پروانه حسيني پژوهشگر انسان شناسي از دانشگاه آریزونا نوشت خطاب به خانم #مرضیه_برومند

مرضیه برومند عزیز،
۱- شما در میان صحبت هاتان به دو زمان اشاره کردید تا ثابت کنید که حجاب انتخاب زن ایرانی است. یکی قبل از اسلام و یکی قبل از انقلاب. اجازه می‌خواهم که یادآوری کنم که دوران قبل از اسلام شامل دوره های تاریخی و محل های جغرافیایی مختلف است و پوشش زنان (و مردان) بستگی به زمان و مکان متفاوت بوده اند و بسیاری از آنها شامل پوشاندن موی سر نمی شدند. در ضمن در همه جای دنیا پوشش در طول تاریخ بنا به نیاز و سلیقه و سبک زندگی مردم دچار تغییرات می شود و یک جامعه سالم آزاد این انتخاب را به اعضایش می دهد که آنطور که مایل هستند در پوشش خود به پوشش تاریخی خود نزدیک یا دور شوند. اجباری بودن نوعی از پوشش بیشترین آسیب را به قدر و اعتبار فرهنگی آن پوشش می زند.
۲- اشاره کردید به این که قبل از انقلاب روسری سر نمی کردید ولی مثل زن های دیگر زمان تان رعایت می کردید. گذشته از معنی دقیق "رعایت کردن" که اینجا از آن صرف نظر می کنیم خوب است توجه کنیم که اتفاقا حرف دل بسیاری از زنان مخالف حجاب اجباری هم همین است. می خواهند مثل همان زمان که شما در آن رشد کردید و خوشبختانه استعدادهاتان سرکوب نشد و توانستید با اتکا به راه و روش انتخابی خود بدرخشید، خودشان نوع پوشش شان را انتخاب کنند و سرکوب نشوند. شما که تجربه ش را دارید و رعایت کردید و به زن شرقی افتخار می کنید دیگر چرا چماق اجبار را بر سر زن ایرانی توجیه می‌کنید؟
۳- راستش از روش اظهار نظرتان نسبت به فعالیت های زنان خارج از ایران در اعتراض به اجباری بودن حجاب (که در خانه همسایه تان که ماهواره دارد می‌بینید!) آنقدر جا خوردم که چند بار فیلم را بگرداندم به امید این که اشتباه شنیده باشم. آیا ما درست شنیدیم و شما در انتقاد از فعالیت‌های زنان گفتید از "قیافه" آنها حالتان بد می‌شود؟ گفتید "بد ریخت"؟ گفتید "وزوزی"؟ ظاهرشان را مسخره کردید؟ چطور می‌شود هنرمندی که در خلق شخصیت‌ها و عروسک‌هایش کلیشه‌های "زیبایی" را با آن مهارت می شکند و به کوچک و و بزرگ یاد می‌دهد که قضاوتگر ظاهر شخصیت‌ها نباشند ناگهان برای نقد فعالیت‌های زنانی دیگر چنین زبانی را به کار می‌گیرد؟ اینجاست که ما بیننده ای یک عمر هنر شما چاره‌ای نداریم که یکی را باور کنیم یا آن هنر را یا این زبان را. من راستش فکر می‌کنم کاش آن هنر به این زبان آلوده نشود. حیف است. اصلا پیشنهادی دارم.
دختران خیایان انقلاب در خارج از کشور نیستند. در شلوغ ترین خیایان های شهرهای ایران روسری‌هاشان را به چوب زده اند و با قامت استوار و موهای رها از هر سکویی قله‌ای ساخته‌اند و فتحش کرده‌اند. خانم برومند عزیز، کاش تلویزیون ایران تصویر زنان ایرانی را نشان می‌داد تا شما مجبور نشوید به خانه همسایه بروید تا نه تنها زنان ایرانی فعال خارج از ایران بلکه زنان ایرانی درون ایران را هم از طریق ماهواره ببینید. ولی عجالتا در ماهواره یا حتی در خود خیابان به آنها نگاه کنید. با آن چشم هنرآموخته‌تان نگاهشان کنید. ببینید چه اجراهای خیره کننده ای دارند. در شان دستان هنرمند شما و سزاوار صلابت دختران خیابان انقلاب آن است که از آمیزش این دو، مجسمه‌ها و عروسک‌ها و شخصیت‌های هنری خلق شود و به این ترتیب روح حق‌طلبی دختر خیابان انقلاب ایران در اثر زن هنرمند ایران نمود یابد و این آمیزش با افتخار در تاریخ جاودان شود. شک ندارم که آنوقت از قیافه‌ی آنها و ریخت آنها و وجود آنها حالتان خوب خوب می‌شود و حال همه را باز خوب می‌کنید.
https://goo.gl/u6KmDD

@Tavaana_TavaanaTech

برومند علیه علی‌نژاد

"من اصولا با محدودیت گذاشتن مخالفم."
جمله بالا را مرضیه برومند در گفتگو با احمد طالبی‌نژاد در برنامه "بین خودمان باشد" گفته است. در همان برنامه او فقط و فقط با تکیه بر تجربه شخصی خود در خانواده پدری‌اش و بر اساس تجربه مادرش که در خانواده آنها "برای همه چیز تصمیم می‌گرفت"، بی‌محابا همچون یک جامعه شناس نظریه‌پردازی کرد و نتیجه گرفت که زنان ایرانی در چارچوب الگوی "زندگی شرقی" مدیران و تصمیم‌گیران خانواده هستند. و تلویحا گفت که آنها بلدند چگونه مردان خودشان را – دست کم در خانه – مدیریت کنند.
تا اینجای کار اتفاق خاصی نیفتاده است. یک کارشناس هنرهای نمایشی دلش خواسته که نظریه‌ی اجتماعی بدهد. همین. نهایتش اینست که نظری نادرست و بی‌اساس داده است. خوب گمان نکنم که به جایی بربخورد. در جوامع مختلف کم نیستند کسانی که کارشان فقط و فقط گفتن نظرات نادرست و بی‌اساس و گاه مهمل در حوزه‌هایی خارج از تخصصشان است.
اما موضوع از جایی که او به مسیح علی‌نژاد توهین می‌کند و او را زنی "بد ریخت" و "بد دهن" معرفی می‌کند و می‌گوید که از او چندشش می‌شود، کاملا متفاوت می‌گردد. مخاطب از خودش می‌پرسد: چرا یک هنرمند که اتفاقا مردم ایران خاطرات خوبی از آثارش دارند و در بعضی از کارهایش تلاش او را برای ارج نهادن بر زنان دیده‌اند، با بی‌نزاکتی به زنی که هدفی برای خودش تعریف کرده است و "با محدودیت گذاشتن" مخالف است و دوست دارد که زنان ایرانی هم با محدودیت‌ها کنار نیایند و آزادانه پوشش خود را انتخاب کنند، اینچنین نامهربانانه و کینه توزانه برخورد می‌کند؟
او که خودش تاکید می‌کند که پیش از انقلاب "حجاب به این مفهوم روسری نداشتیم" و خواهر بزرگترش – احترام برومند – که مجری برنامه کودک رادیو و تلویزیون ملی ایران بود و پس از انقلاب به دلیل نپذیرفتن #حجاب_اجباری از صداوسیمای جمهوری اسلامی اخراج شد، چرا باید با "بد دهنی" به یک زن مخالف #حجاب_اجباری توهین کند؟
مرضیه برومند حتما به یاد دارد که خواهرش در همان زمان نامه سرگشاده‌ای به روزنامه آیندگان نوشت و گفت که زیر بار چیزی که اجبار است نمی‌رود. حالا چرا باید از کسی که همچون خواهرش با #حجاب_اجباری مخالف است و زن ایرانی را دعوت می‌کند که زیر بار آن نرود، با تنفر صحبت کند؟
او می‌گوید: "چیزهایی رو تبلیغ می‌کنن که راهگشا نیست و اوضاع را بدتر هم خواهد کرد." اما توضیح نمی‌دهد که اوضاع بدتر یعنی چه. شاید او "حجاب به این مفهوم روسری" را قلبا و با کمال میل انتخاب کرده باشد؛ همانطور که ماهواره ندارد و در "خانه همسایه" آن را تماشا می‌کند. اما مطمئن باشد که بخش عمده‌ای از زنان و مردان ایران با #حجاب_اجباری مخالف اند؛ همانطور که با تماشای ماهواره در خانه همسایه کنار نمی‌آیند؛ و همانطور که از توهین به یک زن که در راستای هدفش تلاش می کند بیزار اند.
#مرضیه_برومند مثل همه انسانها در اظهار نظر آزاد است اما اجازه ندارد که به دیگران توهین کند. و می‌دانم که این توهین‌ها #مسیح_علینژاد را از راهی که انتخاب کرده است باز نخواهد داشت. توهین‌های زیادی به او شده است که در خیلی از موارد بسیار زننده و زشت‌تر از سخنان برومند بوده است اما می‌دانم که او از افرادی همچون مرضیه برومند انتظار چنین توهینی را نداشته است. امیدوارم که مرضیه برومند با عذرخواهی از مسیح علینژاد در مسیر جبران اشتباه خود قرار بگیرد.

عکس پایین سمت راست: مرضیه برومند در فیلم دایره‌ی مینا، زمانی که حجاب اجباری نبود
عکس پایین سمت چپ: احترام برومند، خواهر بزرگتر مرضیه برومند که مجری محبوب برنامه کودک پیش از انقلاب بود و پس از انقلاب زیر بار حجاب اجباری نرفت و از کار برکنار شد.

مطلب فوق را یکی از همراهان توانا نوشته است.

goo.gl/M45ULp

منابع مرتبط
انقلابی علیه زنان
http://bit.ly/1uxNVo5
سرکوب و خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی در خصوص قانون حجاب اجباری
bit.ly/2fEdpv0
حجاب در ایران چگونه به یک اجبار تبدیل شد؟
bit.ly/2FATxVm

@Tavaana_TavaanaTech

"زندگی در تبعید اگر همه رنج است و دلتنگی، گاه مزیت‌هایی هم دارد: این که دست کم فرزندانمان بر خلاف ما، با فیلم ها و کتاب هایی بزرگ می‌شوند که به آنها برابری و عشق را می‌آموزد. 
خانم #مرضیه_برومند! من اگر در سال‌های دورِ کودکی از دیدنِ #مدرسه_ی_موش_ها و #شهر_موش_ها، شما این طور در نظر بگیرید که از سر ناآگاهی، لذت و صرفا لذت می‌بردم، امروز به عنوان یک مادر خوشحالم که فرزند من در ایران زندگی نمی‌کند تا با فیلم‌ها و برنامه‌هایی که اسم شخصیت‌ها را بر اساس ویژگی های ظاهری شان انتخاب می‌کند و یکی را کپل می‌نامد و آن یکی را گوش٘ دراز و دیگری را عینکی، بزرگ شود.
خانم برومند! اگر فیلم سینماییِ
Wonder
را ندیده‌اید، توصیه می‌کنم که نه صرفا به عنوان یک تماشاچی، بلکه به عنوان هنرمندی که رسالت سنگینِ آموزش کودکان و نوجوانان را بر عهده دارد، حتما ببینید. و البته این فیلم تنها یک نمونه از بی‌شمار فیلم‌ها، کارتون‌ها و کتاب‌هایی ست که به فرزندان ما در این طرف آب یاد می دهد که کلیشه‌هایی که بسیاری از کتاب‌ها و فیلم‌های کودک و نوجوان در ایران، در ما نهادینه کرده بودند، به درد سطل آشغال می‌خورَد.
.
خانم برومند! من نه از فیلم‌ها و برنامه‌هایی که شما برایمان می‌ساختید، بلکه از همان فمینیست‌هایی که شما از آنها ابراز نفرت می‌کنید، یاد گرفته‌ام که انسان‌ها، زن و مرد، چاق و لاغر، مو صاف و مو فرفری، سفید و سیاه، معلول و معمولی و... نه تنها در حقوقشان که در برخورداری از شٲن انسانی نیز با هم برابرند. شما نیز لطفا یاد بگیرید، شما که تفکرِ زشتتان را با حمله به ظاهرِ دیگرانی که در واقع، افکارشان را نمی‌پسندید، وگرنه که ظاهرشان از دیدِ بسیاری، بسیار هم زیباست، با صدای بلند فریاد می‌زنید. من همچنان متاسفم که مهم ترین ابزار آموزش نسل ما و نسل‌های بعد از ما در دست افرادی با چنین تفکری قرار داشته است و به جرٲت، همین تفکر را مسئول تربیتِ نسلی می‌دانم که امروز در جامعه‌ی ایرانی شاهدش هستیم: نسلِ جراحی های مکررِ زیبایی، نسلِ آرایش‌های افراطی، نسلِ جراحی‌های خطرناکِ برداشتنِ چربی و ... نسلی که اعتماد به نفسی در "خودش بودن" حس نمی‌کند."

متن فوق در اینستاگرام خانم #سپیده_جدیری، شاعر و فمینیست منتشر شده است.

https://goo.gl/ZSxGkc

@Tavaana_TavaanaTech

هوکردن مرضیه برومند در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و همسرش

بخشی از صحبت‌های مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما درباره همراهی سینماگران با حکومت در مقابله با اسراییل، در مراسم تشییع، مورد اعتراض حاضران قرارگرفت.

چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۲

#یاری_مدنی_توانا #داریوش_مهرجویی #مرضیه_برومند

@Tavaana_TavaanaTech

سخنان روز گذشته مرضیه برومند در مراسم تشییع پیکر داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر، واکنش‌های زیادی در بر داشته است.
اما واکنش حاضران در صحنه و سرعت عمل در اعلام نظر مخالف خود هم بازتاب زیادی داشته است.
نیما افشار نادری، در این توییت حس و حال خانم برومند را با حال چائوشسکو، دیکتاتور سابق رومانی، که توسط مردم هو شد و هیمنه‌اش فروریخت، مقایسه کرده است.
وقتی در طرف درست تاریخ نایستی، حتی اگر کسی باشی که خاطرات خوشی در کودکی‌مان ساخته باشی، همه محبوبیت سابقت را از دست خواهی داد.
شاید این هشداری باشد، برای بقیه چهره‌های سرشناس، که خط باریکی است بین محبوب شدن و منفور شدن.

#داریوش_مهرجویی #مرضیه_برومند #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech