سخت طاقتفرسا بود. یاد نیکا و تصور کردن آسمانی شدنت به قدری حالم را بد کرد که وقتی رسیدم خانه دیگر توانی نمانده بود.
مادر نیکا، عزیزم من هم مثل شما دختر دارم. من با تمام وجودم دردی که در سینه داری را درک می.کنم و اینکه روزی که به خانه من حمله کردند به جز موبایل خاموش و بدون سیم کارت پسرم که جلو عکسش من به یادگار گذاشته بودم از لابهلای کتابهای دخترم، عکسی دیگر از نیکا برداشتند. دخترم نگاهی کرد گفت به آن عکس چه کار دارید مگه شما نمیگید ما نکشتیم پس عکسش را چه کار دارید؟
اما عکس تو دختر زیبا یکی از توقیفیهای خانه من بود. در خانه وقتی ستایش مدرسه است، وقتی با سیاوش حرف میزنم میام توی اطاق با تو هم حرف میزنم. بعضی چیزها دخترانه است از تو نظر خواهی میکنم نیکا این قشنگه ببین آخه اون موقع ستایش نیست از ستایش بپرسم. از تو نظر می گیرم. میدانم خوش سلیقهای و چشمانت مرا راهنمایی میکند. دلتنگی برای نیکا دل تنگی برای سیاووشم دل تنگی برای ابوالفضل آدینه زاده #دلتنگی_یعنی_حال_من هزاران درود بردختران سرزمینم .چون نیکا .سارینا و...... وهمچنین دختر شجاع وصبور مادر ستایش عزیزم #ستایش_محمودی »
#دادخواهی #سیاوش_محمودی #نیکا_شاکرمی #ابوالفضل_آدینه_زاده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«از دیروز قلب زخمی ناآرامم گویی دیگر توان ایستادن در سینه ندارد امروز هم با تو سخن میگویم هم با سیاوش.
نیکا جانم عکسای زیادی از تو همه جا هست اما من این عکس از تو که بر دیوار خانه من در اطاق دخترم هست گذاشتم. تو را ندیدهام اما هر وقت از جلوی عکست رد میشوم با چشمان زیبایت حرف میزنم.
دیروز نا آرام گریه میکردم گاهی تو را صدا میکردم گاهی سیاوش را، یاد سیاوش صورت خونییش، یاد اینکه چه طور دوباره شلیک کردن یاد اینکه چطور پیکر بی جانت را پشت موتور با زور نگه داشته بودند، یک دست زیر گردن و پاهایی که از موتور آویزون بوده و کشان کشان چند جا بردند اما قبول نکردند و آخر در حیاط بیمارستان با همان حالت رها کردند.
تصور اینکه روی زمین میکشیدنت برایم سخت طاقتفرسا بود. یاد نیکا و تصور کردن آسمانی شدنت به قدری حالم را بد کرد که وقتی رسیدم خانه دیگر توانی نمانده بود.
مادر نیکا، عزیزم من هم مثل شما دختر دارم. من با تمام وجودم دردی که در سینه داری را درک می.کنم و اینکه روزی که به خانه من حمله کردند به جز موبایل خاموش و بدون سیم کارت پسرم که جلو عکسش من به یادگار گذاشته بودم از لابهلای کتابهای دخترم، عکسی دیگر از نیکا برداشتند. دخترم نگاهی کرد گفت به آن عکس چه کار دارید مگه شما نمیگید ما نکشتیم پس عکسش را چه کار دارید؟
اما عکس تو دختر زیبا یکی از توقیفیهای خانه من بود. در خانه وقتی ستایش مدرسه است، وقتی با سیاوش حرف میزنم میام توی اطاق با تو هم حرف میزنم. بعضی چیزها دخترانه است از تو نظر خواهی میکنم نیکا این قشنگه ببین آخه اون موقع ستایش نیست از ستایش بپرسم. از تو نظر می گیرم. میدانم خوش سلیقهای و چشمانت مرا راهنمایی میکند. دلتنگی برای نیکا دل تنگی برای سیاووشم دل تنگی برای ابوالفضل آدینه زاده #دلتنگی_یعنی_حال_من هزاران درود بردختران سرزمینم .چون نیکا .سارینا و...... وهمچنین دختر شجاع وصبور مادر ستایش عزیزم #ستایش_محمودی »
#دادخواهی #سیاوش_محمودی #نیکا_شاکرمی #ابوالفضل_آدینه_زاده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech