همدلی ملی؛ راهی به سوی مدارای مذهبی

یکی از مخاطبان صفحه اینستاگرام «گفت‌وشنود» پیامی برای ما فرستاده که توجه ما را جلب کرده. او می‌نویسد:

«توی محله قصردشت شیراز یه همسایه بهایی داشتیم. یک روز یکی از اقوام از جنوب برای ما خرمایی تازه آورده بود. پدرم تصمیم گرفت یک بسته خرما به همسایه بهائی بده. وقتی رفت و زنگ در خونه همسایه رو زد و زن همسایه درو باز کرد، زن همسایه بهائی هاج و واج مونده بود و بعد از مکثی کوتاه گفت: واقعا برای ما آوردین؟ باورم نمیشه!
بابام گفت: چطور مگه؟
زن همسایه گفت: آخه ما بهایی هستیم، حتی همسایه‌ها جواب سلام ما رو هم نمیدن چه برسه که واسه ما چیزی بیارن. حتی نذری هم به ما نمی‌دن.
بابام گفت، من شرمندم از طرف همه همسایه‌ها. ما همه انسانیم و برابر و هیچ چیز دیگه‌ای غیر از این مهم نیست».

این پیام را بدون تردید می‌توان نمودی از مداراجویی ایرانیان دانست که پیش از هر چیز ریشه در این واقعیت دارد که برای ایرانیان بیش از آن‌که مذهب مشترک اهمیت داشته باشد، سرنوشت مشترک است که اهمیت دارد.

سرنوشتی که در قالب کشوری به نام ایران تجلی پیدا می‌کند.

این ویدیوی کوتاه را ببینید.

لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/national-empathy/

لینک یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=JVHixn8OCQY&t=202s

لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/6R9uV

#گفتگو_توانا #مداراجویی #سرنوشت_مشترک #همدلی_ملی