« بعضی روزها هستن که هیچ وقت از یاد مردم پاک نمیشن مثل تابستان ۶۷، ۱۸ تیر (کوی دانشگاه)، ۳۱ خرداد(قتل ندا)، آبان ۹۸ و هزاران روز دیگه که تو هر کدومش جوانان کشور را قتل عام و اعدام و شکنجه کردید!

خشم شاید زیر پوست یک ملت جمع بشه و نمود بیرونی نداشته باشه، اما نمیشه برای همیشه حبسش کرد و یه جایی این سد میشکنه و اون روز دیگه جایی برای هیچ کدومتون تو هیچ جای دنیا نیست...

خیلی از نازی‌ها و ایادی هیتلر بعد از جنگ، تو کشورهای آمریکای جنوبی مخفی شدن اما بیشترشون شناسایی شده و محاکمه شدند. شما از هیتلر و مزدورانش بزرگتر نیستید.

کاسه‌ی صبر ما دیگه به سر رسیده و خشممون رو نمی‌تونیم کنترل کنیم! منتظر شکستن سد مردمی باشید که معصومانه و نجیبانه، چهل و چهار ساله که تحملتون کردن!

دیگه نه می‌بخشیم و نه هرگز فراموش می‌کنیم!
خشم ما از قدرت شما بزرگتره!»

متن و ویدیو از صفحه میلاد آرت

به نظر شما چگونه می‌توان با کمترین هزینه و کمترین میزان خشونت از نظام استبدادی گذر کرد؟

#۱۸_تیر #آبان۹۸ #کوی_دانشگاه #قتل_عام۶۷
#خاوران #پرواز۷۵۲ #نوید_افکاری #پویا_بختیاری #پژمان_قلی_پور #نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دقایقی پیش نیروهای سرکوبگر به کوی دانشگاه تهران حمله کردند.
دانشجویان را تنها نگذارید. اجازه ندهید که بار دیگر فاجعه کوی دانشگاه اتفاق بیفتد. نگذارید سعید زینالی دیگری کشته شود. نگذارید عزت ابراهیم نژاد دیگری به قتل برسد. ... نگذارید فرشته علیزاده دیگری کشته شود...

دانشجوبان نبض جنبش و انقلاب هستند. امروز حکومت می‌خواهد دانشگاه را سرکوب کند و به اراذل و اوباش پناه آورده و آنها را سازماندهی کرده برای حمله به دانشجویان.

#کوی_دانشگاه #مهسا_امینی‌ #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حمله لباس‌شخصی‌ها به کوی دانشگاه تهران

«- کجایید ای معلمان؟ کارگران؟ بازنشستگان؟ دانشجویان هر وقت شما اعتراض داشتید صدای شما شدند. آن‌ها فرزندان شما هستند. نگذارید اوباش و اراذل اجیر شده، با خشونت صدای دانشجو را خفه کند.

- دانشگاه، سنگر آزادی است. دانشگاه در یک ماه اخیر نبض تپنده انقلاب ملی ایرانیان بوده است. در تمام شهرها به یاری دانشجویان باید رفت. فعالان سیاسی، ورزشکاران، هنرمندان ... آیا یک نفر مثل تختی بین شماها نیست؟ باید به میدان رفت و ایستاد. نباید بگذاریم به جوانان عزیزمان آسیب برسانند.

- یادتان رفته که با حیدر حیدر و یا زهرا گفتن دانشجو را به پایین پرت کردند؟ اموالشان را سوزاندند و خوابگاه را تخریب کردند؟ اکنون باز چنین برنامه‌ای دارند. اینها مثل گارد آهنین در کشور رومانی هستند. اما اگر اتحاد مردم را ببینند، فرو می‌پاشند.»

- متن ارسالی مخاطبان

#کوی_دانشگاه #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«چهل‌وچهار سال جنایت»
ساخته‌شده‌ توسط جمعی از هنرمندان جوان

#انقلاب_اسلامی #انقلاب۵۷ #خمینی #اعدام #قتل_های_زنجیره_ای #کوی_دانشگاه #تابستان۶۷ #آبان۹۸ #مهسا_امینی #هواپیمای_اوکراینی #انقلاب_ملی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به یاد جانباختگان کوی دانشگاه

۲۴ سال از حوادث کوی دانشگاه و وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸ می‌گذرد. تظاهراتی که در اعتراض به توقيف روزنامه "سلام" توسط دانشجویان اتفاق افتاد و نیروهای انصار حزب‌الله با پوشش حمایت بسیج دانشجویی و نیروی انتظامی، شبانه و وحشیانه به کوی دانشگاه تهران حمله کردند و دانشجویان را با شعار حیدر حیدر و یا زهرا و ... از پشت بام خوابگاه‌ها به پایین پرتاب کردند و اتاق‌ها و لوازمشان را ویران کردند. چندین دانشجو مجروح شدند، تعدادی از جمله عزت ابراهیم‌نژاد کشته شدند. در پی آن دانشجویان اعتراضات را به خیابان آوردند و شعارهایی که آن زمان ساختارشکنانه بود، سر دادند. شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر دیکتاتور و .... راهپیمایی‌ها به نزدیک دفتر خامنه‌ای کشیده شد و او را به گریه و مظلوم‌نمایی واداشت. نیروهای سپاه و بسیج و اطلاعات سرکوب گسترده‌ای انجام دادند، دانشجویان زیادی بازداشت شدند، از جمله سعید زینالی که هرگز حتی جنازه‌اش پیدا نشد.
بیستم تیر دانشجویان تبریز به‌پاخاستند که آن‌ها هم سرکوب شدند. دانشجویان در تهران تحصن کردند و شورای متحصنین تشکیل شد. اصلاح‌طلبان دانشجویان را به سکوت فراخواندند، بعضی از آن‌ها فریب خوردند و در راهپیمایی حکومتی ۲۳ تیر شرکت کردند، در بیست و سوم تیر حسن روحانی علیه دانشجویان سخنرانی کرد. پنجم مرداد خاتمی هم سخنرانی‌ای دو پهلو انجام داد و از نظام (خامنه‌ای) حمایت کرد.
دادگاهی نمایشی تشکیل شد و یک سرباز به خاطر دزدیدن ریش تراش دانشجویان محکوم به جزای نقدی شد! دادگاهی که دهن‌کجی به مردم و دانشجویان بود. آن سرباز بعدها استخدام شد و ارتقای رتبه یافت و درجه‌دار شد!
رژیم تلاش کرد فضای دانشگاه را امنیتی کند و به سکوتی قبرستانی فرو‌‌ ببرد، ولی در سال‌های بعد دانشگاه همواره یک پای ثابت اعتراضات بود. در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ دانشجویان موتور محرکه انقلاب ملی مردم ایران بودند و باز شعارهایی ساختار شکنانه دادند. نه تنها دانشجویان بلکه میلیون‌ها ایرانی در داخل و خارج از ایران از اصلاحات حکومتی گذر کرده‌اند و امروز خواستار سرنگونی حکومتی ولایت فقیه هستند.

. صفحه نورال آرت کانواس ویدیویی با استفاده از هوش مصنوعی تولید کرده که ضمن بزرگداشت یاد جان‌باختگان، جنبش دانشجویی را به خیزش سراسری امروز پیوند می‌زند و تداوم مبارزه تا پیروزی را نوید می‌دهد.

#کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

۲۴ سال از فاجعه کوی دانشگاه می‌گذرد، هنوز اطلاعات دقیقی از تعداد جان‌باختگان در دست نیست.

هنوز جمهوری اسلامی پاسخ رسمی نداده است که چه بر سر سعید زینالی آمده است.
سعید زینالی، ۲۳ تیر ۱۳۷۸ بازداشت شد، سه ماه بعد از زندان تماس گرفت، و دیگر خبری از او نشد. بازجو چند سال پیش به خواهر سعید گفت به مادرت بگو دنبال چند تکه استخوان نباشد!

طبق اطلاعاتی که حدود چهار سال پیش، از بازداشت شده‌های پس از انقلاب به گزارشگران بدون مرز رسید، تاریخ ورود سعید زینالی به زندان ثبت شده است.
پدر سعید زینالی ولی به خاطر پیگیری وضعیت فرزتدش به شلاق محکوم شد!

فرزندت کجاست؟
کارتونیست: بهنام محمدی

۱۸ تیرِ بی‌سرانجامی
https://tavaana.org/fa/18Tir1378

#۱۸تیر۷۸ #یاری_حقوقی_توانا #فرزندت_کجاست #سعید_زینالی #کوی_دانشگاه
#سعید_زینالی_کجاست

مادر همچنان چشم‌انتظار است


سعید زینالی در جریان اعتراض‌های دانشجویی ۱۸ تیر ۱۳۷۸، بازداشت و یا به عبارتی ناپدیدسازی قهری شد، از آن زمان کنون هیچ گونه خبری از او نیست. نهادهای مربوطه نیز مسئولیت ناپدیدشدن او پس از بازداشتش توسط نیروهای امنیتی را به عهده نمی‌گیرند.

کارتونیست اسد بیناخواهی

منتشرشده در دادبان
@daadbaan2021

- سعید زینالی همچون بسیاری دیگر از مفقودین، طبق تعاریف ناپدید شده قهری محسوب می‌شود.
پدیده ناپدیدشدگان قهری، یک رفتار سیاسی است که دولت‌ها علیه شهروندان خود اجرا می‌کنند. این بحران خود فرد و خانواده‌اش را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
باید تا جای ممکن برای ناپدیدشدگان قهری دادخواهی کرد.
قربانیان ناپدیدسازی قهری افرادی هستند که انگار در چشم‌به‌هم‌زدنی، از کره زمین محو شده‌اند. در چنین مواردی، مسئولان حکومتی (یا افرادی که با رضایت دولت عمل می‌کنند) فرد مورد نظر را از خیابان یا محل زندگی‌اش می‌ربایند و بعد این اقدام را انکار می‌کنند یا از دادن اطلاعات درباره سرنوشت و محل نگهداری آن فرد امتناع می‌ورزند

#سعید_زینالی #کوی_دانشگاه #کارتون #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«صدای مظلومیت مهراد لهراسبی باشیم شاید فردا دیر باشد

نامش مهرداد لهراسبی است که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد ، مهرداد مانند ساير متهمين پرونده کوی دانشگاه به حکم اعدام محکوم شد و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد ، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام مورخه ۲۶/۱/۸۷ آزاد گرديد.

مهراد لهراسبی بعد از چهار سال انتظار به روند پناهندگی اش در کردستان عراق سال ۲۰۱۳ به آلمان آمد و نزدیک به گذشت ده سال است که در کمپ های شهر هامبورگ زندگی میکند ، به گفته مهرداد اتاقی کوچکی که در کمپ به او داده اند یادآور سلول های سرد و تاریک زندان اوین و زندان گوهردشت است که او به شدت از این وضعیت از نظر روحی رنج می‌برد. اداره سوسیال شهر هامبورگ چندین ساله قرار است به مهرداد خانه‌ای بدهد تا از این وضعیت اسفناک نجات پیدا کند ولی تا به امروز هیچ خانه‌ای به او معرفی نکرده و مهراد همچنان در کمپ پناهندگی با شرایط بسیار سخت زندگی میکند. مهراد با انواع بیماری‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، بیماری‌هایی که از دوران نه سال زندانش به او منتقل شده است و در دوران طولانی اقامتش در کمپ بیشتر و بیشتر شده است.

روی صحبتم با تمامی نهادهای حقوق بشری، فعالین سیاسی، اجتماعی و دیگر سازمان‌ها است که هیچ وقت امثال مهرادها را نمی‌بینند! مهراد لهراسبی در این روزها به حمایت شماها، من و ما احتیاج دارد تا هر چه زودتر از این شرایط اسفناک نجات پیدا کند و بتواند یک زندگی راحت و بدون دغدغه ای داشته باشد، لطفا آقای لهراسبی را تنها نگذارید و از طریق مجامع بین‌المللی کمکش کنید تا هر چه زودتر بتواند از این شرایط نجات پیدا کند.


تنها کمکی که من مسعود علیزاده می‌توانم برای آقای لهراسبی انجام دهم این است که همیشه در کنارش باشم و صدای مظلومیتش را به گوش تمام ایرانیان آزادی خواه دنیا برسانم، زندگی مهراد لهراسبی نزدیک ۹ سال در زندان جمهوری اسلامی تباه شد ولی ما نباید بگذاریم زندگیش هم در کشور آلمان در کمپ‌های پناهندگی نابود و تباه شود. دوستان عزیز لطفاً صدای مظلومیت مهراد لهراسبی باشید شاید فردا دیر باشد.»


از اینستاگرام مسعود علیزاده

#مهرداد_لهراسبی #کوی_دانشگاه
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر اکبر محمدی، معترض کشته‌شده در زندان اوین، با نزدیک شدن به هفدهمین سالروز مرگ فرزندش در هشتم مردادماه، با انتشار پیامی ویدیویی گفت: «من مادر تمام کشته‌شدگان ایران از اول انقلاب تا امروز هستم. مادر توماج صالحی هم هستم که زیر شکنجه است.»

هشتم مردادماه روزی است که اکبر محمدی در زندان اوین و بر اثر اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت نامطلوب خود جان باخت.

اکبر محمدی در پی اعتراضات دانشجویی تیرماه ۱۳۷۸ در تهران دستگیر شد و به شکل وحشیانه‌ای مورد شکنجه قرار گرفت. اکبر محمدی در آن روز به همراه برادر و جمعی دیگر از فعالان دانشجویی دستگیر شد. اکبر در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد اما پس از چندی حکم او به ۱۵ سال حبس تقلیل پیدا کرد.

او پس از اعتصاب غذای خشک به شهادت هم بندان خود و به دنبال وخیم‌شدن وضعیت جسمی‌اش به بهداری زندان اوین منتقل شد.
ماموران زندن اکبر را با دست و پای در زنجیر بستند و دهان او را نیز با چسب بستند تا صدای او در آن زمان، به دلیل وجود بازرسان بین‌المللی در زندان، به گوش کسی نرسد. اکبر محمدی در همین شب به طرز مشکوکی فوت می‌کند. همبندان او گفتند که او به شکل وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
.
پیکر شادروان اکبر محمدی تحت تدابیر شدید امنیتی در روستای «چنگ میان» در اطراف شهر آمل دفن شد.

#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #شکنجه #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پس از انتشار ویدیویی از وضعیت زندگی سخت مهرداد لهراسبی، زندانی سیاسی سابق، که با وجود بیماری‌های متعدد همچنان در کمپ پناهندگان در آلمان زندگی می‌کند، عده زیادی از فعالان سیاسی برای یاری رسانی به او دست به کار شده‌اند.
فارغ از هر گرایش سیاسی‌ای که افراد دارند، حمایت آن‌ها و دیدار با مهرداد کاری ستودنی است. در طی روزهای گذشته گروه‌ها و افراد زیادی با ما تماس گرفتند و اعلام آمادگی کردند که برای بهبود شرایط مهرداد کمکی کنند. منتظر می‌مانیم تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

مهرداد لهراسبی در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند چند تن دیگر از متهمين پرونده کوی دانشگاه به حکم اعدام محکوم شد و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۸۷ آزاد شد.

#مهرداد_لهراسبی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد  شهادت او در زندان اوین

یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژه‌ای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او‌ در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!

شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز می‌شود.

رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشته‌اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت  قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسان‌های ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آن‌هاست.

منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی

#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«آقای مهرداد لهراسبی در این فیلم چند دقیقه‌ای از بی‌مهری سازمان‌های حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی، رسانه‌ها و هم‌وطنانش صحبت می‌کند که در شرایط سخت تنهایش گذاشتند.

دوستان عزیز بزرگوار، حدود سه ماه پیش از آقای مهرداد لهراسبی فیلمی در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم که ایشان با چشمانی پر از اشک از سازمان‌های حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی و هموطنانش تقاضای کمک کردند، فیلم صحبت‌های آقای لهراسبی مورد توجه خیلی از ایرانیان و رسانه‌ها قرار گرفت و خوشبختانه خیلی از هموطنان اعلام آمادگی کردند تا به وضعیت اسفناک آقای لهراسبی رسیدگی کنند ولی متاسفانه بعد از گذشت حدود سه ماه یک نفر هم برای وضعیت بهتر آقای لهراسبی یک قدم مثبت هم بر نداشت و ایشان در حال حاضر در همان کمپ پناهندگی زندگی می‌کنند.. فقط با کمک یک خانم که مددکار اجتماعی در هامبورگ هستند توانستیم در همان کمپ پناهندگی اتاق آقای لهراسبی را عوض و بزرگتر کنیم و همچنین پرستارهای قبلی ایشان که هیچ رسیدگی به وضعیت نظافت و سلامتیش نمی‌کردند را عوض کنیم. بجز این خانم که از طریق آموزشکده توانا به من معرفی شدند هیچ کدام از فعالین حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی ، ایرانی های مقیم هامبورگ و ... یک قدم مثبت برای وضعیت بهتر زندگی‌کردن آقای لهراسبی بر نداشتند که واقعا جای تأسف است.

نامش مهرداد لهراسبی است که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند ساير متهمين پرونده کوی دانشگاه به حکم اعدام محکوم شد و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶/۱/۸۷ آزاد شد».

- از اینستاگرام مسعود علیزاده
masoudalizadeh___
mehrdad.pahlavi12
sohrabi4353

#مهرداد_لهراسبی #حقوق_بشر #کوی_دانشگاه #کمپ_پناهندگان #هامبورگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«دهه دوم پس از انقلاب، درست پس از اعدام‌های دهه شصت و جنگ، ایران وضعیت آرام‌تری را تجربه کرد که با ظهور جبهه اصلاحات امید می‌رفت که جو خفقان باقی‌مانده از دهه شصت رفته رفته از بین برود و شاهد آزادی بیان بیشتر و موارد کمتری از نقض حقوق بشر در ایران باشیم

اما با وجود ظاهر آرام‌تر، در این دوران نیز عوامل جمهوری اسلامی ‌از روش‌های مختلفی برای حذف مخالفان خود استفاده کردند.
بین سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۷،‌ شاهد قتل‌های زنجیره‌ای بودیم که شخصیت‌های سیاسی و اجتماعیِ منتقد نظام جمهوری اسلامی ‌در داخل و خارج از ایران را هدف می‌گرفتند.

هرچند هیچ‌ یک از مقامات جمهوری اسلامی ‌مسئولیت این قتل‌ها را به‌ عهده نگرفتند و همواره آن‌ها را به عوامل خارجی ‌یا به گروه‌های بنیادگرای خارج از نظام نسبت می‌دادند.

روزنامهٔ سلام در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ نامه‌ای محرمانه از سعید امامی، متهم اصلی قتل‌های زنجیره‌ای را منتشر کرد که با ذکر نام ‌یکی از افرادی که بعدا کشته شد، خواستار اعمال محدودیت بیشتر برای وی شده بود.
روزنامهٔ سلام به‌دلیل انتشار این نامه تعطیل شد که این همین اتفاق منجر به وقایع هجده تیر ۱۳۷۸ و حمله به کوی دانشگاه تهران و اولین دور اعتراضات دانشجویی در تاریخ جمهوری اسلامی‌شد.
در این اعتراض‌ها هفت نفر در طی حمله به کوی دانشگاه کشته شدند و سعید زینالی که به دست ماموران دستگیر شده بود از آن زمان ناپدید شده و هنوز پیدا نشده است.

این اعتراضات شروع کننده راهی بودند که منجر به جنبش‌های مطالبه‌گری و آزادی خواهانه دهه‌های بعدی شد، و با وجود اجرای انواع تاکتیک‌های ارعاب توسط حکومت، پس از این جنبش نقش دانشجویان و جوانان در جنبش‌های اعتراضی پررنگ‌تر هم شد.»

متن و ویدیو از صفحه آزادماهی
@azadmahii

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادگی
#مهسا_امینی
#ایران_را_پس_میگیریم
#ایران_آزاد
#کوی_دانشگاه
#سعید_زینالی
#فرشته_علیزاده
#فریدون_فرخزاد
#قتلهای_زنجیره_ای
#داریوش_فروهر
#پروانه_اسکندری
#محمد_مختاری
#محمدجعفر_پوینده
#حمید_حاجی_زاده
#کارون_حاجی_زاده
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech