‌
«برای زادروز غزاله ی عزیز
.
با پیراهن سفید و موهای رها
جهانی را به نترسیدن واداشته ای
عجیب این زن یاداور دماوند است»
_nazanin_nasr

ویدیو از صفحه سپهر زند وکیلی
sepehr.zandevakili

آخرین کلامش پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»

در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»

غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته‌ «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه‌ خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»

اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.

#نترسید_نترسید_ما_همه_باهم_هستیم
#فراموش_نمیکنیم
#غزاله_چلابی #غزاله_چلاوی #زن_زندگی_آزادی
#مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به یاد کسانی که برگِ جانشان در راه آزادی از شاخه ی درخت زندگی جدا شد...

#فراموش_نمیکنیم

اشتراک گذاری آزاد🌹

شعر و دکلمه : #مه_زاد_رازی
mahzadrazi
.
ساخت موزیک : مهیار پور حلاجی
mahyar_musician
.
ویدئو: فرشاد خوشبخت
farshaadkhoshbakht
.
شعر "پاییز یعنی":

پاییز یعنی بغض تو جریان بگیرد
یک خشم خفته قدرت عصیان بگیرد

یعنی گلویِ زخمیِ تقویم را باز
ناگاه چنگِ خونی آبان بگیرد

یعنی که از چنگال چوپان خون بریزد
آنقدر که در بره ها طغیان بگیرد

پاییز یعنی غنچه ای را که به سختی
پرورده ای دستِ خزان آسان بگیرد

یعنی هزاران برگ افتد بر زمین و
خاک تو دیگر بوی گورستان بگیرد

پاییز یعنی در پسِ این برگ ریزان
امید داری ریشه هایت جان بگیرد

امید داری چادرِ تاریک شب را
دستانِ خورشید از سر ایران بگیرد....

#هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

@Tavaana_TavaanaTech

‌
امروز سالگرد جان‌باختن غزاله چلابی است.

آخرین کلامش پیش از جاودانه شدن این بود: «نترسید، نترسید»

در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، ناگهان، گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سر غزاله جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.»

غزاله چلابی، ۳۳ ساله، فارغ‌التحصیل رشته‌ «امور بانکی» و حسابدار یک شرکت خصوصی بود. او عاشق سفر‌های هیچهایکی و طبیعت‌گردی بود و همیشه رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد، با همه مهربان بود و برای شنیدن حرف‌های آدم‌های اطرافش گوشی شنوا داشت. غزاله از سگ‌های بیمار و گرسنه‌ خیابانی حمایت می‌کرد و چند سالی بود که هر جمعه ساعت چهار صبح راهی یکی از کوه‌های اطراف آمل می‌شد. علَم‌کوه و دماوند و خیلی از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود و هر روز می‌دوید که برای کوهنوردی آماده باشد. غزاله یکی از همان زن‌هایی بود که در سال‌های اخیر هرجا که می‌توانست روسری‌اش را برمی‌داشت.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. ولی مأموران امنیتی به خانواده‌اش اجازه‌ی این کار را ندادند و گفتند که «با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.

اما او اسطوره شد، چون دماوند سرفراز و استوار.

طرح از روشی روزبهانی
roshi_rouzbehani

امروز حتما به صفحه مادر غزاله سر بزنید:
fateme.mojtabaei.2113

#نترسید_نترسید_ما_همه_باهم_هستیم
#فراموش_نمیکنیم
#غزاله_چلابی #غزاله_چلاوی #زن_زندگی_آزادی
#مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جنایات جمهوری اسلامی را فراموش نمی‌کنیم. عزیزانی که به خاک و خون کشیده شدند، آن‌ها که مجروح شدند، عزیزانی که در زندان‌ها دوران سختی را گذرانده‌اند، آن‌ها که شغل خود را از دست دادند و در تنگنا قرار گرفتند، آن‌ها که ناچار به تبعید شدند، ... همواره در یاد و خاطر ما خواهند ماند.
حکومتی که ارزش‌های انسانی را زیر پا گذاشته و بدبهی‌ترین حقوق شهروندان را نقض کرده، تاوان جنایت‌هایش را خواهد داد.

- ارسالی مخاطبان توانا

#یادمون_نمیره #فراموش_نمیکنیم #هواپیمای_اوکراینی #اینهمه_سال_جنایت #توماج_صالحی #فاطمه_سپهری #نیکا_شاکرمی #سارینا_اسماعیل_زاده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

🚨خبر مهم!
🔻طبق اخبار دریافتی از منابعی موثق، خانم فاطمه سپهری حال خوشی ندارد و در شرایط سختی به سر می‌برد.
ایشان در اتاقی ۸ نفره و بسیار آلوده در زندان وکیل‌آباد مشهد نگهداری می‌شود، اتاقی که پنجره‌هایش را مسدود کرده‌اند.
حالا خانم سپهری را در حالی به این اتاق منتقل کرده‌اند که حدود یک هفته قبل جراحی قلب انجام داده است و با وجود اینکه ریاست بهداری زندان، خواستار توقف تداوم اجرای حکم او به دلیل عدم تحمل محکومیت کیفری شده و در این زمینه نامه داده است، باز هم دادستانی همکاری نکرده و حتی به خانم سپهری مرخصی درمانی هم نداده‌اند.
خانم سپهری نیاز به مراقبت، رژیم غذایی و مراقبت دارویی دارند.
در این روزهای سخت و در میان انبوه خبرها، خانم فاطمه سپهری، این زن شجاع را فراموش نکنیم.

طرح از:
m.az.za

#فاطمه_سپهری #زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #زندانی_سیاسی #مهسا_امینی #زندان_وکیل_آباد_مشهد #اتحاد_رمز_پیروزی #اعتراضات_سراسری #نه_به_جمهوری_اسلامی #فراموش_نمیکنیم #انقلاب_مهسا #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

قهرمانان آبان را فراموش نمی‌کنیم.
علی آقایی؛ ۲۱ ساله بود، در روز ۲۵ یا ۲۶ آبان‌ماه ۹۸، در نسیم‌شهر تهران هدف شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر قرار گرفت و جان سپرد.
او مثل همه جوان‌ها هزاران آرزو داشت و برای داشتن یک زندگی معمولی تلاش می‌کرد.
خانواده‌اش مثل سایر خانواده‌های جان‌باختگان آبان ۹۸، بسیار تحت فشار بودند.


ویدیو را از صفحه خواهر جاویدنام علی آقایی برداشتیم.

#آبان۹۸ #آبان_خونین #آبان_ادامه_دارد #فراموش_نمیکنیم
#آبان_خونین_۹۸ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به یاد همه‌ی قهرمانان راه آزادی که در این شب چله کنارمان نیستند...

#فراموش_نمیکنیم

اشتراک گذاری آزاد🌹

شعر و دکلمه : #مه_زاد_رازی
@mahzadrazi
.
ساخت موزیک : مهیار پور حلاجی
@mahyar_musician
.
ویدئو: فرشاد خوشبخت
@farshaadkhoshbakht
.
شعر "نور یلدا":

شبِ دلسردی ما را تب فردایی هست
در اجاق دلمان ذره ی گرمایی هست

خون به دل خنده به لب مثل اناریم هنوز
در ترک خوردن ما نیز مزایایی هست

مثل یک پسته ی لب بسته، دلی پر داریم
چه سخن ها که نهان در دل چون مایی هست

به کجا کوچ کند کهنه درختِ دلمان
ریشه اش غیر همین خاک مگر جایی هست

هرچه هم سلطنت شب به درازا بکشد
سلطه ی نور پس از هر شب یلدایی هست...

#شب_یلدا #یلدا #یلدا_آقافضلی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«جان بی گناه و گرامی دو فرزند برومند دیگر از ایران زمین در خطر اعدام است. به قدر وسع بکوشیم که به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل.

دو فرزند بودش به کردار ماه / سزاوار شاهی و تخت و کلاه گرفت آن دو فرزند را در کنار / فرو ریخت آب از مژه شهریار ابَر کتف ضحاکِ جادو دو مار / برَست و برآورد از ایران دَمار چنان بُد که هر شب دو مرد جوان / چه کِهتر چه از تخمهٔ پهلوان خورشگر ببُردی به ایوانِ شاه / همی ساختی راهِ درمانِ شاه بِکُشتی و مغزش بپرداختی / مَر آن اژدها را خورش ساختی چو آمد به هنگام خون ریختن / به شیرین روان اندر آویختن از آن روزبانانِ مردم‌کُشان / گرفته دو مرد جوان را کِشان . دست یازیدن : دست درازی، قصد کاری کردن بپرداختی : آماده کرد کهتر : کوچک تر / خورشگر : آشپز روزبانان : نگهبانان، معنی جلاد هم می دهد . تلفیقی از ابیات.»

از صفحه اینستاگرام
m.az.za

#رضا_رسائی #مجاهد_کورکور #نه_به_اعدام #زن_زندگی_آزادی #اعتراضات_سراسری #ضحاک_زمانه #زندانیان_سیاسی #زندانی_سیاسی #کیان_پیرفلک #فردوسی #شاهنامه_فردوسی #شاهنامه_خوانی #خطر_اعدام #اتحاد #فراموش_نمیکنیم #صدای_ما_باشید #ایذه #کرمانشاه #هنر_اعتراضی #هنر_اعتراض #صدامونو_بشنوید #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏شهرام فقیهی که خواهرش شریعه را در پرواز PS752 از دست داد، با همکاری همسرش مریم ناصری، در چهارمین سالگرد این جنایت، موزیک ویدئویی را به تمام مسافران و خدمه پرواز تقدیم کرده‌اند.
به امید پیروزی و اجرای عدالت
#دادخواهی #من_هم_شمعی_روشن_خواهم_کرد #ps752justice ‎#IWillLightACandleToo #هواپیمای_اوکراینی #فراموش_نمیکنیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای پهلوانِ دِلیر، رویا حشمتی.

بزد بر سرش تازیانه دویست
بدو گفت کین جای گفتار نیست
ز کینه همه پاک دلخسته‌ایم
کمر بر میان جنگ را بسته‌ایم
ز ما ده مبارز وز ایشان هزار
نگر تا که پیچد سر از کارزار
اگر لشکر آید نترسم ز رزم
به رزم اندرون کرگس آرَم
به بزم همان نام بهتر که مانَد بلند
که مرگ افکند سوی ما هم کمند
‌
بیت دوم پوستر از آن توصیف‌های قدرتمند فردوسی ست، از قول گیو دلیر، پسر گودرز خطاب به کیخسرو می‌گوید : چنان می‌جنگم و از دشمن کشته می‌سازم که برای کرکس‌ها جشنی بپا شود.

تلفیقی از ابیات شاهنامه

طرح و متن از:
my.azarz


#رویا_حشمتی #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #شلاق #نه_به_پوشش_اجباری #فراموش_نمیکنیم #زمین_گرده #نه_به_جمهوری_اسلامی #آزادی #هنر_اعتراض #مبارزه #اتحاد_رمز_پیروزی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

استان آذربایجان غربی، بوکان

جمعی از هموطنان بر مزار «شهیدانِ انقلابِ نوینِ مردم ایران» حاضر شدند و یاد آن‌ها را گرامی داشتند.

قسم به خونِ یاران؛ ایستاده ایم تا پایان...

بوکان از جمله شهرهایی بود که مردمش جانانه با دیکتاتوری مبارزه کردند.

#بوکان #فراموش_نمیکنیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هستی خزایی ویدیویی از گلباران محل جان‌باختن عرفان خزایی در روز تولدش (۱۱ خرداد) را استوری کرد و نوشت:

«اینجا جایی است که عرفان جاودانه شد،

عرفان نفس‌های آخرش را روی

همین زمین که حالا لباس‌های

دامادیش راه پهن کردیم کشید

عرفان با گلوله جنگی فاصله کمتر از

۱۰متر از پشت سر کشته شد

ساعت ها زنده بود و نفس می‌کشید

اما نیروهای اورژانس از نجات دادن

جان برادرم خودداری کردند....

عرفان برادرشجاعم با تمام آرزوهایی

که داشت جاودانه شد🖤 »

#عرفان_خزایی #فراموش_نمیکنیم #رای_بی_رای #سیرک_انتخابات #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای پهلوان لیلی مهدوی، مادر شیردل و فرزند برومندش جاویدنام سیاوش محمودی
‌
سیاوش محمودی ۱۶ ساله، روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در جریان خیزش انقلابی ملت ایران، با شلیک گلوله مستقیم سرکوبگران به پشت سرش کشته شد. مادر دلیرش برای دادخواهی خون پسر، هر روز در نبردی شجاعانه علیه این حکومت قاتل و کودک‌کش به سر می‌برد. تقدیم به او که چماقداران و اوباش حکومتی لحظه ای حریف پیکارش نشده و نخواهند شد.

به تازگی فیلمی از درگیری او با یکی از اوباش حکومت در مترو منتشر شده؛ مامور زن حکومتی خطاب به مادر سیاوش می‌گوید : پسر شما نباید بیرون می‌آمد، وظیفه مامور شلیک است!

به کینِ سیاوُش سیَه پوشد آب / کُنَد زار، نفرین به افراسیاب سیاوش جهاندار و پُر مایه بود / وُرا رستمِ زابلی دایه بود
همه شهر ایران به ماتم شدند / پُر از درد نزدیکِ رستم شدند
چُنین گفت رستم به ایرانیان / که یکسر ببندید کین را میان
کنون من دل و مغز تا زنده‌ام / برین کینه از آتش آگنده‌ام
همه جنگ با چَشمِ گریان کنم / جهان چون دلِ خویش بریان کنم
به روشن روانِ سیاوش که مرگ / مرا خوشتر از جوشن و تیغ و ترگ
گو پیلتن با سپاه از پس است / که اندر زمین کینه خواه او بس است
به کین سیاوش کمر بر میان / کنون بست و آمد چو شیر ژیان

ابیاتی از قصه ی کین‌خواهی سیاوش به دست رستم

طرح و متن از صفحه آذر گشتاسپ
azzargoshasp



#سیاوش_محمودی #لیلی_مهدوی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #نیکا_شاکرمی #شیرزن #فراموش_نمیکنیم #نه #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_حجاب_اجباری #سیرک_انتخابات #آزادی_ایران #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محمدرضا اسکندری، جوان ۲۶ ساله‌ی پاکدشتی، عصر روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ بر اثر شلیک مستقیم ماموران امنیتی به قلبش جان باخت. محمدرضا روی دستش کلمه آزادی را خال‌کوبی کرده بود. پدر گرامی او از جانبازان جنگ هشت ساله است. پیکر او تحت تدابیر امنیتی شدید و فشار بر خانواده‌ی داغدارش به‌خاک سپرده شد. روانش شاد. زنده باد آزادی. پاینده ایران کهن.

برادر که روشن‌جهان من‌ست / گزیده‌پسر پهلوان من‌ست، همی‌گویی از خویشتن دور کن / زِ بخرد چُنین خام باشد سَخُن
مرا مرگ باید بدان زندگی / که سالار باشم کنم بندگی
یکی داستان زد برین‌بر پلنگ / که با شیر جنگاورش خاست جنگ: به نام اَر بریزی زِ من - گفت - خون / به از زندگانی به ننگ‌اندرون

داستان رزم یازده رخ / پادشاهی کیخسرو / سخنان پیران به گیو شاهنامه فردوسی تصحیح خالقی مطلق / دفتر چهارم / ص 18

طرح و متن از آدرگشسپ
azzargoshasp


#محمدرضا_اسکندری #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #برای_ایران #برای_آزادی #فراموش_نمیکنیم #اتحاد #نه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech