This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
"خودمو پهن کردم کف حیاط، بدون روسری دویدم تو کوچه، این‌قدر جیغ زدم سه کوچه اون‌ورتر جمع شدن دم خونه ما. می‌گفتم منو ببرید دادگستری، ببرید زندان، ببرید یه جایی، تو پنج دقیقه صدام درنمیومد، گفتن دروغه، این اتفاقو نیفتاده...
یادم اومد باباش گفته
نمی‌خواستم باور کنم این اتفاق افتاده..."
روایت مادر #نوید_افکاری از لحظه‌ای که پشت تلفن خبر اعدام پسرش را به او دادند. مادرها رازهایی از بچه‌های‌شان می‌دانند که هیچ‌کسی نمی‌داند، مادر نوید رازها را یکی یکی در قلبش به یاد می‌آورد و برای پسری اشک می‌ریزد که افتخار یک کشور است.
#بهیه_نامجو
#navid_afkari
#iran
ویدیو و متن از اینستاگرام هدیه کیمیایی
@Tavaana_TavaanaTech
یادم اومد باباش گفته
نمی‌خواستم باور کنم این اتفاق افتاده..."
روایت مادر #نوید_افکاری از لحظه‌ای که پشت تلفن خبر اعدام پسرش را به او دادند. مادرها رازهایی از بچه‌های‌شان می‌دانند که هیچ‌کسی نمی‌داند، مادر نوید رازها را یکی یکی در قلبش به یاد می‌آورد و برای پسری اشک می‌ریزد که افتخار یک کشور است.
#بهیه_نامجو
#navid_afkari
#iran
ویدیو و متن از اینستاگرام هدیه کیمیایی
@Tavaana_TavaanaTech
بهیه نامجو؛ از داغ فرزند تا پایداری در دادخواهی
«چرخ حیات حکومت جمهوری اسلامی با خون می‌چرخد و در این رژیم، در همچنان بر پاشنه جنایت می‌چرخد. ... این نظام هر از چند گاه، تشنه خون جوانی می‌شود و آن‌گاه به زندگی و عشق و امید یک ملت، دست‌درازی میکند و یک نفر را می‌رباید تا چرخ حیاتش با خون بچرخد.»
این بخشی از سخنان بهیه نامجو، مادر نوید افکاری است؛ جوانی ۲۷ساله که به دست جمهوری اسلامی کشته شد. نوید به اتهام شرکت در اعتراضات سراسری مرداد ۱۳۹۷ در شیراز از سوی نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بازداشت و زندانی شد. او که کشتی‌گیر بود، به قتل یک نیروی امنیتی وابسته به حراست شرکت آلفا در این شهر متهم شده بود، در حالی که هیچ سندی جز اعترافات اجباری او، بر این اتهام وجود نداشت.
سرانجام حکم اعدام نوید افکاری در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی صادر و او در ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ در زندان اعدام شد.
علاوه بر نوید، دادگاه انقلاب اسلامی، برادرانش وحید و حبیب را به ترتیب به «۵۴ سال و شش ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق» و «۲۷ سال و سه ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق» محکوم کرده است.
بهیه نامجو، مادر برادران افکاری، اما با وجود به‌دوش‌کشیدن داغ سنگین از‌دست‌دادن فرزند هرگز سکوت نکرد و از پیش از کشته‌شدن نوید، صدای فریاد دادخواهی‌اش برای فرزندانش بلند بود. او بی‌گناهی فرزندانش را در هر فرصتی فریاد زده و از بی‌عدالتی در اجرای احکام آنها گفته است؛ تا به امروز که دو فرزند دیگرش همچنان زیر حبس و شکنجه به سر می‌برند.
بهیه نامجو بارها با ارسال پیام‌های تصویری برای رسانه‌های مختلف، هم از اقدامات حکومت برای بازداشت و سرکوب خانواده‌اش خبر داده است و هم خواستار اجرای عدالت درباره وضعیت عزیزان خود شده است. او در شهریور ۱۳۹۹، پیش از اجرای حکم اعدام نوید، در پیامی ویدیویی از همگان درخواست کمک کرد و خواست تا جلوی اجرای احکام ناعادلانه فرزندانش گرفته شود. او در این پیام گفت: «از هر کسی [که] صدای من را می‌شنود، تقاضای کمک دارم؛ برای احکام ناحق و ناعادلانه‌ای که به پسرانم داده‌اند.» بهیه نامجو در بخش دیگری از این پیام خبر داد که وحید را به قدری «شکنجه جسمی و روحی» کرده‌اند که سه بار دست به خودکشی زده است و گفت عمده‌ترین علت شکنجه وحید افکاری، اجبار او به اعتراف علیه برادرش بوده است.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Behiyeh_Namjoo
#بهیه_نامجو #نوید_افکاری #برادران_افکاری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«چرخ حیات حکومت جمهوری اسلامی با خون می‌چرخد و در این رژیم، در همچنان بر پاشنه جنایت می‌چرخد. ... این نظام هر از چند گاه، تشنه خون جوانی می‌شود و آن‌گاه به زندگی و عشق و امید یک ملت، دست‌درازی میکند و یک نفر را می‌رباید تا چرخ حیاتش با خون بچرخد.»
این بخشی از سخنان بهیه نامجو، مادر نوید افکاری است؛ جوانی ۲۷ساله که به دست جمهوری اسلامی کشته شد. نوید به اتهام شرکت در اعتراضات سراسری مرداد ۱۳۹۷ در شیراز از سوی نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بازداشت و زندانی شد. او که کشتی‌گیر بود، به قتل یک نیروی امنیتی وابسته به حراست شرکت آلفا در این شهر متهم شده بود، در حالی که هیچ سندی جز اعترافات اجباری او، بر این اتهام وجود نداشت.
سرانجام حکم اعدام نوید افکاری در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی صادر و او در ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ در زندان اعدام شد.
علاوه بر نوید، دادگاه انقلاب اسلامی، برادرانش وحید و حبیب را به ترتیب به «۵۴ سال و شش ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق» و «۲۷ سال و سه ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق» محکوم کرده است.
بهیه نامجو، مادر برادران افکاری، اما با وجود به‌دوش‌کشیدن داغ سنگین از‌دست‌دادن فرزند هرگز سکوت نکرد و از پیش از کشته‌شدن نوید، صدای فریاد دادخواهی‌اش برای فرزندانش بلند بود. او بی‌گناهی فرزندانش را در هر فرصتی فریاد زده و از بی‌عدالتی در اجرای احکام آنها گفته است؛ تا به امروز که دو فرزند دیگرش همچنان زیر حبس و شکنجه به سر می‌برند.
بهیه نامجو بارها با ارسال پیام‌های تصویری برای رسانه‌های مختلف، هم از اقدامات حکومت برای بازداشت و سرکوب خانواده‌اش خبر داده است و هم خواستار اجرای عدالت درباره وضعیت عزیزان خود شده است. او در شهریور ۱۳۹۹، پیش از اجرای حکم اعدام نوید، در پیامی ویدیویی از همگان درخواست کمک کرد و خواست تا جلوی اجرای احکام ناعادلانه فرزندانش گرفته شود. او در این پیام گفت: «از هر کسی [که] صدای من را می‌شنود، تقاضای کمک دارم؛ برای احکام ناحق و ناعادلانه‌ای که به پسرانم داده‌اند.» بهیه نامجو در بخش دیگری از این پیام خبر داد که وحید را به قدری «شکنجه جسمی و روحی» کرده‌اند که سه بار دست به خودکشی زده است و گفت عمده‌ترین علت شکنجه وحید افکاری، اجبار او به اعتراف علیه برادرش بوده است.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Behiyeh_Namjoo
#بهیه_نامجو #نوید_افکاری #برادران_افکاری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
بهیه نامجو؛ از داغ فرزند تا پایداری در دادخواهی
«چرخ حیات حکومت جمهوری اسلامی با خون می‌چرخد و در این رژیم، در همچنان بر پاشنه جنایت می‌چرخد. ... این نظام هر از چند گاه، تشنه خون جوانی می‌شود و آن‌گاه به زندگی و عشق و امید یک ملت، دست‌درازی میکند
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«ضجه‌های مادرم بهیه را میبینید؟!! میدانید چه میگوید؟؟؟
میگوید نویدم کجایت درد میکند؟؟ مگر مادرت آن لحظه مرده بود که تورا شکنجه میکردند؟؟؟؟
او که یک پسر رشیدش را کشتند و دوشیر پسر دیگرش را به اسارت گرفته اند که بیشتر از ۵۰۰ روز است آنها را در انفرادی نگه داشته اند ومابقی خانواده اش را به شکل دیگر آزار وشکنجه می‌دهند.
مادرم بهیه بانو تو با این رنج‌ها و دردهایی که کشیده‌ای، هیچ زمانی و هیچ کسی نمی‌تواند آنرا التیام دهد. با اینهمه زخم چطور میتوانم مرهمی بر زخمهایت باشم. با اینهمه درد چطور میتوانم مرهمی بر دردهایت باشم عزیز دردکشیده ام. ولی برایت آرزوی سلامتی میکنم تا روز آزادی ایران و آزادی شیر مردانت را ببینی و آن روز حتما نویدمان خوشحال است، چون آرزویش همین بود.
تو مادر تمام شجاعتها، دلیری‌ها، پاکی‌ها و مردانگی‌ها هستی».
- این ویدئو برگرفته از اینستاگرام الهام افکاری است.
#یاری_مدنی_توانا #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری
@Tavaana_TavaanaTech
میگوید نویدم کجایت درد میکند؟؟ مگر مادرت آن لحظه مرده بود که تورا شکنجه میکردند؟؟؟؟
او که یک پسر رشیدش را کشتند و دوشیر پسر دیگرش را به اسارت گرفته اند که بیشتر از ۵۰۰ روز است آنها را در انفرادی نگه داشته اند ومابقی خانواده اش را به شکل دیگر آزار وشکنجه می‌دهند.
مادرم بهیه بانو تو با این رنج‌ها و دردهایی که کشیده‌ای، هیچ زمانی و هیچ کسی نمی‌تواند آنرا التیام دهد. با اینهمه زخم چطور میتوانم مرهمی بر زخمهایت باشم. با اینهمه درد چطور میتوانم مرهمی بر دردهایت باشم عزیز دردکشیده ام. ولی برایت آرزوی سلامتی میکنم تا روز آزادی ایران و آزادی شیر مردانت را ببینی و آن روز حتما نویدمان خوشحال است، چون آرزویش همین بود.
تو مادر تمام شجاعتها، دلیری‌ها، پاکی‌ها و مردانگی‌ها هستی».
- این ویدئو برگرفته از اینستاگرام الهام افکاری است.
#یاری_مدنی_توانا #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری
@Tavaana_TavaanaTech
«برای بهیه نامجو
یوسف عزیزم کو؟ ای «برادران» رحمی
کز غم‌اش عجب بینم حال پیر کنعانی
می‌روی و «فرمانت» خون خلق می‌ریزد
تند می‌روی جانا، ترسمت فرو مانی
«نوید» بوسه بر طنابِ دار زد و راویِ قهرمان قصه و رقصِ میانۀ میدانِ جان دادگی و جوان مردی با رنگی از جوهر جان خویش شد. نوید رخساره به خون آغشت و این خاقانِ ره، رادمردی ننهشت و داغ حتی آهی بر دلِ دار به دوشان بنهاد. نوید «ندا»ها و ناله‌های فروخوردۀ مادرانِ داغ‌دیدۀ ایران‌زمین را به‌گوشِ تاریخ به خروش و جوشش گفت. نوید، در نوجوانی پهلوانی آموخت؛ در جوانی، عیّاری و آن پهلوانی برای آزادگان و فرهیختگانِ جهان فرهنگی کرد؛ سخایی کرد و گوهر گرانِ‌جان را سخاوت‌مندانه در عین وقتِ عطیه کرد و عطایی و سخایی به هم آمیخت و از برق آن زمرد، جان شیرین، خون‌بهای آزادی و آزادگی و دفع اژدهای استبداد کرد.
نوید با «حبیبِ» حریّت بنشست و باده‌پیمایی به عزت کرد و وجدان بیدار و «افگار» و سبکبارِ رو به قبلۀ آزادی و کعبۀ آزادمردی را چشم در چشم استبداد مقابل بنشاند و طشت فضاحت و فضیحتِ ملا و ملأ و مترف را از بام جهان به چاه بدنامی و رسوایی بینداخت.
نوید «جرمش این بود که اسرار هویدا» می‌کرد. سینۀ ستبر نوید، روایت تاریخ ایران بود. از جان‌افشانیِ حلاج در مقابله با قشری‌گری، از شکنجه و تازیانه و حکم ارتداد و اعدام منصور به حکم خلیفه‌ای «مقتدر!» و سلاخیِ عارفِ واقفِ «بیضا» در قرن سوم تا حبس و محارب‌پنداری نوید و رقص سماعی‌اش بر چوبۀ دار، از آن «انالحق» تا این «من‌الخلق» فاصله‌ای است تاریخی بس بلند اما بس کوتاه.
کس نیست که تا بر وطنِ خود گرید
بر حال تباهِ مردمِ بد گرید
دی بر سر مرده‌ای دو صد شیون بود
امروز یکی نیست که بر صد گرید
در هنگامه‌ای که پیکر پهلوانیِ نوید از خط بیضا به «سنگر» در تموّج و خنیاگری و پای‌کوبی بود، منصور حلاج چه می‌دید؟؛ از که و چه با نوید می‌گفت؟؛ و نیز با مقتدر و با خلیفه؟؛ و نیز با مفتی ابوبکر؟؛ و با مادر خویش؟؛ و هم با مادر نوید؟.
باری «گفته خواهد شد به دستان نیز هم» که یکی نوید بود که دعوتی داشت به هوای آزادی؛ و آن «جز سرِ دار نمی‌توان گفت»؛ و یکی بود و بی‌شماران گشت؛ و گر چه غایب‌اش کردند از میانۀ میدان، لیک در هر سری از سوداییِ اوست نشانه. اینک نوید است که ایستاده بر غبار.
و گفته خواهد شد که از پویایی و «بختیاری» او بود که اسماعیل‌وار رضا به‌قربانیِ جان داد تا عید آزادی را مژده‌آوَرَد به سرمازدگانِ زمهریر استبدادی تاریخی؛ تحفه‌ای «بهیّه» مام میهن را؛ و جمله خُردسال و کهنسال وطن را:
من چو اسماعیلیانم بی حذر
بل چو اسماعیل آزادم ز سر
فارغم از طمطراق و از ریا
قل تعالوا گفت جانم را بیا
نوید، پشت‌گرمِ خورشید بود که مرگ کسی را نمی‌پسندید. مرگ‌اندیشی در قاموس هیچ پهلوان ایرانی نبود، و نیست. این دریا دلان، خالقان شهنامۀ تاریخ این ملت‌اند و به دین انسانیت‌اند. نه تیغی بر گلویی می‌کِشند، نه خنجری از پشت می‌زنند، نه در پی گردنی برای طناب دار اند و نه چارپایۀ زندگی را از زیر پای اسیری خالی می‌کنند.
هر که از خورشید باشد پشت‌گرم
سخت‌رو باشد نه بیم او را نه شرم
همچو روی آفتابِ بی حذر
گشت رویش خصم‌سوز و پرده در
در دلِ آن کس که دارد نور جان
باقی این گفته آید بی زبان
و چنین است بازی روزگار که یک کس را دو تولد دهد؛ یکی از مادری از آب و گِل و دیگری از بی‌شمار جان و دل. و نوید این گونه بود. و همین گونه بود که سلطان‌العلما به سلطان خوارزم گفت که سلطنت بزرگ‌همتان و عیّاران پس از هجرتِ به خاک آغاز می‌شود.
# توضیح این که «سنگر» نوید فاصله‌ای به حدود بیست کیلومتر با «بیضا»ی حالج دارد.»
- متن فوق را یکی از مخاطبان توانا در پاسخ به فراخوان «نامه به یک خانواده دادخواه» نوشت و برای ما ارسال کرد.
چند روز پیش از مخاطبان خود خواسته بودیم که یک خانواده دادخواه را انتخاب کنند، به نشانه همبستگی با او، نامه‌ای برایش بنویسند و برای ما بفرستند.
نامه به مادران/پدران/خواهران و برادران دادخواه، برای آنها روحیه‌بخش و موثر است.
شما هم می‌توانید به دلخواه خود یکی از جان‌باختگان را انتخاب کنید و خطاب به خانواده او نامه‌ای بنویسید و برای ما بفرستید.
در ایام نوروز هوای خانواده‌های دادخواه را داشته باشیم.
#دادخواهی #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #برادران_افکاری #همدلی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یوسف عزیزم کو؟ ای «برادران» رحمی
کز غم‌اش عجب بینم حال پیر کنعانی
می‌روی و «فرمانت» خون خلق می‌ریزد
تند می‌روی جانا، ترسمت فرو مانی
«نوید» بوسه بر طنابِ دار زد و راویِ قهرمان قصه و رقصِ میانۀ میدانِ جان دادگی و جوان مردی با رنگی از جوهر جان خویش شد. نوید رخساره به خون آغشت و این خاقانِ ره، رادمردی ننهشت و داغ حتی آهی بر دلِ دار به دوشان بنهاد. نوید «ندا»ها و ناله‌های فروخوردۀ مادرانِ داغ‌دیدۀ ایران‌زمین را به‌گوشِ تاریخ به خروش و جوشش گفت. نوید، در نوجوانی پهلوانی آموخت؛ در جوانی، عیّاری و آن پهلوانی برای آزادگان و فرهیختگانِ جهان فرهنگی کرد؛ سخایی کرد و گوهر گرانِ‌جان را سخاوت‌مندانه در عین وقتِ عطیه کرد و عطایی و سخایی به هم آمیخت و از برق آن زمرد، جان شیرین، خون‌بهای آزادی و آزادگی و دفع اژدهای استبداد کرد.
نوید با «حبیبِ» حریّت بنشست و باده‌پیمایی به عزت کرد و وجدان بیدار و «افگار» و سبکبارِ رو به قبلۀ آزادی و کعبۀ آزادمردی را چشم در چشم استبداد مقابل بنشاند و طشت فضاحت و فضیحتِ ملا و ملأ و مترف را از بام جهان به چاه بدنامی و رسوایی بینداخت.
نوید «جرمش این بود که اسرار هویدا» می‌کرد. سینۀ ستبر نوید، روایت تاریخ ایران بود. از جان‌افشانیِ حلاج در مقابله با قشری‌گری، از شکنجه و تازیانه و حکم ارتداد و اعدام منصور به حکم خلیفه‌ای «مقتدر!» و سلاخیِ عارفِ واقفِ «بیضا» در قرن سوم تا حبس و محارب‌پنداری نوید و رقص سماعی‌اش بر چوبۀ دار، از آن «انالحق» تا این «من‌الخلق» فاصله‌ای است تاریخی بس بلند اما بس کوتاه.
کس نیست که تا بر وطنِ خود گرید
بر حال تباهِ مردمِ بد گرید
دی بر سر مرده‌ای دو صد شیون بود
امروز یکی نیست که بر صد گرید
در هنگامه‌ای که پیکر پهلوانیِ نوید از خط بیضا به «سنگر» در تموّج و خنیاگری و پای‌کوبی بود، منصور حلاج چه می‌دید؟؛ از که و چه با نوید می‌گفت؟؛ و نیز با مقتدر و با خلیفه؟؛ و نیز با مفتی ابوبکر؟؛ و با مادر خویش؟؛ و هم با مادر نوید؟.
باری «گفته خواهد شد به دستان نیز هم» که یکی نوید بود که دعوتی داشت به هوای آزادی؛ و آن «جز سرِ دار نمی‌توان گفت»؛ و یکی بود و بی‌شماران گشت؛ و گر چه غایب‌اش کردند از میانۀ میدان، لیک در هر سری از سوداییِ اوست نشانه. اینک نوید است که ایستاده بر غبار.
و گفته خواهد شد که از پویایی و «بختیاری» او بود که اسماعیل‌وار رضا به‌قربانیِ جان داد تا عید آزادی را مژده‌آوَرَد به سرمازدگانِ زمهریر استبدادی تاریخی؛ تحفه‌ای «بهیّه» مام میهن را؛ و جمله خُردسال و کهنسال وطن را:
من چو اسماعیلیانم بی حذر
بل چو اسماعیل آزادم ز سر
فارغم از طمطراق و از ریا
قل تعالوا گفت جانم را بیا
نوید، پشت‌گرمِ خورشید بود که مرگ کسی را نمی‌پسندید. مرگ‌اندیشی در قاموس هیچ پهلوان ایرانی نبود، و نیست. این دریا دلان، خالقان شهنامۀ تاریخ این ملت‌اند و به دین انسانیت‌اند. نه تیغی بر گلویی می‌کِشند، نه خنجری از پشت می‌زنند، نه در پی گردنی برای طناب دار اند و نه چارپایۀ زندگی را از زیر پای اسیری خالی می‌کنند.
هر که از خورشید باشد پشت‌گرم
سخت‌رو باشد نه بیم او را نه شرم
همچو روی آفتابِ بی حذر
گشت رویش خصم‌سوز و پرده در
در دلِ آن کس که دارد نور جان
باقی این گفته آید بی زبان
و چنین است بازی روزگار که یک کس را دو تولد دهد؛ یکی از مادری از آب و گِل و دیگری از بی‌شمار جان و دل. و نوید این گونه بود. و همین گونه بود که سلطان‌العلما به سلطان خوارزم گفت که سلطنت بزرگ‌همتان و عیّاران پس از هجرتِ به خاک آغاز می‌شود.
# توضیح این که «سنگر» نوید فاصله‌ای به حدود بیست کیلومتر با «بیضا»ی حالج دارد.»
- متن فوق را یکی از مخاطبان توانا در پاسخ به فراخوان «نامه به یک خانواده دادخواه» نوشت و برای ما ارسال کرد.
چند روز پیش از مخاطبان خود خواسته بودیم که یک خانواده دادخواه را انتخاب کنند، به نشانه همبستگی با او، نامه‌ای برایش بنویسند و برای ما بفرستند.
نامه به مادران/پدران/خواهران و برادران دادخواه، برای آنها روحیه‌بخش و موثر است.
شما هم می‌توانید به دلخواه خود یکی از جان‌باختگان را انتخاب کنید و خطاب به خانواده او نامه‌ای بنویسید و برای ما بفرستید.
در ایام نوروز هوای خانواده‌های دادخواه را داشته باشیم.
#دادخواهی #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #برادران_افکاری #همدلی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سعید افکاری برادر جاویدنام نوید افکاری، با انتشار تصویری از مادرش، بهیه نامجو، پیام او در ارتباط با قتل مهسا امینی را به شرح زیر منتشر کرد:
«ژینای نازنینم، دخترم، چقدر ظلمی که به تو کردند من را یاد نویدم می‌اندازد. شهریور سیاهم سیاهتر شد. اما دخترکم. به قول نوید سوگند می‌خورم که پشیمون می‌شند.»
- امروز دادخواهی حلقه اتصال مردم ایران شده است. خشم ما مردمان از قدرت حاکمان بیشتر شده است.
#مهسا_امينى #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #گشت_کشتار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«ژینای نازنینم، دخترم، چقدر ظلمی که به تو کردند من را یاد نویدم می‌اندازد. شهریور سیاهم سیاهتر شد. اما دخترکم. به قول نوید سوگند می‌خورم که پشیمون می‌شند.»
- امروز دادخواهی حلقه اتصال مردم ایران شده است. خشم ما مردمان از قدرت حاکمان بیشتر شده است.
#مهسا_امينى #بهیه_نامجو #نوید_افکاری #گشت_کشتار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فریادهای مادر نوید افکاری جلوی زندان
در هشتمین روز اعتصاب غذای دخترش الهام افکاری
شیراز، ۲۴ آذر ۱۴۰۱
مادر الهام افکاری در هشتمین روز اعتصاب غذای دخترش در زندان عادل‌آباد شیراز، مقابل این زندان رفته و فریاد می‌زند که دخترم گناهی نکرده و او را آزاد کنید.
سعید افکاری، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«خواهرم #الهام_افکاری هشت روز است اعتصاب غذا کرده و فقط آب خورده و حال جسمانی‌اش به هیچ‌وجه خوب نیست.
و دیر نیست روزی که ضجه‌های مادران ایران، خنجری در گلویتان شود و راه نفستان را برای همیشه ببندد»
#نوید_افکاری #بهیه_نامجو #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در هشتمین روز اعتصاب غذای دخترش الهام افکاری
شیراز، ۲۴ آذر ۱۴۰۱
مادر الهام افکاری در هشتمین روز اعتصاب غذای دخترش در زندان عادل‌آباد شیراز، مقابل این زندان رفته و فریاد می‌زند که دخترم گناهی نکرده و او را آزاد کنید.
سعید افکاری، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«خواهرم #الهام_افکاری هشت روز است اعتصاب غذا کرده و فقط آب خورده و حال جسمانی‌اش به هیچ‌وجه خوب نیست.
و دیر نیست روزی که ضجه‌های مادران ایران، خنجری در گلویتان شود و راه نفستان را برای همیشه ببندد»
#نوید_افکاری #بهیه_نامجو #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
فیلم کوتاه ((پلاک ۱۰۰))
تجربه‌ای از گروه هنری مستقل اکت.
تقدیم به خانواده سرافراز افکاری و دیگر قهرمانان دربند تاریکی.
به امید فروریختن تمام دیوارهای ظلم و جور .
نویسنده و کارگردان:باقی حسینی
((No 100))
A short film
An experience from the independent group “ ACT.”
Dedicated to the honorable family of Afakari and all the heroes in the darkest jails.
With the hope of tearing down the walls of cruelty and brutality.
Direct& writer: Baghi Hissesini
#نوید_افکاری #الهام_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری #بهیه_نامجو #پلاک۱۰۰ #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تجربه‌ای از گروه هنری مستقل اکت.
تقدیم به خانواده سرافراز افکاری و دیگر قهرمانان دربند تاریکی.
به امید فروریختن تمام دیوارهای ظلم و جور .
نویسنده و کارگردان:باقی حسینی
((No 100))
A short film
An experience from the independent group “ ACT.”
Dedicated to the honorable family of Afakari and all the heroes in the darkest jails.
With the hope of tearing down the walls of cruelty and brutality.
Direct& writer: Baghi Hissesini
#نوید_افکاری #الهام_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری #بهیه_نامجو #پلاک۱۰۰ #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز ۲۲ شهریور، سالگرد قتل حکومتی جاویدنام نوید افکاری است.
سعید افکاری ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«جای خالیت تا ابد برای لحظه‌ای فراموش نمیشه نوید»
- پرونده برادران افکاری دارای ابهامات و تناقضات بسیار زیادی است و دادرسی این پرونده کاملا ناعادلانه بوده است. قتل حکومتی نوید افکاری در حالی اتفاق افتاد که او دو پرونده باز دیگر داشت که رسیدگی نشده بودند، حکم بر اساس اعترافات اخذشده تحت شکنجه صادر شده است، اعترافاتی اجباری که فاقد اعتبار هستند، هیچ سند و مدرکی نداشتند که جرمی را علیه برادران افکاری ثابت کند. شاهدان برادران افکاری به دادگاه فراخوانده نشدند و اظهاراتشان را نشنیدند و بسیاری از ایرادات حقوقی و شکلی به دادگاه وارد بوده است.
فایل‌های صوتی پخش شده از نوید، چند ماه پیش از کشته شدنش، بسیار تکان دهنده بود، فایل صوتی دادگاه نوید کاملا غیر عادلانه بودن دادگاه را نشان می‌داد. کمپین بزرگی برای جلوگیری از اعدام نوید راه افتاد، ولی دیر شده بود و در اراده حکومت برای کشتن نوید اثر نداشت.
در بحبوحه قتل نوید افکاری به دست جمهوری اسلامی و پس از آن، «حامیان اعدام» تلاش گسترده‌ای را برای توجیه این قتل به راه انداختند. آنها با توسل به دروغ، اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده و هم‌چنین با استفاده از تاکتیک‌های تحریف واقعیت و مغالطه تلاش کردند تا عملکرد جمهوری اسلامی را عادی و عادلانه جلوه دهند.
#نوید_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری #الهام_افکاری #بهیه_نامجو #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سعید افکاری ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«جای خالیت تا ابد برای لحظه‌ای فراموش نمیشه نوید»
- پرونده برادران افکاری دارای ابهامات و تناقضات بسیار زیادی است و دادرسی این پرونده کاملا ناعادلانه بوده است. قتل حکومتی نوید افکاری در حالی اتفاق افتاد که او دو پرونده باز دیگر داشت که رسیدگی نشده بودند، حکم بر اساس اعترافات اخذشده تحت شکنجه صادر شده است، اعترافاتی اجباری که فاقد اعتبار هستند، هیچ سند و مدرکی نداشتند که جرمی را علیه برادران افکاری ثابت کند. شاهدان برادران افکاری به دادگاه فراخوانده نشدند و اظهاراتشان را نشنیدند و بسیاری از ایرادات حقوقی و شکلی به دادگاه وارد بوده است.
فایل‌های صوتی پخش شده از نوید، چند ماه پیش از کشته شدنش، بسیار تکان دهنده بود، فایل صوتی دادگاه نوید کاملا غیر عادلانه بودن دادگاه را نشان می‌داد. کمپین بزرگی برای جلوگیری از اعدام نوید راه افتاد، ولی دیر شده بود و در اراده حکومت برای کشتن نوید اثر نداشت.
در بحبوحه قتل نوید افکاری به دست جمهوری اسلامی و پس از آن، «حامیان اعدام» تلاش گسترده‌ای را برای توجیه این قتل به راه انداختند. آنها با توسل به دروغ، اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده و هم‌چنین با استفاده از تاکتیک‌های تحریف واقعیت و مغالطه تلاش کردند تا عملکرد جمهوری اسلامی را عادی و عادلانه جلوه دهند.
#نوید_افکاری #وحید_افکاری #حبیب_افکاری #الهام_افکاری #بهیه_نامجو #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سعید افکاری، ضمن انتشار این تصویر از مراسم سالگرد جاویدنام نوید افکاری نوشت:
«طناب دار شما مدال آزادی‌خواهی اوست. و ما پس از سال‌ها شکنجه، تحقیر و تهمت، قوی‌تر از همیشه در چشمان شما زل زده‌ایم تا بگوییم: هر یک نفر کشته شه هزار نفر پشتشه.»
#نوید_افکاری #بهیه_نامجو #حبیب_افکاری #وحید_افکاری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«طناب دار شما مدال آزادی‌خواهی اوست. و ما پس از سال‌ها شکنجه، تحقیر و تهمت، قوی‌تر از همیشه در چشمان شما زل زده‌ایم تا بگوییم: هر یک نفر کشته شه هزار نفر پشتشه.»
#نوید_افکاری #بهیه_نامجو #حبیب_افکاری #وحید_افکاری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«چهار نسل #مادران_دادخواه
تاریخ چهل و چهار ساله‌ی جمهوری اسلامی با مادران دادخواه نوشته شده است. از اعدام‌های دهه شصت تا خیزش زن، زندگی، آزادی، نیروهای امنیتی دست به جنایات بی‌شماری زدند و هزاران جوان ایرانی را به قتل رساندند، و هزاران خانواده را داغدار کردند. هیچ کس نمی‌تواند غم مادرانی که فرزندشان را به این شکل ناعادلانه و غیرقانونی از دست دادند، تصور کند. حکومت از این مادران به طور ویژه‌ای وحشت دارد، چرا که وقتی مادری فرزندش را می‌کشند، دیگر چیزی نمی‌تواند جلوی دادخواهی او را بگیرد. دیگر با چه چیزی می‌توان او را ترساند و تهدید کرد؟ میراث مادران دادخواه ایرانی در دوران جمهوری اسلامی از اعدام‌های دهه شصت و مادران خاوران شروع شد. زمانی که خبری از شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ای شدن جنایات جمهوری اسلامی نبود.
در آن دوران به دستور خمینی هزاران مخالف سیاسی و زندانی عقیدتی اعدام شدند و در گورهای دسته جمعی دفن شدند. بسیاری از مادران داغدار چندین فرزند خود را از دست دادند، مثل مادر بهکیش، که پنج فرزندش و دامادش در این دوران توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.او بیشتر عمرش را جلوی درب زندان در حال پیگیری وضعیت عزیزانش یا در گورستان به دنبال بقایای آنها گذراند و تا واپسین لحظات زندگی‌اش آزار و اذیت مزدوران اطلاعاتی جمهوری اسلامی را تحمل کرد. »
پرچم دادخواهی نسل به نسل به مادران دیگر منتقل شد، مادران کشته شده‌های ۷۸، ۹۶ و ۹۸، مادر ستار بهشتی، مادر نوید افکاری، مادر بهنام محجوبی و سرانجام مادران خیزش انقلابی ۱۴۰۱ ...
ویدیو از صفحه آزادماهی
azadmahii
- متن کامل را در صفحه آزادماهی بخوانید
#دادخواهی #ناهید_شیرپیشه #منوچهر_بختیاری #گوهر_عشقی #ستار_بهشتی #مادران_پارک_لاله #بهیه_نامجو #مادران_خاوران #سعید_زینالی #نوید_افکاری #لیلا_مهدوی #فرزانه_برزه_کار #کاملیا_سجادیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تاریخ چهل و چهار ساله‌ی جمهوری اسلامی با مادران دادخواه نوشته شده است. از اعدام‌های دهه شصت تا خیزش زن، زندگی، آزادی، نیروهای امنیتی دست به جنایات بی‌شماری زدند و هزاران جوان ایرانی را به قتل رساندند، و هزاران خانواده را داغدار کردند. هیچ کس نمی‌تواند غم مادرانی که فرزندشان را به این شکل ناعادلانه و غیرقانونی از دست دادند، تصور کند. حکومت از این مادران به طور ویژه‌ای وحشت دارد، چرا که وقتی مادری فرزندش را می‌کشند، دیگر چیزی نمی‌تواند جلوی دادخواهی او را بگیرد. دیگر با چه چیزی می‌توان او را ترساند و تهدید کرد؟ میراث مادران دادخواه ایرانی در دوران جمهوری اسلامی از اعدام‌های دهه شصت و مادران خاوران شروع شد. زمانی که خبری از شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ای شدن جنایات جمهوری اسلامی نبود.
در آن دوران به دستور خمینی هزاران مخالف سیاسی و زندانی عقیدتی اعدام شدند و در گورهای دسته جمعی دفن شدند. بسیاری از مادران داغدار چندین فرزند خود را از دست دادند، مثل مادر بهکیش، که پنج فرزندش و دامادش در این دوران توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.او بیشتر عمرش را جلوی درب زندان در حال پیگیری وضعیت عزیزانش یا در گورستان به دنبال بقایای آنها گذراند و تا واپسین لحظات زندگی‌اش آزار و اذیت مزدوران اطلاعاتی جمهوری اسلامی را تحمل کرد. »
پرچم دادخواهی نسل به نسل به مادران دیگر منتقل شد، مادران کشته شده‌های ۷۸، ۹۶ و ۹۸، مادر ستار بهشتی، مادر نوید افکاری، مادر بهنام محجوبی و سرانجام مادران خیزش انقلابی ۱۴۰۱ ...
ویدیو از صفحه آزادماهی
azadmahii
- متن کامل را در صفحه آزادماهی بخوانید
#دادخواهی #ناهید_شیرپیشه #منوچهر_بختیاری #گوهر_عشقی #ستار_بهشتی #مادران_پارک_لاله #بهیه_نامجو #مادران_خاوران #سعید_زینالی #نوید_افکاری #لیلا_مهدوی #فرزانه_برزه_کار #کاملیا_سجادیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech