انسان‌زدایی در حکومت‌های مذهبی و دیکتاتوری به معنای تحقیر، نادیده‌گرفتن و سلب انسانیت از افرادی است که با ایدئولوژی حاکم مخالف هستند یا به گروه‌های خاص تعلق دارند و به منظور اعمال هرگونه تبعیض و خشونت حاکمیتی صورت می‌گیرید.

در این سیستم‌ها، فردیت و آزادی‌های انسانی قربانی ایدئولوژی‌های دینی یا سیاسی می‌شوند.

حکومت‌های مذهبی اغلب با اعمال فشارهای اجتماعی و قانونی، از جمله تبعیض جنسیتی، سرکوب اقلیت‌های دینی، و کنترل شدید بر آزادی بیان، مردم را به تبعیت بی‌قید و شرط از باورها و قوانین دینی وادار می‌کنند.

در دیکتاتوری‌های مذهبی، مخالفان سیاسی و دینی اغلب به عنوان "کفار" یا "خائن" معرفی می‌شوند و به‌طور سیستماتیک از حقوق انسانی محروم می‌گردند.
این روند انسان‌زدایی نه تنها بر فرد تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه به تضعیف انسجام اجتماعی منجر می‌شود، زیرا جامعه را به دو گروه "مؤمنان" و "غیرمؤمنان" تقسیم می‌کند و در عمل نیز حاکمان را مجاز به اعمال تبعیض و خشونت سیستماتیک می‌کند.
در نتیجه، خشونت، تعصب و بی‌عدالتی افزایش می‌یابد و ارزش‌های انسانی زیر سایه ایدئولوژی قرار می‌گیرند.

#گفتگو_توانا #انسان_زدایی
@Dialogue1402