🔴 قسمتهایی از نامه سراسر درده مادر خسرو بشارت خطاب به جاوید رحمان،پنج سال پیش :
«……ده سال پای تلفن نشستن و تنها نصیبم از پاره تنم، فقط شنیدن صدایش باشد و به مرور زمان دیگر فراموش کنم که چهره فرزندم چه شکلی بود. به سبب دوری راه و تبعید پسرم به زندان رجایی شهر، در این ده سال کمتر توانسته‌ام به ملاقات فرزندم بروم و هر بار هم که رفته‌ام با ذوق و شوق بسیار و غرق در سرور برای دیدن و استشمام بوی پسرم به ملاقات رفته‌ام و بعد از پایان ملاقات کوتاه بیست دقیقه‌ای با چشمانی گریان و پر سوز و گداز به خانه برگشته‌ام!
آرزو میکردم ای کاش این لحظات کوتاه ملاقات هرگز به پایان نمی‌رسید و همیشه در کنار پسرم باشم و برای یک لحظه چشم از او بر ندارم. دیگر حتی نمی‌دانم شادی چه رنگی دارد و می‌توان به یک زندگی بدون درد و رنج و غم و غصه و انتظار امیدی داشت.
ده سال آزگار را با امید و انتظار سپری کردم، امیدی که تاکنون محقق نشده و انگار نمی‌خواهد بشود تا استبداد و ظلم و قانون‌شکنی هست روی خوش زندگی را نمی‌توان به خود دید.
آقای جاوید رحمان! فرزند من تنها ۲۳ سال سن داشت که در سال ۱۳۸۸ وی را دستگیر کردند و اکنون ۳۴ سال سن دارد. بهترین دوران جوانی خود را در بازداشتگاه و زندان سپری نموده بدون آنکه جرم و گناهی مرتکب شده باشد. کاملا شکسته و پیر و فرتوت شده‌ام و واژه خنده و شادی و سرور دیگر برایم معنایی ندارد.
در سال ۹۶ که حکم اعدام پسرم توسط شعبه ۴۱ دیوان نقض خورد با خود گفتم دیگر انتظار به پایان رسید و امید بازگشت پسرم زیاد است اما طولی نکشید که شیرینی نقض حکم اعدام پسرم و حتی تبرئه کامل او توسط شعبه دو دادسرای مهاباد از تمام اتهامات وارده را با صدور مجدد حکم اعدام او توسط ابوالقاسم صلواتی رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب را به کامم تلخ کردند.»
متن کامل نامه مادر خسرو بشارت:
hra-news.org/letters/a-794/
- روز گذشته خانواده خسرو بشارت با او دیدار داشتند، دیداری که گفته شده آخرین ملاقات پیش از اعدام است و ممکن است تا الان اعدام شده باشد یا اعدامش قریب‌الوقوع باشد...
#نه_به_اعدام
#خسرو_بشارت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«……ده سال پای تلفن نشستن و تنها نصیبم از پاره تنم، فقط شنیدن صدایش باشد و به مرور زمان دیگر فراموش کنم که چهره فرزندم چه شکلی بود. به سبب دوری راه و تبعید پسرم به زندان رجایی شهر، در این ده سال کمتر توانسته‌ام به ملاقات فرزندم بروم و هر بار هم که رفته‌ام با ذوق و شوق بسیار و غرق در سرور برای دیدن و استشمام بوی پسرم به ملاقات رفته‌ام و بعد از پایان ملاقات کوتاه بیست دقیقه‌ای با چشمانی گریان و پر سوز و گداز به خانه برگشته‌ام!
آرزو میکردم ای کاش این لحظات کوتاه ملاقات هرگز به پایان نمی‌رسید و همیشه در کنار پسرم باشم و برای یک لحظه چشم از او بر ندارم. دیگر حتی نمی‌دانم شادی چه رنگی دارد و می‌توان به یک زندگی بدون درد و رنج و غم و غصه و انتظار امیدی داشت.
ده سال آزگار را با امید و انتظار سپری کردم، امیدی که تاکنون محقق نشده و انگار نمی‌خواهد بشود تا استبداد و ظلم و قانون‌شکنی هست روی خوش زندگی را نمی‌توان به خود دید.
آقای جاوید رحمان! فرزند من تنها ۲۳ سال سن داشت که در سال ۱۳۸۸ وی را دستگیر کردند و اکنون ۳۴ سال سن دارد. بهترین دوران جوانی خود را در بازداشتگاه و زندان سپری نموده بدون آنکه جرم و گناهی مرتکب شده باشد. کاملا شکسته و پیر و فرتوت شده‌ام و واژه خنده و شادی و سرور دیگر برایم معنایی ندارد.
در سال ۹۶ که حکم اعدام پسرم توسط شعبه ۴۱ دیوان نقض خورد با خود گفتم دیگر انتظار به پایان رسید و امید بازگشت پسرم زیاد است اما طولی نکشید که شیرینی نقض حکم اعدام پسرم و حتی تبرئه کامل او توسط شعبه دو دادسرای مهاباد از تمام اتهامات وارده را با صدور مجدد حکم اعدام او توسط ابوالقاسم صلواتی رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب را به کامم تلخ کردند.»
متن کامل نامه مادر خسرو بشارت:
hra-news.org/letters/a-794/
- روز گذشته خانواده خسرو بشارت با او دیدار داشتند، دیداری که گفته شده آخرین ملاقات پیش از اعدام است و ممکن است تا الان اعدام شده باشد یا اعدامش قریب‌الوقوع باشد...
#نه_به_اعدام
#خسرو_بشارت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
⭕️ ادامه اعتصاب غذای زندانیان در پانزدهمین هفته‌ی کارزار « سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
از اول اردیبهشت تاکنون حداقل ۸۰ زندانی محکوم به اعدام در زندانهای سراسر کشور اعدام شده‌اند؛ هفته گذشته زندانی سیاسی عقیدتی انور خضری پس از ۱۵ سال زندان و شکنجه در سکوت خبری اعدام شد.
در همین راستا زندانیان اعتصابی کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام در زندانهای اوین، قزلحصار، خرم آباد، خوی، نقده و ... در پانزدهمین هفته متوالی در روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
آنان ضمن اعتراض به اعدامها از جمله اعدام انور خضری، نسبت به اعدام قریب‌الوقوع زندانی سیاسی عقیدتی خسرو بشارت که در زندان قزلحصار جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌است، هشدار داده و خواهان همبستگی جهت توقف این حکم شده‌اند.
این زندانیان همچنان تاکید کرده‌اند صدور حکم اعدام برای زندانیان گمنام و زندانیان سیاسی مانند محمود مهرابی نشان دهنده عزم حاکمیت برای سرکوب و ایجاد ارعاب در جامعه است و مجددا بر اتحاد جمعی برای توقف ماشین اعدام تاکید نموده‌اند.
#خسرو_بشارت #محمود_محرابی #انور_خضری #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #توماج_صالحی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از اول اردیبهشت تاکنون حداقل ۸۰ زندانی محکوم به اعدام در زندانهای سراسر کشور اعدام شده‌اند؛ هفته گذشته زندانی سیاسی عقیدتی انور خضری پس از ۱۵ سال زندان و شکنجه در سکوت خبری اعدام شد.
در همین راستا زندانیان اعتصابی کارزار #سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام در زندانهای اوین، قزلحصار، خرم آباد، خوی، نقده و ... در پانزدهمین هفته متوالی در روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
آنان ضمن اعتراض به اعدامها از جمله اعدام انور خضری، نسبت به اعدام قریب‌الوقوع زندانی سیاسی عقیدتی خسرو بشارت که در زندان قزلحصار جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌است، هشدار داده و خواهان همبستگی جهت توقف این حکم شده‌اند.
این زندانیان همچنان تاکید کرده‌اند صدور حکم اعدام برای زندانیان گمنام و زندانیان سیاسی مانند محمود مهرابی نشان دهنده عزم حاکمیت برای سرکوب و ایجاد ارعاب در جامعه است و مجددا بر اتحاد جمعی برای توقف ماشین اعدام تاکید نموده‌اند.
#خسرو_بشارت #محمود_محرابی #انور_خضری #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #توماج_صالحی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهرشاد کلینی، پزشک متخصص اطفال، در پی اعتراض مسالمت‌آمیز خیابانی علیه صدور احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی در شهر لردگان استان چهار محال و بختیاری، بازداشت شد.
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، مهرشاد کلینی، متخصص اطفال، روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت پس از آن بازداشت شد که در میدان شهرداری لردگان علیه احکام اعدام دو زندانی سیاسی، محمود مهرابی و خسرو بشارت، تراکتی اعتراضی بالای سر برده بود.
ماموران حکومتی این پزشک مخالف اعدام را بازداشت و مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.
این پزشک معترض به اعدام، بر روی تراکت اعتراضی خود نوشته بود: «نه به اعدام محمود مهرابی و خسرو بشارت.»
- شهامت و غیرت این شهروند ستودنی است، هموطنی که با آگاهی از خطرات آگاهانه، خطر را پذیرفت، خطر از دست دادن کار و بازداشت‌شدن و ... و به بی‌عدالتی اعتراض کرد. همیشه یکی باید باشد که بایستد، همیشه یکی باید باشد که به دل سیاهی‌ها بزند و راهگشا باشد.
#مهرشاد_کلینی #خسرو_بشارت #محمود_مهرابی #نه_به_اعدام #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، مهرشاد کلینی، متخصص اطفال، روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت پس از آن بازداشت شد که در میدان شهرداری لردگان علیه احکام اعدام دو زندانی سیاسی، محمود مهرابی و خسرو بشارت، تراکتی اعتراضی بالای سر برده بود.
ماموران حکومتی این پزشک مخالف اعدام را بازداشت و مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.
این پزشک معترض به اعدام، بر روی تراکت اعتراضی خود نوشته بود: «نه به اعدام محمود مهرابی و خسرو بشارت.»
- شهامت و غیرت این شهروند ستودنی است، هموطنی که با آگاهی از خطرات آگاهانه، خطر را پذیرفت، خطر از دست دادن کار و بازداشت‌شدن و ... و به بی‌عدالتی اعتراض کرد. همیشه یکی باید باشد که بایستد، همیشه یکی باید باشد که به دل سیاهی‌ها بزند و راهگشا باشد.
#مهرشاد_کلینی #خسرو_بشارت #محمود_مهرابی #نه_به_اعدام #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فیض‌الله آذرنوش، پدر جاویدنام پدرام آذرنوش، با انتشار ویدیویی از مردم ایران خواست که در برابر رژیم جمهوری اسلامی ایستادگی کنند.
این پدر دادخواه ضمن یادآوری اعدام جوانان و قتل نیکا شاکرمی، خودکشی یک پناهجو پس از شنیدن خبر دیپورت و ... میگوید سکوت ماست که جوانان وطن را نابود میکند و از هموطنان می‌خواهد که بیدار شوید و ریشه ظلم و فساد را بسوزانید.
#پدرام_آذرنوش، متولد ۲۷ خرداد ۱۳۸۳ در شهر #دهدشت در استان #کهگیلویه_و_بویراحمد بود. او روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردمی با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی در دهدشت جان خود را از دست داد.
#توماج_صالحی #نیکا_شاکرمی #محمود_مهرابی #خسرو_بشارت #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این پدر دادخواه ضمن یادآوری اعدام جوانان و قتل نیکا شاکرمی، خودکشی یک پناهجو پس از شنیدن خبر دیپورت و ... میگوید سکوت ماست که جوانان وطن را نابود میکند و از هموطنان می‌خواهد که بیدار شوید و ریشه ظلم و فساد را بسوزانید.
#پدرام_آذرنوش، متولد ۲۷ خرداد ۱۳۸۳ در شهر #دهدشت در استان #کهگیلویه_و_بویراحمد بود. او روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردمی با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی در دهدشت جان خود را از دست داد.
#توماج_صالحی #نیکا_شاکرمی #محمود_مهرابی #خسرو_بشارت #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🔴 دلائل بیگناهی #خسرو_بشارت و شش هم‌پرونده ای او:
ماموستا تینا هفتم مهر ۱۳۸۷ به دست افرادی ناشناس کشته شد. اما ۷ زندانی که ۵ نفر از انها تا به حال اعدام شده‌اند یک سال بعد از کشته شدن ماموستا تینا از ماه‌های آذر تا بهمن ۱۳۸۸بازداشت شدند.
انور خضری، کامران شیخه، قاسم آبسته و خسرو بشارت پس از احضار به اداره دادستانی، با پای خود به داستانی مراجعه و بازداشت شدند.
خسرو بشارت یکی از این افراد، پیشتر در رنج‌نامه‌ای به مناسبت دهمین سالگرد بازداشتش بعد از شرح شکنجه ها وحشتناک خود با بی‌اساس دانستن اتهامات انتسابی، از جمله قتل ماموستا تینا و محاربه، نوشته بود که با پای خودش بعد از احضار به دادستانی رفته است: «کسی که مرتکب چنین جرایمی شده باشد، حتی اگر شجاع‌ترین و یا احمق‌ترین آدم دنیا باشد، به او زنگ بزنند با پای خودش آن‌چنان که من رفتم، به محکمه می‌رود؟ مردم خودشان قضاوت کنند.»
اما چرا پرونده متهمان این پرونده که از منظر حکومت اتهامشان قتل ماموستا تینا بود و طبق قانون پرونده قتل باید به دادگاه کیفری ارجاع داده می‌شد به دادگاه انقلاب فرستاده شد؟ پاسخ روشن است، دادگاه کیفری با بررسی صحنه جرم، آلت قتاله و فوکوس در مسئله قتل ان را بررسی میکند و قطعا به خاطر عدم وجود الت قتاله و بسیاری از شواهد آنها تبرئه می‌شدند. اما دادگاه انقلاب با گزارش دستگاه امنیتی حکمها را صادر میکند و این پرونده با هدایت دستگاه امنیتی به دادگاه انقلاب ارجاع داده شد. تمامی این زندانیان بعد از دوران بازجویی و در تمامی دادگاهای ارومیه و مهاباد و تهران، از اعترافات اجباری زیر شکنجه وحشتناک، فشار و تهدید برای بازداشت اعضای خانوادشان گفته‌اند و در تمامی مراحل دادرسی اتهامات خود را رد کردند.
یکی از همبندیان انور میگوید : بر اثر شکنجه انور خضری به بازجویان گفته بود من را بکشید، قتل را برعهده می‌گیرم، شما چگونگی انجام قتل‌ها را بگویید. انور حتی در سلول انفرادی زیر فشار اعتراف و شکنجه با شکستن لامپ سلول رگش را زده بود.
حکم اعدام آنها (بدون حق داشتن وکیل انتخابی)، اولین بار در اواخر سال ۱۳۹۴ توسط قاضی «مقیسه» به اتهام «محاربه» و «افساد فی الارض» در دادگاهی دو دقیقه‌ای (صورتجلسه دادگاه قطعا ساعت شروع و پایان دادگاه را ثبت کرده)صادر و سه ماه بعد به آنها ابلاغ شد. یک سال بعد در شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی «رازینی» این احکام بخاطر نبود ادله کافی نقض و به شعبه هم‌عرض،شعبه ۱۵صلواتی ارجاع داده شد.اما در سال ۹۸ مجددا ازسوی قاضی «صلواتی» به اعدام محکوم شدند.
صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به بهانه قبول نداشتن وکیل پرونده و اینکه وکیل باید تغییر کند، دو سال پرونده را نگه داشته بود و در نهایت پس از شکایت این زندانیان گفته بود وکیل حق ندارد در جلسه دادگاه حاضر شود. ۱۰ بهمن ۱۳۹۷، خبرگزاری ایرنا در خبری مربوط به پرونده این هفت زندانی عقیدتی نوشت؛ آنها «از قاضی صلواتی به دفتر حقوق شهروندی دادگستری استان تهران شكایت كردند»، زیرا تاکنون نسبت به برگزاری جلسه قبل از نقض حکم اعدام در دیوان عالی کشور اقدام نکرده است. صلواتی نهایتا ۲۶ خرداد ۱۳۹۸ را برای رسیدگی به پرونده تعیین و حکم اعدام را برخلاف حکم رییس شعبه ۴۱ دیوان صادر میکند.
این زندانیان همانگونه که ایوب کریمی در نوشته‌های زندان به آن اشاره میکند، بجز دو نفر که فامیل هستند، بقیه تا قبل بازداشت همدیگر را ندیده بودند و در زندان با هم آشنا شدند. «ماموستا تینا» شبی که کشته شد ایوب کریمی به همراه دو بیمار (همسر و خواهرش) در بیمارستان «خمینی» مهاباد بود. مدارک بیمارستان و شاهد برای این ادعا نیز موجود روی پرونده موجود بود.
در این پرونده تخلفات زیادی از قوانین مطروحه خود ج.ا موجود است.
-شکنجه قرون وسطایی برای گرفتن اعتراف از متهمین
-پخش اعترافات متهمین قبل از اثبات مجرمیت آنها از شبکه های تلویزیونی و برون مرزی(پرس تی وی)
-ارجاع پرونده قتل به دادگاه انقلاب به جای ارجاع به دادگاه کیفری
-عدم اجازه برخورداری از وکیل انتخابی در مراحل مختلف دادگاه و فشار قاضی صلواتی مبنی بر عدم حضور وکیل در دادگاه
-طبق ادعای حکومت هر ۷ نفر این متهمین بابت اتهام قتل ماموستا تینا به قصاص متهم محکوم شدند،اما طبق گفته منابع معتبر خانواده ماموستا تینا خواهان قصاص نبودند و در هیچ یک از اعدامها در زندان حاضر نشدند و ده‌ها مورد تخلف دیگر...
#کامران_شیخه
از حساب ایکس ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ماموستا تینا هفتم مهر ۱۳۸۷ به دست افرادی ناشناس کشته شد. اما ۷ زندانی که ۵ نفر از انها تا به حال اعدام شده‌اند یک سال بعد از کشته شدن ماموستا تینا از ماه‌های آذر تا بهمن ۱۳۸۸بازداشت شدند.
انور خضری، کامران شیخه، قاسم آبسته و خسرو بشارت پس از احضار به اداره دادستانی، با پای خود به داستانی مراجعه و بازداشت شدند.
خسرو بشارت یکی از این افراد، پیشتر در رنج‌نامه‌ای به مناسبت دهمین سالگرد بازداشتش بعد از شرح شکنجه ها وحشتناک خود با بی‌اساس دانستن اتهامات انتسابی، از جمله قتل ماموستا تینا و محاربه، نوشته بود که با پای خودش بعد از احضار به دادستانی رفته است: «کسی که مرتکب چنین جرایمی شده باشد، حتی اگر شجاع‌ترین و یا احمق‌ترین آدم دنیا باشد، به او زنگ بزنند با پای خودش آن‌چنان که من رفتم، به محکمه می‌رود؟ مردم خودشان قضاوت کنند.»
اما چرا پرونده متهمان این پرونده که از منظر حکومت اتهامشان قتل ماموستا تینا بود و طبق قانون پرونده قتل باید به دادگاه کیفری ارجاع داده می‌شد به دادگاه انقلاب فرستاده شد؟ پاسخ روشن است، دادگاه کیفری با بررسی صحنه جرم، آلت قتاله و فوکوس در مسئله قتل ان را بررسی میکند و قطعا به خاطر عدم وجود الت قتاله و بسیاری از شواهد آنها تبرئه می‌شدند. اما دادگاه انقلاب با گزارش دستگاه امنیتی حکمها را صادر میکند و این پرونده با هدایت دستگاه امنیتی به دادگاه انقلاب ارجاع داده شد. تمامی این زندانیان بعد از دوران بازجویی و در تمامی دادگاهای ارومیه و مهاباد و تهران، از اعترافات اجباری زیر شکنجه وحشتناک، فشار و تهدید برای بازداشت اعضای خانوادشان گفته‌اند و در تمامی مراحل دادرسی اتهامات خود را رد کردند.
یکی از همبندیان انور میگوید : بر اثر شکنجه انور خضری به بازجویان گفته بود من را بکشید، قتل را برعهده می‌گیرم، شما چگونگی انجام قتل‌ها را بگویید. انور حتی در سلول انفرادی زیر فشار اعتراف و شکنجه با شکستن لامپ سلول رگش را زده بود.
حکم اعدام آنها (بدون حق داشتن وکیل انتخابی)، اولین بار در اواخر سال ۱۳۹۴ توسط قاضی «مقیسه» به اتهام «محاربه» و «افساد فی الارض» در دادگاهی دو دقیقه‌ای (صورتجلسه دادگاه قطعا ساعت شروع و پایان دادگاه را ثبت کرده)صادر و سه ماه بعد به آنها ابلاغ شد. یک سال بعد در شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی «رازینی» این احکام بخاطر نبود ادله کافی نقض و به شعبه هم‌عرض،شعبه ۱۵صلواتی ارجاع داده شد.اما در سال ۹۸ مجددا ازسوی قاضی «صلواتی» به اعدام محکوم شدند.
صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به بهانه قبول نداشتن وکیل پرونده و اینکه وکیل باید تغییر کند، دو سال پرونده را نگه داشته بود و در نهایت پس از شکایت این زندانیان گفته بود وکیل حق ندارد در جلسه دادگاه حاضر شود. ۱۰ بهمن ۱۳۹۷، خبرگزاری ایرنا در خبری مربوط به پرونده این هفت زندانی عقیدتی نوشت؛ آنها «از قاضی صلواتی به دفتر حقوق شهروندی دادگستری استان تهران شكایت كردند»، زیرا تاکنون نسبت به برگزاری جلسه قبل از نقض حکم اعدام در دیوان عالی کشور اقدام نکرده است. صلواتی نهایتا ۲۶ خرداد ۱۳۹۸ را برای رسیدگی به پرونده تعیین و حکم اعدام را برخلاف حکم رییس شعبه ۴۱ دیوان صادر میکند.
این زندانیان همانگونه که ایوب کریمی در نوشته‌های زندان به آن اشاره میکند، بجز دو نفر که فامیل هستند، بقیه تا قبل بازداشت همدیگر را ندیده بودند و در زندان با هم آشنا شدند. «ماموستا تینا» شبی که کشته شد ایوب کریمی به همراه دو بیمار (همسر و خواهرش) در بیمارستان «خمینی» مهاباد بود. مدارک بیمارستان و شاهد برای این ادعا نیز موجود روی پرونده موجود بود.
در این پرونده تخلفات زیادی از قوانین مطروحه خود ج.ا موجود است.
-شکنجه قرون وسطایی برای گرفتن اعتراف از متهمین
-پخش اعترافات متهمین قبل از اثبات مجرمیت آنها از شبکه های تلویزیونی و برون مرزی(پرس تی وی)
-ارجاع پرونده قتل به دادگاه انقلاب به جای ارجاع به دادگاه کیفری
-عدم اجازه برخورداری از وکیل انتخابی در مراحل مختلف دادگاه و فشار قاضی صلواتی مبنی بر عدم حضور وکیل در دادگاه
-طبق ادعای حکومت هر ۷ نفر این متهمین بابت اتهام قتل ماموستا تینا به قصاص متهم محکوم شدند،اما طبق گفته منابع معتبر خانواده ماموستا تینا خواهان قصاص نبودند و در هیچ یک از اعدامها در زندان حاضر نشدند و ده‌ها مورد تخلف دیگر...
#کامران_شیخه
از حساب ایکس ریما شیرمحمدی، فعال حقوق بشر
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
InstaFix
@tavaana
🔴 دلائل بیگناهی #خسرو_بشارت و شش هم‌پرونده ای وی:
ماموستا تینا هفتم مهر ۱۳۸۷ به دست افرادی ناشناس کشته شد. اما ۷ زندانی که ۵ نفر از انها تا به حال اعدام شده اند یک سال بعد از کشته شدن ماموستا تینا از ماه‌های آذر تا بهمن ۱۳۸۸بازداشت شدند.
انو...
🔴 دلائل بیگناهی #خسرو_بشارت و شش هم‌پرونده ای وی:
ماموستا تینا هفتم مهر ۱۳۸۷ به دست افرادی ناشناس کشته شد. اما ۷ زندانی که ۵ نفر از انها تا به حال اعدام شده اند یک سال بعد از کشته شدن ماموستا تینا از ماه‌های آذر تا بهمن ۱۳۸۸بازداشت شدند.
انو...
سحرگاه امروز، پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، چهار زندانی در زندان ارومیه اعدام شدند.
هرانا هویت این زندانیان را اعلام کرده است:
حسن عربی (انبی)، فرزند بابزین، پدر دو فرزند
عبدالله حسن‌زاده (ینگجه)، فرزند یداله
حسن چوپانی اهل پیرانشهر
طاهر عبدالعلی‌پور اهل روستای بالنج ارومیه
جمهوری اسلامی همین امروز، جان ۴ شهروند ایرانی را گرفته است.
بهانه هم جرائم مرتبط با موادمخدر اعلام شده. به هر بهانه‌ای قتل هم‌وطنان‌مان را محکوم می‌کنیم.
صدای ایران باشید هر جا که هستید
خوب است یادآوری کنیم
شماری از زندانیان سیاسی و غیر سیاسی در زندانهای مختلف کشور از جمله قزلحصار، اوین، کرج و... علیه احکام غیرانسانی اعدام توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هر سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
#خسرو_بشارت #محمود_محرابی #انور_خضری #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #توماج_صالحی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هرانا هویت این زندانیان را اعلام کرده است:
حسن عربی (انبی)، فرزند بابزین، پدر دو فرزند
عبدالله حسن‌زاده (ینگجه)، فرزند یداله
حسن چوپانی اهل پیرانشهر
طاهر عبدالعلی‌پور اهل روستای بالنج ارومیه
جمهوری اسلامی همین امروز، جان ۴ شهروند ایرانی را گرفته است.
بهانه هم جرائم مرتبط با موادمخدر اعلام شده. به هر بهانه‌ای قتل هم‌وطنان‌مان را محکوم می‌کنیم.
صدای ایران باشید هر جا که هستید
خوب است یادآوری کنیم
شماری از زندانیان سیاسی و غیر سیاسی در زندانهای مختلف کشور از جمله قزلحصار، اوین، کرج و... علیه احکام غیرانسانی اعدام توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هر سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
#خسرو_بشارت #محمود_محرابی #انور_خضری #رضا_رسایی #مجاهد_کورکور #عباس_دریس #توماج_صالحی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی از دو زندانی عقیدتی اعدام شدە "قاسم آبستە و داوود عبداللهی" اهل مهاباد در زندان رجایی‌شهر کرج را می‌بینید، زمانش مشخص نیست. این ویدیو را خبرگزاری هانا منتشر کرده است.
قاسم آبستە و داوود عبداللهی به همراە دو زندانی و از هم‌پروندەهایشان با نامهای "فرهاد سلیمی و ایوب کریمی " در تاریخ‌های "١٤ آبان، ٨ آذر و ١٢ دی ماە ١٤٠٢" پس از ١٤ سال حبس در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
همچنین انور خضری اهل مهاباد، یکی دیگر از هم پروندەهایشان نیز در تاریخ "١٢ اردیبهشت ماە ١٤٠٣" پس از نزدیک بە ١٥ سال حبس در زندان قزلحصار کرج، اعدام شد.
این پنج زندانی بە همراە دو شهروند دیگر با نام های "خسرو بشارت و کامران شیخە" در آذر ماە ١٣٨٨، توسط نیروهای امنیتی در شهرهای سقز و مهاباد، بازداشت شدە بودند.
آنها در پی محاکمه‌هایی از اساس ناعادلانه که طی آن قاضی دادگاه وکیل آنها را از حق دفاع منع کرد، در خرداد ١٣٩٧ توسط شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «افساد فی‌الارض» و جرایم مرتبط با امنیت ملی به اعدام محکوم شدند. پس از دستگیری بین اواسط آذر ١٣٨٨ تا اوایل بهمن ١٣٨٨ در استان آذربایجان غربی، این هفت نفر به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در ارومیه منتقل و متهم به عضویت در «گروه‌های سلفی» شدند، اتهامی که تک‌تک‌شان انکار کردە بودند.
در تیر ١٣٩٧، دادگاه دیگری در استان آذربایجان غربی، کامران شیخه را به اتهام قتل عمد مردی که در جریان برخورد با خودرو جانش را از داست داده بود، به اعدام محکوم کرد و انور خضری و خسرو بشارت را به عنوان هم دستانش به حبس محکوم کرد.
با وجود موارد متعدد نقض جدی ضوابط دادرسی عادلانه، در شهریور ١٣٩٩، شعبه ٣٨ دیوان عالی درخواست آنها را برای اعاده دادرسی رد کرد. در ١٤ بهمن ١٣٩٩، شعبه ٤١ دیوان عالی کشور، احکام صادره علیه این هفت زندانی را تایید کرد.
@hana_farsi
#قاسم_آبسته #داوود_عبداللهی #خسرو_بشارت #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قاسم آبستە و داوود عبداللهی به همراە دو زندانی و از هم‌پروندەهایشان با نامهای "فرهاد سلیمی و ایوب کریمی " در تاریخ‌های "١٤ آبان، ٨ آذر و ١٢ دی ماە ١٤٠٢" پس از ١٤ سال حبس در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
همچنین انور خضری اهل مهاباد، یکی دیگر از هم پروندەهایشان نیز در تاریخ "١٢ اردیبهشت ماە ١٤٠٣" پس از نزدیک بە ١٥ سال حبس در زندان قزلحصار کرج، اعدام شد.
این پنج زندانی بە همراە دو شهروند دیگر با نام های "خسرو بشارت و کامران شیخە" در آذر ماە ١٣٨٨، توسط نیروهای امنیتی در شهرهای سقز و مهاباد، بازداشت شدە بودند.
آنها در پی محاکمه‌هایی از اساس ناعادلانه که طی آن قاضی دادگاه وکیل آنها را از حق دفاع منع کرد، در خرداد ١٣٩٧ توسط شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «افساد فی‌الارض» و جرایم مرتبط با امنیت ملی به اعدام محکوم شدند. پس از دستگیری بین اواسط آذر ١٣٨٨ تا اوایل بهمن ١٣٨٨ در استان آذربایجان غربی، این هفت نفر به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در ارومیه منتقل و متهم به عضویت در «گروه‌های سلفی» شدند، اتهامی که تک‌تک‌شان انکار کردە بودند.
در تیر ١٣٩٧، دادگاه دیگری در استان آذربایجان غربی، کامران شیخه را به اتهام قتل عمد مردی که در جریان برخورد با خودرو جانش را از داست داده بود، به اعدام محکوم کرد و انور خضری و خسرو بشارت را به عنوان هم دستانش به حبس محکوم کرد.
با وجود موارد متعدد نقض جدی ضوابط دادرسی عادلانه، در شهریور ١٣٩٩، شعبه ٣٨ دیوان عالی درخواست آنها را برای اعاده دادرسی رد کرد. در ١٤ بهمن ١٣٩٩، شعبه ٤١ دیوان عالی کشور، احکام صادره علیه این هفت زندانی را تایید کرد.
@hana_farsi
#قاسم_آبسته #داوود_عبداللهی #خسرو_بشارت #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✅ بیانیه اعضای کمپین "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در شانزدهمین هفته اعتصاب:
"قساوت شکنجه‌کنندگان خسرو بشارت در زندان قزلحصار، بسیار بیشتر از قساوت کارگزاران نازی در آشویتس است."
شانزدهیمن هفته کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" را در حالی برگزار می‌کنیم دو زندانی سیاسی عقیدتی هموطن ما به نام خسرو بشارت و کامران شیخه به ترتیب ۱۴ و ۱۰ روز است، برای اجرای حکم غیرانسانی اعدام به سلول‌های انفرادی بند امن در واحد سه زندان قزلحصار منتقل شده‌اند.
هموطنان گرامی
چهارده روز انفرادی برای خسرو یعنی چهارده بار شنیدن صدای اذان صبح و "خود را در یک قدمی طناب دار دیدن و با زندگی وداع کردن"، گویی که چهارده بار او را به دار کشیده‌اند. در تاریخ آمده است که کارگزاران رژیم فاشیستی نازی در آلمان، بر خلاف مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی، در اردوگاه آشویتس یهودیان بی‌گناه را بی‌آنکه بدانند قصد کشتن آنها را دارند به حمام فرستاده و به وسیله انتشار گاز سمی در حمام اقدام به کشتار آنها می‌کردند. یعنی قربانیان آشویتس برخلاف خسرو، کامران، فرهاد، محمد و هزارها زندانی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی با شکنجه هولناک "انتظار برای اعدام" مواجه نبودند. و هر وجدان بیداری تصدیق میکند که در این‌باره قساوت آیشمن و همکاران نازی او در آشویتس کمتر از کارگزاران سرکوب و اعدام در جمهوری اسلامی بوده است.
مردم آزاده ایران
دست‌اندرکاران دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی که با دو نمایش اخیر انتخابات برای خودشان نیز مسجل شده در برابر شما مردم سربلند ایران اقلیتی ناچیز هستند؛ برای جلوگیری از آغاز موج جدیدی از اعتراضات، به نمایش قدرت سرکوب خود در خیابانها(با گشت ننگین ارشاد) و در زندان‌ها با سرعت بخشیدن به صدور و اجرای احکام ننگین اعدام روی آورده‌اند و در این باره همین بس که در دو ماه اخیر به صورت میانگین در هر شش ساعت یک زندانی را اعدام کرده و هم‌زمان در خیابان دختران و زنان شجاع ما را با قساوت سرکوب می‌کنند.
.
مردم عزیز و کنشگران سیاسی، صنفی و مدنی
ما زندانیان اعتصابی در زندانهای قزلحصار، اوین(بند زنان و بندهای شش، هشت و چهار)، زندان خرم آباد، زندان مرکزی کرج، زندان خوی و زندان نقده، در اعتراض به حکم اعدام خسرو بشارت و کامران شیخه و شکنجه هولناک این دو همبندی‌مان که به عمد مدت‌هاست آنها را در انفرادی‌های زندان قزلحصار در انتظاری هولناک و در آستانه اجرای حکم اعدام قرار داده‌اند، و همچنین در اعتراض به صدور رای اعدام یا قطعی شدن این حکم غیرانسانی برای عزیزانی چون توماج صالحی، محمود مهرابی، حبیب و عباس دریس، رضا رسایی، مجاهد کورکور و ده‌ها هموطن دیگر، امروز سه‌شنبه ۲۵اردیبهشت۱۴۰۳ در اعتصاب غذا به‌سر خواهیم برد و خواهان پایان این وضعیت قرون‌وسطایی و اعدام های غیر انسانی در ایران هستیم.
خاضعانه از همه شما عزیزان می‌خواهیم به هر وسیله ممکن صدا و ندای مظلومیت زندانیان زیر حکم اعدام باشید؛ و از دیگر زندانیان نیز درخواست می‌کنیم برای مقابله با این روند غیرانسانی به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" پیوسته تا با گسترش این عمل جمعی مقابله موثرتری با رفتارهای ضد حقوق‌بشری استبداد دینی حاکم داشته باشیم.
سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
زندانیان اعتصابی کارزار
"سه‌شنبه‌های نه به اعدام"
در زندانهای قزلحصار، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده
#نه_به_اعدام #بیانیه #خسرو_بشارت #عباس_دریس #رضا_رسایی #توماج_صالحى #مجاهد_کورکور #محمود_مهرابی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
"قساوت شکنجه‌کنندگان خسرو بشارت در زندان قزلحصار، بسیار بیشتر از قساوت کارگزاران نازی در آشویتس است."
شانزدهیمن هفته کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" را در حالی برگزار می‌کنیم دو زندانی سیاسی عقیدتی هموطن ما به نام خسرو بشارت و کامران شیخه به ترتیب ۱۴ و ۱۰ روز است، برای اجرای حکم غیرانسانی اعدام به سلول‌های انفرادی بند امن در واحد سه زندان قزلحصار منتقل شده‌اند.
هموطنان گرامی
چهارده روز انفرادی برای خسرو یعنی چهارده بار شنیدن صدای اذان صبح و "خود را در یک قدمی طناب دار دیدن و با زندگی وداع کردن"، گویی که چهارده بار او را به دار کشیده‌اند. در تاریخ آمده است که کارگزاران رژیم فاشیستی نازی در آلمان، بر خلاف مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی، در اردوگاه آشویتس یهودیان بی‌گناه را بی‌آنکه بدانند قصد کشتن آنها را دارند به حمام فرستاده و به وسیله انتشار گاز سمی در حمام اقدام به کشتار آنها می‌کردند. یعنی قربانیان آشویتس برخلاف خسرو، کامران، فرهاد، محمد و هزارها زندانی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی با شکنجه هولناک "انتظار برای اعدام" مواجه نبودند. و هر وجدان بیداری تصدیق میکند که در این‌باره قساوت آیشمن و همکاران نازی او در آشویتس کمتر از کارگزاران سرکوب و اعدام در جمهوری اسلامی بوده است.
مردم آزاده ایران
دست‌اندرکاران دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی که با دو نمایش اخیر انتخابات برای خودشان نیز مسجل شده در برابر شما مردم سربلند ایران اقلیتی ناچیز هستند؛ برای جلوگیری از آغاز موج جدیدی از اعتراضات، به نمایش قدرت سرکوب خود در خیابانها(با گشت ننگین ارشاد) و در زندان‌ها با سرعت بخشیدن به صدور و اجرای احکام ننگین اعدام روی آورده‌اند و در این باره همین بس که در دو ماه اخیر به صورت میانگین در هر شش ساعت یک زندانی را اعدام کرده و هم‌زمان در خیابان دختران و زنان شجاع ما را با قساوت سرکوب می‌کنند.
.
مردم عزیز و کنشگران سیاسی، صنفی و مدنی
ما زندانیان اعتصابی در زندانهای قزلحصار، اوین(بند زنان و بندهای شش، هشت و چهار)، زندان خرم آباد، زندان مرکزی کرج، زندان خوی و زندان نقده، در اعتراض به حکم اعدام خسرو بشارت و کامران شیخه و شکنجه هولناک این دو همبندی‌مان که به عمد مدت‌هاست آنها را در انفرادی‌های زندان قزلحصار در انتظاری هولناک و در آستانه اجرای حکم اعدام قرار داده‌اند، و همچنین در اعتراض به صدور رای اعدام یا قطعی شدن این حکم غیرانسانی برای عزیزانی چون توماج صالحی، محمود مهرابی، حبیب و عباس دریس، رضا رسایی، مجاهد کورکور و ده‌ها هموطن دیگر، امروز سه‌شنبه ۲۵اردیبهشت۱۴۰۳ در اعتصاب غذا به‌سر خواهیم برد و خواهان پایان این وضعیت قرون‌وسطایی و اعدام های غیر انسانی در ایران هستیم.
خاضعانه از همه شما عزیزان می‌خواهیم به هر وسیله ممکن صدا و ندای مظلومیت زندانیان زیر حکم اعدام باشید؛ و از دیگر زندانیان نیز درخواست می‌کنیم برای مقابله با این روند غیرانسانی به کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" پیوسته تا با گسترش این عمل جمعی مقابله موثرتری با رفتارهای ضد حقوق‌بشری استبداد دینی حاکم داشته باشیم.
سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
زندانیان اعتصابی کارزار
"سه‌شنبه‌های نه به اعدام"
در زندانهای قزلحصار، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده
#نه_به_اعدام #بیانیه #خسرو_بشارت #عباس_دریس #رضا_رسایی #توماج_صالحى #مجاهد_کورکور #محمود_مهرابی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
InstaFix
@tavaana
✅ بیانیه اعضای کمپین "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در شانزدهمین هفته اعتصاب:
"قساوت شکنجه‌کنندگان خسرو بشارت در زندان قزلحصار، بسیار بیش
✅ بیانیه اعضای کمپین "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در شانزدهمین هفته اعتصاب:
"قساوت شکنجه‌کنندگان خسرو بشارت در زندان قزلحصار، بسیار بیش
خسرو بشارت اعدام شد
خسرو بشارت پیشتر در رنج‌نامه‌ای به مناسبت دهمین سالگرد بازداشتش بعد از شرح شکنجه‌های وحشتناک خود با بی‌اساس دانستن اتهامات انتسابی، از جمله قتل ماموستا تینا و محاربه، نوشته بود که با پای خودش بعد از احضار به دادستانی رفته است:
«کسی که مرتکب چنین جرایمی شده باشد، حتی اگر شجاع‌ترین و یا احمق‌ترین آدم دنیا باشد، به او زنگ بزنند با پای خودش آن‌چنان که من رفتم، به محکمه می‌رود؟ مردم خودشان قضاوت کنند.»
وی و ۶ همپرونده‌ای او در دادگاهی ۲ دقیقه‌ای در شعبه ۲۸ بدون داشتن حق وکیل محاکمه و به اعدام محکوم شدند.
پرونده این افراد بخاطر نبود ادله در شعبه ۴۱ دیوان نقض شده بود.
اما شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب مجددا این افراد به اعدام محکوم میکند.
اگر در برابر جمهوری اسلامی متحد نشویم این‌گونه هر روز خبر تلخ از احکام ضدانسانی اعدام و زندان و شلاق و تبعید ایرانیان می‌خوانیم.
صدای ایران باشیم هر جا که هستیم
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
#خسرو_بشارت
@Tavaana_TavaanaTech
خسرو بشارت پیشتر در رنج‌نامه‌ای به مناسبت دهمین سالگرد بازداشتش بعد از شرح شکنجه‌های وحشتناک خود با بی‌اساس دانستن اتهامات انتسابی، از جمله قتل ماموستا تینا و محاربه، نوشته بود که با پای خودش بعد از احضار به دادستانی رفته است:
«کسی که مرتکب چنین جرایمی شده باشد، حتی اگر شجاع‌ترین و یا احمق‌ترین آدم دنیا باشد، به او زنگ بزنند با پای خودش آن‌چنان که من رفتم، به محکمه می‌رود؟ مردم خودشان قضاوت کنند.»
وی و ۶ همپرونده‌ای او در دادگاهی ۲ دقیقه‌ای در شعبه ۲۸ بدون داشتن حق وکیل محاکمه و به اعدام محکوم شدند.
پرونده این افراد بخاطر نبود ادله در شعبه ۴۱ دیوان نقض شده بود.
اما شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب مجددا این افراد به اعدام محکوم میکند.
اگر در برابر جمهوری اسلامی متحد نشویم این‌گونه هر روز خبر تلخ از احکام ضدانسانی اعدام و زندان و شلاق و تبعید ایرانیان می‌خوانیم.
صدای ایران باشیم هر جا که هستیم
#نه_به_اعدام #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
#خسرو_بشارت
@Tavaana_TavaanaTech
نه به اعدام
طرح از اسد بیناخواهی
منتشرشده در دادبان
https://dadban.info/no-to-execution-prisoners/
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران و سازمان ECPM، با هم علیه مجازات اعدام، جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ میلادی جمهوری اسلامی ۸۳۴ ایرانی را اعدام کرده است.
صدای ایران‌مان باشیم
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#خسرو_بشارت
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از اسد بیناخواهی
منتشرشده در دادبان
https://dadban.info/no-to-execution-prisoners/
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران و سازمان ECPM، با هم علیه مجازات اعدام، جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ میلادی جمهوری اسلامی ۸۳۴ ایرانی را اعدام کرده است.
صدای ایران‌مان باشیم
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#خسرو_بشارت
@Tavaana_TavaanaTech
نوشته سعید ماسوری، زندانی سیاسی، درباره درد و رنج‌های زندانیان (به ویژه محکومان به اعدام) و خانوادههایشان
سعید ماسوری، زندانی سیاسی، نامهای در واکنش به اجرای حکم اعدام خسرو بشارت منتشر کرد. او در این نامه به شرح ظلم‌هایی اشاره دارد که زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و خانوادههایشان تجربه می‌کنند.
سعید ماسوری یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران است که شاهد شکنجه و اعدام بسیاری از همبندی‌های خود بوده است.
متن نامه سعید ماسوری به این شرح است:
«چهره‌های مسیح مانندی را تجسم می‌کنم که همه با صلیب‌هایشان بر دوش از تپه “جلجتا” بالا میروند که نه سنگینی صلیب را بر دوش و نه فرورفتن سنگریزه و خار و تیغ را در پاهایشان احساس می‌کنند…!!
آنقدر که فاجعه هولناک است…!
انگار صدای قطع شدن نخاع را در شکستن کمر خودم، خفگی او را در تنگی نفس خودم و لرزشهایش بر طناب دار را در همه تن و جانم و انبوه اضطراب و دلهره و سوزش جگر عزیزانش را در سوزش جگر خودم…داغ و سوزنده احساس می‌کنم!
چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۵ بعداز ظهر است؛ فکر میکردم امروز به خیر گذشت و تا سحرگاهی دیگر او زنده است…که خبر اعدامها رسید …عاقبت خسرو را هم اعدام کردند…ای لعنت و نفرین بر آنها و هر آنچه که می‌پرستند…!!
هرچقدر میخواهم احساساتم را در قالب واژگانی در خور و در چارچوب انسانی و به اصطلاح حقوق بشری بیان کنم نمیتوانم و واژگانی را سراغ ندارم که در حوزه انسانی بوده و قادر باشد این همه جنایت و شقاوت را توصیف کند. پیشتر زندان قزلحصار را “قزل اخدود” توصیف کرده بودم ولی شاید بهتر است زندان‌ها را به مرداب‌هایی تشبیه کنم با تمساح‌هایی گرسنه و خونخوار که همچنان که در خیابانها به جوانان و دخترانمان حمله می‌کنند، در مرداب زندان بدنهای آنها را تکه پاره کرده و دندانهای شقاوت و سبوعیت‌شان را در قلب و مغز و چشمان آنها فرو می‌کنند و لابد آراواره‌های خونین‌شان را به نشانه پیروزی و اقتدار می‌لیسند تا همه ما و مردممان را در آن مرداب وحشت و جنایت فرو کنند…این “۱۴روز” طناب دار را، تنها بر گردن او نیانداخته بودند بلکه ما (که در واحد دیگر زندان قزلحصارهستیم) و همه عزیزان او را هم این ۱۴ روز آویخته بر طناب دار نگه داشته بودند! وتنها در اعدام خسرو چنین نکرده بودند بلکه همه روزه و انبوه “۱۴روزهای”دیگر را در اعدام‌های دیگر مثل اعدام فرهاد، ایوب، آسو، قبادلو، قاسم، انور و ….چنین کردند…!! اینها قصه نیستند، کابوس‌هایی است که زندگی می‌کنیم …
و این “تمساح‌های عمامه به سر” برای همه مردم ایران تدارک دیده‌اند…به همین خاطر این عزیزانمان را نه با هم و در یک روز که تک به تک با فاصله روز ها و “۱۴روزها” تیغ بر گلو و طناب بر گردن نگه میدارند تا تاثیر رعب و هراس جنایت‌شان بیشتر و بیشتر باشد.!!
کدام حیوان خونخوار و درنده‌ای با قربانی خود چنین میکند؟ اگر هدف هراس و ارعاب همگانی نیست؟!!
پیش از انقلاب و در دهه شصت شنیده بودیم که محکومان را زیر شکنجه می‌برند و محکومان دیگر را پشت درب اتاق شکنجه به انتظار نگه می‌داشتند تا ناله‌ها و فریادهای او را بشنوند و هم زمان همه را شکنجه و مرعوب سازند…!! ولی این جانیان فراتر رفته و نه فقط با زندانیان که با همه مردم چنین می‌کنند و طناب دار را برگردن کل خانواده محکوم سیاسی و همه مردم نگه میدارند!!
این تفاوت‌‌ِ اشقی‌ترین اشقیایی است که امروزه در حاکمیت ایران هستند بایک جنایتکار معمولی.. که محکوم به اعدام و خانواده‌اش را به جایی میرساند تا مرگی سریعتر را از خدا طلب کند.!
فَقُبحاً لَهُم وَ تَرحا (رویشان زشت و دلشان پراندوه باد)
دل نوشته ای از سعید ماسوری زندانی سیاسی در زندان قزلحصار»
درباره سعید ماسوری، این مطالب را ببینید:
از پشت میله‌های زندان، سعید ماسوری
https://tavaana.org/from-prison-2-saeed-masoori/
روایت یک پرونده، سعید ماسوری
https://tavaana.org/clubhouse_case_saeidmasouri/
#سعید_ماسوری #خسرو_بشارت #بیانیه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سعید ماسوری، زندانی سیاسی، نامهای در واکنش به اجرای حکم اعدام خسرو بشارت منتشر کرد. او در این نامه به شرح ظلم‌هایی اشاره دارد که زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و خانوادههایشان تجربه می‌کنند.
سعید ماسوری یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران است که شاهد شکنجه و اعدام بسیاری از همبندی‌های خود بوده است.
متن نامه سعید ماسوری به این شرح است:
«چهره‌های مسیح مانندی را تجسم می‌کنم که همه با صلیب‌هایشان بر دوش از تپه “جلجتا” بالا میروند که نه سنگینی صلیب را بر دوش و نه فرورفتن سنگریزه و خار و تیغ را در پاهایشان احساس می‌کنند…!!
آنقدر که فاجعه هولناک است…!
انگار صدای قطع شدن نخاع را در شکستن کمر خودم، خفگی او را در تنگی نفس خودم و لرزشهایش بر طناب دار را در همه تن و جانم و انبوه اضطراب و دلهره و سوزش جگر عزیزانش را در سوزش جگر خودم…داغ و سوزنده احساس می‌کنم!
چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۵ بعداز ظهر است؛ فکر میکردم امروز به خیر گذشت و تا سحرگاهی دیگر او زنده است…که خبر اعدامها رسید …عاقبت خسرو را هم اعدام کردند…ای لعنت و نفرین بر آنها و هر آنچه که می‌پرستند…!!
هرچقدر میخواهم احساساتم را در قالب واژگانی در خور و در چارچوب انسانی و به اصطلاح حقوق بشری بیان کنم نمیتوانم و واژگانی را سراغ ندارم که در حوزه انسانی بوده و قادر باشد این همه جنایت و شقاوت را توصیف کند. پیشتر زندان قزلحصار را “قزل اخدود” توصیف کرده بودم ولی شاید بهتر است زندان‌ها را به مرداب‌هایی تشبیه کنم با تمساح‌هایی گرسنه و خونخوار که همچنان که در خیابانها به جوانان و دخترانمان حمله می‌کنند، در مرداب زندان بدنهای آنها را تکه پاره کرده و دندانهای شقاوت و سبوعیت‌شان را در قلب و مغز و چشمان آنها فرو می‌کنند و لابد آراواره‌های خونین‌شان را به نشانه پیروزی و اقتدار می‌لیسند تا همه ما و مردممان را در آن مرداب وحشت و جنایت فرو کنند…این “۱۴روز” طناب دار را، تنها بر گردن او نیانداخته بودند بلکه ما (که در واحد دیگر زندان قزلحصارهستیم) و همه عزیزان او را هم این ۱۴ روز آویخته بر طناب دار نگه داشته بودند! وتنها در اعدام خسرو چنین نکرده بودند بلکه همه روزه و انبوه “۱۴روزهای”دیگر را در اعدام‌های دیگر مثل اعدام فرهاد، ایوب، آسو، قبادلو، قاسم، انور و ….چنین کردند…!! اینها قصه نیستند، کابوس‌هایی است که زندگی می‌کنیم …
و این “تمساح‌های عمامه به سر” برای همه مردم ایران تدارک دیده‌اند…به همین خاطر این عزیزانمان را نه با هم و در یک روز که تک به تک با فاصله روز ها و “۱۴روزها” تیغ بر گلو و طناب بر گردن نگه میدارند تا تاثیر رعب و هراس جنایت‌شان بیشتر و بیشتر باشد.!!
کدام حیوان خونخوار و درنده‌ای با قربانی خود چنین میکند؟ اگر هدف هراس و ارعاب همگانی نیست؟!!
پیش از انقلاب و در دهه شصت شنیده بودیم که محکومان را زیر شکنجه می‌برند و محکومان دیگر را پشت درب اتاق شکنجه به انتظار نگه می‌داشتند تا ناله‌ها و فریادهای او را بشنوند و هم زمان همه را شکنجه و مرعوب سازند…!! ولی این جانیان فراتر رفته و نه فقط با زندانیان که با همه مردم چنین می‌کنند و طناب دار را برگردن کل خانواده محکوم سیاسی و همه مردم نگه میدارند!!
این تفاوت‌‌ِ اشقی‌ترین اشقیایی است که امروزه در حاکمیت ایران هستند بایک جنایتکار معمولی.. که محکوم به اعدام و خانواده‌اش را به جایی میرساند تا مرگی سریعتر را از خدا طلب کند.!
فَقُبحاً لَهُم وَ تَرحا (رویشان زشت و دلشان پراندوه باد)
دل نوشته ای از سعید ماسوری زندانی سیاسی در زندان قزلحصار»
درباره سعید ماسوری، این مطالب را ببینید:
از پشت میله‌های زندان، سعید ماسوری
https://tavaana.org/from-prison-2-saeed-masoori/
روایت یک پرونده، سعید ماسوری
https://tavaana.org/clubhouse_case_saeidmasouri/
#سعید_ماسوری #خسرو_بشارت #بیانیه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
از پشت میله‌های زندان،۲: زیباترین خواب و رویای شبانه‌ام، یک سلول بهتر بود - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
«بیشتر از بیست‌و‌دو سال گذشته… در طول این سال‌ها از اعزام به مرخصی محروم بوده‌ام و هرگز به مرخصی نرفته‌ام … خاطرات بیرون از زندان به کلی از ذهنم محو شده… امروز به‌سختی برخی از وقایع زندان را به خاطر میارم … زمانی که گذشته را مرور می‌کنم… از خودم می‌پرسم…
هفده هفته است که تعدادی از زندانیان سیاسی هر سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا می‌زنند تا صدای اعتراض خود به اجرای احکام اعدام را به گوش همه برسانند.
این هفته بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کردند:
در هفدهمین هفته #سه‌شنبه‌های_سیاه #نه_به_اعدام
۳۰اردیبهشت از ساعت ۳ بعد ازظهر تا ساعت ۸ صبحِ روز بعد که لاشه‌ی هلی‌کوپتر را پیداکردند، ۱۸ساعت در تلویزیون برای عامل قتل‌عام سال ۶۷ به عزاداری پرداختند.
در عین حال محکومان به اعدام و خانواده‌های آنها را روزها و هفته‌ها با طناب اعدام بر گردن‌شان و عملا هم برگردن خانوادههایشان نگه میدارند تا جنایت‌شان را تکمیل کرده باشند.
طی همین ماه حداقل با ۱۲۲ محکوم جرایم عادی و خانواده‌های آنها چنین کردند. علاوه بر اینها، زندانی سیاسی #خسرو_بشارت را هم در سحرگاه چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت اعدام کردند که ۱۴ روز خود و خانواده‌اش را در انتظار مرگ او نگه داشتند و بدین هم بسنده نکردند و زندانیان #قزلحصار را که در #سه‌شنبه_های_نه_به_اعدام به این اعدام‌های جنایتکارانه معترضند تحت فشار قرار داده و آن‌طور که ما در #زندان_اوین مطلع شدیم #احمدرضا_حائری را به همین دلیل به سلول انفرادی انتقال داده‌اند. و هر روز هم شاهد صف اعدامی‌های دیگر از جمله #کامران_شیخه، #محمود_مهرابی، #مجاهد_کورکور #عباس_دریس و #حبیب_دریس هستیم.
در تازه ترین احکام صادره شاهد صدور اتهام بغی به #وحید_بنی‌عامریان هستیم که این زندانی سیاسی اکنون به مدت ۵ ماه است که در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زیر فشار و شکنجه قرار دارد.
ما زندانیان اعتصابی سه‌شنبه‌های نه به‌اعدام در زندانهای اوین(بندزنان،۴و۶و۸)، قزلحصار، خرم آباد، مرکزی کرج، خوی و نقده، خواهان لغو خشونت و اعدام هستیم و تنها راه را، پایان دادن به حکومت استبداد مذهبی حاکم می‌دانیم.
سه‌شنبه ۱خرداد۱۴۰۳
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هفده هفته است که تعدادی از زندانیان سیاسی هر سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا می‌زنند تا صدای اعتراض خود به اجرای احکام اعدام را به گوش همه برسانند.
این هفته بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کردند:
در هفدهمین هفته #سه‌شنبه‌های_سیاه #نه_به_اعدام
۳۰اردیبهشت از ساعت ۳ بعد ازظهر تا ساعت ۸ صبحِ روز بعد که لاشه‌ی هلی‌کوپتر را پیداکردند، ۱۸ساعت در تلویزیون برای عامل قتل‌عام سال ۶۷ به عزاداری پرداختند.
در عین حال محکومان به اعدام و خانواده‌های آنها را روزها و هفته‌ها با طناب اعدام بر گردن‌شان و عملا هم برگردن خانوادههایشان نگه میدارند تا جنایت‌شان را تکمیل کرده باشند.
طی همین ماه حداقل با ۱۲۲ محکوم جرایم عادی و خانواده‌های آنها چنین کردند. علاوه بر اینها، زندانی سیاسی #خسرو_بشارت را هم در سحرگاه چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت اعدام کردند که ۱۴ روز خود و خانواده‌اش را در انتظار مرگ او نگه داشتند و بدین هم بسنده نکردند و زندانیان #قزلحصار را که در #سه‌شنبه_های_نه_به_اعدام به این اعدام‌های جنایتکارانه معترضند تحت فشار قرار داده و آن‌طور که ما در #زندان_اوین مطلع شدیم #احمدرضا_حائری را به همین دلیل به سلول انفرادی انتقال داده‌اند. و هر روز هم شاهد صف اعدامی‌های دیگر از جمله #کامران_شیخه، #محمود_مهرابی، #مجاهد_کورکور #عباس_دریس و #حبیب_دریس هستیم.
در تازه ترین احکام صادره شاهد صدور اتهام بغی به #وحید_بنی‌عامریان هستیم که این زندانی سیاسی اکنون به مدت ۵ ماه است که در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زیر فشار و شکنجه قرار دارد.
ما زندانیان اعتصابی سه‌شنبه‌های نه به‌اعدام در زندانهای اوین(بندزنان،۴و۶و۸)، قزلحصار، خرم آباد، مرکزی کرج، خوی و نقده، خواهان لغو خشونت و اعدام هستیم و تنها راه را، پایان دادن به حکومت استبداد مذهبی حاکم می‌دانیم.
سه‌شنبه ۱خرداد۱۴۰۳
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پایان پرونده ۷ زندانی سنی‌مذهب با اعدام همگی آنها
سحرگاه امروز پنجشنبه چهارم مردادماه، حکم اعدام کامران شیخه، زندانی سنی‌مذهب، پس از تحمل بیش از ۱۴ سال حبس و شکنجه، در زندان ارومیه اجرا شد.
به این ترتیب پرونده ۷ زندانی سنی‌مذهب با اعدام همگی بسته شد.
کامران شیخه در یک پرونده مشترک با شش زندانی سنی‌مذهب، انور خضری، ایوب کریمی، قاسم آبسته، خسرو بشارت، داوود عبدالهی و فرهاد سلیمی، به اعدام محکوم شده بود. او امروز توسط جمهوری اسلامی به قتل رسید.
درباره شکنجه این هفت زندانی بارها نوشته بودیم و به قتل حکومتی آنها اعتراض کرده بودیم وکلای بسیاری هم درباره نقایص پرونده حتی بر اساس قوانین قضائی جمهوری اسلامی اطلاع‌رسانی کرده بودند.
نکته اما اینجا ست که جمهوری اسلامی با هدف ایجاد ارعاب و خفقان دست به قتل حکومتی هم‌وطنان‌مان می‌زند و از عواقب اجتماعی و سیاسی آن هم واهمه‌ای ندارد.
در حالی‌که زندانیان روزهای سه‌شنبه هر هفته در اعتراض به حکم اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند و حتی از درون زندان هم فریاد نه به اعدام سر می‌دهند جامعه هم با آنها همراه شده است. نهادهای بین‌المللی با ارائه آمار به جمهوری اسلامی هشدار می‌دهند اما دیکتاتور با هدف ایجاد ارعاب و طولانی‌کردن عمر خود ایرانیان را این‌چنین به کام مرگ می‌کشاند.
از کنار این اسامی به راحتی نگذریم. ۷ انسان که بیش از ۱۴ سال شکنجه و تهدید را تحمل کرده بودند اعدام شدند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#کامران_شیخه
#انور_خضری
#ایوب_کریمی
#قاسم_آبسته
#داوود_عبدالهی
#خسرو_بشارت
#فرهاد_سلیمی
@Tavaana_TavaanaTech
سحرگاه امروز پنجشنبه چهارم مردادماه، حکم اعدام کامران شیخه، زندانی سنی‌مذهب، پس از تحمل بیش از ۱۴ سال حبس و شکنجه، در زندان ارومیه اجرا شد.
به این ترتیب پرونده ۷ زندانی سنی‌مذهب با اعدام همگی بسته شد.
کامران شیخه در یک پرونده مشترک با شش زندانی سنی‌مذهب، انور خضری، ایوب کریمی، قاسم آبسته، خسرو بشارت، داوود عبدالهی و فرهاد سلیمی، به اعدام محکوم شده بود. او امروز توسط جمهوری اسلامی به قتل رسید.
درباره شکنجه این هفت زندانی بارها نوشته بودیم و به قتل حکومتی آنها اعتراض کرده بودیم وکلای بسیاری هم درباره نقایص پرونده حتی بر اساس قوانین قضائی جمهوری اسلامی اطلاع‌رسانی کرده بودند.
نکته اما اینجا ست که جمهوری اسلامی با هدف ایجاد ارعاب و خفقان دست به قتل حکومتی هم‌وطنان‌مان می‌زند و از عواقب اجتماعی و سیاسی آن هم واهمه‌ای ندارد.
در حالی‌که زندانیان روزهای سه‌شنبه هر هفته در اعتراض به حکم اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند و حتی از درون زندان هم فریاد نه به اعدام سر می‌دهند جامعه هم با آنها همراه شده است. نهادهای بین‌المللی با ارائه آمار به جمهوری اسلامی هشدار می‌دهند اما دیکتاتور با هدف ایجاد ارعاب و طولانی‌کردن عمر خود ایرانیان را این‌چنین به کام مرگ می‌کشاند.
از کنار این اسامی به راحتی نگذریم. ۷ انسان که بیش از ۱۴ سال شکنجه و تهدید را تحمل کرده بودند اعدام شدند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#کامران_شیخه
#انور_خضری
#ایوب_کریمی
#قاسم_آبسته
#داوود_عبدالهی
#خسرو_بشارت
#فرهاد_سلیمی
@Tavaana_TavaanaTech