فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان رضایی، ضمن انتشار این تصویر نوشت:

«من یک زن ایرانی‌ام، به من پیام دادی حقوق مطالبه شده‌ام را به من بر میگردانی. باشد حرفی نیست قبل از همه‌ی اینها من یک مادر دادخواهم. می‌خواهم یک هوش مصنوعی بسازی که مرا از این مویه‌های تلخ شبانه‌ی امروزم ببرد به لالایی روزهای پر از شوق و امیدیک ماد.

بیا مرا ببر به روزهای رنگی و لباس‌های رنگی که بر اندام جوان رعنایم می‌دیدم. بیا مرا ببر که هنوز از فکر آن آخرین تن پوش سفید در گور تهی از نور رعشه بر جسم خسته‌ام می‌اندازد.
در برابر این همه زخم چه مرهمی؟ در برابر سرمای طاقت فرسای این زمستان چه تن پوشی می‌دهی؟ در خاموشی تاریک این دقایق چه کورسویی؟ من یک جفت جان طلب دارم یک جان برای پسرم یک جان برای جسم نیمه جانم که بارها مردم و دوباره نفس تازه کردم به امید طلوع.
من مادر دادخواه در این روزهای خون آلود که سرنوشتمان را چه کسی رقم می‌زند می‌ترسم.
من مادر دادخواه از مطالبه‌ی به حقم می‌ترسم.
لطفا پیام نده و زخم کاری قلبم را سوهان نکش.
لطفا پیام نده تا نتازم برای این همه زخم بیا تیر خلاص بزن و آزادم کن»


#عرفان_رضایی_را_فراموش_نمیکنم #مطالبه_به_حق #مادرانه❤️عشق #مادران_دادخواه_ایران #کورسو #هوش_مصنوعی #رای_بی_رای #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech