خشم رسانه‌های حکومتی از برگزاری شوی «لباس #خلاقانه» در دانشگاه الزهرا
برگزاری یک شوی لباس در دانشگاه “الزهرا”ی تهران، خشم رسانه‌های نزدیک به حکومت ایران را برانگیخته است. روزنامه‌ی “کیهان” با انتقاد از برگزاری این شو، از مسوولان این دانشگاه خواسته تا با برگزارکنندگان آن برخورد انضباطی کند.
در تصاویر شوی لباس “خلاقانه” که هفته‌ی گذشته در دانشکده هنر دانشگاه ویژه دختران “الزهرا” برگزار شد، دختران دانشجو در پوشش‌هایی که به لباس‌های بالماسکه شباهت دارد، دیده می‌شوند.
این در حالی است که مسوول ارتباط با رسانه‌های دانشگاه “الزهرا” با رد برگزاری هرگونه “شو” یا مراسم “مُد” در این دانشگاه به “باشگاه خبرنگاران” گفته که این برنامه، #ژوژمانِ دانشجویان برای امتحان پایان ترم درس “ارائه مد” در دانشکده‌ی هنر و «یک کار کاملا درسی و دانشکده‌ای» بوده است.
صدیقه عباسی با بیان اینکه «بردن دوربین در کلاس مانعی نداشته و عکس‌ها توسط خود دانشجویان گرفته شده» احتمال داده که انتشار عکس‌ها در فضای مجازی «شیطنت برخی از دانشجویان» بوده باشد.
این در حالی است که منصور حسامی، رییس دانشکده هنر دانشگاه “الزهرا” به خبرگزاری “دانشجو” (متعلق به بسیج دانشجویی) گفته که عکس‌های گرفته‌شده «کاملا مغایر با دستورات و قوانینی بود که به دانشجویان و استادان اعلام شده است».
او با تاکید بر اینکه «برگزاری این کلاس‌ها متناسب با سرفصل دروس برگزار می‌شود و در برخی موارد با شئونات فرهنگی اجتماعی و دینی مغایرت پیدا می‌کند» افزوده: «به دلیل ماهیت خاص دانشگاه الزهرا و اختصاصی بودن آن به دانشجویان دختر، ما همیشه این تذکرات را در خصوص پرهیز از چنین حرکاتی می‌دهیم اما متاسفانه شیطنت بعضی از #دانشجویان را بعضا شاهد هستیم که به هیچ عنوان آن را تایید نمی‌کنیم.»
آقای حسامی در پایان از «برخورد قطعی با مسوولان و مسببان برگزاری این شوی لباس» خبر داده است. برخوردی که روزنامه‌ی #کیهان نیز خواهان آن شده است.
این روزنامه‌ی در شماره‌ی روز چهارشنبه (۳۰ دی-۲۰ ژانویه) خود در مطلبی با عنوان “کارناوال ضدفرهنگی به دانشگاه الزهرا رسید!“ نوشته: « #دانشگاه با اهرم‌هایی همچون تذکر کتبی و احضار به #کمیته_انضباطی و… می‌تواند و باید با این‌گونه ناهنجاری‌های اخلاقی که منشأ و مبدأ آن دانشگاه بوده است، برخورد جدی و قاطع نماید؛ وگرنه #توجیه کردن این قبیل اقدامات زننده، به مثابه همکاری و همراهی با برهم‌زنندگان #نظم #اخلاقی و هنجاری محیط مقدس دانشگاه است.»
کلیه عکس ها در قالب یک ویدئوی کوتاه تقدیم می گردد.
@Tavaana_Tavaanatech
برگزاری یک شوی لباس در دانشگاه “الزهرا”ی تهران، خشم رسانه‌های نزدیک به حکومت ایران را برانگیخته است. روزنامه‌ی “کیهان” با انتقاد از برگزاری این شو، از مسوولان این دانشگاه خواسته تا با برگزارکنندگان آن برخورد انضباطی کند.
در تصاویر شوی لباس “خلاقانه” که هفته‌ی گذشته در دانشکده هنر دانشگاه ویژه دختران “الزهرا” برگزار شد، دختران دانشجو در پوشش‌هایی که به لباس‌های بالماسکه شباهت دارد، دیده می‌شوند.
این در حالی است که مسوول ارتباط با رسانه‌های دانشگاه “الزهرا” با رد برگزاری هرگونه “شو” یا مراسم “مُد” در این دانشگاه به “باشگاه خبرنگاران” گفته که این برنامه، #ژوژمانِ دانشجویان برای امتحان پایان ترم درس “ارائه مد” در دانشکده‌ی هنر و «یک کار کاملا درسی و دانشکده‌ای» بوده است.
صدیقه عباسی با بیان اینکه «بردن دوربین در کلاس مانعی نداشته و عکس‌ها توسط خود دانشجویان گرفته شده» احتمال داده که انتشار عکس‌ها در فضای مجازی «شیطنت برخی از دانشجویان» بوده باشد.
این در حالی است که منصور حسامی، رییس دانشکده هنر دانشگاه “الزهرا” به خبرگزاری “دانشجو” (متعلق به بسیج دانشجویی) گفته که عکس‌های گرفته‌شده «کاملا مغایر با دستورات و قوانینی بود که به دانشجویان و استادان اعلام شده است».
او با تاکید بر اینکه «برگزاری این کلاس‌ها متناسب با سرفصل دروس برگزار می‌شود و در برخی موارد با شئونات فرهنگی اجتماعی و دینی مغایرت پیدا می‌کند» افزوده: «به دلیل ماهیت خاص دانشگاه الزهرا و اختصاصی بودن آن به دانشجویان دختر، ما همیشه این تذکرات را در خصوص پرهیز از چنین حرکاتی می‌دهیم اما متاسفانه شیطنت بعضی از #دانشجویان را بعضا شاهد هستیم که به هیچ عنوان آن را تایید نمی‌کنیم.»
آقای حسامی در پایان از «برخورد قطعی با مسوولان و مسببان برگزاری این شوی لباس» خبر داده است. برخوردی که روزنامه‌ی #کیهان نیز خواهان آن شده است.
این روزنامه‌ی در شماره‌ی روز چهارشنبه (۳۰ دی-۲۰ ژانویه) خود در مطلبی با عنوان “کارناوال ضدفرهنگی به دانشگاه الزهرا رسید!“ نوشته: « #دانشگاه با اهرم‌هایی همچون تذکر کتبی و احضار به #کمیته_انضباطی و… می‌تواند و باید با این‌گونه ناهنجاری‌های اخلاقی که منشأ و مبدأ آن دانشگاه بوده است، برخورد جدی و قاطع نماید؛ وگرنه #توجیه کردن این قبیل اقدامات زننده، به مثابه همکاری و همراهی با برهم‌زنندگان #نظم #اخلاقی و هنجاری محیط مقدس دانشگاه است.»
کلیه عکس ها در قالب یک ویدئوی کوتاه تقدیم می گردد.
@Tavaana_Tavaanatech
آزادی از نگاه نیاکان و مقایسه آن با دیدگاه معاصران
اثر بنجامین کانستنت
ــ ترجمه‌ای جدید از #توانا
بنجامین کانستنت (۱۷۶۷-۱۸۳۰) نظريه‌پرداز سياسی فرانسوی-سوييسی، کنشگر سياسی و نويسنده‌ای بود که مدافع آزادی فردی در دوره‌ی پر فراز و نشیب انقلاب فرانسه، حکومت ناپلئون و بازگشت پادشاهی فرانسه بود. استدلال‌های او در دفاع از آزادیهای فردی و دولت نماينده‌ی مردم هم بر انديشه‌ی کلاسيک #ليبرال و هم بر سياست فرانسه اثر گذاشت. «آزادی قدما در مقایسه با آزادی متجددان» (۱۸۱۶) که يکی از مهمترین مقالات کانستنت است، آزادی در روزگار قدیم را که به معنای آزادیهای رسمی سياسی ولی نه به معنای آزادیهای فردی بود با آزادی در عصر تجدد مقايسه می‌کند که محورش احترام گذاشتن به حقوق فردی، دولت نماينده‌ی مردم، حاکميت قانون و حق کسب و کار و تجارت است.
او در بخشی از این اثر خواندنی می‌آورد:
«آقایان، ابتدا از خود بپرسید که امروزه فردی انگلیسی، فرانسوی یا شهروندی در ایالات متحده آمریکا چه درک و دریافتی از واژه «آزادی» دارد. [با چشمپوشی از برخی تفاوتها] برای هرکدام از آنها آزادی به این معنی است که فقط ملزم به تبعیت از قانون باشد و اینکه بر اساس اراده مستبدانه هیچ فرد یا افرادی، #بازداشت، #زندانی، #شکنجه و #اعدام نشود.
برای آنان آزادی یعنی #حق #ابراز عقیده برای همگان، انتخاب شغل و پرداختن به آن، مدیریت و یا حتی #سوءمدیریت دارایی خود؛ اینکه برای رفت و آمد به کسب اجازه نیاز نداشته باشند و به توضیح و #توجیه انگیزه ها و مقاصدشان مجبور نباشند. آزادی یعنی حق همگان برای گردهمایی و همکاری با افراد دیگر، چه برای گفتگو درباره منافع، یا برای ابراز باورهای مذهبی، یا فقط برای وقت گذرانی به نحوی که دوست دارند و لذت میبرند. در نهایت، آزادی یعنی حق #تاثیرگذاری بر دولت چه از طریق #انتخاب مقامات مشخص و چه از طریق #نمایندگان، #دادخواهی و خواسته هایی که مقامات کمابیش مجبور به پاسخگویی به آنها هستند.
حال این آزادی را با آنچه در دوران باستان بود مقایسه کنید.
آزادی در دوران باستان بیشتر حقی جمعی انگاشته میشد و عبارت بود از #مشارکت همگانی اما مستقیم در چندین بخش از کلیت حکومت: در رایزنیها، در میدانهای عمومی و درباره #جنگ و #صلح، در شکل گیری اتحادها با دولتهای خارجی، در #رای دادن به قوانین، در قضاوتها، در بررسی حسابها، رفتارها و نظارت مقامات، در احضار آنها برای حضور در برابر اجتماع مردم، در متهم کردن، محکوم کردن و تبرئه کردن آنان. اما اگر در عهد باستان آزادی این گونه تعریف میشد، آنان همراه این آزادی جمعی، فرد را کاملا تحت #انقیاد جامعه قرار میدادند.
در آن دوره تقریبا هیچ کدام از لذات آزادیهای دوران #مدرن را مشاهده نمیکنید. تمام رفتارهای خصوصی تحت نظارت شدید قرار داشت. #استقلال_فردی اساسا به رسمیت شمرده نمیشد، نه در زمینه #عقاید، نه در کار و نه در #مذهب. حق انتخاب دین که ما آن را یکی از مهمترین حقوق میدانیم در دوران باستان جرم و کفر تلقی میشد.»
متن کامل را از لینک زیر دانلود کنید:
https://goo.gl/6u3fjc
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
اثر بنجامین کانستنت
ــ ترجمه‌ای جدید از #توانا
بنجامین کانستنت (۱۷۶۷-۱۸۳۰) نظريه‌پرداز سياسی فرانسوی-سوييسی، کنشگر سياسی و نويسنده‌ای بود که مدافع آزادی فردی در دوره‌ی پر فراز و نشیب انقلاب فرانسه، حکومت ناپلئون و بازگشت پادشاهی فرانسه بود. استدلال‌های او در دفاع از آزادیهای فردی و دولت نماينده‌ی مردم هم بر انديشه‌ی کلاسيک #ليبرال و هم بر سياست فرانسه اثر گذاشت. «آزادی قدما در مقایسه با آزادی متجددان» (۱۸۱۶) که يکی از مهمترین مقالات کانستنت است، آزادی در روزگار قدیم را که به معنای آزادیهای رسمی سياسی ولی نه به معنای آزادیهای فردی بود با آزادی در عصر تجدد مقايسه می‌کند که محورش احترام گذاشتن به حقوق فردی، دولت نماينده‌ی مردم، حاکميت قانون و حق کسب و کار و تجارت است.
او در بخشی از این اثر خواندنی می‌آورد:
«آقایان، ابتدا از خود بپرسید که امروزه فردی انگلیسی، فرانسوی یا شهروندی در ایالات متحده آمریکا چه درک و دریافتی از واژه «آزادی» دارد. [با چشمپوشی از برخی تفاوتها] برای هرکدام از آنها آزادی به این معنی است که فقط ملزم به تبعیت از قانون باشد و اینکه بر اساس اراده مستبدانه هیچ فرد یا افرادی، #بازداشت، #زندانی، #شکنجه و #اعدام نشود.
برای آنان آزادی یعنی #حق #ابراز عقیده برای همگان، انتخاب شغل و پرداختن به آن، مدیریت و یا حتی #سوءمدیریت دارایی خود؛ اینکه برای رفت و آمد به کسب اجازه نیاز نداشته باشند و به توضیح و #توجیه انگیزه ها و مقاصدشان مجبور نباشند. آزادی یعنی حق همگان برای گردهمایی و همکاری با افراد دیگر، چه برای گفتگو درباره منافع، یا برای ابراز باورهای مذهبی، یا فقط برای وقت گذرانی به نحوی که دوست دارند و لذت میبرند. در نهایت، آزادی یعنی حق #تاثیرگذاری بر دولت چه از طریق #انتخاب مقامات مشخص و چه از طریق #نمایندگان، #دادخواهی و خواسته هایی که مقامات کمابیش مجبور به پاسخگویی به آنها هستند.
حال این آزادی را با آنچه در دوران باستان بود مقایسه کنید.
آزادی در دوران باستان بیشتر حقی جمعی انگاشته میشد و عبارت بود از #مشارکت همگانی اما مستقیم در چندین بخش از کلیت حکومت: در رایزنیها، در میدانهای عمومی و درباره #جنگ و #صلح، در شکل گیری اتحادها با دولتهای خارجی، در #رای دادن به قوانین، در قضاوتها، در بررسی حسابها، رفتارها و نظارت مقامات، در احضار آنها برای حضور در برابر اجتماع مردم، در متهم کردن، محکوم کردن و تبرئه کردن آنان. اما اگر در عهد باستان آزادی این گونه تعریف میشد، آنان همراه این آزادی جمعی، فرد را کاملا تحت #انقیاد جامعه قرار میدادند.
در آن دوره تقریبا هیچ کدام از لذات آزادیهای دوران #مدرن را مشاهده نمیکنید. تمام رفتارهای خصوصی تحت نظارت شدید قرار داشت. #استقلال_فردی اساسا به رسمیت شمرده نمیشد، نه در زمینه #عقاید، نه در کار و نه در #مذهب. حق انتخاب دین که ما آن را یکی از مهمترین حقوق میدانیم در دوران باستان جرم و کفر تلقی میشد.»
متن کامل را از لینک زیر دانلود کنید:
https://goo.gl/6u3fjc
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
Tavaana
آزادی از نگاه نیاکان و مقایسه آن با دیدگاه معاصران، اثر بنجامین کانستنت