«این عکس‌هایی رو که مشاهده می‌کنید متعلق است به کاخ کیومرث.کاخ #کیومرث در استان #فارس ؛شهرستان داراب،بخش #فورگ قرار دارد،که متاسفانه تا چند ماه آینده تخریب و نابود خواهد شد.

این کاخ در درون یک مزرعه قرار دارد که متاسفانه تا چند قدمی این اثر تاریخی دارند #کشاورزی می‌کنند و مسولان شهرستان ما هم نبود بودجه رو بهانه‌کردن و این اثر #تاریخی رو به امان خدا رها کردند و رفتند.من از شما خواهش میکنم اطلاع‌رسانی کنید تا شاید مسولان به خودشون اومدن و از تخریب این اثر جلوگیری کردند.
با تشکر فراوان»

این نوشته و عکس‌ها را یکی از هم راهان #توانا ارسال کرده‌ است و خواسته است که از این طریق این پیام به مسئولان امر برسد تا شاید فکری بیاندیشند.
در جستجویی که در اینترنت داشتیم این مطلب را در مورد این بنا پیدا کردیم:
طاق کیومرث؛ که قدمت آن به دوره #ساسانیان برمیگردد گویا این قصر را پسر #اسفندیار ساخته و به کیومرث شهرت یافته است چون #معماری هایی که در این بنا بکاررفته مشابه کارهایی است که از سلاطین یا بزرگان #ساسانی در مناطق دیگر باقی مانده از جمله:کاخ بهران در شمال شهر #داراب و #کاخ ساسانیان در منطقه سروستان همچنین از کاخ های مهم ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه از ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎن و ﻣﻌﻤﺎری آن ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﻤﺎری #ﻃﺎق دﯾﺴﯽ و دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ اﺳﺖ . ﮐﻪ در آن از ﻣﺼﺎﻟﺤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ #ﮔﻞ و #ﮔﭻ و #ﺳﻨﮓ ﻻﺷﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد و در اﯾﻦ ﮐﺎخ ﺗﺰﺋﯿﻨﺎت ﺳﺎده ای ﺑﮑﺎر ﺑﺮده اﻧﺪ . ﮐﻪ هنر اواﯾﻞ دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ آن در ﻣﻨﺎﻃﻖ دﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ #ﻓﯿﺮوزآﺑﺎد ، #ﺳﺮوﺳﺘﺎن و #ﺑﻮشهر ﻣﯽ ﺗﻮان ﯾﺎﻓﺖ .

@Tavaana_TavaanaTech
#تاریخ #میراث_ملی #میراث_فرهنگی #میراث_تاریخی
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

«کوه خواجه‌»ی زابل، #تخت_جمشید خشتی ایران

«آخ اگه بارون بزنه!»

اگر هنوز این بنای خشتی پابرجاست به دلیل خشک‌سالی سال‌های اخیر سیستان و بلوچستان است و اگر بارندگی‌ها حتا در شرایط سالانه انجام می‌شد، امروز دیگر کوه خواجه نمی‌توانست خودنمایی کند.

اول اردیبهشت ۱۳۴۵ کوه خواجه توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ثبت ۵۴۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. «ارنست امیل هرتسفلد»، باستان‌شناس و ایران‌شناس آلمانی که در سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵ میلادی بخش‌هایی از پاسارگاد و تخت جمشید را برای اولین‌بار مورد کاوش قرار داده بود، با بررسی کوه خواجه و آثار باستانی آن، نام «تخت جمشید خشتی» را برای این مجموعه کاخ‌ها برگزیده بود. کوه خواجه یا کوه اوشیدا که به کوه رستم نیز شهرت دارد، تنها عارضه‌ی طبیعی در دشت سیستان است که در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر #زابل قرار دارد. اوشیدا در زبان #فارسی به معنای ابدی است. کوه خواجه از مهم‌ترین آثار باستانی دوره‌های #اشکانی، #ساسانی- #اسلامی به شمار می‌آید.

این کوه ذوزنقی‌ای شکل نزد پیروان سه دین #اسلام و #مسیحیت و #زرتشت، کوهی مقدس است. این #کوه از سنگ‌های بازالت سیاه‌رنگ تشکیل شده و با ارتفاع ۶۰۹ متر از سطح دریا، مانند جزیره‌ی در میانه‌ی دریاچه‌ی هامون قرار گرفته است. در اطراف این کوه آثار باستانی بسیاری قرار دارد که از دوره‌های ساسانیان، اشکانیان باقی مانده است. از اماکن دوره‌ی اسلامی و همین‌طور معبد بودایی نیز در اطراف این کوه می‌توان نشان گرفت.
کوه خواجه برای اولین‌بار در سال ۱۹۱۶ میلادی توسط «اورل اشتین»، باستان‌شناس انگلیسی کشف شد.این باستان‌شناس بیشتر به خاطر کاوش‌هایش در آسیای میانه شناخته شده است. در سال ۱۹۶۱ باستان‌شناس دیگری که معماری ایتالیایی بود به نام «گوئلینی» کاوش‌های محدود دیگری در آثار کوه خواجه انجام داد.

از #آثارباستانی اطراف این کوه می‌توان به مجموعه‌ای از کاخ‌ها، فلعه‌ی کهک کهزاد، قلعه‌ی چهل دختر، قلعه‌ی سرسنگ، آرام‌گاه خواجه غلطان، ساختمان پیرگندم بریان، خانه‌ی شیطان و قبرهای دوران اسلامی اشاره کرد. یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین این بناهای #باستانی این منطقه، آتش‌کده‌ای قدیمی است که باستان‌شناسان قدمت آن را به قرن اول پیش از میلاد بازمی‌گردانند. این آتش‌کده دارای یک تالار مرکزی در وسط و راه‌روهایی در اطراف آن است. کوه خواجه در واقع قلعه‌ای عظیم و دژ شهری منحصر به فردی است که از دوره‌ی اشکانیان و #ساسانیان باقی مانده است. از دیگر بناهای تاریخی موجود در کوه خواجه، کاخی است که به دوره‌ی ساسانیان تعلق دارد که #معماری منحصر به فرد آن دیدنی است.

در جلو این کاخ حیاطی با منظره‌ای بسیار زیبا قرار گرفته است. در بخش جنوبی این تپه، معبدی خشتی وجود دارد که مربوط به دوره‌ی پیش از اسلام است. این #معبد کرچک چهل گنجه نام دارد. ازبناهای پس از اسلام می‌توان به مقبره‌ی خواجه مهدی‌بن‌محمد‌بن خلیفه اشاره کرد که در جوار زیارت‌گاه‌های خواجه قلتان و پیرگندم بریان واقع شده است.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1yVbfP3
اگر این #بنای_تاریخی را دیده‌اید و یا اطلاعات بیش‌تری از آن دارید با ما در میان بگذارید

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

آتش‌کده‌ی آذرگشسب، تخت سلیمان
bit.ly/1Efsqan
تخت سلیمان یا همان آتش‌کده‌ی آذرگشسب نام محوطه‌‌ی تاریخی عظیمی است در نزدیکی ِ تَکاب و روستای تخت سلیمان. شهرستان تکاب یکی از شهرستان‌های آذربایجان غربی است و در جنوب شرقی این استان قرار گرفته است. تخت سلیمان در ۴۹ کیلومتری شمال شرق تکاب قرار گرفته است.

تخت سلیمان بزرگ‌ترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و عبادت‌گاه ایرانیان ِ پیش از اسلام به شمار می‌آمده است. بیش‌تر پادشاهان ایران پس از نشستن بر تخت پادشاهی به این نیایش‌گاه می‌رفتند و به درگاه خدا نیایش می‌کردند و هدایایی نیز تقدیم می‌کردند. این بنای تاریخی و عبادت‌گاه ایرانیان اما در سال ۶۲۴ میلادی و در حمله‌ی هراکلیوس، امپراتور رومیان تخریب شد. پس از حمله‌ی مغول به ایران، «آبا قاخان» برادرزاده‌ی هلاکو خان پس از گرویدن به دین اسلام بر روی ویرانه‌های تخت سلیمان مسجدی ساخت که این مسجد نیز بعدها ویران شد و تنها کاشی‌هایی با نقوش و خط برجسته از آن به جا مانده است که هم‌اکنون در موزه‌ی رضا عباسی نگه‌داری می‌شود.

آذرگشب به معنای آتش ِ اسب نر است و بر اساس افسانه‌های ایرانی دلیل این نام‌گذاری این است که کیخسرو به هنگام گشودن بهمن دژ در نیم‌روز با تیرگی شبانه که دیوان با جادوی خود پدید آورده بودند، روبه‌رو شد. آن‌گاه آتشی بر یال اسب وی فرود آمد و جهان را بار دیگر روشن کرد و کیخسرو پس از پیروزی و گشودن بهمن دژ، به پاس این یاوری اهورایی، آتش فرود آمده را آن‌جا بنشاند و آن آتش و جای‌گاه به نام آتش ِ اسب ِ نر (گشسب یا گشنسب) نام گرفت.

آتش‌کده‌ی ایرانی #آذرگشسب در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهارمین #اثرباستانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. در این منطقه بقایای حضور انسان از هزاره‌ی قبل از میلاد تا قرن یازدهم هجری دیده می‌شود. اوج شکوه و هیمنه‌ی تخت سلیمان به دوره‌ی #ساسانی بازمی‌گردد که آتش‌کده‌ی #آذرگشسب در آن‌جا ساخته شد و آتش آن به مدت بیش از هفت‌صد سال نمادی از اقتدار آئین زرتشت محسوب می‌شد. در ایران باستان سه آتش‌کده‌ی اصلی و بزرگ وجود داشته است؛ آتش‌کده‌ی کاریان(استان فارس) که به موبدان ارتباط داشته و آتش‌کده‌ی بُرزین‌مهر(استان خراسان رضوی) که تعلق به کشاورزان داشته است و آتش‌کده‌ی آذرگشسب که به ارتشیان تعلق داشته است.

بیشتر بخوانید: bit.ly/1Efsqan
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

موزه‌ی ایران باستان و یادی از #آندره‌گدار، ایران‌شناس و عاشق ایران
در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۱۳ شمسی به دستور رضا شاه و توسط آندره گدار، ساخت «موزه ی باستان ایران» آغاز شد. ساختمان این موزه در سال ۱۳۱۶ به پایان رسید و موزه برای بازدید عمومی افتتاح شد. زمینی که به این #موزه اختصاص یافته بود ۵۵۰۰ متر مربه بود که ۲۷۴۴ مترمربع زیر بنای این موزه است. آندره گدار در طراحی ساخت موزه به #کاخ‌ـکسری در شهر تیسفون در دوره‌ی #ساسانی نظر داشته است.
آندره گدار کیست؟
آندره گدار در سال ۱۸۸۱ میلادی در شهر چومونت در کشور فرانسه به دنیا آمد. او در دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای پاریس در رشته‌ی معماری و باستان‌شناسی تحصیل کرد. او #باستان‌شناس و #معمار و متخصص در صنایع اسلامی و #ایرانی و خاورمیانه بود. بیش‌تر وقت گدار در زندگی در پرداختن به #باستان‌شناسی و معماری در خاورمیانه، خصوصا ایران گذشت. گدار در اوایل دوره‌ی پهلوی به ایران آمد و به استخدام دولت ایران درآمد. او در ایران مسئولیت‌هایی از قبیل «مدیر اداره عتیقیات» (باستان‌شناسی و موزه)، «فعالیت‌های پژوهشی و شناسایی و ثبت آثار فرهنگی ایران»، «انتشار نشریه‌ی باستان‌شناسی» با هم‌کاری هم‌سرش یدا گدار و ماکسیم سیرو، «بنیان‌گذاری دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانش‌گاه تهران»، «ریاست و استادی دانش‌کده‌ی هنرهای زیبای دانش‌گاه تهران» و …داشته است. گدار در ابتدا به دعوت دولت وقت ایران و جهت سازمان‌دهی و راه‌اندازی اداره کل باستان‌شناسی به ایران آمد.
او در مدت زمان ۳۲ سال که در ایران اقامت داشت با فعالیت‌های باستان‌شناسی و معماری خود خدمات شایانی به تاریخ و فرهنگ ایران کرد. آندره گدار در یکی از آخرین مکاتبات خود با نخست‌وزیر وقت ایران که نشان از دغدغه‌های او دارد چنین می‌گوید: «اگر چه کلیه طرح‌های مورد نظر خود را نتوانستم در ایران محقق سازم ولی توانستم کارهای مفیدی برای ایران انجام دهم: بنیان‌گذاری اداره خدمات باستان‌شناسی، تاسیس موزه باستان‌شناسی [ایران‌شناسی]، بازسازی ارزش‌مندترین ابنیه تاریخی، تهیه طرح‌های کلی دانشگاه تهران، ایجاد اداره انتشارات خدمات باستان‌شناسی که دیگر به جای زبان فرانسه از زبان فارسی استفاده می‌شود.
با این حال چند طرح که برایم بسیار با اهمیت بود با کمال تأسف رها شده است. در این نامه بیشتر تأکیدم بر موزه باستان شناسی تهران است. ۲۰ سال از عمر آن می‌گذرد. احتیاج به تجدید نظر و تکمیل دارد. تجهیزات مورد نیاز آن هنوز تأمین نشده است. احتیاج به نصب شبکه‌ی برق و بهبود سایر مسائل ظاهری دارد که بسیار مورد توجه ایرانیان و خارجیان خواهد بود... سازماندهی مجدد و اقدام تازه برای معرفی مجموعه‌ها و انتشار کاتالوگ با ویرایش جدید و چاپ مطلوب همراه با تصاویر زیبا، سود هنگفتی برای تبلیغ ایران در خارج خواهد داشت.»
گدار در ایران کارهای فراوان فرهنگی و باستان‌شناسی به سامان رساند که یادگار برجسته و مهم او را که هنوز قطب فرهنگی تهران است می‌توان دانش‌گاه تهران و نقشه‌ی عمومی آن و برخی دانش‌کده‌ها و تالارهای آن دانست. از سویی بسیاری، ترکیب هم‌دلانه‌ی سنت و معماری در مقبره ی حافظ را یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌‌های آندره گدار به شمار می‌آورند. این کلاه فرنگی که از همه جهات باز است و در باغ بهشت‌آسای حافظیه شیراز قرار گرفته است تسلط کم‌نظیر معمار آن در استفاده از سنت‌های ایرانی را به تصویر می‌کشد.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/M0n4ji

@Tavaana_TavaanaTech

بند قیصر یا پُل شادروان شوشتر، قدیمی‌ترین پل جهان

همی برد هر سو برانوش را
بدو داشتی در سخن گوش را
یکی رود بد پهن در شوشتر
که ماهی نکردی بر او بر گذر
برانوش را گفت اگر هندسی
پلی سازی ایندو خیال چون رسی
که ما باز گردیم و این پل بجای
بماند به دانایی رهنمای
برش کرده بالای این پل هزار
بخواهی زگنج آنچه آید بکار
ـ فردوسی

#بندقیصر یا #پل_شادروان شوشتر متعلق به دوره‌ی ساسانی است و در کنار پل جدید شهرستان شوشتر در استان #خوزستان قرار دارد. در دانش‌نامه‌ی جهان اسلام درباره‌ی این پل چنین آمده است: «پل‌بند والرین یا بند قیصر در شوشتر را سربازان و مهندسان رومی که در ۲۶۰ میلادی همراه امپراتور روم والریانوس به اسارت شاپور اول درآمده بودند، بنا کردند.»

شادروان به معنی فرش و بساط گرانمایه و منقش است. از آن‌جا که از بند میزان تا شادروان کف #رودخانه را به وسیله‌ی سنگ‌های تراش منظم فرش کرده‌اند به شادروان مشهور شده است. دایره‌المعارف مصاحب در مورد این پل قدیمی می‌آورد که «بند قیصر، بندی که در قرن سوم میلادی به امر شاپور اوّل ساسانی در #شوشتر رود کارون ساخته شده است.

گویند رومیانی که در جنگ با ایران اسیر شده بودند در ساختن این بند به کار گرفته شدند و به همین مناسبت بند قیصر خوانده شده است.» فرهنگ معین در توصیف مشخصات تاریخی این پل می‌نویسد:«سدی است که در زمان شاپور اول #ساسانی و به امر او پس از اسارت قیصر روم توسط برانوش، مهندس رومی در نزدیک شوشتر ساخته شد. این سد ۱۵۰۰ قدم طول داشت و هنوز هم برای برگرداندن آب #کارون به مزارع به کار می‌رود. بند قیصر، سدی است که به امر شاپور اول ساسانی به دست رومیان و توسط مهندس رومی به نام برانوش (بزانوش، اورانوش) در شوشتر (کنار پل شوشتر) ساخته شد.

برخی این پل را قدیمی‌ترین پل جهان می‌دانند که دارای چهل‌وچهار دهنه و برخی نیز می‌گویند ۴۸ دهنه داشته است. در حال حاضر ۹ دهانه‌ در سمت شمال و ۲۸ دهانه در ضلع جنوبی پل باقی مانده است. طول این پل حدود ۵۰۰ متر است.

«در ساختمان این بند دو قوس محدب رو به جریان آب و به سمت شرق و یک قوس مقعر رو به جهت جریان آب قرار دارد هر چند این قوس‌ها معلول بستر طبیعی رودخانه هستند ولی می‌توان آ‌ن‌را در شمار بندهای قوسی بشمار آورد. در کنار این پل بند، آسیاب‌هایی قرار داشته که توسط انرژی آب چرخ‌های این آسیاب‌ها به حرکت در می‌آمده است. در انتهای ضلع شرقی پل بند در جایی که پل بند در شهر وارد می‌شد، سردر عظیم آجری احداث شده بود، که در هنگام گذر از پل بند، افراد از زیر این سردر عظیم عبور می‌کرده‌اند. مصالح بکار رفته در ساختمان این پل بند از سنگ لاشه و ملات ساروج بهمراه خاکستر است.»

این پل که زمانی مشهورترین #پل ایران بود امروز جز خرابه‌ای از آن باقی نمانده است. این پل در سال ۱۳۱۰ با شماره‌ی ثبتی ۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/UQphYm

@Tavaana_TavaanaTech

#نقش_برجسته ساسانیان در کازرون رو به تخریب است
بیشابور شهری از دوران #ساسانی است که به دستور شاپور، اول پادشاه ساسانی پس از پیروزی بر امپراتوری روم ساخته شده است. این منطقه در ۱۱۰ کیلومتری جنوب شیراز و ۲۳ کیلومتری شهر کازرون واقع شده است. شمالی‌ترین قسمت بیشابور به کوهپایه و تنگه‌ای دایره شکل متصل است به نام چوگان. نقش برجسته‌های تنگه چوگان شامل جنگ‌ها و پیروزی‌ها و تاج‌ستانی پادشاه ساسانی به خصوص شاپور اول است. در تنگه چوگان شهر #کازرون شش نقش برجسته ساسانی وجود دارد که در سال ۱۳۱۰ با قدمت ساسانی و به شماره ۲۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.
این نقش برجسته ها این روزها حال خوشی ندارند و به خاطر عدم رسیدگی و سهل‌انگاری مسئولان رو به نابودی قرار دارند.

@Tavaana_TavaanaTech

«کوه خواجه‌»ی زابل، تخت جمشید خشتی ایران
goo.gl/IXLckU

«آخ اگه بارون بزنه!»

اگر هنوز این بنای خشتی پابرجاست به دلیل خشک‌سالی سال‌های اخیر سیستان و بلوچستان است و اگر بارندگی‌ها حتا در شرایط سالانه انجام می‌شد، امروز دیگر کوه خواجه نمی‌توانست خودنمایی کند.

اول اردیبهشت ۱۳۴۵ کوه خواجه توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ثبت ۵۴۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. «ارنست امیل هرتسفلد»، باستان‌شناس و ایران‌شناس آلمانی که در سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵ میلادی بخش‌هایی از پاسارگاد و تخت جمشید را برای اولین‌بار مورد کاوش قرار داده بود، با بررسی کوه خواجه و آثار باستانی آن، نام «تخت جمشید خشتی» را برای این مجموعه کاخ‌ها برگزیده بود. کوه خواجه یا کوه اوشیدا که به کوه رستم نیز شهرت دارد، تنها عارضه‌ی طبیعی در دشت سیستان است که در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر #زابل قرار دارد. اوشیدا در زبان #فارسی به معنای ابدی است. کوه خواجه از مهم‌ترین آثار باستانی دوره‌های #اشکانی، #ساسانی- #اسلامی به شمار می‌آید.

این کوه ذوزنقی‌ای شکل نزد پیروان سه دین #اسلام و #مسیحیت و #زرتشت، کوهی مقدس است. این #کوه از سنگ‌های بازالت سیاه‌رنگ تشکیل شده و با ارتفاع ۶۰۹ متر از سطح دریا، مانند جزیره‌ی در میانه‌ی دریاچه‌ی هامون قرار گرفته است. در اطراف این کوه آثار باستانی بسیاری قرار دارد که از دوره‌های ساسانیان، اشکانیان باقی مانده است. از اماکن دوره‌ی اسلامی و همین‌طور معبد بودایی نیز در اطراف این کوه می‌توان نشان گرفت.
کوه خواجه برای اولین‌بار در سال ۱۹۱۶ میلادی توسط «اورل اشتین»، باستان‌شناس انگلیسی کشف شد.این باستان‌شناس بیشتر به خاطر کاوش‌هایش در آسیای میانه شناخته شده است. در سال ۱۹۶۱ باستان‌شناس دیگری که معماری ایتالیایی بود به نام «گوئلینی» کاوش‌های محدود دیگری در آثار کوه خواجه انجام داد.

از #آثارباستانی اطراف این کوه می‌توان به مجموعه‌ای از کاخ‌ها، فلعه‌ی کهک کهزاد، قلعه‌ی چهل دختر، قلعه‌ی سرسنگ، آرام‌گاه خواجه غلطان، ساختمان پیرگندم بریان، خانه‌ی شیطان و قبرهای دوران اسلامی اشاره کرد. یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین این بناهای #باستانی این منطقه، آتش‌کده‌ای قدیمی است که باستان‌شناسان قدمت آن را به قرن اول پیش از میلاد بازمی‌گردانند. این آتش‌کده دارای یک تالار مرکزی در وسط و راه‌روهایی در اطراف آن است. کوه خواجه در واقع قلعه‌ای عظیم و دژ شهری منحصر به فردی است که از دوره‌ی اشکانیان و #ساسانیان باقی مانده است.
از دیگر بناهای تاریخی موجود در کوه خواجه، کاخی است که به دوره‌ی ساسانیان تعلق دارد که #معماری منحصر به فرد آن دیدنی است.

در جلو این کاخ حیاطی با منظره‌ای بسیار زیبا قرار گرفته است. در بخش جنوبی این تپه، معبدی خشتی وجود دارد که مربوط به دوره‌ی پیش از اسلام است. این #معبد کرچک چهل گنجه نام دارد. ازبناهای پس از اسلام می‌توان به مقبره‌ی خواجه مهدی‌بن‌محمد‌بن خلیفه اشاره کرد که در جوار زیارت‌گاه‌های خواجه قلتان و پیرگندم بریان واقع شده است.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1yVbfP3
اگر این #بنای_تاریخی را دیده‌اید و یا اطلاعات بیش‌تری از آن دارید با ما در میان بگذارید


https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ