This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«برای #پرستو_احمدی و #کنسرت_فرضی اش 🕊
من شب‌زنده‌دارم. شب‌ها به‌ندرت خواب به چشمم می‌آید و دیگر عادت کرده‌ام به خوابیدنِ بعد از طلوع. ساعت هفت صبح پنجشنبه، قبل از خوابیدن گوشی موبایل را بعد از چند ساعتی که درگیر کار دیگری بودم نگاه کردم. دیدم تمام مردم شهر -مثل افسانه‌ای قدیمی- مسحور کنسرتی «فرضی» شده‌اند. هرجا چشم انداختم تصویر دختر سیاه‌پوش زیبای آوازخوان بود که شکوه بنای تاریخی پشت سرش را چندبرابر کرده بود... بلندبلند گفتم: در تاریخ بنویسید، میلیون‌ها نفر از مردمان یک دیار، زیر خاکستری‌ترین آسمان جهان در پاییز یکهزاروچهارصدوسه خورشیدی مرتکب جرم شدند و در کنسرتی فرضی شرکت کردند، دست زدند، هورا کشیدند و رقصیدند.
ما اشک ریختیم پرستو. ما که روبروی تو در شب تاریک آن کاروانسرا ایستاده بودیم به پهنای صورت اشک ریختیم. وقتی آخرین کلمات «مرا ببوس» را می‌خواندی ما از تمام بندها آزاد شده بودیم. در آن تاریخ بی‌زمان و آن مکان بی‌مکان، ما خوش‌بخت بودیم و صدای سُریدنِ این خوش‌بختی در نسیمی که موهای تو را تکان می‌داد قلقلک‌مان می‌داد.
آنچه خواب را از سر من پراند و از جایم بلند کرد تا برایت چیزی بنویسم و چیزی بسازم، جسارت و شجاعت تو بود، روایت تکان‌دهنده و عجیب از قصه‌ای که آیندگان می‌توانند آن را به جای افسانه‌های هزارویکشب در قصه‌ای که شب برای کودکانشان می‌خوانند جا بزنند. برای تمام گلوهای شکسته و خاموشی که دهه‌هاست در گوشه‌گوشه‌ی این شهر برای جاری شدن صدایشان تقلا می‌کنند و تو با سخاوت بی‌نظیرت صدایشان شدی. برای تو که تمام‌قد به احترامت ایستاده دست می‌زنم، همه می‌دانیم که صبحِ این شب نزدیک است و خیلی نزدیک. ما شب‌زنده‌داریم...»
ویدیو و متن از مهیا فرمانی
#صدای_زن #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«برای #پرستو_احمدی و #کنسرت_فرضی اش 🕊
من شب‌زنده‌دارم. شب‌ها به‌ندرت خواب به چشمم می‌آید و دیگر عادت کرده‌ام به خوابیدنِ بعد از طلوع. ساعت هفت صبح پنجشنبه، قبل از خوابیدن گوشی موبایل را بعد از چند ساعتی که درگیر کار دیگری بودم نگاه کردم. دیدم تمام مردم شهر -مثل افسانه‌ای قدیمی- مسحور کنسرتی «فرضی» شده‌اند. هرجا چشم انداختم تصویر دختر سیاه‌پوش زیبای آوازخوان بود که شکوه بنای تاریخی پشت سرش را چندبرابر کرده بود... بلندبلند گفتم: در تاریخ بنویسید، میلیون‌ها نفر از مردمان یک دیار، زیر خاکستری‌ترین آسمان جهان در پاییز یکهزاروچهارصدوسه خورشیدی مرتکب جرم شدند و در کنسرتی فرضی شرکت کردند، دست زدند، هورا کشیدند و رقصیدند.
ما اشک ریختیم پرستو. ما که روبروی تو در شب تاریک آن کاروانسرا ایستاده بودیم به پهنای صورت اشک ریختیم. وقتی آخرین کلمات «مرا ببوس» را می‌خواندی ما از تمام بندها آزاد شده بودیم. در آن تاریخ بی‌زمان و آن مکان بی‌مکان، ما خوش‌بخت بودیم و صدای سُریدنِ این خوش‌بختی در نسیمی که موهای تو را تکان می‌داد قلقلک‌مان می‌داد.
آنچه خواب را از سر من پراند و از جایم بلند کرد تا برایت چیزی بنویسم و چیزی بسازم، جسارت و شجاعت تو بود، روایت تکان‌دهنده و عجیب از قصه‌ای که آیندگان می‌توانند آن را به جای افسانه‌های هزارویکشب در قصه‌ای که شب برای کودکانشان می‌خوانند جا بزنند. برای تمام گلوهای شکسته و خاموشی که دهه‌هاست در گوشه‌گوشه‌ی این شهر برای جاری شدن صدایشان تقلا می‌کنند و تو با سخاوت بی‌نظیرت صدایشان شدی. برای تو که تمام‌قد به احترامت ایستاده دست می‌زنم، همه می‌دانیم که صبحِ این شب نزدیک است و خیلی نزدیک. ما شب‌زنده‌داریم...»
ویدیو و متن از مهیا فرمانی
#صدای_زن #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
📣 بیانیه ۱۵۷ نفر از دانشجویان، فعالین فعلی و سابق دانشجویی در محکومیت قانون عفاف و حجاب
دو سال از جنبش "زن، زندگی، آزادی" و مقاومت روزمره زنان ایران برای حق انتخاب پوشش می‌گذرد؛ مقاومتی که در برابر سرکوب‌های مستقیم و غیرمستقیم حاکمیت ایستاده و نشان داده است که اراده جمعی، سد سرکوب را خواهد شکست.
طی سالهای اخیر، حاکمیت با هدف افزایش کنترل جامعه و محدود ساختن آزادی‌های فردی، به ابزارهایی همچون گشت ارشاد، توقیف خودروهای شخصی، جریمه‌های سنگین مالی، شلاق، ضبط و انتشار اعترافات اجباری، و حبس زنان متوسل شده است.
اکنون قانون موسوم به "عفاف و حجاب" با نقض آشکار شأن و حقوق اساسی زنان، در صدد نهادینه کردن کنترل هرچه بیشتر جامعه از سوی حاکمیت، گامی فراتر نهاده است.
قانون عفاف و حجاب، با مجرم انگاشتن کودکان در امر حجاب ، پیش‌بینی جریمه‌های مالی سنگین و حبس‌های طولانی‌مدت برای زنان، نظارت شهروندان از طریق دوربین‌های تشخیص چهره و الزام دیگر شهروندان به رصد کردن زنان و گزارش‌دهی به نهادهای امنیتی و حتی اجبار رانندگان تاکسی های اینترنتی مبنی بر گزارش نوع پوشش مسافران، موجب تشدید شکاف‌های اجتماعی و افزایش تنش‌های جامعه می‌شود.
این قانون، که در مجلسی که رای اکثریت مردم را ندارد تصویب شده، نشانه‌ای آشکار از استیصال حاکمیت در پیشبرد سیاست‌های خود است.
این سیاست‌ها نه‌تنها بحران‌های اجتماعی را تشدید کرده، بلکه فشارهای اقتصادی فزاینده‌ای را نیز بر مردم تحمیل می‌کند. در شرایطی که جامعه با مشکلاتی چون تورم، بیکاری و کاهش توان معیشتی روبه‌روست، این قانون با جریمه‌ها و محدودیت‌های سنگین خود به‌جای حل بحران‌ها، آنها را عمیق‌تر می‌کند.
ما، جمعی از دانشجویان، فعالین فعلی و سابق دانشجویی، ضمن محکوم کردن قانون عفاف و حجاب، تأکید می‌کنیم که این قانون نه‌تنها راه‌حلی برای مسائل اجتماعی و فرهنگی ارائه نمی‌دهد، بلکه خود عامل تشدید بحران‌هاست. ما بر حق آزادی انتخاب و کرامت انسانی پافشاری داریم و اعلام می‌کنیم که حق اعتراض مدنی و مسالمت‌آمیز خود را محفوظ می‌داریم و تا دستیابی به حقوق و آزادی‌هایمان از پای نخواهیم نشست.
برای دیدن اسامی امضا کنندگان و امضای بیانیه، اینجا کلیک کنید.
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScu8X5RCw5btUBturnYXP3auiQMlWQNG6VA6Mi-Y_lEn1S0kg/viewform?usp=dialog
اسامی به روز رسانی خواهند شد.
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #قانون_حجاب #بیانیه
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دو سال از جنبش "زن، زندگی، آزادی" و مقاومت روزمره زنان ایران برای حق انتخاب پوشش می‌گذرد؛ مقاومتی که در برابر سرکوب‌های مستقیم و غیرمستقیم حاکمیت ایستاده و نشان داده است که اراده جمعی، سد سرکوب را خواهد شکست.
طی سالهای اخیر، حاکمیت با هدف افزایش کنترل جامعه و محدود ساختن آزادی‌های فردی، به ابزارهایی همچون گشت ارشاد، توقیف خودروهای شخصی، جریمه‌های سنگین مالی، شلاق، ضبط و انتشار اعترافات اجباری، و حبس زنان متوسل شده است.
اکنون قانون موسوم به "عفاف و حجاب" با نقض آشکار شأن و حقوق اساسی زنان، در صدد نهادینه کردن کنترل هرچه بیشتر جامعه از سوی حاکمیت، گامی فراتر نهاده است.
قانون عفاف و حجاب، با مجرم انگاشتن کودکان در امر حجاب ، پیش‌بینی جریمه‌های مالی سنگین و حبس‌های طولانی‌مدت برای زنان، نظارت شهروندان از طریق دوربین‌های تشخیص چهره و الزام دیگر شهروندان به رصد کردن زنان و گزارش‌دهی به نهادهای امنیتی و حتی اجبار رانندگان تاکسی های اینترنتی مبنی بر گزارش نوع پوشش مسافران، موجب تشدید شکاف‌های اجتماعی و افزایش تنش‌های جامعه می‌شود.
این قانون، که در مجلسی که رای اکثریت مردم را ندارد تصویب شده، نشانه‌ای آشکار از استیصال حاکمیت در پیشبرد سیاست‌های خود است.
این سیاست‌ها نه‌تنها بحران‌های اجتماعی را تشدید کرده، بلکه فشارهای اقتصادی فزاینده‌ای را نیز بر مردم تحمیل می‌کند. در شرایطی که جامعه با مشکلاتی چون تورم، بیکاری و کاهش توان معیشتی روبه‌روست، این قانون با جریمه‌ها و محدودیت‌های سنگین خود به‌جای حل بحران‌ها، آنها را عمیق‌تر می‌کند.
ما، جمعی از دانشجویان، فعالین فعلی و سابق دانشجویی، ضمن محکوم کردن قانون عفاف و حجاب، تأکید می‌کنیم که این قانون نه‌تنها راه‌حلی برای مسائل اجتماعی و فرهنگی ارائه نمی‌دهد، بلکه خود عامل تشدید بحران‌هاست. ما بر حق آزادی انتخاب و کرامت انسانی پافشاری داریم و اعلام می‌کنیم که حق اعتراض مدنی و مسالمت‌آمیز خود را محفوظ می‌داریم و تا دستیابی به حقوق و آزادی‌هایمان از پای نخواهیم نشست.
برای دیدن اسامی امضا کنندگان و امضای بیانیه، اینجا کلیک کنید.
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScu8X5RCw5btUBturnYXP3auiQMlWQNG6VA6Mi-Y_lEn1S0kg/viewform?usp=dialog
اسامی به روز رسانی خواهند شد.
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #قانون_حجاب #بیانیه
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
کانون نویسندگان ایران:
زنان از مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی پا پس نخواهند کشید
کانون نویسندگان ایران، در بیانیه‌ای به بررسی مقاومت تاریخی زنان ایرانی در برابر تبعیض و سرکوب، به‌ویژه در زمینه تحمیل حجاب اجباری و قوانین محدودکننده‌ی اجتماعی پرداخته و تأکید کرده که زنان ایران در طول چهل سال گذشته با تحمل هزینه‌های فراوان، به پیشتازان مبارزه برای آزادی و برابری بدل شده‌اند و حتی تصویب قوانین زن‌ستیزانه جدید نیز نمی‌تواند اراده‌ی جمعی آنها برای دستیابی به حقوق انسانی‌شان را متوقف کند. این بیانیه همچنین بر اهمیت همبستگی اجتماعی در حمایت از مبارزات زنان و مقابله با سیاست‌های سرکوبگرانه حاکمیت تأکید دارد.
متن بیانیه به شرح زیر است:
خیابان‌های ایران از نخستین سالهای استقرار جمهوری اسلامی، عرصه‌ی مقاومت زنان بوده است؛ مقاومتی که در روزهای جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران در سال ۱۴۰۱ به اوج خود رسید و تا امروز ادامه یافته است. حاکمیت از ابتدا همان حقوق نصفه نیمه‌ی زنان در رژیم گذشته را نیز به طاق نسیان سپرد و نابود کرد و تعیین حدود پوشش و تحمیل حجاب را به نمادی از سلطه بدل کرد تا نیمی از جامعه را به انقیاد کشد و نیمی دیگر را مرعوب سازد. در تمام این سال‌ها، حکومت با تسلط بر وزراتخانه‌ها، ادارات، دانشگاه‌ها و مدارس، حضور اجتماعی زنان را محدود و مشروط به پذیرفتن حدود پوشش کرد. در پاسخ به این سلطه‌ی فراگیر، زنان خیابان را به مثابه‌ی عمومی‌ترین عرصه‌ی زندگی، به میدان مبارزه و مقاومت خود بدل کردند. حاکمیت بارها با تنگ‌تر کردن عرصه بر زنان، کوشید آنها را از خیابان نیز بیرون براند. آنچه امروز تحت عنوان «قانون حجاب و عفاف» شاهد آنیم، اعلام رسمی جنگی است که در چهل و چند سال گذشته، هر روز و هر لحظه بر ضد زنان در جریان بوده است.
تعیین «وظایف عمومی و تکالیف اختصاصی» برای دستگاه‌های اجرایی در قانون مذکور، در راستای تحکیم تسلط پیشینی حاکمیت بر زندگی و سرنوشت زنان است. حاکمیت این بار تمام اجزا و بازوهای خود را با آرایشی دقیق بر ضد زنان بسیج کرده است و رساتر از هر بار دیگر اعلام می‌دارد که بودجه‌های رسانه و تبلیغات و آموزش را صرف تحمیل و نهادینه کردن گفتمان زن‌ستیزانه‌ی خود می‌کند. جزئیات دستورالعمل‌های تعیین شده برای دو رکن سانسور حکومتی، وزارت ارشاد و صدا و سیمای جمهوری اسلامی، گرچه توصیفگر شرایطی است که نویسندگان و هنرمندان، به ویژه زنان نویسنده و هنرمند، سال‌ها با مصائب آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، اما نشان می‌دهد این بار محدودیت‌های تحمیلی با دستورالعمل‌های قضایی و امنیتی حمایت می‌شوند. چهار فصل نخست این قانون همچون مقدمه‌ی طولانی برای فصل پایانی است و به تعریف فهرستی مبسوط از جرائم و مجازات‌ها می‌انجامد که زنان را هدف می‌گیرد و هر گونه حمایت از آنان را مشمول مجازات می‌کند. «قانون حجاب و عفاف» با تعیین مجازات‌های متعدد، از جرم‌انگاری و پرونده‌سازی بر ضد زنان تا محروم کردن آنان از حقوق اجتماعی و جرائم سنگین نقدی، می‌کوشد مقاومت زنان در عرصه‌های عمومی را از کار بیندازد و راه را بر حمایت از آنان ببندد. زنان که پیشتر بسیاری از عرصه‌های کار و حضور اجتماعی خود را از دست داده و از اغلب حقوق انسانی خود محروم مانده‌اند، اکنون با تهدید به محدودیت‌های اجتماعی جدی و جرائم مالی کمرشکن روبه‌رو شده‌اند.
«قانون حجاب و عفاف» تصویری پرجزئیات از میزان عداوت حکومت با زنان و نمایشی از سرکوب و تحدید آزادی است. با این همه تاریخ چهل و چند ساله‌ی جنگ حکومت علیه زنان نشان می‌دهد که زنان هرگز به عقب باز نخواهند گشت. حاکمیت هرگز نتوانسته است عرصه‌هایی را که زنان با مبارزه و پرداخت هزینه‌های سنگین به کف آورده‌اند، از آنان بازپس بگیرد. جامعه‌ای که در اسفند ۵۷، زنان خواستار آزادی پوشش را تنها گذاشت، تا به امروز راه درازی را طی کرده است. اکنون خواست آزادی پوشش و برابری‌طلبی زنان، به عنوان بخش مهمی از تصویر چندپاره‌ی آزادی، به تمامی خواسته‌های عدالت‌طلبانه و آزادیخواهانه گره خورده است. اکنون مردان بسیاری با نظر به اینکه «آزادی زنان معیار سنجش آزادی جامعه است»، خواسته‌های زنان را خواسته‌ی همه‌ی جامعه می‌دانند.
تصویب و اجرایی شدن «قانون حجاب و عفاف» بی‌تردید سرکوب مضاعف زنان و نقض آزادی بیان نیمی از جامعه است، اما زنان که همواره در مبارزه پیشتاز بوده‌اند، این بار نیز ابتکار عمل را به دست خواهند گرفت و جامعه نیز از حمایت آنان دست نخواهد کشید. کدام نیروی قهری زنانی را که در مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی، به شکل جمعی و فردی، هزینه‌های جانی و مالی و اجتماعی بسیار داده‌اند، واپس خواهد راند؟
کانون نویسندگان ایران
۲۳ آذر ۱۴۰۳
#بیانیه #زنان #زن_زندگی_آزادی #نه_به_پوشش_اجباری #حقوق_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زنان از مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی پا پس نخواهند کشید
کانون نویسندگان ایران، در بیانیه‌ای به بررسی مقاومت تاریخی زنان ایرانی در برابر تبعیض و سرکوب، به‌ویژه در زمینه تحمیل حجاب اجباری و قوانین محدودکننده‌ی اجتماعی پرداخته و تأکید کرده که زنان ایران در طول چهل سال گذشته با تحمل هزینه‌های فراوان، به پیشتازان مبارزه برای آزادی و برابری بدل شده‌اند و حتی تصویب قوانین زن‌ستیزانه جدید نیز نمی‌تواند اراده‌ی جمعی آنها برای دستیابی به حقوق انسانی‌شان را متوقف کند. این بیانیه همچنین بر اهمیت همبستگی اجتماعی در حمایت از مبارزات زنان و مقابله با سیاست‌های سرکوبگرانه حاکمیت تأکید دارد.
متن بیانیه به شرح زیر است:
خیابان‌های ایران از نخستین سالهای استقرار جمهوری اسلامی، عرصه‌ی مقاومت زنان بوده است؛ مقاومتی که در روزهای جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران در سال ۱۴۰۱ به اوج خود رسید و تا امروز ادامه یافته است. حاکمیت از ابتدا همان حقوق نصفه نیمه‌ی زنان در رژیم گذشته را نیز به طاق نسیان سپرد و نابود کرد و تعیین حدود پوشش و تحمیل حجاب را به نمادی از سلطه بدل کرد تا نیمی از جامعه را به انقیاد کشد و نیمی دیگر را مرعوب سازد. در تمام این سال‌ها، حکومت با تسلط بر وزراتخانه‌ها، ادارات، دانشگاه‌ها و مدارس، حضور اجتماعی زنان را محدود و مشروط به پذیرفتن حدود پوشش کرد. در پاسخ به این سلطه‌ی فراگیر، زنان خیابان را به مثابه‌ی عمومی‌ترین عرصه‌ی زندگی، به میدان مبارزه و مقاومت خود بدل کردند. حاکمیت بارها با تنگ‌تر کردن عرصه بر زنان، کوشید آنها را از خیابان نیز بیرون براند. آنچه امروز تحت عنوان «قانون حجاب و عفاف» شاهد آنیم، اعلام رسمی جنگی است که در چهل و چند سال گذشته، هر روز و هر لحظه بر ضد زنان در جریان بوده است.
تعیین «وظایف عمومی و تکالیف اختصاصی» برای دستگاه‌های اجرایی در قانون مذکور، در راستای تحکیم تسلط پیشینی حاکمیت بر زندگی و سرنوشت زنان است. حاکمیت این بار تمام اجزا و بازوهای خود را با آرایشی دقیق بر ضد زنان بسیج کرده است و رساتر از هر بار دیگر اعلام می‌دارد که بودجه‌های رسانه و تبلیغات و آموزش را صرف تحمیل و نهادینه کردن گفتمان زن‌ستیزانه‌ی خود می‌کند. جزئیات دستورالعمل‌های تعیین شده برای دو رکن سانسور حکومتی، وزارت ارشاد و صدا و سیمای جمهوری اسلامی، گرچه توصیفگر شرایطی است که نویسندگان و هنرمندان، به ویژه زنان نویسنده و هنرمند، سال‌ها با مصائب آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، اما نشان می‌دهد این بار محدودیت‌های تحمیلی با دستورالعمل‌های قضایی و امنیتی حمایت می‌شوند. چهار فصل نخست این قانون همچون مقدمه‌ی طولانی برای فصل پایانی است و به تعریف فهرستی مبسوط از جرائم و مجازات‌ها می‌انجامد که زنان را هدف می‌گیرد و هر گونه حمایت از آنان را مشمول مجازات می‌کند. «قانون حجاب و عفاف» با تعیین مجازات‌های متعدد، از جرم‌انگاری و پرونده‌سازی بر ضد زنان تا محروم کردن آنان از حقوق اجتماعی و جرائم سنگین نقدی، می‌کوشد مقاومت زنان در عرصه‌های عمومی را از کار بیندازد و راه را بر حمایت از آنان ببندد. زنان که پیشتر بسیاری از عرصه‌های کار و حضور اجتماعی خود را از دست داده و از اغلب حقوق انسانی خود محروم مانده‌اند، اکنون با تهدید به محدودیت‌های اجتماعی جدی و جرائم مالی کمرشکن روبه‌رو شده‌اند.
«قانون حجاب و عفاف» تصویری پرجزئیات از میزان عداوت حکومت با زنان و نمایشی از سرکوب و تحدید آزادی است. با این همه تاریخ چهل و چند ساله‌ی جنگ حکومت علیه زنان نشان می‌دهد که زنان هرگز به عقب باز نخواهند گشت. حاکمیت هرگز نتوانسته است عرصه‌هایی را که زنان با مبارزه و پرداخت هزینه‌های سنگین به کف آورده‌اند، از آنان بازپس بگیرد. جامعه‌ای که در اسفند ۵۷، زنان خواستار آزادی پوشش را تنها گذاشت، تا به امروز راه درازی را طی کرده است. اکنون خواست آزادی پوشش و برابری‌طلبی زنان، به عنوان بخش مهمی از تصویر چندپاره‌ی آزادی، به تمامی خواسته‌های عدالت‌طلبانه و آزادیخواهانه گره خورده است. اکنون مردان بسیاری با نظر به اینکه «آزادی زنان معیار سنجش آزادی جامعه است»، خواسته‌های زنان را خواسته‌ی همه‌ی جامعه می‌دانند.
تصویب و اجرایی شدن «قانون حجاب و عفاف» بی‌تردید سرکوب مضاعف زنان و نقض آزادی بیان نیمی از جامعه است، اما زنان که همواره در مبارزه پیشتاز بوده‌اند، این بار نیز ابتکار عمل را به دست خواهند گرفت و جامعه نیز از حمایت آنان دست نخواهد کشید. کدام نیروی قهری زنانی را که در مسیر برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی، به شکل جمعی و فردی، هزینه‌های جانی و مالی و اجتماعی بسیار داده‌اند، واپس خواهد راند؟
کانون نویسندگان ایران
۲۳ آذر ۱۴۰۳
#بیانیه #زنان #زن_زندگی_آزادی #نه_به_پوشش_اجباری #حقوق_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به جرم زن بودن...
«مهسا قربانی»، دختری که اسفند ۱۴۰۲ قرار بود با تایید و درخواست فدراسیون جهانی فوتبال، یکی از داوران دربی تهران (بازی «استقلال» و «پرسپولیس») باشد، پس از تحمل فشارهای فراوان، از ایران خارج شده است.
او رویایش را همانی عنوان می‌کند که در محافل دوستانه با داوران زن و مرد در میان می‌گذاشت: «روزی در بزرگ‌ترین رویداد جهانی، زیر پرچم ایران، بدون حجاب اجباری داوری خواهم کرد تا صدای مردم کشورم را به جهان برسانم.»
ویدیو از سامی فردی
samy_fardi
مهسا قربانی چند روز پیش در مصاحبه‌هایی با رسانه‌های ایرانی خارج کشور از تهدید جانی خود در ایران خبر داد.
#مهسا_قربانی
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#زن_زندگی_آزادی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«مهسا قربانی»، دختری که اسفند ۱۴۰۲ قرار بود با تایید و درخواست فدراسیون جهانی فوتبال، یکی از داوران دربی تهران (بازی «استقلال» و «پرسپولیس») باشد، پس از تحمل فشارهای فراوان، از ایران خارج شده است.
او رویایش را همانی عنوان می‌کند که در محافل دوستانه با داوران زن و مرد در میان می‌گذاشت: «روزی در بزرگ‌ترین رویداد جهانی، زیر پرچم ایران، بدون حجاب اجباری داوری خواهم کرد تا صدای مردم کشورم را به جهان برسانم.»
ویدیو از سامی فردی
samy_fardi
مهسا قربانی چند روز پیش در مصاحبه‌هایی با رسانه‌های ایرانی خارج کشور از تهدید جانی خود در ایران خبر داد.
#مهسا_قربانی
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#زن_زندگی_آزادی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این زن مزاحم در شهر قم از من که بی اعتنا به حجاب اجباری پوشش سر نداشتم فیلم و عکس می‌گرفت و تهدید می‌کرد، ولی وقتی دید که من هم از او فیلم می‌گیرم، آنقدر اعتماد به نفس نداشت که بایستد، به من می‌گوید تو غیرت نداری که سرت چیزی نیست. مگر غیرت داشتن به پوشش سر است؟ پس همه مردان که روی سرشان چیزی نمی‌کشند بی غیرتند! چه فرقی داریم ما؟ چرا ما زمان باید سرمان را بپوشانیم؟ تازه این که روسری نمی‌گذاریم هم پوشش اختیاری نیست. اینها می‌خواهند با قانونی سخت‌گیرانه ما را به تسلیم وادارند، ولی ما با نافرمانی و سرپیچی از قانون شکستشان خواهیم داد.
#قم #نافرمانی_مدنی #مقاومت_مدنی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_ححاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
#قم #نافرمانی_مدنی #مقاومت_مدنی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_ححاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پرستو احمدی، نمادی از صدای زنان، بازداشت شد؛ زنی که جسارت و صداقت را در خدمت رساندن صدای مظلوم به گوش جهان به کار گرفت. او نمایندهٔ نسلی از زنان ایرانی است که سکوت در برابر ظلم را تاب نیاوردند و به‌جای گوشه‌نشینی، میکروفون عدالت را به دست گرفتند. بازداشت او، حمله‌ای است به همهٔ زنانی که برای آزادی، برابری، و عدالت ایستاده‌اند. پرستو احمدی صدای زنانی بود که زندگی‌شان در گره‌های خشونت، نابرابری، و سرکوب پیچیده شده و بازداشت او تلاش برای خاموش کردن شعله‌ای است که از دل این تاریکی برخاسته است.
اما آیا می‌توان صدای حقیقت را خاموش کرد؟ صدای زن، صدای زندگی است؛ صدایی که حتی اگر زیر سنگینی بازداشت و فشار خفه شود، در هر گوشه‌ای دیگر از این خاک سر برمی‌آورد. پرستو احمدی و زنانی مانند او، تنها یک نام نیستند، بلکه نمادی از حقیقتی بزرگ‌ترند؛ حقیقتی که هیچ زندانی نمی‌تواند آن را برای همیشه خاموش کند.
تصنیف ماندگار «از خون جوانان وطن لاله دمیده»، بازتاب درد و اندوهی است که نسل‌ها با آن زیسته‌اند. این سرود، فریاد ملت‌هایی است که برای آزادی و حق حیات، خون عزیزانشان را هدیه داده‌اند. امروز، معنای این تصنیف بار دیگر در ذهن‌ها و قلب‌ها زنده شده است.
لاله‌های دمیده از خون جوانان، به نمادی از شجاعت و ازخودگذشتگی بدل شده‌اند. نسل امروز، نسلی است که گویی سرنوشت آن با خون نوشته شده، اما در این خون، دانه‌هایی کاشته شده‌اند که آزادی و عدالت را به بار خواهند آورد. جوانانی که در این سال‌ها برای حق و حقیقت جان باخته‌اند، چراغ راه آینده‌اند.
ویدیو از پوریا افضلی
به یاد خون جوانان وطن و به یاد پرستو احمدی
puoria.afzali
#پرستو_احمدی #از_خون_جوانان_وطن_لاله_دمیده #نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اما آیا می‌توان صدای حقیقت را خاموش کرد؟ صدای زن، صدای زندگی است؛ صدایی که حتی اگر زیر سنگینی بازداشت و فشار خفه شود، در هر گوشه‌ای دیگر از این خاک سر برمی‌آورد. پرستو احمدی و زنانی مانند او، تنها یک نام نیستند، بلکه نمادی از حقیقتی بزرگ‌ترند؛ حقیقتی که هیچ زندانی نمی‌تواند آن را برای همیشه خاموش کند.
تصنیف ماندگار «از خون جوانان وطن لاله دمیده»، بازتاب درد و اندوهی است که نسل‌ها با آن زیسته‌اند. این سرود، فریاد ملت‌هایی است که برای آزادی و حق حیات، خون عزیزانشان را هدیه داده‌اند. امروز، معنای این تصنیف بار دیگر در ذهن‌ها و قلب‌ها زنده شده است.
لاله‌های دمیده از خون جوانان، به نمادی از شجاعت و ازخودگذشتگی بدل شده‌اند. نسل امروز، نسلی است که گویی سرنوشت آن با خون نوشته شده، اما در این خون، دانه‌هایی کاشته شده‌اند که آزادی و عدالت را به بار خواهند آورد. جوانانی که در این سال‌ها برای حق و حقیقت جان باخته‌اند، چراغ راه آینده‌اند.
ویدیو از پوریا افضلی
به یاد خون جوانان وطن و به یاد پرستو احمدی
puoria.afzali
#پرستو_احمدی #از_خون_جوانان_وطن_لاله_دمیده #نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
زبیگنیف پرایزنر، آهنگساز مشهور لهستانی و یکی از تأثیرگذارترین موسیقی‌دانان عرصه سینما، با انتشار متنی به بازداشت پرستو احمدی، خواننده ایرانی، واکنش نشان داد. احمدی به دلیل برگزاری کنسرتی در یوتیوب بدون رعایت حجاب اجباری توسط مقامات جمهوری اسلامی بازداشت شد. پرایزنر در پیام خود این اقدام را «تراژدی دیگری برای زنان ایرانی» خواند و از آن به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از «بهره‌کشی وحشیانه به نام ارزش‌های دینی» یاد کرد. او با یادآوری سخنان سنکا، فیلسوف رومی، تأکید کرد که «هیچ دیکتاتوری برای همیشه پایدار نمی‌ماند» و خطاب به مردم ایران نوشت: «ایرانیانی که رویای آزادی دارید، من کنار شما هستم.» وی همچنین از جهانیان خواست کنسرت پرستو احمدی را تماشا کنند و نام او را به یاد داشته باشند.
متن کامل نوشته این آهنگساز نامدار به شرح زیر است:
«دوستان عزیز من در سراسر جهان،
در ایران، خواننده پرستو احمدی به دلیل اجرای یک کنسرت عمومی در یوتیوب بدون پوشیدن حجاب بازداشت شده است! این اتفاق، تراژدی دیگری برای زنان ایرانی است و نمونه‌ای دیگر از بهره‌کشی وحشیانه به نام «ارزش‌های دینی» محسوب می‌شود.
زنان ایرانی تا چه اندازه باید این رنج‌ها را تحمل کنند؟
می‌خواهم مقامات ایران را به یاد سخنان سنکا بیندازم:
«هیچ دیکتاتوری برای همیشه پایدار نمی‌ماند.»
دیکتاتوری شما نیز سقوط خواهد کرد.
ایرانیانی که رویای آزادی دارید — من کنار شما هستم!
لطفاً کنسرت این هنرمند بازداشت‌شده را تماشا کنید. پرستو احمدی را به یاد داشته باشید، یکی دیگر از قربانیان دیکتاتوری ایران.»
https://youtu.be/oYcaDHEnhbU?feature=shared
zbigniew_preisner_official
زبیگنیف پرایزنر با ساخت موسیقی متن برای فیلم‌های کیشلوفسکی، به‌ویژه سه‌گانه رنگ‌ها و «زندگی دوگانه ورونیکا»، به شهرت جهانی دست یافت. آثار او که ترکیبی از موسیقی کلاسیک و مدرن هستند، عمق احساسی ویژه‌ای به فیلم‌ها بخشیده‌اند. پرایزنر به دلیل رویکرد هنری مستقل و انسان‌گرایانه‌اش در دنیای موسیقی و هنر شناخته می‌شود و همواره از هنر به‌عنوان ابزاری برای بیان همبستگی و عدالت استفاده کرده است.
#پرستو_احمدی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن کامل نوشته این آهنگساز نامدار به شرح زیر است:
«دوستان عزیز من در سراسر جهان،
در ایران، خواننده پرستو احمدی به دلیل اجرای یک کنسرت عمومی در یوتیوب بدون پوشیدن حجاب بازداشت شده است! این اتفاق، تراژدی دیگری برای زنان ایرانی است و نمونه‌ای دیگر از بهره‌کشی وحشیانه به نام «ارزش‌های دینی» محسوب می‌شود.
زنان ایرانی تا چه اندازه باید این رنج‌ها را تحمل کنند؟
می‌خواهم مقامات ایران را به یاد سخنان سنکا بیندازم:
«هیچ دیکتاتوری برای همیشه پایدار نمی‌ماند.»
دیکتاتوری شما نیز سقوط خواهد کرد.
ایرانیانی که رویای آزادی دارید — من کنار شما هستم!
لطفاً کنسرت این هنرمند بازداشت‌شده را تماشا کنید. پرستو احمدی را به یاد داشته باشید، یکی دیگر از قربانیان دیکتاتوری ایران.»
https://youtu.be/oYcaDHEnhbU?feature=shared
zbigniew_preisner_official
زبیگنیف پرایزنر با ساخت موسیقی متن برای فیلم‌های کیشلوفسکی، به‌ویژه سه‌گانه رنگ‌ها و «زندگی دوگانه ورونیکا»، به شهرت جهانی دست یافت. آثار او که ترکیبی از موسیقی کلاسیک و مدرن هستند، عمق احساسی ویژه‌ای به فیلم‌ها بخشیده‌اند. پرایزنر به دلیل رویکرد هنری مستقل و انسان‌گرایانه‌اش در دنیای موسیقی و هنر شناخته می‌شود و همواره از هنر به‌عنوان ابزاری برای بیان همبستگی و عدالت استفاده کرده است.
#پرستو_احمدی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پلکان مبارزه
طرح از مانا نیستانی
@neyestanimana
منتشر شده در ایران‌وایر
#پرستو_احمدی #حجاب_اجباری #زنان_ایران #کارتون #ویدا_موحد #دخنران_خیابان_انقلاب #زن_زندگی_آزادی
#پرستو_احمدی #نه_به_ححاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از مانا نیستانی
@neyestanimana
منتشر شده در ایران‌وایر
#پرستو_احمدی #حجاب_اجباری #زنان_ایران #کارتون #ویدا_موحد #دخنران_خیابان_انقلاب #زن_زندگی_آزادی
#پرستو_احمدی #نه_به_ححاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جلوه‌هایی دیگر از نافرمانی مدنی زنان ایران در برابر رژیم سرکوبگر ولایی
از زمان تأسیس جمهوری اسلامی، سیاست‌های حاکمیت علیه آزادی‌های زنان همواره بر مبنای اجبار و سرکوب بوده است قانون «حجاب و عفاف» که اخیراً در ایران به تصویب رسیده است، نقض آشکار حقوق بنیادین زنان و مصداقی از آپارتاید جنسیتی است. این قانون که پوشش اجباری را بر زنان تحمیل می‌کند، ابزار جدیدی برای سرکوب سیستماتیک آزادی‌های فردی و اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران است. با استناد به اسناد بین‌المللی حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی ایران، این سیاست نقض صریح اصول عدالت، برابری و حقوق زنان است.
این قانون پیامدهای ویرانگری برای جامعه ایران به همراه خواهد داشت که برخی از آنها به شرح زیر هستند:
تشدید شکاف‌های اجتماعی: مردم را علیه یکدیگر قرار داده و اعتماد اجتماعی را کاهش می‌دهد.
کاهش مشارکت زنان در جامعه: محدودیت‌های جدید بر زنان، مانع از حضور آنان در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهد شد.
تضعیف اقتصاد ملی: جریمه‌های سنگین برای کسب‌وکارها و تحمیل محدودیت‌ها، فضای اقتصادی کشور را ناامن می‌کند.
افزایش مهاجرت نسل جوان: سرکوب آزادی‌ها و تحمیل قوانین سخت‌گیرانه، نسل جوان، به‌ویژه زنان، را به مهاجرت وادار می‌کند.
اما زنان ایران، با تداوم مبارزه مدنی و مقاومت خود، در برابر زورگویی رژیم ایستادگی می‌کنند و با این مقاومت الهام‌بخش سایر اقشار جامعه هستند.
عکس اول ارسالی مخاطبان توانا، سایر تصاویر از اکانت ایکس کولکاپیس است
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#مقاومت_مدنی #مبارزه_مدنی #نافرمانی_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از زمان تأسیس جمهوری اسلامی، سیاست‌های حاکمیت علیه آزادی‌های زنان همواره بر مبنای اجبار و سرکوب بوده است قانون «حجاب و عفاف» که اخیراً در ایران به تصویب رسیده است، نقض آشکار حقوق بنیادین زنان و مصداقی از آپارتاید جنسیتی است. این قانون که پوشش اجباری را بر زنان تحمیل می‌کند، ابزار جدیدی برای سرکوب سیستماتیک آزادی‌های فردی و اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران است. با استناد به اسناد بین‌المللی حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی ایران، این سیاست نقض صریح اصول عدالت، برابری و حقوق زنان است.
این قانون پیامدهای ویرانگری برای جامعه ایران به همراه خواهد داشت که برخی از آنها به شرح زیر هستند:
تشدید شکاف‌های اجتماعی: مردم را علیه یکدیگر قرار داده و اعتماد اجتماعی را کاهش می‌دهد.
کاهش مشارکت زنان در جامعه: محدودیت‌های جدید بر زنان، مانع از حضور آنان در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهد شد.
تضعیف اقتصاد ملی: جریمه‌های سنگین برای کسب‌وکارها و تحمیل محدودیت‌ها، فضای اقتصادی کشور را ناامن می‌کند.
افزایش مهاجرت نسل جوان: سرکوب آزادی‌ها و تحمیل قوانین سخت‌گیرانه، نسل جوان، به‌ویژه زنان، را به مهاجرت وادار می‌کند.
اما زنان ایران، با تداوم مبارزه مدنی و مقاومت خود، در برابر زورگویی رژیم ایستادگی می‌کنند و با این مقاومت الهام‌بخش سایر اقشار جامعه هستند.
عکس اول ارسالی مخاطبان توانا، سایر تصاویر از اکانت ایکس کولکاپیس است
#نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری
#مقاومت_مدنی #مبارزه_مدنی #نافرمانی_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اینجا مشهد است. روی این تابلو نوشته شده که «ارزنده‌ترین زینت زن حفظ حجاب است»، یکی از مخاطبان توانا به جای کلمه «حجاب» کلمه «آزادی» را نصب کرده است و جمله تبدیل شده به «ارزنده‌تربن زینت زن، حفظ آزادی است»
آزادی، ارزشمندترین گوهر انسانی است که بدون آن، زندگی معنای واقعی خود را از دست می‌دهد. آزادی نه‌تنها حق انتخاب و اندیشیدن را به فرد می‌بخشد، بلکه زمینه‌ای برای رشد، خلاقیت و شکوفایی استعدادها فراهم می‌آورد. انسان در سایه آزادی است که می‌تواند با عزت و کرامت زندگی کند، صدای خود را به گوش جهان برساند و برای حقوق و آرزوهای خود بجنگد. بدون آزادی، جامعه به سکوت و ایستایی محکوم می‌شود و هیچ پیشرفتی ممکن نخواهد بود. آزادی، نه فقط یک حق، بلکه اساس انسانیت و روح مقاومت در برابر هرگونه ظلم و سرکوب است.
زنان نقشی حیاتی و بی‌بدیل در حفظ و ترویج ارزش آزادی ایفا می‌کنند. به‌عنوان نیمی از جامعه، حضور و مشارکت آنان تضمین‌کننده پویایی و پیشرفت در مسیر مبارزه برای آزادی است. آزادی پوشش زنان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جلوه‌های حق انتخاب، نقشی اساسی در حفظ و گسترش آزادی در جامعه دارد. این آزادی، نمادی از حق زنان برای تصمیم‌گیری درباره بدن و هویت شخصی خود است و نشان‌دهنده احترام به استقلال فردی و کرامت انسانی آن‌هاست. آزادی پوشش، پایه‌ای برای برابری جنسیتی است و به زنان اجازه می‌دهد بدون تحمیل قالب‌های اجباری، توانایی‌ها و استعدادهای خود را در تمامی عرصه‌های زندگی به نمایش بگذارند.
علاوه بر این، آزادی پوشش، مقاومت در برابر تحمیل ایدئولوژی‌ها و کنترل‌های اجتماعی را نمایان می‌کند. جامعه‌ای که به زنان اجازه انتخاب در پوشش را می‌دهد، فضایی بازتر برای پذیرش سایر آزادی‌های اجتماعی و سیاسی فراهم می‌آورد.
#آزادی #آزادی_زنان #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_ححاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آزادی، ارزشمندترین گوهر انسانی است که بدون آن، زندگی معنای واقعی خود را از دست می‌دهد. آزادی نه‌تنها حق انتخاب و اندیشیدن را به فرد می‌بخشد، بلکه زمینه‌ای برای رشد، خلاقیت و شکوفایی استعدادها فراهم می‌آورد. انسان در سایه آزادی است که می‌تواند با عزت و کرامت زندگی کند، صدای خود را به گوش جهان برساند و برای حقوق و آرزوهای خود بجنگد. بدون آزادی، جامعه به سکوت و ایستایی محکوم می‌شود و هیچ پیشرفتی ممکن نخواهد بود. آزادی، نه فقط یک حق، بلکه اساس انسانیت و روح مقاومت در برابر هرگونه ظلم و سرکوب است.
زنان نقشی حیاتی و بی‌بدیل در حفظ و ترویج ارزش آزادی ایفا می‌کنند. به‌عنوان نیمی از جامعه، حضور و مشارکت آنان تضمین‌کننده پویایی و پیشرفت در مسیر مبارزه برای آزادی است. آزادی پوشش زنان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جلوه‌های حق انتخاب، نقشی اساسی در حفظ و گسترش آزادی در جامعه دارد. این آزادی، نمادی از حق زنان برای تصمیم‌گیری درباره بدن و هویت شخصی خود است و نشان‌دهنده احترام به استقلال فردی و کرامت انسانی آن‌هاست. آزادی پوشش، پایه‌ای برای برابری جنسیتی است و به زنان اجازه می‌دهد بدون تحمیل قالب‌های اجباری، توانایی‌ها و استعدادهای خود را در تمامی عرصه‌های زندگی به نمایش بگذارند.
علاوه بر این، آزادی پوشش، مقاومت در برابر تحمیل ایدئولوژی‌ها و کنترل‌های اجتماعی را نمایان می‌کند. جامعه‌ای که به زنان اجازه انتخاب در پوشش را می‌دهد، فضایی بازتر برای پذیرش سایر آزادی‌های اجتماعی و سیاسی فراهم می‌آورد.
#آزادی #آزادی_زنان #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_ححاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech