دکتر شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، طی بیانیه‌ای به برگزاری مراسم یادبود برای ابراهیم رئیسی توسط سازمان ملل انتقاد کرد و خواستار لغو مراسم یادبود برای جلاد ایران شد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
برگزاری یادبود برای قصاب تهران در سازمان ملل متحد؟!!
🔹بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد هفته آینده مراسمی در یادبود «رییس جمهور سابق» جمهوری اسلامی، ابراهیم رییسی برگزار خواهد کرد. این در حالی است که کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد اخیرا خشونت‌های اعمال شده توسط جمهوری اسلامی را در سطح «جنایت علیه بشریت» برشمرده است. همچنین گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز سال‌هاست در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران اطلاع‌رسانی میکند.
🔹وقتی می‌بینم که سازمان ملل متحد برای یک «جنایتکار علیه بشریت» مراسم یادبود برگزار میکند، ناخودآگاه از خود می‌پرسم چگونه سازمانی که پس از جنگ دوم جهانی و از پس کشتار میلیون‌ها انسان، در پی خونخواری یک «دیوانه» که می‌خواست تمام جهان را به آتش بکشد عبور کرد، در این ایام این گونه به سادگی بر مبانی خود پای می‌‌گذارد و نسبت به اصول خود بی‌اعتقاد است؟
🔹ادعای احتمالی سازمان ملل متحد مبنی بر برگزاری این مراسم براساس پروتکل نیز نادرست است. یکی از این پروتکلها برگزاری مراسم یادبود برای عالی‌ترین مقام هر کشور است. ابراهیم رییسی، عالی‌ترین مقام سیاسی در ایران نیست. علی خامنه‌ای عالی ترین مقام سیاسی و نظامی در جمهوری اسلامی است. هر وقت ایشان مردند، سازمان ملل متحد می‌تواند به برگزاری مراسم یادبود چهارگانه همراه با صدام حسین، معمر قذافی و هیتلر برای ایشان اقدام کند.
🔹پرونده جمهوری اسلامی بسیار سیاه‌تر و ننگین‌تر از آن است که بتوان از آن در جایی که ردی از عدل و انصاف و وجدان وجود داشته باشد، برای مسئولانش یادبود و بزرگداشت برپا کرد. از دبیرکل محترم و رییس مجمع عمومی می‌خواهم ابراهیم رییسی را آن طور که مردم ایران پس از مرگش «جلاد ایران» و «قصاب تهران» خطاب کردند به رسمیت بشناسند. و نهادها و کمیته‌های زیر دست خود از جمله کمیته حقیقت‌یاب را به سخره نگیرند.
#ابراهیم_رئیسی
#جلاد_ایران #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن این بیانیه به شرح زیر است:
برگزاری یادبود برای قصاب تهران در سازمان ملل متحد؟!!
🔹بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد هفته آینده مراسمی در یادبود «رییس جمهور سابق» جمهوری اسلامی، ابراهیم رییسی برگزار خواهد کرد. این در حالی است که کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد اخیرا خشونت‌های اعمال شده توسط جمهوری اسلامی را در سطح «جنایت علیه بشریت» برشمرده است. همچنین گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز سال‌هاست در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران اطلاع‌رسانی میکند.
🔹وقتی می‌بینم که سازمان ملل متحد برای یک «جنایتکار علیه بشریت» مراسم یادبود برگزار میکند، ناخودآگاه از خود می‌پرسم چگونه سازمانی که پس از جنگ دوم جهانی و از پس کشتار میلیون‌ها انسان، در پی خونخواری یک «دیوانه» که می‌خواست تمام جهان را به آتش بکشد عبور کرد، در این ایام این گونه به سادگی بر مبانی خود پای می‌‌گذارد و نسبت به اصول خود بی‌اعتقاد است؟
🔹ادعای احتمالی سازمان ملل متحد مبنی بر برگزاری این مراسم براساس پروتکل نیز نادرست است. یکی از این پروتکلها برگزاری مراسم یادبود برای عالی‌ترین مقام هر کشور است. ابراهیم رییسی، عالی‌ترین مقام سیاسی در ایران نیست. علی خامنه‌ای عالی ترین مقام سیاسی و نظامی در جمهوری اسلامی است. هر وقت ایشان مردند، سازمان ملل متحد می‌تواند به برگزاری مراسم یادبود چهارگانه همراه با صدام حسین، معمر قذافی و هیتلر برای ایشان اقدام کند.
🔹پرونده جمهوری اسلامی بسیار سیاه‌تر و ننگین‌تر از آن است که بتوان از آن در جایی که ردی از عدل و انصاف و وجدان وجود داشته باشد، برای مسئولانش یادبود و بزرگداشت برپا کرد. از دبیرکل محترم و رییس مجمع عمومی می‌خواهم ابراهیم رییسی را آن طور که مردم ایران پس از مرگش «جلاد ایران» و «قصاب تهران» خطاب کردند به رسمیت بشناسند. و نهادها و کمیته‌های زیر دست خود از جمله کمیته حقیقت‌یاب را به سخره نگیرند.
#ابراهیم_رئیسی
#جلاد_ایران #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خالد پیرزاده، زندانی سیاسی، طی پیامی از ممنوع‌الملاقات شدن و ممنوع‌التماس‌شدن خود خبر داد. او تاکید کرد که این محرومیت‌ها نمی‌تواند او را از. راهی که برگزیده منصرف سازد.
متن پیام آقای پیرزاده به شرح زیر است:
«به نام خداوند جان و خرد
خیانت و حماقت بزرگیست اگر بخواهیم خانواده‌های دادخواه را فراموش گنیم، چرا که آنها برگ زرینی از تاریخ ما هستند.
ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس شدن به دلیل حمایت از خانواده‌های دادخواه، نمی‌تواند ما زندانیان سیاسی از راهمان منصرف سازد و با صدایی رساتر فریاد می‌زنیم تا نقتدرین پوشالی و غاصبان این سرزمین اهورایی بشنوند.
چو ایران نباشد تن من مباد
کوشان پیرزاده
اردیبهشت ۲۵۸۳ شاهنشاهی»
این زندانی سیاسی که دارنده مدال برنز مسابقات فدراسیون جهانی بدنسازی سال ١٣٩٧ در سنگاپور است، پیشتر و حین سپری کردن دوره حبسش در بهمن ١٤٠١، به دلیل آسیب نخاعی و اختلالات عصبی، از زندان آزاد شده بود.
خالد پیرزاده، مجددا روز ٢٨ شهریور ماه ١٤٠٢، در حالی که عازم سفر به ترکیه بود، توسط نیروهای امنیتی در فرودگاه اهواز بازداشت و سپس، به زندان اوین تهران انتقال داده شد..
دادگاه انقلاب اسلامی تهران این زندانی سیاسی را برای اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به «پنج سال حبس» و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به «هشت ماه زندان» محکوم کرده است
این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به دلیل تبعات بیماری و آسیب‌دیدگی‌های قبلی در زندان و همچنین، اعتصاب غذاهای متعدد دچار مشکلات شدید عصبی و ناراحتی قلبی شده و چند بار به بیمارستان منتقل شده است.
#خالد_پیرزاده #زندانی_سیاسی #بیانیه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن پیام آقای پیرزاده به شرح زیر است:
«به نام خداوند جان و خرد
خیانت و حماقت بزرگیست اگر بخواهیم خانواده‌های دادخواه را فراموش گنیم، چرا که آنها برگ زرینی از تاریخ ما هستند.
ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌التماس شدن به دلیل حمایت از خانواده‌های دادخواه، نمی‌تواند ما زندانیان سیاسی از راهمان منصرف سازد و با صدایی رساتر فریاد می‌زنیم تا نقتدرین پوشالی و غاصبان این سرزمین اهورایی بشنوند.
چو ایران نباشد تن من مباد
کوشان پیرزاده
اردیبهشت ۲۵۸۳ شاهنشاهی»
این زندانی سیاسی که دارنده مدال برنز مسابقات فدراسیون جهانی بدنسازی سال ١٣٩٧ در سنگاپور است، پیشتر و حین سپری کردن دوره حبسش در بهمن ١٤٠١، به دلیل آسیب نخاعی و اختلالات عصبی، از زندان آزاد شده بود.
خالد پیرزاده، مجددا روز ٢٨ شهریور ماه ١٤٠٢، در حالی که عازم سفر به ترکیه بود، توسط نیروهای امنیتی در فرودگاه اهواز بازداشت و سپس، به زندان اوین تهران انتقال داده شد..
دادگاه انقلاب اسلامی تهران این زندانی سیاسی را برای اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به «پنج سال حبس» و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به «هشت ماه زندان» محکوم کرده است
این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به دلیل تبعات بیماری و آسیب‌دیدگی‌های قبلی در زندان و همچنین، اعتصاب غذاهای متعدد دچار مشکلات شدید عصبی و ناراحتی قلبی شده و چند بار به بیمارستان منتقل شده است.
#خالد_پیرزاده #زندانی_سیاسی #بیانیه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نرگس محمدی:
«روز یاد بود رئیسی در سازمان ملل به‌واقع روز گرامی‌داشت چوبه‌های دار، اعدام و کشتار جمعی علیه مردم ایران است.»
نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، در بیانیه‌ای از زندان نسبت به برگزاری مراسم یادبود برای ابراهیم رئیسی در سازمان ملل اعتراض کرد.
در این نامه که در صفحه اینستاگرام این فعال حقوق‌بشر منتشر شده، آمده است:
«وقتی دولت‌های جهان، ناقض فاحش حقوق‌بشر و جلاد تاریخ سرزمین ایران را که تا روز مرگش ابزار سرکوب یک ملت بود، در جایگاهی قرار می‌دهند که گویی انسانی صلح‌طلب و دموکرات را از دست داده‌اند، دیگر نباید انتظار داشت که دیکتاتورها، سرکوبگران، ناقضان حقوق‌بشر ، شکنجه‌گران و جلادان مرگ‌آفرین دیگری در جاهای دیگر جهان سر برنیاورند.»
خانم محمدی در انتهای نامه نوشته:
«برای حقوق‌بشر که تنها و بی‌پناه مانده، برای صلح که بی‌صدا مانده و برای مردم ایران، نگرانم.»
یادآور می‌شویم سازمان ملل متحد، در واکنش به کشته‌شدن ابراهیم رئیسی، پرچم این سازمان را به درخواست جمهوری اسلامی به حالت نیمه‌افراشته درآورد، همچنین روز جمعه، ۴ خرداد، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با حضور در نمایندگی جمهوری اسلامی در نیویورک، در دفتر یادبود برای ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان پیام احترام و یادبود درج کرد.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا
#رئیسی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
«روز یاد بود رئیسی در سازمان ملل به‌واقع روز گرامی‌داشت چوبه‌های دار، اعدام و کشتار جمعی علیه مردم ایران است.»
نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، در بیانیه‌ای از زندان نسبت به برگزاری مراسم یادبود برای ابراهیم رئیسی در سازمان ملل اعتراض کرد.
در این نامه که در صفحه اینستاگرام این فعال حقوق‌بشر منتشر شده، آمده است:
«وقتی دولت‌های جهان، ناقض فاحش حقوق‌بشر و جلاد تاریخ سرزمین ایران را که تا روز مرگش ابزار سرکوب یک ملت بود، در جایگاهی قرار می‌دهند که گویی انسانی صلح‌طلب و دموکرات را از دست داده‌اند، دیگر نباید انتظار داشت که دیکتاتورها، سرکوبگران، ناقضان حقوق‌بشر ، شکنجه‌گران و جلادان مرگ‌آفرین دیگری در جاهای دیگر جهان سر برنیاورند.»
خانم محمدی در انتهای نامه نوشته:
«برای حقوق‌بشر که تنها و بی‌پناه مانده، برای صلح که بی‌صدا مانده و برای مردم ایران، نگرانم.»
یادآور می‌شویم سازمان ملل متحد، در واکنش به کشته‌شدن ابراهیم رئیسی، پرچم این سازمان را به درخواست جمهوری اسلامی به حالت نیمه‌افراشته درآورد، همچنین روز جمعه، ۴ خرداد، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با حضور در نمایندگی جمهوری اسلامی در نیویورک، در دفتر یادبود برای ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان پیام احترام و یادبود درج کرد.
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا
#رئیسی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
رضا شهابی و داوود رضوی، کارگران زندانی، در نامهای به نمایندگان تشکلات کارگری جهان در صد و دوازدهمین کنفرانس سازمان بین‌المللی کار، نسبت به عدم حمایت جهانی از کارگران زندانی در ایران، اعتراض کردند.
آنها در این نامه نوشته‌اند: «پرونده‌سازی، اخراج و اذیت و آزار و حبس‌های طولانی خود و بسیاری فعالان کارگری و همچنین نقض مقاوله‌نامه‌های (کنوانسیون‌های) بین‌المللی در مورد آزادی تشکل‌ها، پیمان‌های دسته‌جمعی، حق کار و زندگی و ایمنی کار در ایران موضوع پنهانی نیست.»
رضا شهابی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
آقای شهابی توسط دادگاه بدوی، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» مجموعا به ۶ سال حبس تعزیری و از بابت مجازات تکمیلی به ممنوعیت خروج از کشور، عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان‌های مجاور به مدت ۲ سال محکوم شده بود. این حکم در اواخر دی ماه سال گذشته، در دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
وی پیش از این هم به دلیل فعالیت‌های صنفی سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.
داوود رضوی هم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد است که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، او از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده است.
داوود رضوی از بیماری‌های گوارشی و چشم و زانو رنج می‌برد و همچنان موفق به اخذ مرخصی درمانی نشده است.
متن کامل بیانیه را اینجا بخوانید
#یاری_حقوقی_توانا
#رضا_شهابی
#کارگران
#بیانیه
#داوود_رضوی
@Tavaana_TavaanaTech
آنها در این نامه نوشته‌اند: «پرونده‌سازی، اخراج و اذیت و آزار و حبس‌های طولانی خود و بسیاری فعالان کارگری و همچنین نقض مقاوله‌نامه‌های (کنوانسیون‌های) بین‌المللی در مورد آزادی تشکل‌ها، پیمان‌های دسته‌جمعی، حق کار و زندگی و ایمنی کار در ایران موضوع پنهانی نیست.»
رضا شهابی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
آقای شهابی توسط دادگاه بدوی، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» مجموعا به ۶ سال حبس تعزیری و از بابت مجازات تکمیلی به ممنوعیت خروج از کشور، عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان‌های مجاور به مدت ۲ سال محکوم شده بود. این حکم در اواخر دی ماه سال گذشته، در دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
وی پیش از این هم به دلیل فعالیت‌های صنفی سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.
داوود رضوی هم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد است که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، او از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده است.
داوود رضوی از بیماری‌های گوارشی و چشم و زانو رنج می‌برد و همچنان موفق به اخذ مرخصی درمانی نشده است.
متن کامل بیانیه را اینجا بخوانید
#یاری_حقوقی_توانا
#رضا_شهابی
#کارگران
#بیانیه
#داوود_رضوی
@Tavaana_TavaanaTech
با وجود روند آزار و سرکوب زندانیان سیاسی؛ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد هجدهمین هفته خود شد.
بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهیمن هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندانهای اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.
ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.
احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.
منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.
شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندانهای جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.
#نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهیمن هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندانهای اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.
ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.
احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.
منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.
شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندانهای جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.
#نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیش از ۶۰۰ نفر از خانواده‌های دادخواهان، فعالان سیاسی، کنشگران مدنی، هنرمندان و شاعران و نویسندگان، طی بیانیه‌ای از آقای دنیس فرانسیس، رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خواستند که از برگزاری هرگونه مراسم برای ابراهیم رئیسی(رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران) در سازمان ملل، خودداری کند.
آنها در این بیانیه با اشاره به نقش ابراهیم رئیسی در کشتارهای سال ۶۷، شکنجه هزاران معترض، اعمال خشونت‌های ممتد و روزافزون نسبت به زنان به خاطر حجاب اجباری و نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران، عملکرد این نهاد را منافی ماهیت سازمان ملل دانسته و آن را بدعتی می‌دانند که اصل سیاست را بر حق مسلم آدمی، برتر می‌دارد.
افراد شناخته شده‌ای چون شیرین عبادی، سعید دهقان، مهرانگیز کار، رضوان مقدم، نیره توحیدی، بانو صابری، بهاره منشی رودسری، فرح کریمی، لاله بازرگان، فرح مدائن، لادن بازرگان، خاطره معینی، پروین اردلان، منصوره شجاعی، گیتی پورفاضل، نيلوفر بيضايی، فهیمه فرسایی، شعله پاکروان، الهه امانی، کاظم کردوانی، نیره انصاری، ناهید انتصاری، کوثر افتخاری و بسیاری دیگر از چهره‌های سرشناس کنشگر مدنی و سیاسی از امضا کنندگان این نامه هستند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
بزرگداشت کسی که متهم به جنایت علیه بشریت است نقض حقوق بشر است
جناب آقای دنیس فرانسیس رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد برنامه دارد در 30 ماه مه 2024 مراسمی در یادبود «رییس جمهور سابق» جمهوری اسلامی، ابراهیم رییسی برگزارکند!
ما جمعی از خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر ایرانی از شما و کلیه دست اندر کاران در سازمان ملل متحد می‌خواهیم که از برگزاری هر گونه مراسمی برای مرگ ریسی یکی ازعوامل موثر و تصمیم گیرنده در کشتار دگراندیشان و معترضان به سیاست‌های جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه درحکومت اسلامی در ایران اکیدا خودداری کنید.
شما به‌عنوان یک مقام حقوق بشری لازم است آگاه باشید که ابراهیم رئیسی سال ۱۳۵۹ و در ۲۰ سالگی به عنوان دادستان کل کرج منصوب شد. در تابستان ۱۳۶۷ عضو هیئت مرگ بوده و در کشتار حدود ۵۰۰۰ زندانی نقش کلیدی داشته است و باید به عنوان یکی از ناقضان حقوق بشر و جنایت علیه بشریت، محاکمه می‌شد. نام ابراهیم رئیسی در هیئت مرگ در دادگاه حمید نوری به عنوان مقام بالادستی ذکر شده و شهادت‌های شاهدان در این پرونده مبنی بر دست داشتن ابراهیم رئیسی درجنایت علیه بشریت در کشتار ۶۷ موجود است.
رئیسی درطول ۴۵ سال تاریخ جمهوری اسلامی، به طور مستقیم در ناپدیدسازی‌های قهری و اعدامهای فراقضایی هزاران مخالف سیاسی در دهه شصت، در کشتار معترضان جنبش زن زندگی آزادی، در قتل، بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی قهری و شکنجه هزاران معترض و آزار و اذیت خشونت‌آمیز زنان و دخترانی که از حجاب اجباری سرپیچی می‌کردند، و دیگر نقض‌های جدی حقوق بشر، مستقیما دست داشته یا بر آنها نظارت داشته است.
ما خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما می‌پرسیم آیا اگر هیتلر در سانحه هوایی کشته می‌شد برایش مراسم بزرگداشت در سازمان ملل برگزار می‌کردید؟
بعید می‌دانیم که شما و سایر مقامات سازمان ملل متحد از گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد که به تازگی موارد نقض حقوق بشر و خشونت‌های اعمال شده توسط جمهوری اسلامی را در سطح «جنایت علیه بشریت» برشمرده است و همچنین گزارش‌های اقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران بی اطلاع باشید.
ما خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما به عنوان رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌خواهیم : از ادای احترام به ابراهیم رییسی که میان مردم ایران با القابی چون «آیت الله قتل عام»، «جلاد ایران»، «قصاب تهران» و عامل اعدام هزاران زندانی سیاسی وعقیدتی معروف است خود داری کنید. بار دیگر تاکید می‌کنیم که سازمان ملل متحد به عنوان حافظ حقوق بشر جهانی، هیچ شخصی را در هر مقام و منصبی که متهم به جنایت علیه بشریت است نباید تایید یا تجلیل کند.
#ابراهیم_رئیسی #بیانیه #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آنها در این بیانیه با اشاره به نقش ابراهیم رئیسی در کشتارهای سال ۶۷، شکنجه هزاران معترض، اعمال خشونت‌های ممتد و روزافزون نسبت به زنان به خاطر حجاب اجباری و نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران، عملکرد این نهاد را منافی ماهیت سازمان ملل دانسته و آن را بدعتی می‌دانند که اصل سیاست را بر حق مسلم آدمی، برتر می‌دارد.
افراد شناخته شده‌ای چون شیرین عبادی، سعید دهقان، مهرانگیز کار، رضوان مقدم، نیره توحیدی، بانو صابری، بهاره منشی رودسری، فرح کریمی، لاله بازرگان، فرح مدائن، لادن بازرگان، خاطره معینی، پروین اردلان، منصوره شجاعی، گیتی پورفاضل، نيلوفر بيضايی، فهیمه فرسایی، شعله پاکروان، الهه امانی، کاظم کردوانی، نیره انصاری، ناهید انتصاری، کوثر افتخاری و بسیاری دیگر از چهره‌های سرشناس کنشگر مدنی و سیاسی از امضا کنندگان این نامه هستند.
متن بیانیه به شرح زیر است:
بزرگداشت کسی که متهم به جنایت علیه بشریت است نقض حقوق بشر است
جناب آقای دنیس فرانسیس رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد برنامه دارد در 30 ماه مه 2024 مراسمی در یادبود «رییس جمهور سابق» جمهوری اسلامی، ابراهیم رییسی برگزارکند!
ما جمعی از خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر ایرانی از شما و کلیه دست اندر کاران در سازمان ملل متحد می‌خواهیم که از برگزاری هر گونه مراسمی برای مرگ ریسی یکی ازعوامل موثر و تصمیم گیرنده در کشتار دگراندیشان و معترضان به سیاست‌های جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه درحکومت اسلامی در ایران اکیدا خودداری کنید.
شما به‌عنوان یک مقام حقوق بشری لازم است آگاه باشید که ابراهیم رئیسی سال ۱۳۵۹ و در ۲۰ سالگی به عنوان دادستان کل کرج منصوب شد. در تابستان ۱۳۶۷ عضو هیئت مرگ بوده و در کشتار حدود ۵۰۰۰ زندانی نقش کلیدی داشته است و باید به عنوان یکی از ناقضان حقوق بشر و جنایت علیه بشریت، محاکمه می‌شد. نام ابراهیم رئیسی در هیئت مرگ در دادگاه حمید نوری به عنوان مقام بالادستی ذکر شده و شهادت‌های شاهدان در این پرونده مبنی بر دست داشتن ابراهیم رئیسی درجنایت علیه بشریت در کشتار ۶۷ موجود است.
رئیسی درطول ۴۵ سال تاریخ جمهوری اسلامی، به طور مستقیم در ناپدیدسازی‌های قهری و اعدامهای فراقضایی هزاران مخالف سیاسی در دهه شصت، در کشتار معترضان جنبش زن زندگی آزادی، در قتل، بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی قهری و شکنجه هزاران معترض و آزار و اذیت خشونت‌آمیز زنان و دخترانی که از حجاب اجباری سرپیچی می‌کردند، و دیگر نقض‌های جدی حقوق بشر، مستقیما دست داشته یا بر آنها نظارت داشته است.
ما خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما می‌پرسیم آیا اگر هیتلر در سانحه هوایی کشته می‌شد برایش مراسم بزرگداشت در سازمان ملل برگزار می‌کردید؟
بعید می‌دانیم که شما و سایر مقامات سازمان ملل متحد از گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد که به تازگی موارد نقض حقوق بشر و خشونت‌های اعمال شده توسط جمهوری اسلامی را در سطح «جنایت علیه بشریت» برشمرده است و همچنین گزارش‌های اقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران بی اطلاع باشید.
ما خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما به عنوان رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌خواهیم : از ادای احترام به ابراهیم رییسی که میان مردم ایران با القابی چون «آیت الله قتل عام»، «جلاد ایران»، «قصاب تهران» و عامل اعدام هزاران زندانی سیاسی وعقیدتی معروف است خود داری کنید. بار دیگر تاکید می‌کنیم که سازمان ملل متحد به عنوان حافظ حقوق بشر جهانی، هیچ شخصی را در هر مقام و منصبی که متهم به جنایت علیه بشریت است نباید تایید یا تجلیل کند.
#ابراهیم_رئیسی #بیانیه #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
InstaFix
@tavaana
بیش از ۶۰۰ نفر از خانواده‌های دادخواهان، فعالان سیاسی، کنشگران مدنی، هنرمندان، شاعران و نویسندگان، طی بیانیه‌ای از آقای دنیس فرانسیس، رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خواستند که از برگزاری هرگونه مراسم برای ابراهیم رئیسی(رئیس جمهور س...
بیش از ۶۰۰ نفر از خانواده‌های دادخواهان، فعالان سیاسی، کنشگران مدنی، هنرمندان، شاعران و نویسندگان، طی بیانیه‌ای از آقای دنیس فرانسیس، رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خواستند که از برگزاری هرگونه مراسم برای ابراهیم رئیسی(رئیس جمهور س...
پیام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل برای کنفرانس آزادی بیان - ۲۰۲۴
آزادی بیان تضمین‌کننده دموکراسی است اما گاه دموکراسی‌ها به بهانه جنگ امور سیاسی و جانبداری‌های مبتنی بر منافع و روابط ضامن بقای خود را کم توان می‌کنند و البته استبداد همواره بر آزادی بیان می‌تازد. جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال تلاش کرده تا هرگونه مظهر و جلوه‌ای از بیان را سرکوب کند. سرکوب آزادی بیان سیاست پایان‌ناپذیری برای بقاء استبداد از زمان تأسیس نظام دینی بوده که تاکنون ادامه یافته است. هر چند مردم ایران نیز گرچه با بهایی سنگین اما مقاوم در برابر استبداد ایستاده‌اند. شما شاهد تقلای سرسختانه و باورمندانه مردم ایران در جنبش زن، زندگی، آزادی و شاهد مرگ مهسا، نیکا، غزاله و ...بوده‌اید شما اعتراض ما عليه تجاوز، تعرض و اذیت و آزار جنسی زنان و روایت‌های هولناک از سر گذرانده‌ی ما را شنیده‌اید. شما شاهد اعدام جوانان این سرزمین بوده‌اید. اعدام محسن شکاری فقط ۷۵ روز پس از بازداشت و فقط به اتهام گذاشتن یک سطل زباله در خیابان و بند آوردن تردد ماشین‌ها اتفاق افتاد.
اعدام بهای این جلوه مدنی از بیان اعتراض بود.
روسری برداشتن آرمیتا در راه مدرسه جلوه‌ای از بیان فکر نوجوان ۱۶ سالهای بود که به رهایی از انقیاد و تبعیض و ستم حکومت می‌اندیشید که در زیر خروارها خاک مدفون شد.
قامت نیکا با شالی آتش گرفته در دستانش نه فقط جلوه‌ای از بیان بلکه به طور واضح و قدرتمند یک اندیشه در قالب آن تصویر برای برابری بود.
در نظام جمهوری اسلامی که تجسم بیان ظلم دروغ و فریب است از آزادی بیان ،گفتن به خطر انداختن حیاتی ترین حقوق انسانی است حقوقی که در فقدان آنها "انسان" معنا ندارد.
این روزها شاهدید که زنان در مقابل یک جنگ تمام عیار حکومت قامت کشیده‌اند و دیوار ترک خورده‌ی ترس را فرو می‌ریزند.
نوشتن از آزادی بیان در سرزمینی که سلب آزادی بیان مهم‌ترین وظیفه و عملکرد حکومت تلقی میشود و حکومت رفتارش را فریبکارانه و دغل کارانه بر اساس مفاهیمی برگرفته از دین ارزشهای جامعه و باورهای مردم توجیه میکند و در مجامع بین‌المللی حقیقت را انکار کرده و چشم در چشم جهانیان دروغ می‌گوید، بس دشوار و هراس آلود است.
وقتی از سلب آزادی بیان توسط یک رژیم می‌گوییم بحث از ستیز و جدال آشکار یک حکومت با انسانی است که با قلم، کلام یا هنر می‌اندیشد.
تصور بر این نیست که اگر بیان را از انسان سلب کنند صرفاً ابزار اظهار اندیشه را از او گرفته‌اند بلکه باور بر این است که به رویش و نوآفرینی اندیشه حد زده‌اند.
.
سانسور هر یک کلمه حذف یک معنا، فقدان یک مفهوم و نبود اندیشه است.
من از شما مدافعان حقوق بشر و صلح و آزادی بیان تقاضا دارم زبان ما در بیان و صدای ما در فریاد اندیشه و طرح دموکراسی، آزادی و برابری برای آینده‌ی سرزمینمان و شکست و نابودی رژیم دینی استبدادی باشید.
تقاضا دارم پیش برنده‌ی تلاش ما برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی در سازمان ملل متحد باشید.
یقین دارم روزی نه چندان دور ما مردم ایران نیز جلوه‌ای باشکوه قامتی بلند و صدایی رسا در منظر جهانیان خواهیم شد.
به صف پرشمار و قدرتمند ما بپیوندید.
نرگس محمدی زندان اوین خرداد ۱۴۰۳»
#نرگس_محمدی #آزادی_بیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آزادی بیان تضمین‌کننده دموکراسی است اما گاه دموکراسی‌ها به بهانه جنگ امور سیاسی و جانبداری‌های مبتنی بر منافع و روابط ضامن بقای خود را کم توان می‌کنند و البته استبداد همواره بر آزادی بیان می‌تازد. جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال تلاش کرده تا هرگونه مظهر و جلوه‌ای از بیان را سرکوب کند. سرکوب آزادی بیان سیاست پایان‌ناپذیری برای بقاء استبداد از زمان تأسیس نظام دینی بوده که تاکنون ادامه یافته است. هر چند مردم ایران نیز گرچه با بهایی سنگین اما مقاوم در برابر استبداد ایستاده‌اند. شما شاهد تقلای سرسختانه و باورمندانه مردم ایران در جنبش زن، زندگی، آزادی و شاهد مرگ مهسا، نیکا، غزاله و ...بوده‌اید شما اعتراض ما عليه تجاوز، تعرض و اذیت و آزار جنسی زنان و روایت‌های هولناک از سر گذرانده‌ی ما را شنیده‌اید. شما شاهد اعدام جوانان این سرزمین بوده‌اید. اعدام محسن شکاری فقط ۷۵ روز پس از بازداشت و فقط به اتهام گذاشتن یک سطل زباله در خیابان و بند آوردن تردد ماشین‌ها اتفاق افتاد.
اعدام بهای این جلوه مدنی از بیان اعتراض بود.
روسری برداشتن آرمیتا در راه مدرسه جلوه‌ای از بیان فکر نوجوان ۱۶ سالهای بود که به رهایی از انقیاد و تبعیض و ستم حکومت می‌اندیشید که در زیر خروارها خاک مدفون شد.
قامت نیکا با شالی آتش گرفته در دستانش نه فقط جلوه‌ای از بیان بلکه به طور واضح و قدرتمند یک اندیشه در قالب آن تصویر برای برابری بود.
در نظام جمهوری اسلامی که تجسم بیان ظلم دروغ و فریب است از آزادی بیان ،گفتن به خطر انداختن حیاتی ترین حقوق انسانی است حقوقی که در فقدان آنها "انسان" معنا ندارد.
این روزها شاهدید که زنان در مقابل یک جنگ تمام عیار حکومت قامت کشیده‌اند و دیوار ترک خورده‌ی ترس را فرو می‌ریزند.
نوشتن از آزادی بیان در سرزمینی که سلب آزادی بیان مهم‌ترین وظیفه و عملکرد حکومت تلقی میشود و حکومت رفتارش را فریبکارانه و دغل کارانه بر اساس مفاهیمی برگرفته از دین ارزشهای جامعه و باورهای مردم توجیه میکند و در مجامع بین‌المللی حقیقت را انکار کرده و چشم در چشم جهانیان دروغ می‌گوید، بس دشوار و هراس آلود است.
وقتی از سلب آزادی بیان توسط یک رژیم می‌گوییم بحث از ستیز و جدال آشکار یک حکومت با انسانی است که با قلم، کلام یا هنر می‌اندیشد.
تصور بر این نیست که اگر بیان را از انسان سلب کنند صرفاً ابزار اظهار اندیشه را از او گرفته‌اند بلکه باور بر این است که به رویش و نوآفرینی اندیشه حد زده‌اند.
.
سانسور هر یک کلمه حذف یک معنا، فقدان یک مفهوم و نبود اندیشه است.
من از شما مدافعان حقوق بشر و صلح و آزادی بیان تقاضا دارم زبان ما در بیان و صدای ما در فریاد اندیشه و طرح دموکراسی، آزادی و برابری برای آینده‌ی سرزمینمان و شکست و نابودی رژیم دینی استبدادی باشید.
تقاضا دارم پیش برنده‌ی تلاش ما برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی در سازمان ملل متحد باشید.
یقین دارم روزی نه چندان دور ما مردم ایران نیز جلوه‌ای باشکوه قامتی بلند و صدایی رسا در منظر جهانیان خواهیم شد.
به صف پرشمار و قدرتمند ما بپیوندید.
نرگس محمدی زندان اوین خرداد ۱۴۰۳»
#نرگس_محمدی #آزادی_بیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
InstaFix
@tavaana
پیام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل برای کنفرانس آزادی بیان - ۲۰۲۴
«آزادی بیان تضمین‌کننده دموکراسی است اما گاه دموکراسی‌ها به بهانه جنگ امور سیاسی و جانبداری‌های مبتنی بر منافع و روابط ضامن بقای خود را کم توان می‌کنند و ا...
پیام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل برای کنفرانس آزادی بیان - ۲۰۲۴
«آزادی بیان تضمین‌کننده دموکراسی است اما گاه دموکراسی‌ها به بهانه جنگ امور سیاسی و جانبداری‌های مبتنی بر منافع و روابط ضامن بقای خود را کم توان می‌کنند و ا...
ندا میهن‌دوست، خواهر کارگردان و زندانی سیاسی نوید میهن‌دوست، نامهای از او را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است.
این نامه به شرح زیر است:
«نامهای از اوین: صادقانه و بی تعارف بگویم یکی از عذاب‌آورترین معضلات حضور در زندان اوین، اجبار به تماشای برنامه‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی است. متاسفانه وقتی در اتاقی در کنار ده دوازده نفر دیگر با سلایق مختلف مجبور به زندگی هستید، لزوم تعامل جمعی ایجاب میکند به علایق هم اتاقی‌های عزیز احترام بگذارید و صدا و تصویر بسیاری از برنامه‌های تلویزیون را که از شدت بی کیفیتی، سوهان روح و اعصاب هستند را تحمل کنید. به همین خاطر کم کم مجبور شده‌ام برای کاستن از آثار این شکنجه‌های سمعی و بصری، اوقات کمتری را در اتاق و زمان بیشتری را در سالن ورزش و محوطه حیاط و کتابخانه بگذرانم. که البته این مورد آخر (کتابخانه) را در اعتراض به عملکردهای احمقانه و برخوردهای کودکانه مسئول فرهنگی زندان، تحریم کرده‌ام. در یکی از اوقات محدود حضور در اتاق متوجه شدم که شبکه آی فیلم، آخرین مینی سریالی که سال‌ها پیش برای تلویزیون ساختم را در حال پخش مجدد دارد. نمی‌دانم آیا مسئولین صداوسیما از سرنوشت کارگردان آن سریال که به خاطر ساخت مستند، با حکم عادلانه (!) سه سال زندان روبرو شده است خبر دارند یا نه ولی سازنده آن سریال آنقدر جرات و جسارت دارد که از ساخت این سریال و سایر سریال‌هایی که برای تلویزیون ساخته اظهار ندامت و پشیمانی نماید. علی رغم این که در تمام سالهای همکاری با تلویزیون در دهه‌های هفتاد تا نود، سعی کردم بسیاری از کارها را به خاطر فیلمنامه‌های ضعیف و گاها ابلهانه انجام ندهم و همچنان می‌توانم از کارهایی که برای تلویزیون ساخته یا نوشته‌ام به اندازه وسع و نقشی که در آنها داشته‌ام دفاع کنم ولی بازهم نمی‌توانم پشیمانی‌ام را از ساختشان پنهان کنم. این ندامت بیشتر به خاطر انرژی و عمری است که برایشان هدر داده‌ام. زمان‌ها و عمری که می‌توانستم برای ساخت آثاری بهتر در سینما صرف کنم و نه در چهارچوب‌های آزاردهنده و گاه مضحک صداوسیمای جمهوری اسلامی. همزمان با پخش این سریال خبری دریافت کرده‌ام که حسی دلچسب به همراه داشت: یکی از بازیگران اصلی فیلم آخرم (کافه)، #ستاره_ملکی، که در فیلم «دانه انجیر مقدس» (محمد رسول اف) بازی کرده؛ به همراه این فیلم در جشنواره کن حاضر شده است. شادی‌ام وقتی بیشتر شد که خبر کسب جایزه ویژه هیات داوران برای این فیلم را شنیدم.
این دو مطلب به ظاهر بی ربط را نوشتم که بگویم چرا بابت زمانی که برای ساخت کارهای تلویزیونی هدر داده‌ام متاسفم. شاید اگر همان تصمیمی که از سال ۹۸، مبنی بر صرف انرژی برای ساخت آثاری مطابق سلیقه‌ام گرفتم را زودتر گرفته بودم الان راضی‌تر بودم.
نتیجه آن تصمیم ساخت فیلم کافه بود که موفق به حضور در جشنواره تسالونیکی شد و همچنان به نمایشش در خارج از ایران ادامه می‌دهد.
جالب اینجاست که در طول فعالیت حرفه‌ایم با بسیاری از بازیگرانی که اولین فیلمشان را تجربه می‌کردند و اکنون تبدیل به بازیگرانی مطرح و پرکار شده‌اند، کار کرده‌ام. از همکارانی چون مریم پالیزیان، اشکان خطیبی، نگار جواهریان، بابک حمیدیان و مینا ساداتی گرفته تا ستاره ملکی. هر یک از این عزیزان هم اکنون در جاهای مختلف دنیا به فعالیت‌های هنری خود ادامه می‌دهند و شاید بی‌خبر باشند همکاری که نخستین حضور تصویری‌شان را با او تجربه کرده‌اند اکنون به خاطر ساخت فیلم (تاکید می‌کنم به خاطر ساخت فیلم) در زندان به سر می‌برد.
افزون بر این حرف‌ها برای همه آنها مانند ستاره ملکی عزیز آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم هر جا که هستند با آزادی و اختیار تام و تمام به کارهایی مشغول باشند که به خاطرش افتخار کنند و هیچگاه تاسف نخورند.
نوید میهن‌دوست-زندان اوین»
نوید میهن‌دوست (زاده ۷ تیر ۱۳۵۱ در نوشهر) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس سینما و تلویزیون. او در ۱۳ آذر ۱۳۹۸ توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دستگیر شد و در بند ۲۰۹ زندان اوین به مدت حدود دو ماه در بازداشت بود و در ۱۴ بهمن با تودیع وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. او برای اجرای حکم از ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ به زندان اوین فراخوانده شد و هم‌اکنون در زندان اوین زندانی است.
علت بازداشت و صدور حکم علیه او، دوستی‌اش با برادر خانم مسیح علی‌نژاد و پیگیری وضعیت او و همراهی با خانواده‌اش در مراجعات به نهادهای قضایی بوده است.
#نوید_میهن_دوست #بیانیه #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این نامه به شرح زیر است:
«نامهای از اوین: صادقانه و بی تعارف بگویم یکی از عذاب‌آورترین معضلات حضور در زندان اوین، اجبار به تماشای برنامه‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی است. متاسفانه وقتی در اتاقی در کنار ده دوازده نفر دیگر با سلایق مختلف مجبور به زندگی هستید، لزوم تعامل جمعی ایجاب میکند به علایق هم اتاقی‌های عزیز احترام بگذارید و صدا و تصویر بسیاری از برنامه‌های تلویزیون را که از شدت بی کیفیتی، سوهان روح و اعصاب هستند را تحمل کنید. به همین خاطر کم کم مجبور شده‌ام برای کاستن از آثار این شکنجه‌های سمعی و بصری، اوقات کمتری را در اتاق و زمان بیشتری را در سالن ورزش و محوطه حیاط و کتابخانه بگذرانم. که البته این مورد آخر (کتابخانه) را در اعتراض به عملکردهای احمقانه و برخوردهای کودکانه مسئول فرهنگی زندان، تحریم کرده‌ام. در یکی از اوقات محدود حضور در اتاق متوجه شدم که شبکه آی فیلم، آخرین مینی سریالی که سال‌ها پیش برای تلویزیون ساختم را در حال پخش مجدد دارد. نمی‌دانم آیا مسئولین صداوسیما از سرنوشت کارگردان آن سریال که به خاطر ساخت مستند، با حکم عادلانه (!) سه سال زندان روبرو شده است خبر دارند یا نه ولی سازنده آن سریال آنقدر جرات و جسارت دارد که از ساخت این سریال و سایر سریال‌هایی که برای تلویزیون ساخته اظهار ندامت و پشیمانی نماید. علی رغم این که در تمام سالهای همکاری با تلویزیون در دهه‌های هفتاد تا نود، سعی کردم بسیاری از کارها را به خاطر فیلمنامه‌های ضعیف و گاها ابلهانه انجام ندهم و همچنان می‌توانم از کارهایی که برای تلویزیون ساخته یا نوشته‌ام به اندازه وسع و نقشی که در آنها داشته‌ام دفاع کنم ولی بازهم نمی‌توانم پشیمانی‌ام را از ساختشان پنهان کنم. این ندامت بیشتر به خاطر انرژی و عمری است که برایشان هدر داده‌ام. زمان‌ها و عمری که می‌توانستم برای ساخت آثاری بهتر در سینما صرف کنم و نه در چهارچوب‌های آزاردهنده و گاه مضحک صداوسیمای جمهوری اسلامی. همزمان با پخش این سریال خبری دریافت کرده‌ام که حسی دلچسب به همراه داشت: یکی از بازیگران اصلی فیلم آخرم (کافه)، #ستاره_ملکی، که در فیلم «دانه انجیر مقدس» (محمد رسول اف) بازی کرده؛ به همراه این فیلم در جشنواره کن حاضر شده است. شادی‌ام وقتی بیشتر شد که خبر کسب جایزه ویژه هیات داوران برای این فیلم را شنیدم.
این دو مطلب به ظاهر بی ربط را نوشتم که بگویم چرا بابت زمانی که برای ساخت کارهای تلویزیونی هدر داده‌ام متاسفم. شاید اگر همان تصمیمی که از سال ۹۸، مبنی بر صرف انرژی برای ساخت آثاری مطابق سلیقه‌ام گرفتم را زودتر گرفته بودم الان راضی‌تر بودم.
نتیجه آن تصمیم ساخت فیلم کافه بود که موفق به حضور در جشنواره تسالونیکی شد و همچنان به نمایشش در خارج از ایران ادامه می‌دهد.
جالب اینجاست که در طول فعالیت حرفه‌ایم با بسیاری از بازیگرانی که اولین فیلمشان را تجربه می‌کردند و اکنون تبدیل به بازیگرانی مطرح و پرکار شده‌اند، کار کرده‌ام. از همکارانی چون مریم پالیزیان، اشکان خطیبی، نگار جواهریان، بابک حمیدیان و مینا ساداتی گرفته تا ستاره ملکی. هر یک از این عزیزان هم اکنون در جاهای مختلف دنیا به فعالیت‌های هنری خود ادامه می‌دهند و شاید بی‌خبر باشند همکاری که نخستین حضور تصویری‌شان را با او تجربه کرده‌اند اکنون به خاطر ساخت فیلم (تاکید می‌کنم به خاطر ساخت فیلم) در زندان به سر می‌برد.
افزون بر این حرف‌ها برای همه آنها مانند ستاره ملکی عزیز آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم هر جا که هستند با آزادی و اختیار تام و تمام به کارهایی مشغول باشند که به خاطرش افتخار کنند و هیچگاه تاسف نخورند.
نوید میهن‌دوست-زندان اوین»
نوید میهن‌دوست (زاده ۷ تیر ۱۳۵۱ در نوشهر) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس سینما و تلویزیون. او در ۱۳ آذر ۱۳۹۸ توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دستگیر شد و در بند ۲۰۹ زندان اوین به مدت حدود دو ماه در بازداشت بود و در ۱۴ بهمن با تودیع وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. او برای اجرای حکم از ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ به زندان اوین فراخوانده شد و هم‌اکنون در زندان اوین زندانی است.
علت بازداشت و صدور حکم علیه او، دوستی‌اش با برادر خانم مسیح علی‌نژاد و پیگیری وضعیت او و همراهی با خانواده‌اش در مراجعات به نهادهای قضایی بوده است.
#نوید_میهن_دوست #بیانیه #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گسترش کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در نوزدهمین هفته؛
پیوستن ۸ زندانی سیاسی _عقیدتی واحد۳ زندان قزلحصار به کارزار نه به اعدام
در چندماه اخیر به دنبال موج اعدامها که تیغ برنده آن برگردن زندانیان عادی نشسته بود، درتاریخ ۹بهمن ۱۴۰۲جمعی از زندانیان عادی قزلحصار با تشریح شرایط خود از همه زندانیان در زندانهای سراسر کشور درخواست همراهی و حمایت کردند. این شرایط مرگبار زندانیان عادی توسط انبوهی زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف مورد توجه و حمایت قرار گرفت. چرا که از نظر زندانیان سیاسی کاملا واضح بود که اعدام زندانیان سیاسی مقدمه اجرای اعدامهای بیشتر درمیان زندانیان عادی و اعدام زندانیان عادی وسیله‌ای برای سرکوب و ارعاب همه اقشار جامعه و لاپوشانی اعدامهای سیاسی است؛ لذا بلافاصله استمداد زندانیان عادی از بقیه زندانیان ابتدا توسط زندانیان سیاسی قزلحصار وسپس سایر زندانیان مورد اجابت قرار گرفت.
در شرایطی که زندانیان عادی سالن هفت واحد یک قزلحصار هم در هفته گذشته طی یک فیلم چند دقیقه‌ای از انبوه اعدامها(هفته‌ای ۱۰_۲۰اعدام) خبردادند...شرایط زندان‌ها و اعدامها عینی تر شد.
از طرفی طی ماه‌های اخیر زندانیان اعتصابی به طور متناوب به قتل عام زندانیان اهل سنت هم پرداخته و نسبت به اعدام هشدار داده بودند اما متاسفانه قاسم آبسته، داوود عبدالهی، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، انور خضری و خسرو بشارت اعدام شدند و تنها بازمانده این پرونده کامران شیخه که در خطر اجرای حکم اعدام است به دلایل نامعلوم به تازگی از زندان قزلحصار به زندان مهاباد منتقل شده‌است.
در هفته نوزدهم کارزار زندانیان عقیدتی_سیاسی اهل سنت و همبندیان این زندانیان جان‌باخته در واحد ۳ زندان قزلحصار، در پیامی به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعلام کرده‌اند به کارزار می‌پیوندند.
اسامی آنها به شرح زیر است :
فریدون ذاکری نسب، صلاح الدین ضیایی، عیدو شه‌بخش،سلیمان شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، محمد صالح زیادالله، عبدالله وریا، عبدالکریم قنبرزهی
لازم به ذکر است که این زندانیان در شرایطی غیره انسانی در سالنی مشهور به "سوئیت" (انفرادی‌های مخصوص زندانیان زیر حکم اعدام) نگه داری می‌شوند. خاصه اینکه چهار تن از این زندانیان یعنی آقایان :عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش وعبدالکریم قنبرزهی هم اکنون محکوم به اعدام و در معرض اجرای حکم هستند.
درحال حاظر زندانیان در زندانهای قزلحصار ، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ برای نوزدهمین هفته است که هر سه‌شنبه در این کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعتصاب غذا می‌کنند. زندانیان اعتصابی در این زندان‌ها خواستار توجه به وضعیت این زندانیان و حمایت از آنها هستند.
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پیوستن ۸ زندانی سیاسی _عقیدتی واحد۳ زندان قزلحصار به کارزار نه به اعدام
در چندماه اخیر به دنبال موج اعدامها که تیغ برنده آن برگردن زندانیان عادی نشسته بود، درتاریخ ۹بهمن ۱۴۰۲جمعی از زندانیان عادی قزلحصار با تشریح شرایط خود از همه زندانیان در زندانهای سراسر کشور درخواست همراهی و حمایت کردند. این شرایط مرگبار زندانیان عادی توسط انبوهی زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف مورد توجه و حمایت قرار گرفت. چرا که از نظر زندانیان سیاسی کاملا واضح بود که اعدام زندانیان سیاسی مقدمه اجرای اعدامهای بیشتر درمیان زندانیان عادی و اعدام زندانیان عادی وسیله‌ای برای سرکوب و ارعاب همه اقشار جامعه و لاپوشانی اعدامهای سیاسی است؛ لذا بلافاصله استمداد زندانیان عادی از بقیه زندانیان ابتدا توسط زندانیان سیاسی قزلحصار وسپس سایر زندانیان مورد اجابت قرار گرفت.
در شرایطی که زندانیان عادی سالن هفت واحد یک قزلحصار هم در هفته گذشته طی یک فیلم چند دقیقه‌ای از انبوه اعدامها(هفته‌ای ۱۰_۲۰اعدام) خبردادند...شرایط زندان‌ها و اعدامها عینی تر شد.
از طرفی طی ماه‌های اخیر زندانیان اعتصابی به طور متناوب به قتل عام زندانیان اهل سنت هم پرداخته و نسبت به اعدام هشدار داده بودند اما متاسفانه قاسم آبسته، داوود عبدالهی، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، انور خضری و خسرو بشارت اعدام شدند و تنها بازمانده این پرونده کامران شیخه که در خطر اجرای حکم اعدام است به دلایل نامعلوم به تازگی از زندان قزلحصار به زندان مهاباد منتقل شده‌است.
در هفته نوزدهم کارزار زندانیان عقیدتی_سیاسی اهل سنت و همبندیان این زندانیان جان‌باخته در واحد ۳ زندان قزلحصار، در پیامی به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعلام کرده‌اند به کارزار می‌پیوندند.
اسامی آنها به شرح زیر است :
فریدون ذاکری نسب، صلاح الدین ضیایی، عیدو شه‌بخش،سلیمان شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، محمد صالح زیادالله، عبدالله وریا، عبدالکریم قنبرزهی
لازم به ذکر است که این زندانیان در شرایطی غیره انسانی در سالنی مشهور به "سوئیت" (انفرادی‌های مخصوص زندانیان زیر حکم اعدام) نگه داری می‌شوند. خاصه اینکه چهار تن از این زندانیان یعنی آقایان :عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش وعبدالکریم قنبرزهی هم اکنون محکوم به اعدام و در معرض اجرای حکم هستند.
درحال حاظر زندانیان در زندانهای قزلحصار ، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ برای نوزدهمین هفته است که هر سه‌شنبه در این کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعتصاب غذا می‌کنند. زندانیان اعتصابی در این زندان‌ها خواستار توجه به وضعیت این زندانیان و حمایت از آنها هستند.
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل، اخیرا به علت افشاگری در خصوص آزار جنسی بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی توسط مأموران حکومت، متهم به تبلیغ علیه نظام شد و به زودی محاکمه میشود.
صفحه خانم محمدی، این بیانیه را منتشر کرد و از مردم درخواست کرد تا علیه آزار جنسی زندانیان همصدا شوند.
«دعوت پیوستن به کارزار هم صدایی علیه آزار جنسی
اولین کارزار هم صدایی علیه تعرض و آزار جنسی
شاهدان روایت کنند و مردم قضاوت
تجاوز و تعرض جنسی به هرگونه آن می‌تواند به عنوان ابزاری ویرانگر علیه هر آن کس که توسط برخی رژیم های سیاسی، دیگری تلقی میشود، مورد استفاده قرار بگیرد. چنانکه تاریخ معاصر ایران نیز بر چنین استفاده هولناکی شهادت می‌دهد. در دهه ۶۰ و در فاجعه کهریزک حتی برخی مقامات مسئول وقت جمهوری اسلامی نیز به آزار جنسی زندانیان و بازداشت‌شدگان اقرار کرده‌اند.
از سویی هیچگاه دیده نشده آمران و عاملان چنین فجایع انسانی در پیشگاه ملت ایران محاکمه شوند. درحالی که روایتگران و افشاکنندگان آزار جنسی همواره محاکمه و مجازات شده‌اند. مجازات روایتگران خود نشان از اراده برای به سکوت کشاندن همه کسانی دارد که آسیب‌دیدگان و بازماندگان اینگونه از سرکوب هستند و قطعا تعداد نامعلومی به همین دلیل لب به سخن نگشوده‌اند. همین طور نشان دهنده عدم استقلال سیستم قضایی در جمهوری اسلامی است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر تا کنون سه بار تنها برای روایتگری آزار در دادگاه محکوم شده است و اکنون چهارمین بار است که به همین دلیل در ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ بار دیگر محاکمه میشود.
ما بر این باوریم که تعرض، تجاوز و اذیت و آزار جنسی ابزار شکنجه، تهدید و اعتراف گیری در دست حکومتی است که سعی در عقب راندن جنبش های اعتراضی مردمی و خانه نشین کردن معترضان دارد.
ما به روایتگری، دادخواهی و حمایت از آسیب دیدگان ادامه خواهیم داد.
ما تعرض و آزار جنسی را متوقف خواهیم‌کرد.
لینک امضا :
https://chng.it/zbTJTCFk66
شما نیز برای همراهی به منظور توقف هرگونه آزار جنسی حکومت علیه معترضان، می‌توانید به لینک بالا مراجعه کنید»
لازم به ذکر است، چند روز پیش سی و شش نفر از زنان زندانی سیاسی، عقیدتی زندان اوین درخواست کرده‌اند دادگاه نرگس محمدی در تاریخ ۱۹ خرداد شعبه‌ی ۲۹ دادگاه انقلاب برای رسیدگی به اتهام واهی "تبلیغ علیه نظام" به علت روایت او از تعرض جنسی به زنان بازداشت‌شده و زندانی بصورت "علنی" و با حضور رسانه‌ها برگزار شود.
#نرگس_محمدی #بیانیه #آزار_جنسی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صفحه خانم محمدی، این بیانیه را منتشر کرد و از مردم درخواست کرد تا علیه آزار جنسی زندانیان همصدا شوند.
«دعوت پیوستن به کارزار هم صدایی علیه آزار جنسی
اولین کارزار هم صدایی علیه تعرض و آزار جنسی
شاهدان روایت کنند و مردم قضاوت
تجاوز و تعرض جنسی به هرگونه آن می‌تواند به عنوان ابزاری ویرانگر علیه هر آن کس که توسط برخی رژیم های سیاسی، دیگری تلقی میشود، مورد استفاده قرار بگیرد. چنانکه تاریخ معاصر ایران نیز بر چنین استفاده هولناکی شهادت می‌دهد. در دهه ۶۰ و در فاجعه کهریزک حتی برخی مقامات مسئول وقت جمهوری اسلامی نیز به آزار جنسی زندانیان و بازداشت‌شدگان اقرار کرده‌اند.
از سویی هیچگاه دیده نشده آمران و عاملان چنین فجایع انسانی در پیشگاه ملت ایران محاکمه شوند. درحالی که روایتگران و افشاکنندگان آزار جنسی همواره محاکمه و مجازات شده‌اند. مجازات روایتگران خود نشان از اراده برای به سکوت کشاندن همه کسانی دارد که آسیب‌دیدگان و بازماندگان اینگونه از سرکوب هستند و قطعا تعداد نامعلومی به همین دلیل لب به سخن نگشوده‌اند. همین طور نشان دهنده عدم استقلال سیستم قضایی در جمهوری اسلامی است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر تا کنون سه بار تنها برای روایتگری آزار در دادگاه محکوم شده است و اکنون چهارمین بار است که به همین دلیل در ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ بار دیگر محاکمه میشود.
ما بر این باوریم که تعرض، تجاوز و اذیت و آزار جنسی ابزار شکنجه، تهدید و اعتراف گیری در دست حکومتی است که سعی در عقب راندن جنبش های اعتراضی مردمی و خانه نشین کردن معترضان دارد.
ما به روایتگری، دادخواهی و حمایت از آسیب دیدگان ادامه خواهیم داد.
ما تعرض و آزار جنسی را متوقف خواهیم‌کرد.
لینک امضا :
https://chng.it/zbTJTCFk66
شما نیز برای همراهی به منظور توقف هرگونه آزار جنسی حکومت علیه معترضان، می‌توانید به لینک بالا مراجعه کنید»
لازم به ذکر است، چند روز پیش سی و شش نفر از زنان زندانی سیاسی، عقیدتی زندان اوین درخواست کرده‌اند دادگاه نرگس محمدی در تاریخ ۱۹ خرداد شعبه‌ی ۲۹ دادگاه انقلاب برای رسیدگی به اتهام واهی "تبلیغ علیه نظام" به علت روایت او از تعرض جنسی به زنان بازداشت‌شده و زندانی بصورت "علنی" و با حضور رسانه‌ها برگزار شود.
#نرگس_محمدی #بیانیه #آزار_جنسی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech