ابراز تاسف محسن کدیور از عدم توجه به نامه تاریخی مصطفی رحیمی به خمینی در نقد جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی: آن‌که گفت آری، آن که گفت نه

#یادداشت (خلاصه)
من در فروردین سال ۱۳۵۸ مثل اکثر مردم ایران به جمهوری اسلامی رأی آری دادم. آن زمان یک جوان بیست ساله‌ی انقلابی بودم. اکنون سی و هفتمین سالگرد تاسیس جمهوری اسلامی است. چه می‌خواستیم و چه شد! در این مجال دو پیام را مرور می‌کنم.
نخست پیام آن‌که گفت آری، و آن پیام مورخ ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ آقای روح‌الله موسوی خمینی با عنوان «اعلام جمهوری اسلامی ایران و تشکر از حضور گستردۀ مردم در رفراندم» منقول از جلد ششم صحیفه امام.
دوم پیام آن‌که گفت نه، نامه‌ی مورخ ۱۰ دی ۱۳۵۷ مصطفی رحیمی منتشره در روزنامه‌ی آیندگان مورخ ۲۵ دی ۱۳۵۷ با عنوان «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟»
پیام اول، پیام مؤسس جمهوری اسلامی به‌مناسبت تأسیس جمهوری اسلامی است. پیام دوم، نخستین نامه‌ی سرگشاده‌ به شخص آقای خمینی و نقد جمهوری اسلامی است. نویسنده‌ی آن دکتر مصطفی رحیمی (۱۳۸۱-۱۳۰۵) #حقوق‌دان، #نویسنده و #مترجم سرشناس ایرانی است که مسلما به جمهوری اسلامی رأی نه داده است.
نسل من نامه‌ی تاریخی #مصطفی_رحیمی را آن زمان نادیده گرفت، و از این بابت بسیار متأسفم. تاوان این #غفلت را هم داریم می‌دهیم. این نامه نیازمند شرحی مستوفی است. اگرچه در یک روزنامه منتشر شده، اما یادداشت ژورنالیستی نیست، رساله‌ی حکیمانه حقوق‌دانی مجرب است. اکنون متن کامل هر دو را با هم منتشر می‌کنم، به این امید که در فرصتی دیگر به تحلیل تطبیقی آن دو بپردازم.

http://kadivar.com/?p=15123

از فیسبوک محسن کدیور

@Tavaana_TavaanaTech
فایل پی دی اف این نامه تقدیم می گردد.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇

ابراز تاسف محسن کدیور از عدم توجه به نامه تاریخی مصطفی رحیمی به خمینی در نقد جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی: آن‌که گفت آری، آن که گفت نه

#یادداشت (خلاصه)
من در فروردین سال ۱۳۵۸ مثل اکثر مردم ایران به جمهوری اسلامی رأی آری دادم. آن زمان یک جوان بیست ساله‌ی انقلابی بودم. اکنون سی و هفتمین سالگرد تاسیس جمهوری اسلامی است. چه می‌خواستیم و چه شد! در این مجال دو پیام را مرور می‌کنم.
نخست پیام آن‌که گفت آری، و آن پیام مورخ ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ آقای روح‌الله موسوی خمینی با عنوان «اعلام جمهوری اسلامی ایران و تشکر از حضور گستردۀ مردم در رفراندم» منقول از جلد ششم صحیفه امام.
دوم پیام آن‌که گفت نه، نامه‌ی مورخ ۱۰ دی ۱۳۵۷ مصطفی رحیمی منتشره در روزنامه‌ی آیندگان مورخ ۲۵ دی ۱۳۵۷ با عنوان «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟»
پیام اول، پیام مؤسس جمهوری اسلامی به‌مناسبت تأسیس جمهوری اسلامی است. پیام دوم، نخستین نامه‌ی سرگشاده‌ به شخص آقای خمینی و نقد جمهوری اسلامی است. نویسنده‌ی آن دکتر مصطفی رحیمی (۱۳۸۱-۱۳۰۵) #حقوق‌دان، #نویسنده و #مترجم سرشناس ایرانی است که مسلما به جمهوری اسلامی رأی نه داده است.
نسل من نامه‌ی تاریخی #مصطفی_رحیمی را آن زمان نادیده گرفت، و از این بابت بسیار متأسفم. تاوان این #غفلت را هم داریم می‌دهیم. این نامه نیازمند شرحی مستوفی است. اگرچه در یک روزنامه منتشر شده، اما یادداشت ژورنالیستی نیست، رساله‌ی حکیمانه حقوق‌دانی مجرب است. اکنون متن کامل هر دو را با هم منتشر می‌کنم، به این امید که در فرصتی دیگر به تحلیل تطبیقی آن دو بپردازم.

http://kadivar.com/?p=15123

از فیسبوک محسن کدیور

@Tavaana_TavaanaTech
فایل پی دی اف این نامه تقدیم می گردد.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇

🔘مروری بر شرایط نام نویسی و شرکت در انتخابات ریاست جمهوری
✍ #سیروان

📂 مدارک و شرایط مورد نیاز نام نویسی در انتخابات ریاست جمهوری

🔴 طبق ماده ۳۵ قانون انتخابات کشور، انتخاب شوندگان هنگام ثبت نام باید دارای شرایط زیر باشند:
۱. از #رجال #مذهبی، #سیاسی.
۲. ایرانی‌الاصل.
۳. تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران.
۴. مدیر و مدبر.
۵. دارای حسن سابقه و امانت و تقوی.
۶. مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و #مذهب_رسمی_کشور.

🔴 وزیر کشور: #رجل_سیاسی شامل #زنان نمی‌شود
عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور ایران در حاشیه بازدید از ثبت نام داوطلبان در ستاد انتخابات کشور گفت: "تاکنون تفسیری که از قانون شده رجل سیاسی شامل خانم‌ها نمی‌شود."

✍🏻 #یادداشت:
★نکته اول

طبق ماده ۳۵ قانون انتخابات کشور، رییس جمهور باید معتقد به مذهب رسمی کشور که (شیعه اثنی عشری) هست، باشد، اما #اهل_تستن نمی توانند کاندید ریاست جمهوری شوند. چندین میلیون اهل تسنن در کشور زندگی می کنند و شهروند ایرانی هستند و طبق تمام قوانین با همه مذاهب و اقوام دیگر از حقوق یکسانی برخوردارند، اما در این زمینه به یک تناقض حقوقی برخورد می کنیم. کسانی که می توانند (و باید!) رای بدهند اما نمی توانند کاندید مقام ریاست جمهوری شوند! آن وقت حرف از وحدت و انسجام ملی و مذهبی می زنیم! حتی رییس جمهورهای مختلف هم از افراد اهل تسنن برای مشارکت در کابینه شان استفاده نمی کنند، کار به جایی رسیده که در اکثر شهرهای سنی نشین حتی پست فرماندار را هم به آنها نمی دهند! اما اگر این افراد اعتراض کنند محکوم یه تجزیه طلبی یا ده ها برچسب دیگر می شوند...
اگر واقعا به فکر وحدت مذهبی و انسجام ملی هستیم باید در قوانین کشور تجدیدنظر کنیم و رویه های در پیش گرفته شده را تغییر دهیم. ایران متعلق به همه ی ایرانی ها می باشد...

★نکته دوم:

طبق سخنان وزیر کشور #رجل_سیاسی شامل #زنان نمی شود. زنان هم انگار نمی توانند متصدی پست ریاست جمهوری شوند. در همه کتابها و آیین ها و مقدساتمان از برابری زنان و مردان می گوییم، از آفرینش یکسان و برخورداری آنها از حقوق یکسان می گوییم... اما وقتی به مرحله اجرایی می رسیم، هزاران توجیه، ماده و تبصره برای به کرسی نشاندن ایده های مردسالارانه می آوریم. همان طور که می دانیم در بسیاری از کشورهای جهان، زنان پست های کلیدی و مهم را در اختیار دارند و شاید از مردان ما هم موفق تر باشند...

پس #نه می گوییم به #تبعیضهای #حقوقی، #مذهبی و #قومی
#نه می گوییم به #تبعیض_جنسیتی و #تبعیض_علیه_زنان

از کانال علوم اجتماعی
@Social_Science

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ