خانه‌ات را باد بُرد

خانه‌ات را باد برد
تو هنوزم نگرانِ وزشِ باد، در موی منی؟
مسخِ افیونیِ افسانه‌ی اصحابِ کدامین غاری؟
در کدامین خوابی؟
خواب در چشمِ تو ویرانیِ صد طایفه است...
تشتِ رسواییِ دزدانِ امارت افتاد
تو نگهدار، هنوزم دو سرِ شالِ مرا
پشتِ این پرده‌ی پوسیده،
تو در خوابی و من
با همین زلفکِ ممنوعه‌ی خود
نردبانی به بلندای سحر می‌بافم
تا برآرم خورشید
و تو در خوابی و آب از سرت می‌گذرد

خانه‌ات را باد برد
تشتِ رسوایی و غارت افتاد
تو نگهدار به چنگت، شبِ گیسوی مرا  
تا مبادا شبِ قحطی زده‌ی سفره‌ی ما
مشت خالی تو را باز کند …
خانه‌ات را باد برد
تو هنوزم نگرانِ وزشِ باد، در موی منی ...

بخش‌هایی از سروده‌ی #هیلا_صدیقی ، تقدیم به زنان و دختران آزاده‌ی ایران‌زمین


#خانه_ات_را_باد_برد
#مهسا_امینی
#آرمیتا_گراوند
#آرمیتاگراوند
#حجاب #حجاب_بان
#حجاب_اجباری
#پوشش_اختیاری
#حرام_سیاسی
#زن_زندگی_آزادی
#هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech