اجتماعِ اقلیت‌های مذهبی در ایران، طی این سال‌ها، رفته رفته یا کوچک‌تر شده‌اند و یا همیشه رو به نابودی رفته‌اند. از سنی‌ها گرفته تا دراویش و آشوریان و بهاییان و مسیحیان و زرتشتیان و الاخر... حاکمیت در طیِ این سال‌ها تابِ هیچ صدایِ نه تنها مخالف، بلکه دِگری را هم نیاورده است، و با سیاست‌ها مختلف یا این صداها را منزوی، و یا برای همیشه خاموش کرده است.

این پیرمرد هم از یکی از همان خاموش است. او از قدیمی‌‌ترین ارامنه‌ی مسیحی شهر تبریز است. او ساکت و آرام ساعت‌ها جلوی خانه‌اش می‌نشیند و نقطه‌ای نامعلوم را تماشا می‌کند. زمانی که از او خواستم عکسی بگیرم، تنها کاری که کرد این بود که صلیبِ آویخته به گردنش را از توی سینه‌اش بیرون کشید و دوباره به همان نقطه‌‌ی نامعلوم خیره‌ شد. عکس را که گرفتم، او دوباره صلیبش را توی سینه‌اش پنهان کرد. چون صلیبش ساکت، خاموش بود اما از خاطراتِ ناگفته و پنهان.
.
#علیرضا_معینیان
#نگاتیو_خاطرات
.
"از پروژه‌ی نگاتیو خاطرات: ما در این پروژه از روزمرگی‌ها عکاسی می‌کنیم تا بتوانیم هرچه بهتر خاطرات این روزها را ثبت‌ کنیم."

#تبریز #ارامنه #مسیحی #اقلیت_دینی #رواداری #ایران

@Tavaana_TavaanaTech

کیخسرو شاهرخ در خاطرات خودنوشتی (autobiography) که از خود به جاگذاشت توضیح می‌دهد که چگونه تحت‌تأثیر یک شیخ مسلمان به آیین آبا و اجدادی خود علاقه‌مند می‌شود: کیخسرو می‌گوید که چهار سال در مدرسه آمریکایی‌ها در تهران به همراه برادرش رستم درس می‌خوانده است و به تبع مقررات مدرسه روزهای یک‌شنبه در کلیسا حاضر شده و موعظه کشیشان مسیحی را می‌شنیده است تا آنکه یک روز تعدادی آخوند مسلمان برای مشاهده مراسم کلیسایی وارد می‌شوند و یکی از آنها به نام شیخ یحیی از کیخسرو در مورد دین آباء و اجدادی‌اش سوال می‌کند. کیخسرو توضیح می‌دهد که مسیحیت را کم و بیش آموخته است اما دین‌بهی را نمی‌شناسد. شیخ مسلمان او را تشویق می‌کند که آموزه اصلی دین‌بهی یعنی «پندار نیک، گفتار نیک، و کردار نیک» را سرلوحه قرار دهد که سرچشمه آموزه‌های ادیان بزرگ دیگر از جمله مسیحیت و اسلام است. از این به بعد، کیخسرو مطالعه شخصی درباره آیین زرتشت را آغاز می‌کند و دین خانوادگی‌اش را به عبارتی، دوباره بازمی‌یابد.

ارباب کیخسرو شاهرخ از ۱۲۸۶ یعنی یک سال پس از امضای فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه قاجار، عضو انجمن زرتشتیان تهران می‌شود و در حقیقت این انجمن را با همکاری هم کیشان خود در تهران برای اول بار تاسیس می‌کند. از اولین اقدامات کیخسرو در مقام رییس انجمن زرتشتیان تهران، درخواست از ارباب جمشید برای مساعدت مالی جهت تاسیس مدارس دخترانه و پسرانه زرتشتی‌ست. ارباب جمشید زمینی را برای احداث مدرسه به انجمن زرتشتیان اهدا می‌کند.

چون آنچه که برای مدرسه دخترانه در نظر گرفته شده بود از سه اتاق تجاوز نمی‌کرد، احتیاج به مساعدت بیش‌تر بود. ارباب کیخسرو شاهرخ در مقام عضو فعال و رییس انجمن زرتشتیان کوشید تا کمک‌های مالی بیش‌تری دریافت کند و در این راه از کمک‌های مالی دو خانم هم‌کیش خود بهره‌مند شد و مدرسه‌ای به نام ایرج برای دختران دانش‌آموز تاسیس گردید.  از دیگر مدارسی که محصول کوشش کیخسرو شاهرخ است می‌توان به مدرسه آدریان، فیروز بهرام و انوشیروان دادگر اشاره کرد.

اما آنچه باعث شده بود کیخسرو شاهرخ، تحسین باورمندان به دین اکثریت را به خود جلب کند، خدماتش برای هم‌کیشان خود نبود. ماجرای قحطی گندم در تهران پس از وقوع جنگ جهانی اول به خوبی نشان می‌دهد که او چگونه شایسته تحسین شده است...

بیشتر بخوانید


#کیخسرو_شاهرخ #گفتگو_توانا #زرتشتیان #مدارا #اقلیت_دینی

@Dialogue1402

در اپیزود سوم این مجموعه با نام «روند دگرسازی» به دورانی اشاره می‌کنیم که شیعیان، خود اقلیت دینی بودند و تحت آزار و ستم اکثریت سنی‌مذهب. از دورانی که انتساب به یکی از جریان‌های شیعه، اتهامی سیاسی بود و می‌توانست به بهای جان متهم تمام شود. همین‌طور سعی می‌کنیم نشان دهیم چطور هویت دینی تابع مناسبات قدرت و بازیچه‌ دست بازیگران اصلی در زدوخوردهای سیاسی‌ست!

لینک یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=Q3g7lSj856I

لینک وبسایت:
https://tolerance.tavaana.org/fa/podcast_others_3

لینک کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/636216254

لینک ساندکلاد:
https://m.soundcloud.com/tavaana/nrdlfcoltgch

#گفتگو_توانا #دیگری_سازی #اقلیت_دینی #هویت_مذهبی

درزمان ناصرالدین‌شاه «جزیه» از زرتشتیان برداشته شد؛ برای اولین‌بار در هزاره‌ی اخیر که باعث شد اقلیت زرتشتی در ایران جان بگیرند و بنگاه‌های اقتصادی موفق تاسیس کنند. کیخسرو شاهرخ از درخشان‌ترین چهره‌های بهدینان ایران در تاریخ معاصر است.

‏برای خواندن مقاله‌ای کامل از خدمات او به لینک زیر مراجعه کنید:

‏⁦ ‏ https://dialog.tavaana.org/fa/Arbab_Keykhosro_Shahrokh ⁩

‏⁧ #بهدینی⁩ ⁧ #زرتشتی⁩ ⁧ #کیخسرو_شاهرخ⁩ ⁧ #ناصرالدین‌شاه⁩ ⁧ #گفتگو⁩ ⁧ #توانا⁩ ⁧ #آزادی_دین⁩ ⁧ #اقلیت_دینی⁩

‏⁦ @Dialogue1402⁩

@dialogue1402

یکی از پیشگامان تولید و اشاعه‌ی ادبیات یهودستیزانه به قصد ضربه‌زدن به مابقی اقلیت‌های دینی، شمس‌الدین رحمانی متولد ۱۳۲۴ است. رحمانی در گفتگویی که فرقه‌نیوز با او انجام داده، به عنوان پژوهشگر «جمعیت حامیان قدس شریف» معرفی می‌شود. وی در بخشی از اظهارات خود، اهمیت یهودستیزی را برای پروژه‌ی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بدین شکل فاش می‌کند:

«مرحوم آقای فاکر (از روحانیون انقلاب) در یکی از سخنرانی‌ها - که توسط حوزه قم چاپ شده - می‌گوید در مشهد، پنج سال قبل از بروز و ظهور علی‌محمد باب، سه‌چهار هزار نفر از یهودی‌های محله یهودی‌های مشهد، همه با هم مسلمان شدند. هرچند بعداً بخصوص در منابع غربی می‌گویند یهودی‌ها را به اجبار مسلمان کردند اما این‌طور نیست. خودشان مسلمان شدند و حتی جشن گرفتند. این یهودی‌های تازه مسلمان‌شده هم بعد از چند ماه از مشهد به نقاط مختلف دنیا می‌روند… بعد از پنج سال از این غائله، علی‌محمد شیرازی مسأله‌ی بابیت را مطرح کرد. بسیاری از این یهودی‌ها که مسلمان شده بودند، بابی و بعد بهایی شدند. این حرف سنگینی‌ست که مرحوم آقای فاکر نقل کرده…» (فرقه‌نیوز/ مورخه مهر ۱۴۰۰)

مطابق با دیدگاه شمس‌الدین رحمانی که به هیچ‌وجه ایده یا ابتکار شخصی او نیست، مسلمان شدن اقلیت‌های دینی دیگر مانند یهودیان و متعاقباً تغییر کیش آنها به بهاییت، کار بریتانیای استعمارگر و لژهای فراماسونری تحت کنترل آن‌هاست تا بتوانند بگویند که این مسلمانان و به ویژه شیعیان بوده‌اند که به بابیت و بهاییت گرویده‌اند؛ در حالی که با نگاه به تبار یهودی این نوکیشان بهایی و بابی، می‌توان رد توطئه را پیدا کرد.

امثال شمس‌الدین رحمانی اگرچه به عنوان کارشناس حیطه‌ی «یهودشناسی» معرفی می‌شوند، اما در حقیقت نماینده‌ی یهودی ستیزی‌اند و این را نه فقط از فقر شدید ابزارهای مفهومی تحلیل و تبیین در نگاهشان می‌توان دریافت، بلکه همچنین از نتایج فوق‌العاده‌ای که پیرو نگاه پارانوئیدی خود به یهودیت، علیه مابقی ادیان غیررسمی می‌گیرند.

برای دانلود نسخه‌ی پی‌.دی.اف کتاب، رجوع کنید به:

https://dialog.tavaana.org/nonbelievers/

#یهود #یهودستیزی #شگردهای_حذف #دشمنان_آزادی #گفتگو #مدارا #اقلیت_دینی #دگردینی

@dialogue1402

@dialogue1402

دکتر فرهنگ مهر، فرزند ارباب مهربان مهر، می‌گوید وقتی پست وزارت‌خانه به من پیشنهاد شد، به هویدا یادآوری کردم که مطابق با قانون، تنها مسلمانان می‌توانند وزیر شوند و من که زرتشتی‌ام نمی‌توانم! هویدا پاسخ داد که بعد از انقلاب سفید شاه و ملت، این حرف‌ها بی‌معنی‌ است.

فرهنگ مهر که پانزده سال همکلاسی و همدوره‌ای حسنعلی منصور، از مشاهیر ایران و نخست وزیر دوران محمد رضا شاه پهلوی بود، با همراهی او، هویدا و عبدالحسین بهنیا، سمت‌های اداری، پژوهشی و اجرایی بسیاری را عهده‌دار شد و نشان‌های افتخار زیادی از جمله نشان درجه‌ یک «آبادانی»، نشان درجه‌ یک «کار»، نشان درجه‌ سه و دوی «همایون» و نشان درجه‌ دوی «تاج» و نشان درجه‌ یک «همکاری» را دریافت کرد. آخرین مسئولیت دکتر مهر در ایران، ریاست دانشگاه پهلوی شیراز بود.

دانشگاه پهلوی که در ابتدا «دانشگاه شیراز» نامیده می‌شد،‌ در ۱۹۵۹ بر اثر رایزنی شاهنشاه فقید، با رییس بنیاد راکفلر و دیگر مقامات آمریکایی به قصد تاسیس یک دانشگاه معتبر در حد دانشگاه هاروارد آمریکا در ایران بنیان گذاشته شد. با مساعدت پنج میلیون دلاری بنیاد راکفلر و حمایت شخص شاه، دانشگاه شیراز با امکانات فوق‌العاده‌ تحصیلی و رفاهی در قلب استان فارس شروع به کار کرد. دکتر مهر می‌گوید که دانش‌آموختگان این دانشگاه، به‌ویژه دانش‌آموختگان دانشکده‌ پزشکی، در تمامی دنیا مورد استقبال بودند و چون در ایالات متحده فرصت‌های اقتصادی بهتری برای دانش‌آموختگان ایرانی این دانشگاه وجود داشت، متاسفانه بسیاری از آن‌ها از کشور خارج شده و ترک وطن می‌کردند. با تاسیس شعبات اقماری این دانشگاه، از دانش‌آموختگان تعهد خدمت در شهرهای کوچک استان فارس گرفته می‌شد تا به این ترتیب، تا حدی از «فرار مغزها» جلوگیری کرده باشند.

برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

https://dialog.tavaana.org/farhang_mehr/

#مدارا #رواداری #فرهنگ_مهر #اقلیت_دینی #اقلیت #زرتشتی #بهدین #بهدینان

@dialogue1402