سه‌شنبه‌های نه به اعدام
تصمیم زندانیان سیاسی زندان قزلحصار برای اعتصاب غذا در سه‌شنبه‌های هر هفته
طبق خبر رسیده به آموزشکده توانا، جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، اعلام کرده‌اند که در اعتراض به حکم اعدام، تصمیم گرفته‌اند که از این به بعد هر سه‌شنبه اقدام به اعتصاب غذا کنند.
اسامی این زندانیان بدین شرح است:
احمدرضا حائری، زرتشت احمدی‌راغب، احمدرضا حائری، جعفر ابراهیمی، لقمان امین‌پور، میثم دهقان‌زاده، سعید ماسوری، رضا سلمانزاده، رضا محمدحسینی، حمزه سواری، سپهر امام‌جمعه
#سه_شنبه_های_سیاه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #اعتصاب_غذا #زندان_قزلحصار #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تصمیم زندانیان سیاسی زندان قزلحصار برای اعتصاب غذا در سه‌شنبه‌های هر هفته
طبق خبر رسیده به آموزشکده توانا، جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، اعلام کرده‌اند که در اعتراض به حکم اعدام، تصمیم گرفته‌اند که از این به بعد هر سه‌شنبه اقدام به اعتصاب غذا کنند.
اسامی این زندانیان بدین شرح است:
احمدرضا حائری، زرتشت احمدی‌راغب، احمدرضا حائری، جعفر ابراهیمی، لقمان امین‌پور، میثم دهقان‌زاده، سعید ماسوری، رضا سلمانزاده، رضا محمدحسینی، حمزه سواری، سپهر امام‌جمعه
#سه_شنبه_های_سیاه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #اعتصاب_غذا #زندان_قزلحصار #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با وجود روند آزار و سرکوب زندانیان سیاسی؛ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد هجدهمین هفته خود شد.
بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهیمن هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندان‌های اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.
ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.
احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.
منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.
شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.
#نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهیمن هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندان‌های اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.
ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.
احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.
منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.
شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.
#نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
توصیه جاویدنام رضا رسایی به دوستانش:
سرافکنده نباشید، سرتان را بالا بگیرید..
.
#رضا_رسایی
#رضا_رسائی
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سرافکنده نباشید، سرتان را بالا بگیرید..
.
#رضا_رسایی
#رضا_رسائی
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ادامه اعتصاب غذا در بیست و نهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
رکوردشکنی اعدام‌های حکومتی و انتقام سخت جمهوری اسلامی از مردم
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام ادامه دارد، بیانیه این هفته زندانیان به شرح زیر است:
بهمن‌ماه ۱۴۰۲، «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سرآغاز اعتراض به موج اعدام زندانیان جرائم عمومی و اعدام جوانان هم‌وطن کُرد و اهل‌سنت بود که با اعدام‌های سیاسی زنده‌یاد محمد قبادلو و فرهاد سلیمی ادامه یافت، در این ۲۹ هفته، هفته‌ای نبود که شاهد استفاده حکومت از این مجازات قرون‌وسطایی در زندان‌ها نباشیم. اما وقتی که پس از مرگ ابراهیم رئیسی (یکی از اعضاء هیئت مرگ کشتار ۶۷) و در آستانه برپایی نمایش "انتصابات ریاست‌جمهوری"، دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی تا سرحد ممکن اعدام زندانیان را کاهش داد، ما زندانیان کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همان زمان هشدار دادیم که کاهش اعدام‌ها یک امر مصلحتی است و احتمالاً موج گسترده‌ای از اعدام زندانیان را در پی خواهد داشت.
در کمال تأسف حاکمان استبداد دینی و کارگزاران سازمان سرکوب و ارعاب از سه‌شنبه هفته گذشته تا کنون با اعدام بیش از ۴۵ نفر از هم‌وطنان زندانی که ۲۹ نفرشان تنها در یک روز و ۲۶ نفر آنها به‌صورت دسته‌جمعی در زندان قزلحصار بود، رکورد «قتل حکومتی» و اعدام‌ها را در چند سال اخیر شکستند؛ اعمال ننگینی که به شکل دیگر در صدور احکام اعدام نیز ادامه یافت و در چند هفته اخیر شمار زیادی از زندانیان سیاسی را در روند دادرسی مبهم به اتهام استبداد ساخته «بغی» و «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کردند، از جمله آخرین موارد آن صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی - عقیدتی اهل‌سنت از سوی بیدادگاه انقلاب مشهد بود که جانشان در خطر است. همه اینها بعد از تحلیف رئیس دولت جدید جمهوری اسلامی بود که در آن گفتند: «ایران امن‌ترین کشور خاورمیانه است»؛ در حکومت اعدام «امنیت» چنین معنا می‌شود.
ما زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن محکوم‌کردن شدید نقض حقوق بنیادین هم‌بندی‌هایمان در زندان‌های مختلف کشور و گرفتن «حق زندگی» این عزیزان، به‌ویژه زنده‌یاد رضا رسایی، با خانواده این عزیزان ابراز همدردی کرده و مقاومت در برابر این «توحش» را حق خود دانسته و چنانکه شاهد اعتراضات اخیر در زندان‌های مختلف از جمله زندان لاکان رشت و بند زنان زندان اوین بوده‌ایم؛ در بند زنان زندان اوین، زندانبانان وحشی زندانیان معترض را مورد حمله و سرکوب قرار دادند؛ سرکوبی که قطعاً مانع تداوم این اعتراضات نخواهد شد و ما را مرعوب نخواهد کرد.
یادآوری می‌کنیم کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام یک حرکت اعتراضی با هدف توقف اعدام‌ها است که از بهمن ۱۴۰۲ به شکل مستقل و فراجناحی و بدون وابستگی از سوی زندانیان سیاسی زندان قزلحصار کرج آغاز شد و پس از آن زندانیان دیگر زندان‌ها به آن پیوستند. ما زندانیان اعتصاب‌کننده سه‌شنبه‌های نه به اعدام از همه مردم ایران می‌خواهیم برای نجات جان تمامی زندانیان محکوم به اعدام در ایران، با حمایت از این کارزار، نه به اعدام را به مطالبه‌ای عمومی بدل کنند. ما اعضای این کارزار کماکان از همه وجدان‌های بیدار در داخل و خارج از کشور در کمال فروتنی می‌خواهیم، پیش از آنکه دستگاه سرکوبِ استبداد دینیِ حاکم بر ایران، بار دیگر صدها و هزارها زندانی جرائم عمومی و سیاسی و... را در زندان‌های قزلحصار، کرج، ارومیه، زاهدان، مشهد و ده‌ها زندان دیگر کشور به قتل برساند، با همه توان علیه اعدام به‌پاخاسته و از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به هر شکل ممکن حمایت کنند.
در آخر ضمن گرامیداشت یاد همه قربانیان مجازات غیرانسانی «اعدام» و تأکید بر لزوم «لغو اعدام»، ما زندانیان در ۱۸ زندان از جمله زندان‌های اوین (بندهای زنان، چهار، شش و هشت)، قزلحصار (واحد سه و چهار)، مرکزی کرج، خرم‌آباد، نظام شیراز، خوی، نقده، تبریز، ارومیه، اردبیل، سلماس، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، لاکان رشت، قائم‌شهر و وکیل‌آباد مشهد، امروز سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ برای بیست و نهمین هفته پیاپی در اعتصاب غذا خواهیم بود.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳
#بیانیه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رکوردشکنی اعدام‌های حکومتی و انتقام سخت جمهوری اسلامی از مردم
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام ادامه دارد، بیانیه این هفته زندانیان به شرح زیر است:
بهمن‌ماه ۱۴۰۲، «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» سرآغاز اعتراض به موج اعدام زندانیان جرائم عمومی و اعدام جوانان هم‌وطن کُرد و اهل‌سنت بود که با اعدام‌های سیاسی زنده‌یاد محمد قبادلو و فرهاد سلیمی ادامه یافت، در این ۲۹ هفته، هفته‌ای نبود که شاهد استفاده حکومت از این مجازات قرون‌وسطایی در زندان‌ها نباشیم. اما وقتی که پس از مرگ ابراهیم رئیسی (یکی از اعضاء هیئت مرگ کشتار ۶۷) و در آستانه برپایی نمایش "انتصابات ریاست‌جمهوری"، دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی تا سرحد ممکن اعدام زندانیان را کاهش داد، ما زندانیان کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، همان زمان هشدار دادیم که کاهش اعدام‌ها یک امر مصلحتی است و احتمالاً موج گسترده‌ای از اعدام زندانیان را در پی خواهد داشت.
در کمال تأسف حاکمان استبداد دینی و کارگزاران سازمان سرکوب و ارعاب از سه‌شنبه هفته گذشته تا کنون با اعدام بیش از ۴۵ نفر از هم‌وطنان زندانی که ۲۹ نفرشان تنها در یک روز و ۲۶ نفر آنها به‌صورت دسته‌جمعی در زندان قزلحصار بود، رکورد «قتل حکومتی» و اعدام‌ها را در چند سال اخیر شکستند؛ اعمال ننگینی که به شکل دیگر در صدور احکام اعدام نیز ادامه یافت و در چند هفته اخیر شمار زیادی از زندانیان سیاسی را در روند دادرسی مبهم به اتهام استبداد ساخته «بغی» و «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم کردند، از جمله آخرین موارد آن صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی - عقیدتی اهل‌سنت از سوی بیدادگاه انقلاب مشهد بود که جانشان در خطر است. همه اینها بعد از تحلیف رئیس دولت جدید جمهوری اسلامی بود که در آن گفتند: «ایران امن‌ترین کشور خاورمیانه است»؛ در حکومت اعدام «امنیت» چنین معنا می‌شود.
ما زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن محکوم‌کردن شدید نقض حقوق بنیادین هم‌بندی‌هایمان در زندان‌های مختلف کشور و گرفتن «حق زندگی» این عزیزان، به‌ویژه زنده‌یاد رضا رسایی، با خانواده این عزیزان ابراز همدردی کرده و مقاومت در برابر این «توحش» را حق خود دانسته و چنانکه شاهد اعتراضات اخیر در زندان‌های مختلف از جمله زندان لاکان رشت و بند زنان زندان اوین بوده‌ایم؛ در بند زنان زندان اوین، زندانبانان وحشی زندانیان معترض را مورد حمله و سرکوب قرار دادند؛ سرکوبی که قطعاً مانع تداوم این اعتراضات نخواهد شد و ما را مرعوب نخواهد کرد.
یادآوری می‌کنیم کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام یک حرکت اعتراضی با هدف توقف اعدام‌ها است که از بهمن ۱۴۰۲ به شکل مستقل و فراجناحی و بدون وابستگی از سوی زندانیان سیاسی زندان قزلحصار کرج آغاز شد و پس از آن زندانیان دیگر زندان‌ها به آن پیوستند. ما زندانیان اعتصاب‌کننده سه‌شنبه‌های نه به اعدام از همه مردم ایران می‌خواهیم برای نجات جان تمامی زندانیان محکوم به اعدام در ایران، با حمایت از این کارزار، نه به اعدام را به مطالبه‌ای عمومی بدل کنند. ما اعضای این کارزار کماکان از همه وجدان‌های بیدار در داخل و خارج از کشور در کمال فروتنی می‌خواهیم، پیش از آنکه دستگاه سرکوبِ استبداد دینیِ حاکم بر ایران، بار دیگر صدها و هزارها زندانی جرائم عمومی و سیاسی و... را در زندان‌های قزلحصار، کرج، ارومیه، زاهدان، مشهد و ده‌ها زندان دیگر کشور به قتل برساند، با همه توان علیه اعدام به‌پاخاسته و از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به هر شکل ممکن حمایت کنند.
در آخر ضمن گرامیداشت یاد همه قربانیان مجازات غیرانسانی «اعدام» و تأکید بر لزوم «لغو اعدام»، ما زندانیان در ۱۸ زندان از جمله زندان‌های اوین (بندهای زنان، چهار، شش و هشت)، قزلحصار (واحد سه و چهار)، مرکزی کرج، خرم‌آباد، نظام شیراز، خوی، نقده، تبریز، ارومیه، اردبیل، سلماس، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، لاکان رشت، قائم‌شهر و وکیل‌آباد مشهد، امروز سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ برای بیست و نهمین هفته پیاپی در اعتصاب غذا خواهیم بود.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳
#بیانیه #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، با نزدیک شدن به سالگرد درگذشت پدرش، در متنی ضمن اشاره به رنجی که بر او و پدرش در لحظه بازداشت و پس از آن تحمیل شد، نوشت:
«برای «اینها» این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید:«ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت«نه گفتن»به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.»
متن کامل نوشته آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«گوشه گوشه خانه پدر مامور اطلاعات سپاه بود که در حال به هم ریختن وسایل خانه بودند، پدر را روی مبل نشانده بودند؛ چند مامور بالای سر من چنان ضربات محکمی به سر و پهلویم زدند که ناخواسته به زانو به زمین افتادم، یکی از ماموران سپاه اسلحه کلت کمری را روی شقیقه خونینم گذاشت در آنی با پدر چشم در چشم شدم، آن لحظه نمی‌دانستم این آخرین دیدارمان است؛ لخته خون روی پرده چشم‌هایم را گرفته بود و نتوانستم درست او را ببینم،فقط شنیدم که با لحنی از سر استیصال به ماموران گفت: «نزنید پسرم رامگر تروریست دستگیر کرده‌اید؟!» چند ماه بعد(آبان۱۴۰۲)در انفرادی‌های موسوم به سوییت زندان قزلحصار و در روزهایی که اعدام زندانیان دوباره اوج گرفته بود و وضع روحی من از شنیدن تراژدی شب های سه شنبه آخر زندگی زندانی های اعدامی از نزدیک، به کلی به هم ریخته بود؛مصادف شده بود با چهلمین روز جان باختن پدر که البته از «اینها» انتظار نداشته مرا تحت الحفظ از سلول انفرادی به مراسم چهلم ببرند.
این روزها یک سال از جان باختن و به تعبیر دقیق تر دق مرگ شدن پدر در(۱۴ مهر۱۴۰۲)با دیدن رفتارهای قرون وسطایی می‌گذرد، پدر نمی‌دانست «اینها»کینه شان از من و امثال من بسیار بیشتر از کسی است که اسلحه به دست بگیرد؛ چون چنانکه قاضی جنایتکار شعبه۲۸ بی دادگاه انقلاب محمد رضا عموزاد در حکم صادر شده(صفحه۱حکم بدوی)نوشته: متهم اقدام به حضور بر مزار کشته شدگان اغتشاشات اخیر و دیدار با خانواده معدوم محسن شکاری نموده.... و در فردای آزادی خود از زندان اقدام به تهیه و انتشار کلیپی از خود با مضمون نه به جمهوری اسلامی نموده و در آن بیان داشته که «به چه زبانی بگوییم که جمهوری اسلامی را نمی‌خواهیم!»
آن زنده‌یاد تصور نمی‌کرد برای «اینها»این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید: «ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت «نه گفتن» به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.
ادامه در کامنت
.
گمان نمی‌کنم «اینها»که پدری را چنان دق مرگ کردند آن اندازه شرافت و انسانیت داشته باشند که بگذارند در نخستین سالگرد جان باختنش با حضور ماموران‌شان بر سر مزارش لحظاتی آرام بگیرم؛
اما در هر حال این هفته را به یاد پدرم و تمام پدران و مادرانی که فرزندانشان را به ستم به دار آویختند با تنها به جرم اعتراض و آزایخواهی جان شیرین فرزندانشان را گرفتند، روز سه شنبه مورخ ۱۰مهر۱۴۰۳ را در اعتصاب غذا خواهم بود و به یاد همه ی پدران و مادرانی که تا به امروز دادخواه خون به ناحق ریخته شده‌ی فرزندانشان هستند در «سی و ششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همگام و همراه با دیگر هم بندی ها دست به اعتصاب غذا خواهم زد.
رضا محمدحسینی
دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
زندان قزلحصار»
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«برای «اینها» این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید:«ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت«نه گفتن»به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.»
متن کامل نوشته آقای محمدحسینی به شرح زیر است:
«گوشه گوشه خانه پدر مامور اطلاعات سپاه بود که در حال به هم ریختن وسایل خانه بودند، پدر را روی مبل نشانده بودند؛ چند مامور بالای سر من چنان ضربات محکمی به سر و پهلویم زدند که ناخواسته به زانو به زمین افتادم، یکی از ماموران سپاه اسلحه کلت کمری را روی شقیقه خونینم گذاشت در آنی با پدر چشم در چشم شدم، آن لحظه نمی‌دانستم این آخرین دیدارمان است؛ لخته خون روی پرده چشم‌هایم را گرفته بود و نتوانستم درست او را ببینم،فقط شنیدم که با لحنی از سر استیصال به ماموران گفت: «نزنید پسرم رامگر تروریست دستگیر کرده‌اید؟!» چند ماه بعد(آبان۱۴۰۲)در انفرادی‌های موسوم به سوییت زندان قزلحصار و در روزهایی که اعدام زندانیان دوباره اوج گرفته بود و وضع روحی من از شنیدن تراژدی شب های سه شنبه آخر زندگی زندانی های اعدامی از نزدیک، به کلی به هم ریخته بود؛مصادف شده بود با چهلمین روز جان باختن پدر که البته از «اینها» انتظار نداشته مرا تحت الحفظ از سلول انفرادی به مراسم چهلم ببرند.
این روزها یک سال از جان باختن و به تعبیر دقیق تر دق مرگ شدن پدر در(۱۴ مهر۱۴۰۲)با دیدن رفتارهای قرون وسطایی می‌گذرد، پدر نمی‌دانست «اینها»کینه شان از من و امثال من بسیار بیشتر از کسی است که اسلحه به دست بگیرد؛ چون چنانکه قاضی جنایتکار شعبه۲۸ بی دادگاه انقلاب محمد رضا عموزاد در حکم صادر شده(صفحه۱حکم بدوی)نوشته: متهم اقدام به حضور بر مزار کشته شدگان اغتشاشات اخیر و دیدار با خانواده معدوم محسن شکاری نموده.... و در فردای آزادی خود از زندان اقدام به تهیه و انتشار کلیپی از خود با مضمون نه به جمهوری اسلامی نموده و در آن بیان داشته که «به چه زبانی بگوییم که جمهوری اسلامی را نمی‌خواهیم!»
آن زنده‌یاد تصور نمی‌کرد برای «اینها»این که یک شهروند ایرانی جرات کند که بگوید: «ما شما را نمی‌خواهیم» ازصدها عملیات تروریستی برایشان وحشتناک تر است چون می‌دانند در نهایت شجاعت «نه گفتن» به استبداد تکثیر شده و روزی فروپاشی استبداد دینی حاکم بر این کشور را قطعی می‌سازد.
ادامه در کامنت
.
گمان نمی‌کنم «اینها»که پدری را چنان دق مرگ کردند آن اندازه شرافت و انسانیت داشته باشند که بگذارند در نخستین سالگرد جان باختنش با حضور ماموران‌شان بر سر مزارش لحظاتی آرام بگیرم؛
اما در هر حال این هفته را به یاد پدرم و تمام پدران و مادرانی که فرزندانشان را به ستم به دار آویختند با تنها به جرم اعتراض و آزایخواهی جان شیرین فرزندانشان را گرفتند، روز سه شنبه مورخ ۱۰مهر۱۴۰۳ را در اعتصاب غذا خواهم بود و به یاد همه ی پدران و مادرانی که تا به امروز دادخواه خون به ناحق ریخته شده‌ی فرزندانشان هستند در «سی و ششمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همگام و همراه با دیگر هم بندی ها دست به اعتصاب غذا خواهم زد.
رضا محمدحسینی
دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
زندان قزلحصار»
#رضا_محمدحسینی #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام خانم «مای ساتو»، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در آستانه #روز_جهانی_علیه_اعدام در محکومیت اعدام‌های فزاینده در ایران تحت سیطره جمهوری اسلامی و حمایت از #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام زندانیان در ۲۲ زندان:
«در مقابل این وضعیت، علیرغم سرکوب رژیم، شجاعت مردم ایران درخشان است. کمپین «نه به اعدام در روزهای سه‌شنبه»، یک ابتکار رهبری شده توسط زندانیان است که در آن زندانیان هر سه‌شنبه به‌منظور اعتراض به مجازات اعدام اعتصاب غذا می‌کنند و تعهد پایدار به حقوق بشر و عدالت در جامعه را نشان می‌دهد»
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نامهای جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمانزاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام‌جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شکل دادند.
کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، متعلق به هیچ گروه سیاسی خاصی نیست و زندانیان سیاسی و عقیدتی با گرایش‌ها و باورهای مختلف در آن مشارکت دارند.
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«در مقابل این وضعیت، علیرغم سرکوب رژیم، شجاعت مردم ایران درخشان است. کمپین «نه به اعدام در روزهای سه‌شنبه»، یک ابتکار رهبری شده توسط زندانیان است که در آن زندانیان هر سه‌شنبه به‌منظور اعتراض به مجازات اعدام اعتصاب غذا می‌کنند و تعهد پایدار به حقوق بشر و عدالت در جامعه را نشان می‌دهد»
۱۲ شهریور سال ۱۴۰۲ بود که رسانه‌ها از تبعید تعدادی از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار خبر دادند. زندانی که تا پیش از آن به عنوان بزرگترین زندان مواد مخدر در ایران و بلکه در کل منطقه غرب آسیا از آن یاد می‌شد. اما مدت زیادی طول نکشید که قزلحصار نه به عنوان زندان مواد مخدر بلکه به عنوان کانون اصلی ایستادگی در برابر «اعدام» به عنوان مجازاتی غیرانسانی، در رسانه‌ها و افکار عمومی شناخته شد.
کمتر از شش ماه پس از تبعید زندانیان سیاسی به نامهای جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، زرتشت احمدی راغب، رضا سلمانزاده، سعید ماسوری، حمزه سواری، سپهر امام‌جمعه، میثم دهبان‌زاده، لقمان امین‌پور و رضا محمدحسینی از زندان اوین به زندان قزلحصار، با وجود فشار و سرکوب پس از تبعید، کارزاری را با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شکل دادند.
کارزاری که اکنون به بیش از ۲۳ زندان ایران گسترش یافته و در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۲ نیز ۶۸ تشکل و سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در حمایت از آن بیانیه مهمی را صادر کردند.
براساس بررسی و تحلیل متن بیانیه‌ها و نامه‌های منتشر شده از زندانیان سیاسی قزلحصار در رابطه با کمپین «سه شنبه‌های نه به اعدام» خواسته اصلی آنان و تفاوتش با برخی کنش‌های قبلی، در ۴ مورد است:
۱. توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی
۲. تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت
۳. لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی
۴. توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام
متن کامل گزارش خانم شیرین عبادی را درباره این کارزار:
tinyurl.com/ShiEdm
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، متعلق به هیچ گروه سیاسی خاصی نیست و زندانیان سیاسی و عقیدتی با گرایش‌ها و باورهای مختلف در آن مشارکت دارند.
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech