آموزشکده توانا
57.8K subscribers
30.2K photos
36.3K videos
2.54K files
18.6K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
فکرت یک تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی، اثر ایمانوئل کانت


در این جستار تاثیرگذار، فیلسوف آلمانی #ایمانوئل_کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴) خطوط کلی تکوین تکامل تاریخ به سوی مقصود غایی آن را ترسیم می‌کند. از دیدگاه کانتی، سرانجام تاریخ چیزی نخواهد بود مگر روشن‌گری بشریت در چارچوب یک نظم متحدالشکل و واحد جهانی مبتنی بر #جمهوریت. کانت با توصیف دوپارگی نوع بشر میان، از یک سو، تمایل وی به زندگی در قالب باهمآد اجتماعی و، از سوی دیگر، گرایش طبیعی‌اش به تضاد و برخورد، نهایتا به این نتیجه می‌رسد که این تنش بنیادین در غایت خویش به این منجر خواهد شد که بشر قابلیت خویش به عنوان یک موجود #عقلایی و #خردبنیاد را کاملا محقق سازد. در طی این فرآیند و تا دستیابی به غایتی از این دست، به باور کانت، جنگ‌ها نه تنها دولت‌ها را بیش از پیش وادار به شناسایی اهمیت مذاکرات صلح‌آمیز خواهند کرد، که حاکمان و دولت‌مردان را بر آن خواهند داشت تا به قصد بالا بردن بهره‌وری اقتصادی و تحکیم پایه‌های نظام سیاسی، دامنه آزادی‌های شهروندان خویش را نیز افزایش دهند. در نهایت، کانت بر این باور است که جهان، در پایان تاریخی چنین فرآیندی، بر پایه یک نظم جهانی فدرال و متشکل از جمهوری‌‌های متحدالشکل و یکپارچه، اداره خواهد شد. در سال ۱۷۸۴، یعنی در زمانی که این جستار #کانت به رشته تحریر در می‌آمد، جمهوری‌ها در سطح جهان انگشت‌شمار بودند. ولی با گذشت زمان و به ویژه با گسترش چشم‌گیر این نوع نظم سیاسی در چهارگوشه دنیا و بسط نظام‌های دموکراتیک در قرن بیستم، بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که تاریخ معاصر و مدرنیته، شاهدی بر حقانیت مکتب کانتی به‌شمار می‌روند.

لینک دانلود رایگان:
https://goo.gl/N6HuOe

@Tavaana_TavaanaTech
طرحی فلسفی به سوی صلح ابدی
اثر #ایمانوئل_کانت

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
طرحی فلسفی به سوی صلح ابدی
اثر #ایمانوئل_کانت

در سال ۱۷۹۵، بیش از یک دهه پس از جستار «فکرت یک تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی»، ایمانوئل کانت، با بازنگری موضوع #صلح جهانی، اصولی را در برابر حاکمان قرار می‌دهد که پیروی از آن‌ها، به باور وی، منتهی به استقرار صلح پایدار و ابدی در سطح جهان خواهد شد. در میان اصول کانتی صلح ابدی، می‌توان به این موارد کلیدی اشاره کرد: معاهدات بین‌المللی صلح نباید مفادی را داشته باشند که تدارک‌دهنده جنگ‌های آتی باشند، دولت‌ها نباید بر دولت‌های دیگر دست‌اندازی کنند، تمامی ارتش‌های دائمی یا "standing armies" باید ملغی شوند، دولت‌ها و ملت‌های‌شان نباید از بابت جنگ زیر بار بدهی بروند و مقروض شوند.

در ارتباط با دو اصل پیشین، دولت‌ها باید از دخالت نظامی در امور دولت‌های دیگر اجتناب ورزند و سرانجام این‌که، جنگ را باید شرافت‌مندانه به پیش برد. استدلال کانتی در این زمینه بر این پایه استوار است که، همان‌گونه که انسان‌ها با دوری جستن از حالت طبیعی و تقبل فرمان‌بری از حکومت‌های‌شان، به #همزیستی در قالب باهمآد اجتماعی روی آوردند، دولت‌ها نیز در سرانجام تکاملی خود در ورای جنگ به صلح روی خواهند آورد. برای نیل به این هدف غایی، کانت استدلال می‌کند که نظام‌های سیاسی باید در وهله نخست، به جمهوری تکامل پیدا کنند، چرا که تفکیک قوا در دولت‌هایی از این دست، از احتمال بروز جنگ خواهد کاست. پس از این مرحله، به باور کانتی، جمهوری‌ها باید با هم‌پیمانی در قالب اتحادهای چندجانبه (league)، به پیروی از یک سلسله قوائد و قوانین مشترک گردن نهند.

از این گذشته، کانت بر اهمیت آن‌چه «مهمان‌نوازی جهان‌شمول» (universal hospitality) می‌نامد انگشت گذاشته، و از این مفهوم تعریفی به دست می‌دهد که بر اساس آن، شهروندان یک کشور شهروندان کشورهای دیگر را به دیده «دشمن» نمی‌نگرند و به آن‌ها #احترام می‌گذارند. به عبارت دیگر، منظور از «مهمان‌نوازی جهان‌شمول» کانتی، همانا احترام متقابل شهروندی در چارچوب اتحاد فدراتیو جمهوری‌های همسو و همذات و هم‌پیمان است. با پیروی کامل از این اصول است که صلح جهانی و ابدی کانتی در تاریخ سرانجام خواهد ‌پذیرفت. و بر اساس همین باور #فلسفی بود که دو تجربه قرن بیستمی جنگ‌ جهانی اول و دوم، به ترتیب به تشکیل دو مجمع جهانی، یعنی جامعه ملل یا سازمان مجمع اتفاق ملل پس از جنگ جهانی اول، و دیگری تحت عنوان سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم، منجر شد.

لینک دانلود:
https://goo.gl/6ef6cs

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
فکرت یک تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی، اثر ایمانوئل کانت


در این جستار تاثیرگذار، فیلسوف آلمانی #ایمانوئل_کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴) خطوط کلی تکوین تکامل تاریخ به سوی مقصود غایی آن را ترسیم می‌کند. از دیدگاه کانتی، سرانجام تاریخ چیزی نخواهد بود مگر روشن‌گری بشریت در چارچوب یک نظم متحدالشکل و واحد جهانی مبتنی بر #جمهوریت. کانت با توصیف دوپارگی نوع بشر میان، از یک سو، تمایل وی به زندگی در قالب باهمآد اجتماعی و، از سوی دیگر، گرایش طبیعی‌اش به تضاد و برخورد، نهایتا به این نتیجه می‌رسد که این تنش بنیادین در غایت خویش به این منجر خواهد شد که بشر قابلیت خویش به عنوان یک موجود #عقلایی و #خردبنیاد را کاملا محقق سازد. در طی این فرآیند و تا دستیابی به غایتی از این دست، به باور کانت، جنگ‌ها نه تنها دولت‌ها را بیش از پیش وادار به شناسایی اهمیت مذاکرات صلح‌آمیز خواهند کرد، که حاکمان و دولت‌مردان را بر آن خواهند داشت تا به قصد بالا بردن بهره‌وری اقتصادی و تحکیم پایه‌های نظام سیاسی، دامنه آزادی‌های شهروندان خویش را نیز افزایش دهند. در نهایت، کانت بر این باور است که جهان، در پایان تاریخی چنین فرآیندی، بر پایه یک نظم جهانی فدرال و متشکل از جمهوری‌‌های متحدالشکل و یکپارچه، اداره خواهد شد. در سال ۱۷۸۴، یعنی در زمانی که این جستار #کانت به رشته تحریر در می‌آمد، جمهوری‌ها در سطح جهان انگشت‌شمار بودند. ولی با گذشت زمان و به ویژه با گسترش چشم‌گیر این نوع نظم سیاسی در چهارگوشه دنیا و بسط نظام‌های دموکراتیک در قرن بیستم، بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که تاریخ معاصر و مدرنیته، شاهدی بر حقانیت مکتب کانتی به‌شمار می‌روند.

لینک دانلود رایگان:
https://goo.gl/N6HuOe

@Tavaana_TavaanaTech
طرحی فلسفی به سوی صلح ابدی
اثر #ایمانوئل_کانت
goo.gl/dWqzEc

در سال ۱۷۹۵، بیش از یک دهه پس از جستار «فکرت یک تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی»، ایمانوئل کانت، با بازنگری موضوع #صلح جهانی، اصولی را در برابر حاکمان قرار می‌دهد که پیروی از آن‌ها، به باور وی، منتهی به استقرار صلح پایدار و ابدی در سطح جهان خواهد شد. در میان اصول کانتی صلح ابدی، می‌توان به این موارد کلیدی اشاره کرد: معاهدات بین‌المللی صلح نباید مفادی را داشته باشند که تدارک‌دهنده جنگ‌های آتی باشند، دولت‌ها نباید بر دولت‌های دیگر دست‌اندازی کنند، تمامی ارتش‌های دائمی یا "standing armies" باید ملغی شوند، دولت‌ها و ملت‌های‌شان نباید از بابت جنگ زیر بار بدهی بروند و مقروض شوند.

در ارتباط با دو اصل پیشین، دولت‌ها باید از دخالت نظامی در امور دولت‌های دیگر اجتناب ورزند و سرانجام این‌که، جنگ را باید شرافت‌مندانه به پیش برد. استدلال کانتی در این زمینه بر این پایه استوار است که، همان‌گونه که انسان‌ها با دوری جستن از حالت طبیعی و تقبل فرمان‌بری از حکومت‌های‌شان، به #همزیستی در قالب باهمآد اجتماعی روی آوردند، دولت‌ها نیز در سرانجام تکاملی خود در ورای جنگ به صلح روی خواهند آورد. برای نیل به این هدف غایی، کانت استدلال می‌کند که نظام‌های سیاسی باید در وهله نخست، به جمهوری تکامل پیدا کنند، چرا که تفکیک قوا در دولت‌هایی از این دست، از احتمال بروز جنگ خواهد کاست. پس از این مرحله، به باور کانتی، جمهوری‌ها باید با هم‌پیمانی در قالب اتحادهای چندجانبه (league)، به پیروی از یک سلسله قوائد و قوانین مشترک گردن نهند.

از این گذشته، کانت بر اهمیت آن‌چه «مهمان‌نوازی جهان‌شمول» (universal hospitality) می‌نامد انگشت گذاشته، و از این مفهوم تعریفی به دست می‌دهد که بر اساس آن، شهروندان یک کشور شهروندان کشورهای دیگر را به دیده «دشمن» نمی‌نگرند و به آن‌ها #احترام می‌گذارند. به عبارت دیگر، منظور از «مهمان‌نوازی جهان‌شمول» کانتی، همانا احترام متقابل شهروندی در چارچوب اتحاد فدراتیو جمهوری‌های همسو و همذات و هم‌پیمان است. با پیروی کامل از این اصول است که صلح جهانی و ابدی کانتی در تاریخ سرانجام خواهد ‌پذیرفت. و بر اساس همین باور #فلسفی بود که دو تجربه قرن بیستمی جنگ‌ جهانی اول و دوم، به ترتیب به تشکیل دو مجمع جهانی، یعنی جامعه ملل یا سازمان مجمع اتفاق ملل پس از جنگ جهانی اول، و دیگری تحت عنوان سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم، منجر شد.

لینک دانلود:
https://goo.gl/6ef6cs

@Tavaana_TavaanaTech
فکرت یک تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی، اثر ایمانوئل کانت
goo.gl/Nbcf1c
در این جستار تاثیرگذار، فیلسوف آلمانی ایمانوئل کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴) خطوط کلی تکوین تکامل تاریخ به سوی مقصود غایی آن را ترسیم می‌کند. از دیدگاه کانتی، سرانجام تاریخ چیزی نخواهد بود مگر روشن‌گری بشریت در چارچوب یک نظم متحدالشکل و واحد جهانی مبتنی بر جمهوریت. کانت با توصیف دوپارگی نوع بشر میان، از یک سو، تمایل وی به زندگی در قالب باهمآد اجتماعی و، از سوی دیگر، گرایش طبیعی‌اش به تضاد و برخورد، نهایتا به این نتیجه می‌رسد که این تنش بنیادین در غایت خویش به این منجر خواهد شد که بشر قابلیت خویش به عنوان یک موجود عقلایی و خردبنیاد را کاملا محقق سازد. در طی این فرآیند و تا دستیابی به غایتی از این دست، به باور کانت، جنگ‌ها نه تنها دولت‌ها را بیش از پیش وادار به شناسایی اهمیت مذاکرات صلح‌آمیز خواهند کرد، که حاکمان و دولت‌مردان را بر آن خواهند داشت تا به قصد بالا بردن بهره‌وری اقتصادی و تحکیم پایه‌های نظام سیاسی، دامنه آزادی‌های شهروندان خویش را نیز افزایش دهند. در نهایت، کانت بر این باور است که جهان، در پایان تاریخی چنین فرآیندی، بر پایه یک نظم جهانی فدرال و متشکل از جمهوری‌‌های متحدالشکل و یکپارچه، اداره خواهد شد. در سال ۱۷۸۴، یعنی در زمانی که این جستار کانت به رشته تحریر در می‌آمد، جمهوری‌ها در سطح جهان انگشت‌شمار بودند. ولی با گذشت زمان و به ویژه با گسترش چشم‌گیر این نوع نظم سیاسی در چهارگوشه دنیا و بسط نظام‌های دموکراتیک در قرن بیستم، بسیاری از صاحب‌نظران بر این باورند که تاریخ معاصر و مدرنیته، شاهدی بر حقانیت مکتب کانتی به‌شمار می‌روند.

از اینجا دانلود کنید:
goo.gl/8qhTPo

در کانال کتاب و کلاس توانا به آرشیو فایل کتاب ها و کلاس های توانا دسترسی خواهید داشت:
@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech