Forwarded from گفتوشنود
سه مورد از مهمترین انگارههای خردستیزانه در جریان اسلامگرا
از دید عادل ضاهر، روشنفکر لبنانی - آمریکایی
عادل ضاهر روشنفکر لبنانی - آمریکایی در کتاب «سنجش فلسفی اسلامگرایی» سه مورد از مهمترین موارد خردستیزی در جریان اسلامگرا را بر میشمارد.
۱- نخستین مورد که در میان نظریه پردازان و متفکران اسلامگرا از همه رایجتر و برای اهداف آنان از همه مهمتر است، این انگاره است كه پیوند اسلام و سیاست چیزی بیش از پیوند تاریخی است، بلکه امری ضروری است.
۲- مورد دوم این است که متفکران اسلامگرا از یک سو معتقدند انسان، به حکم سرشت خود، از آنکه مناسبات اینجهانی خود را بدون راهنمایی الهی سامان بخشد ناتوان است. از سوی دیگر اعتقاد دارند که انسان ناتوان از این نيست که دستکم نسبت به حقیقت وجود خداوند شناخت عقلی پیدا کند.
۳- ویژگی سوم آن است که این متفکران اسلامگرا اصرار دارند که در مواردی که ما نص دینی ثابتی داریم که ثبوت قطعی یافته است، اجتهاد جایز نیست. آنها به این اصل تمسک میکنند که «در نص جای اجتهاد نیست». برداشت آنها از این اصل، این عده را به این باور سوق داده که احکام فقهی موجود در متون دینی دارای دلالت و ثبوت قطعی و احکامی مطلق و همیشگی است.
- کتاب «سنجش فلسفی اسلامگرایی» توسط آموزشکده توانا پیش از این به فارسی ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و با استفاده از آن، پیدیاف کتاب را صورت رایگان دریافت کنید
https://tavaana.org/wp-content/uploads/2022/12/Adel-Daher-22a-Philosophical-Critique-of-Islamism22.pdf
#گفتگو_توانا #عادل_ضاهر #اسلامگرایی #مدارای_مذهبی #اسلام_سیاسی
@Dialogue1402
از دید عادل ضاهر، روشنفکر لبنانی - آمریکایی
عادل ضاهر روشنفکر لبنانی - آمریکایی در کتاب «سنجش فلسفی اسلامگرایی» سه مورد از مهمترین موارد خردستیزی در جریان اسلامگرا را بر میشمارد.
۱- نخستین مورد که در میان نظریه پردازان و متفکران اسلامگرا از همه رایجتر و برای اهداف آنان از همه مهمتر است، این انگاره است كه پیوند اسلام و سیاست چیزی بیش از پیوند تاریخی است، بلکه امری ضروری است.
۲- مورد دوم این است که متفکران اسلامگرا از یک سو معتقدند انسان، به حکم سرشت خود، از آنکه مناسبات اینجهانی خود را بدون راهنمایی الهی سامان بخشد ناتوان است. از سوی دیگر اعتقاد دارند که انسان ناتوان از این نيست که دستکم نسبت به حقیقت وجود خداوند شناخت عقلی پیدا کند.
۳- ویژگی سوم آن است که این متفکران اسلامگرا اصرار دارند که در مواردی که ما نص دینی ثابتی داریم که ثبوت قطعی یافته است، اجتهاد جایز نیست. آنها به این اصل تمسک میکنند که «در نص جای اجتهاد نیست». برداشت آنها از این اصل، این عده را به این باور سوق داده که احکام فقهی موجود در متون دینی دارای دلالت و ثبوت قطعی و احکامی مطلق و همیشگی است.
- کتاب «سنجش فلسفی اسلامگرایی» توسط آموزشکده توانا پیش از این به فارسی ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و با استفاده از آن، پیدیاف کتاب را صورت رایگان دریافت کنید
https://tavaana.org/wp-content/uploads/2022/12/Adel-Daher-22a-Philosophical-Critique-of-Islamism22.pdf
#گفتگو_توانا #عادل_ضاهر #اسلامگرایی #مدارای_مذهبی #اسلام_سیاسی
@Dialogue1402