به دنبال حقیقت: #خبرنگاری مخفیانه و صدای دموکراتیک برمه
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
#گزارشگران #بدون‌مرز: ایران سومین #زندان #روزنامه‌نگاران در جهان است
سازمان گزارشگران بدون‌مرز در نخستین بخش بیلان سالانه #خشونت علیه روزنامه‌نگاران در جهان، از ایران پس از چین و مصر به عنوان سومین زندان بزرگ روزنامه نگاران در جهان یاد کرد.
در این بیلان شمار فعالان رسانه‌ای زندانی در چین ۲۳، در مصر ۲۲ و در ایران ۱۸ تن گزارش شده و تعداد کل روزنامه‌نگاران زندانی در جهان نیز ۱۵۳ تن عنوان شده است.
رضا معینی، مسئول بخش #ایران و افغانستان در سازمان گزارشگران بدون‌مرز به یورونیوز می‌گوید: «به جز آن شش تنی که به تازگی بازداشت شده اند، روزنامه نگاران بازداشت شده در ایران در مجموع به احکامی بین ۶ تا ۱۱ سال زندان محکوم شده اند. شمار روزنامه نگاران زندانی در ایران، در قیاس با سال گذشته میلادی در حدود ۱۸ درصد افزایش داشته است.» وی در تحلیل وضعیت روزنامه‌نگاران در ایران می‌افزاید: «همان‌طور که پیش بینی می کردیم پس از به قدرت رسیدن آقای #روحانی، حمله به #شهروند خبرنگاران و شهروند- #وب‌نگاران آغاز شد. از آن تاریخ تا امروز بیش از صد بازداشت صورت گرفته است. برخی از آنان آزاد شده و برخی دیگر نیز به احکامی سنگین محکوم شده‌اند. با توجه به وعده‌های آقای روحانی در رابطه با آزادی، شاید این امید وجود داشت که تعداد روزنامه‌نگاران زندانی کمتر شود ولی متاسفانه با وضعیت سکون مواجه هستیم. البته بیشترین بازداشت‌ها با هماهنگی دستگاه #قضایی و #سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده که خارج از اراده دولت است ولی این امر سکوت و انفعال آقای روحانی را توجیه نمی‌کند.» گزارش سازمان گزارشگران بدون‌مرز می‌افزاید که در جهان ۱۶۱ شهروند خبرنگار و ۱۴ همکار رسانه نیز به دلیل فعالیت در راستای اطلاع رسانی زندانی بوده و ۵۴ #روزنامه‌نگار نیز به #گروگان گرفته شده‌اند. تعداد روزنامه‌نگاران به گروگان گرفته شده نسبت به سال گذشته میلادی رشدی ٣۵ درصدی داشته است.
سال ۲۰۱۴ میلادی شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان ۱۷۸ تن گزارش شده بود. با وجود کاهش شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان، بیلان تازه گزارشگران بدون‌مرز اشاره می‌کند که «در ایران برای چندمین بار موجی از بازداشت روزنامه‌نگاران به اتهام “شبکه جاسوسی” در اوائل ماه نوامبر به راه افتاد و ادامه بازداشت یکسال و نیمه جیسون رضاییان، گزارش‌گر روزنامه واشنگتن پست، نیز نمونه‌هایی از رفتار با روزنامه‌نگاران است.» برگرفته از گزارش علی خردپیر از یورونیوز
طرح از #مانانیستانی - ایران وایر
#مانا_نیستانی
@Tavaana_Tavaanatech
سازمان گزارشگران بدون‌مرز در نخستین بخش بیلان سالانه #خشونت علیه روزنامه‌نگاران در جهان، از ایران پس از چین و مصر به عنوان سومین زندان بزرگ روزنامه نگاران در جهان یاد کرد.
در این بیلان شمار فعالان رسانه‌ای زندانی در چین ۲۳، در مصر ۲۲ و در ایران ۱۸ تن گزارش شده و تعداد کل روزنامه‌نگاران زندانی در جهان نیز ۱۵۳ تن عنوان شده است.
رضا معینی، مسئول بخش #ایران و افغانستان در سازمان گزارشگران بدون‌مرز به یورونیوز می‌گوید: «به جز آن شش تنی که به تازگی بازداشت شده اند، روزنامه نگاران بازداشت شده در ایران در مجموع به احکامی بین ۶ تا ۱۱ سال زندان محکوم شده اند. شمار روزنامه نگاران زندانی در ایران، در قیاس با سال گذشته میلادی در حدود ۱۸ درصد افزایش داشته است.» وی در تحلیل وضعیت روزنامه‌نگاران در ایران می‌افزاید: «همان‌طور که پیش بینی می کردیم پس از به قدرت رسیدن آقای #روحانی، حمله به #شهروند خبرنگاران و شهروند- #وب‌نگاران آغاز شد. از آن تاریخ تا امروز بیش از صد بازداشت صورت گرفته است. برخی از آنان آزاد شده و برخی دیگر نیز به احکامی سنگین محکوم شده‌اند. با توجه به وعده‌های آقای روحانی در رابطه با آزادی، شاید این امید وجود داشت که تعداد روزنامه‌نگاران زندانی کمتر شود ولی متاسفانه با وضعیت سکون مواجه هستیم. البته بیشترین بازداشت‌ها با هماهنگی دستگاه #قضایی و #سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده که خارج از اراده دولت است ولی این امر سکوت و انفعال آقای روحانی را توجیه نمی‌کند.» گزارش سازمان گزارشگران بدون‌مرز می‌افزاید که در جهان ۱۶۱ شهروند خبرنگار و ۱۴ همکار رسانه نیز به دلیل فعالیت در راستای اطلاع رسانی زندانی بوده و ۵۴ #روزنامه‌نگار نیز به #گروگان گرفته شده‌اند. تعداد روزنامه‌نگاران به گروگان گرفته شده نسبت به سال گذشته میلادی رشدی ٣۵ درصدی داشته است.
سال ۲۰۱۴ میلادی شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان ۱۷۸ تن گزارش شده بود. با وجود کاهش شمار روزنامه‌نگاران زندانی در جهان، بیلان تازه گزارشگران بدون‌مرز اشاره می‌کند که «در ایران برای چندمین بار موجی از بازداشت روزنامه‌نگاران به اتهام “شبکه جاسوسی” در اوائل ماه نوامبر به راه افتاد و ادامه بازداشت یکسال و نیمه جیسون رضاییان، گزارش‌گر روزنامه واشنگتن پست، نیز نمونه‌هایی از رفتار با روزنامه‌نگاران است.» برگرفته از گزارش علی خردپیر از یورونیوز
طرح از #مانانیستانی - ایران وایر
#مانا_نیستانی
@Tavaana_Tavaanatech
به دنبال حقیقت: #خبرنگاری مخفیانه و صدای دموکراتیک برمه
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
سازمان گزارشگران بدون مرز، در تازه‌ترین رتبه‌بندی در باب آزادی رسانه‌ها در کشورهای مختلف، بین ۱۸۰ کشور جهان، ایران را در رتبه ۱۷۳ قرار داد.
.
براساس این گزارش، نروژ آزادترین و امن‌ترین کشور دنیا برای رسانه‌ها معرفی شده است. در رده‌های بعدی فنلاند و دانمارک قرار دارند. .
ایران در سال ۲۰۱۹ در رتبه ۱۷۰ بود و با سه پله سقوط بین ۱۷ کشوری قرار گرفته است که وضعیت سیاه دارند.
.
این در حالی‌ست که حسن روحانی قول داده بود وضعیت حقوق شهروندی را بهتر می‌کند.
.
ترکیه نیز در رتبه ۱۵۴، عراق در رتبه ۱۶۲ و عربستان سعودی هم در رتبه ۱۷۰ قرار دارند.
.
#ایران #آزادی_رسانه #اینترنت #روحانی #حسن_روحانی #نروژ #گزارشگران_بدون_مرز
@Tavaana_TavaanaTech
.
براساس این گزارش، نروژ آزادترین و امن‌ترین کشور دنیا برای رسانه‌ها معرفی شده است. در رده‌های بعدی فنلاند و دانمارک قرار دارند. .
ایران در سال ۲۰۱۹ در رتبه ۱۷۰ بود و با سه پله سقوط بین ۱۷ کشوری قرار گرفته است که وضعیت سیاه دارند.
.
این در حالی‌ست که حسن روحانی قول داده بود وضعیت حقوق شهروندی را بهتر می‌کند.
.
ترکیه نیز در رتبه ۱۵۴، عراق در رتبه ۱۶۲ و عربستان سعودی هم در رتبه ۱۷۰ قرار دارند.
.
#ایران #آزادی_رسانه #اینترنت #روحانی #حسن_روحانی #نروژ #گزارشگران_بدون_مرز
@Tavaana_TavaanaTech
امروز ۲۲ ژوئن، روز جهانی رسانه مثبت است.
به دنبال حقیقت: #خبرنگاری مخفیانه و صدای دموکراتیک برمه
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_TavaanaTech
به دنبال حقیقت: #خبرنگاری مخفیانه و صدای دموکراتیک برمه
پس از آنکه برمه استقلال خود را از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ به دست آورد، بلافاصله درگیر جنگ قدرت، میان حکومت‌های نظامی و غیر نظامی شد. ارتش تا سال ۱۹۶۲، قدرت خود را تحکیم کرده و کشور را به طور کامل اداره می‌کرد. در سال ۱۹۸۸، رهبر خرافه‌گرای کشور، ژنرال نِه‌وین، دستور داد همه اسکناس‌های کشور به جز 45 و 90 کیات، باطل شوند چون این اعداد به نه قابل تقسیم بودند و رقم نه عدد خوشبختی تلقی می‌شد. صدها هزار برمه‌ای با رهبری دانشجویان معترض در ۸ اوت ۱۹۸۸ (مشهور به ۸۸۸۸ به دلیل آنکه ماه اوت ماه هشتم تقویم میلادی است)، به خیابانها ریختند. معترضین با این دستور، پس‌اندازهای طول عمر خویش را نابود شده می‌دیدند. ارتش با استفاده بی‌سابقه از خشونت، به #سرکوب اعتراضات پرداخت و در جریان سرکوب، بیش از سه هزار معترض کشته و صدها نفر بازداشت شدند. ژنرال‌ها وعده برگزاری انتخابات در سال ۱۹۹۰ را دادند اما پیروزی قاطع آنگ‌سان سوچی، تهدیدی برای قدرت نظامیان حاکم بود. در واکنش به این امر، سوچی تحت حبس خانگی قرار داده شد.
اعتراضات سال ۱۹۸۸، موج نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم برمه به نمایش گذاشت. اما بقیه نقاط جهان از اعتراضات و قساوت رژیم، بی‌اطلاع ماند. بسیاری از افراد زندانی شده بعد از اعتراضات، به واسطه عدم توجه بین‌المللی و داخلی به خواسته‌های خود شگفت‌زده بودند و به این نتیجه رسیدند که مطبوعات مستقل، تنها روش دسترسی به جهان خارج و در نهایت #براندازی رژیم است. فعالان #دموکراسی‌خواه برمه‌ای در اروپا در سال ۱۹۹۲، سازمانی به نام صدای دموکراتیک برمه بنیان گذاشتند تا مطبوعات آزاد را در اختیار مردم برمه قرار دهند. این سازمان با استفاده از #گزارشگران مخفی و ارسال ماهواره‌ای و رادیویی سیگنال از اسلوی نروژ به برمه، توانست اخبار بدون جهت‌گیری را در اختیار مردم قرار دهد. پیش از این، مردم فقط به تلویزیون دولتی دسترسی داشتند.
در سال ۲۰۰۷، هنگامی که قیمت‌های حمل و نقل به واسطه حذف یارانه‌های دولتی تقریبا دو برابر شد، هزاران راهب برمه‌ای به خیابانها آمدند تا به نفع مردم اعتراض کنند. این اعتراض به علت رنگ ردای راهبان، به #انقلاب_زعفرانی مشهور شد. صدای #دموکراتیک برمه، تنها سازمانی بود که گزارشگرانی در داخل کشور داشت و از این طریق افراد می‌توانستند اعتراضات داخلی را به جامعه بین‌المللی نشان دهند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/Dw7WMy
#توانا
#تجربه #کنشگری #دیگرجوامع
@Tavaana_TavaanaTech