Forwarded from گفت‌وشنود
یکی از مخاطبان صفحه اینستاگرام «گفت‌وشنود» پیامی برای ما فرستاده که توجه ما را جلب کرده. او می‌نویسد:
«توی محله قصردشت شیراز یه همسایه بهایی داشتیم. یک روز یکی از اقوام از جنوب برای ما خرمایی تازه آورده بود. پدرم تصمیم گرفت یک بسته خرما به همسایه بهائی بده. وقتی رفت و زنگ در خونه همسایه رو زد و زن همسایه درو باز کرد، زن همسایه بهائی هاج و واج مونده بود و بعد از مکثی کوتاه گفت: واقعا برای ما آوردین؟ باورم نمیشه! بابام گفت: چطور مگه؟ زن همسایه گفت: آخه ما بهایی هستیم، حتی همسایه‌ها جواب سلام ما رو هم نمیدن چه برسه که واسه ما چیزی بیارن. حتی نذری هم به ما نمیدن. بابام گفت، من شرمندم از طرف همه همسایه‌ها. ما همه انسانیم و برابر و هیچ چیز دیگه‌ای غیر از این مهم نیست».
این پیام را بدون تردید می‌توان نمودی از مداراجویی ایرانیان دانست که پیش از هر چیز ریشه در این واقعیت دارد که برای ایرانیان بیش از آن‌که مذهب مشترک اهمیت داشته باشد، سرنوشت مشترک است که اهمیت دارد.
سرنوشتی که در قالب کشوری به نام ایران تجلی پیدا می‌کند.
اگر به تحولات سیاسی-اجتماعی در ایران در طول یک قرن گذشته و حتی فراتر از آن، نگاه بیندازیم، به روشنی خواهیم دید این همدلی‌ها ذیل سرنوشت مشترک، شکل گرفته است.
به عنوان نمونه می‌توان از انقلاب مشروطه یاد کرد؛ وقتی محمدعلی شاه در تهران مشروطیت را نقض کرد، از تبریز و اصفهان و گیلان و دیگر نقاط ایران همدلانه به سمت تهران رفتند و تهران را فتح کردند و مشروطیت را برقرار کردند.
--------
در وبسایت گفت‌وشنود ببینید و بشنوید:
«همدلی ملی؛ راهی به سوی مدارای مذهبی»
https://dialog.tavaana.org/national-empathy/
#گفتگو_توانا #ملت_ایران #مدارای_مذهبی #جنبش_مشروطیت
@Diallogue1402
«توی محله قصردشت شیراز یه همسایه بهایی داشتیم. یک روز یکی از اقوام از جنوب برای ما خرمایی تازه آورده بود. پدرم تصمیم گرفت یک بسته خرما به همسایه بهائی بده. وقتی رفت و زنگ در خونه همسایه رو زد و زن همسایه درو باز کرد، زن همسایه بهائی هاج و واج مونده بود و بعد از مکثی کوتاه گفت: واقعا برای ما آوردین؟ باورم نمیشه! بابام گفت: چطور مگه؟ زن همسایه گفت: آخه ما بهایی هستیم، حتی همسایه‌ها جواب سلام ما رو هم نمیدن چه برسه که واسه ما چیزی بیارن. حتی نذری هم به ما نمیدن. بابام گفت، من شرمندم از طرف همه همسایه‌ها. ما همه انسانیم و برابر و هیچ چیز دیگه‌ای غیر از این مهم نیست».
این پیام را بدون تردید می‌توان نمودی از مداراجویی ایرانیان دانست که پیش از هر چیز ریشه در این واقعیت دارد که برای ایرانیان بیش از آن‌که مذهب مشترک اهمیت داشته باشد، سرنوشت مشترک است که اهمیت دارد.
سرنوشتی که در قالب کشوری به نام ایران تجلی پیدا می‌کند.
اگر به تحولات سیاسی-اجتماعی در ایران در طول یک قرن گذشته و حتی فراتر از آن، نگاه بیندازیم، به روشنی خواهیم دید این همدلی‌ها ذیل سرنوشت مشترک، شکل گرفته است.
به عنوان نمونه می‌توان از انقلاب مشروطه یاد کرد؛ وقتی محمدعلی شاه در تهران مشروطیت را نقض کرد، از تبریز و اصفهان و گیلان و دیگر نقاط ایران همدلانه به سمت تهران رفتند و تهران را فتح کردند و مشروطیت را برقرار کردند.
--------
در وبسایت گفت‌وشنود ببینید و بشنوید:
«همدلی ملی؛ راهی به سوی مدارای مذهبی»
https://dialog.tavaana.org/national-empathy/
#گفتگو_توانا #ملت_ایران #مدارای_مذهبی #جنبش_مشروطیت
@Diallogue1402