سهراب اعرابی ۲۷ ساله شد
goo.gl/fR9N2Z
سهراب اعرابی اگر زنده بود امروز ۲۷ ساله می‌شد.
سهراب اعرابی جوان ۱۹ ساله‌ای بود که در جریان تظاهرات جنبش سبز کشته شد و یک ماه بعد جسدش به خانواده تحویل داده شد.
پروین فهیمی مادر سهراب اعرابی در چهارم اسفندماه ۱۳۹۳ در مورد فرزندش سهراب اعرابی چنین نوشت:
«سهراب عزیزم، امروز تولد بیست و پنج سالگی ات را به یادت جشن می گیرم.
این پنجمین سالی است که تو در کنار ما نیستی، هر چند نبودنت هر لحظه آزاری ست بر روح و روانم. اما تمامی لحظه های دوران زندگی کوتاهت پر بود از شور و شوق به زندگی.
پسر زیبا و رعنای من، جوان ناکامم، چه شور و نشاطی داشتی برای زندگی در کنار خانواده؛ اما افسوس که سیه رویان، تو، گل امیدم را پرپر نمودند و خودشان را در برابر خدا و من و مردم شرمسار کردند.
هفته پیش با نم نم باران به سوی مزارت شتافتم، با دستانی پر از گلهای زیبای رنگارنگ پامچال و با سه نهال سرو، بر مزارت بوسه زدم و آن سه نهال سبز را به نیت بزرگان در حصر و به یادشان بر سر مزارت کاشتم. می دانم تو چقدر خوشحال می شوی که از بانو دکتر رهنورد و مهندس موسوی و شیخ کروبی ، سبزاندیشان یاد کنم.
هر هفته در راه بهشت زهرا با خدایم نجوا می کنم؛ خدایا چه عزیزی را از من به غنیمت گرفتی و این لیاقت را نصیب فرزندم نمودی تا همیشه در یادها بماند و سیه رویان را شرمنده زمین و زمان نمودی. چگونه پاک خواهند کرد این خیانت و جنایت را؟
بعد از پنج سال که از شهادت تو عزیزم می گذرد، در جایی که مدعیان دین هنوز عدالت را باور ندارند و عدالت خدا را منکر شده و آن را به تمسخر می گیرند، نمی دانند که خون به ناحق ریخته شده را باید پاسخگو باشند، اگر در نزد مردم این شهامت اقرار به گناه را ندارند در نزد خدا چگونه رودررو خواهند شد و پاسخگو؟
هرچند جنایتکاران اعتقادی ندارند و خود را خدا می دانند؛ چرخ روزگارشان آنقدر چرخش ندارد و به موقع از کار خواهد ایستاد؛ زیرا در همه دوران ها تاریخ به ما ثابت کرده است.
پسرم، سهراب، می دانی که امیدم به آینده است و زنده ام و زندگی می کنم تا روزی را ببینم و اگر هم ندیدم خوشحال خواهم شد که هموطنانم برقراری عدالت را ببینند. مطمئنا ظلم پایدار نخواهد بود و خون تو و امثال تو بارور خواهد شد و پای ظالمین را در هر لباسی خواهد گرفت. زیرا بر این اصل باور دارم که خدا جای حق نشسته و گریبانشان را خواهد گرفت.
آری سهراب عزیزم؛ به امید برآورده شدن سه آرزوی سبزت (۱- سلامتی همه خانواده ۲- سلامتی مردم ایران در تمام نقاط ۳- زندگی کردن همه با صلح و دوستی و دموکراسی) که اینک آرزوی سبز همه ما مردم ایران است.»
از آن روز تا کنون هنوز در بر همان پاشنه می‌چرخد و از محاکمه قاتلان خبری نیست. آیت‌الله خامنه‌ای تازه طلبکارانه می‌گوید این منم که آشتی نمی‌کنم چرا که در ۸۸ بسیجیانی را لخت کردند و کتک زدند. زهی شرم!
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/fR9N2Z
سهراب اعرابی اگر زنده بود امروز ۲۷ ساله می‌شد.
سهراب اعرابی جوان ۱۹ ساله‌ای بود که در جریان تظاهرات جنبش سبز کشته شد و یک ماه بعد جسدش به خانواده تحویل داده شد.
پروین فهیمی مادر سهراب اعرابی در چهارم اسفندماه ۱۳۹۳ در مورد فرزندش سهراب اعرابی چنین نوشت:
«سهراب عزیزم، امروز تولد بیست و پنج سالگی ات را به یادت جشن می گیرم.
این پنجمین سالی است که تو در کنار ما نیستی، هر چند نبودنت هر لحظه آزاری ست بر روح و روانم. اما تمامی لحظه های دوران زندگی کوتاهت پر بود از شور و شوق به زندگی.
پسر زیبا و رعنای من، جوان ناکامم، چه شور و نشاطی داشتی برای زندگی در کنار خانواده؛ اما افسوس که سیه رویان، تو، گل امیدم را پرپر نمودند و خودشان را در برابر خدا و من و مردم شرمسار کردند.
هفته پیش با نم نم باران به سوی مزارت شتافتم، با دستانی پر از گلهای زیبای رنگارنگ پامچال و با سه نهال سرو، بر مزارت بوسه زدم و آن سه نهال سبز را به نیت بزرگان در حصر و به یادشان بر سر مزارت کاشتم. می دانم تو چقدر خوشحال می شوی که از بانو دکتر رهنورد و مهندس موسوی و شیخ کروبی ، سبزاندیشان یاد کنم.
هر هفته در راه بهشت زهرا با خدایم نجوا می کنم؛ خدایا چه عزیزی را از من به غنیمت گرفتی و این لیاقت را نصیب فرزندم نمودی تا همیشه در یادها بماند و سیه رویان را شرمنده زمین و زمان نمودی. چگونه پاک خواهند کرد این خیانت و جنایت را؟
بعد از پنج سال که از شهادت تو عزیزم می گذرد، در جایی که مدعیان دین هنوز عدالت را باور ندارند و عدالت خدا را منکر شده و آن را به تمسخر می گیرند، نمی دانند که خون به ناحق ریخته شده را باید پاسخگو باشند، اگر در نزد مردم این شهامت اقرار به گناه را ندارند در نزد خدا چگونه رودررو خواهند شد و پاسخگو؟
هرچند جنایتکاران اعتقادی ندارند و خود را خدا می دانند؛ چرخ روزگارشان آنقدر چرخش ندارد و به موقع از کار خواهد ایستاد؛ زیرا در همه دوران ها تاریخ به ما ثابت کرده است.
پسرم، سهراب، می دانی که امیدم به آینده است و زنده ام و زندگی می کنم تا روزی را ببینم و اگر هم ندیدم خوشحال خواهم شد که هموطنانم برقراری عدالت را ببینند. مطمئنا ظلم پایدار نخواهد بود و خون تو و امثال تو بارور خواهد شد و پای ظالمین را در هر لباسی خواهد گرفت. زیرا بر این اصل باور دارم که خدا جای حق نشسته و گریبانشان را خواهد گرفت.
آری سهراب عزیزم؛ به امید برآورده شدن سه آرزوی سبزت (۱- سلامتی همه خانواده ۲- سلامتی مردم ایران در تمام نقاط ۳- زندگی کردن همه با صلح و دوستی و دموکراسی) که اینک آرزوی سبز همه ما مردم ایران است.»
از آن روز تا کنون هنوز در بر همان پاشنه می‌چرخد و از محاکمه قاتلان خبری نیست. آیت‌الله خامنه‌ای تازه طلبکارانه می‌گوید این منم که آشتی نمی‌کنم چرا که در ۸۸ بسیجیانی را لخت کردند و کتک زدند. زهی شرم!
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سهراب اعرابی ۲۷ ساله شد #سهراب_اعرابی اگر زنده بود امروز ۲۷ ساله می‌شد. سهراب اعرابی جوان ۱۹ ساله‌ای بود که در جریان تظاهرات #جنبش_سبز کشته شد و یک ماه بعد جسدش به خانواده تحویل داده شد. #پروین_فهیمی مادر سهراب اعرابی در چهارم اسفندماه ۱۳۹۳ در مورد فرزندش…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#هوشنگ_ابتهاج
امروز ۹۰ ساله می‌شود.
«تو ای پری کجایی» و «ایران ای سرای امید» از اشعار جاودان او در موسیقی ایران است.
یگانگی...
برای #سهراب_اعرابی (۱۳۶۸،۱۳۸۸)
درباره هوشنگ ابتهاج
goo.gl/5767G2
امروز ۹۰ ساله می‌شود.
«تو ای پری کجایی» و «ایران ای سرای امید» از اشعار جاودان او در موسیقی ایران است.
یگانگی...
برای #سهراب_اعرابی (۱۳۶۸،۱۳۸۸)
درباره هوشنگ ابتهاج
goo.gl/5767G2
«مادر! سهراب را کشتند»
شاید هیچ کس تصور آن را هم نمی کرد که «انتخابات» ریاست جمهوری سال ۸۸ محملی شود برای اعتراضات گسترده میلیونی به کلیت حکومت جمهوری اسلامی و شعارهایی سر داده شود که تمام خط قرمزهای نظام مستقر را در نوردد. اما با دستکاری حکومت در آرای مردمی و اعلام «محمود احمدی‌نژاد» به عنوان کاندیدای پیروز، عملا حکومت به امید میلیون‌ها نفر دهن کجی کرد و راهی را انتخاب کرد تا مردم معترض راهی جز اعتراض خیابانی نبینند.
اما خرداد ۸۸ تبلور مدنی ترین اعتراضات مدنی تاریخ ایران بود. راهپیمایی مشهور به «تظاهرات سکوت» در ۲۵ خرداد - سه روز پس از برگزاری «انتخابات» مشکوک - در کتاب تاریخ معاصر ایران، صفحه ای پرشکوه است و جلوه ای تابان دارد. تظاهراتی که در تهران خطی به درازای میدان آزادی تا میدان فردوسی را در بر می‌گرفت اما کوچکترین خشونت‌ورزی از سوی مردم دیده نشد. موج میلیونی مردمی که در سکوت خیابان‌های مرکزی تهران را درنوردیدند تا بگویند معترض هستند به نتیجه اعلام شده «انتخابات». اما این شکوه مدنی از جانب معترضان پاسخی ناروا و خونین از جانب سرکوبگران گرفت.
سهراب اعرابی متولد اسفند ۶۸ بود؛ فرزند محمدرضا اعرابی و پروین فهیمی. پدرش را به تازگی از دست داده بود و سه برادر و یک مادر برای او باقی مانده بودند. قرار بود در تیر ۸۸ در کنکور دانشگاه ها شرکت کند. اما شور سیاسی - اجتماعی نیز در سر داشت و در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۸۸، از هواداران میرحسین موسوی بود و به همراه مادر و برادرش در کارناوال‌های انتخاباتی شرکت می‌جست و سعی می‌کرد حضوری فعال داشته باشد.
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت. یکی از نزدیکان خانواده سهراب به این نکته اشاره می‌کند که بعدها که جسد سهراب تحویل خانواده شد، روشن شد که پزشکان سعی کرده بودند او را نجات دهند، اما موفق نشده بودند.
پسر جوان در ۲۵ خرداد شهید راه آزادی و عدالت شده بود، اما خانواده سهراب اعرابی پس از ۲۶ روز فهمیدند که پسرشان در جریان اعتراضات جان خود را از دست داده است.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#سهراب_اعرابی #انتخابات۸۸ #جنبش_سبز #توانا #آموزشکده_توانا #ایران #۲۵خرداد
@Tavaana_TavaanaTech
شاید هیچ کس تصور آن را هم نمی کرد که «انتخابات» ریاست جمهوری سال ۸۸ محملی شود برای اعتراضات گسترده میلیونی به کلیت حکومت جمهوری اسلامی و شعارهایی سر داده شود که تمام خط قرمزهای نظام مستقر را در نوردد. اما با دستکاری حکومت در آرای مردمی و اعلام «محمود احمدی‌نژاد» به عنوان کاندیدای پیروز، عملا حکومت به امید میلیون‌ها نفر دهن کجی کرد و راهی را انتخاب کرد تا مردم معترض راهی جز اعتراض خیابانی نبینند.
اما خرداد ۸۸ تبلور مدنی ترین اعتراضات مدنی تاریخ ایران بود. راهپیمایی مشهور به «تظاهرات سکوت» در ۲۵ خرداد - سه روز پس از برگزاری «انتخابات» مشکوک - در کتاب تاریخ معاصر ایران، صفحه ای پرشکوه است و جلوه ای تابان دارد. تظاهراتی که در تهران خطی به درازای میدان آزادی تا میدان فردوسی را در بر می‌گرفت اما کوچکترین خشونت‌ورزی از سوی مردم دیده نشد. موج میلیونی مردمی که در سکوت خیابان‌های مرکزی تهران را درنوردیدند تا بگویند معترض هستند به نتیجه اعلام شده «انتخابات». اما این شکوه مدنی از جانب معترضان پاسخی ناروا و خونین از جانب سرکوبگران گرفت.
سهراب اعرابی متولد اسفند ۶۸ بود؛ فرزند محمدرضا اعرابی و پروین فهیمی. پدرش را به تازگی از دست داده بود و سه برادر و یک مادر برای او باقی مانده بودند. قرار بود در تیر ۸۸ در کنکور دانشگاه ها شرکت کند. اما شور سیاسی - اجتماعی نیز در سر داشت و در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۸۸، از هواداران میرحسین موسوی بود و به همراه مادر و برادرش در کارناوال‌های انتخاباتی شرکت می‌جست و سعی می‌کرد حضوری فعال داشته باشد.
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت. یکی از نزدیکان خانواده سهراب به این نکته اشاره می‌کند که بعدها که جسد سهراب تحویل خانواده شد، روشن شد که پزشکان سعی کرده بودند او را نجات دهند، اما موفق نشده بودند.
پسر جوان در ۲۵ خرداد شهید راه آزادی و عدالت شده بود، اما خانواده سهراب اعرابی پس از ۲۶ روز فهمیدند که پسرشان در جریان اعتراضات جان خود را از دست داده است.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#سهراب_اعرابی #انتخابات۸۸ #جنبش_سبز #توانا #آموزشکده_توانا #ایران #۲۵خرداد
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. «مادر! سهراب را کشتند» . شاید هیچ کس تصور آن را هم نمی کرد که «انتخابات» ریاست جمهوری سال ۸۸ محملی شود برای اعتراضات گسترده میلیونی به کلیت حکومت جمهوری اسلامی و شعارهایی سر داده شود که تمام خط قرمزهای نظام مستقر را در نوردد. اما با دستکاری حکومت در آرای…
[در سال ۱۳۸۸] علی #خامنه_ای «که هم قلبش وصل بود و هم پروردگار به او سعه صدر، ظرفیت، عاطفه، نظر بلندی داده، حاضر نشدند مشکل را نظامی حل کنند بلکه منتظر بصیرت بودند.»
آیا از سعه صدر رهبر جمهوری اسلامی بود که با ماشین از روی #شهرام_فرج_زاده رد شدند، فاجعه #کهریزک را رقم زدند، با گلوله به سینه #ندا_آقاسلطان زدند و #سهراب_اعرابی، #اشکان_سهرابی، #کیانوش_آسا، #فاطمه_سمسارپور، #شبنم_سهرابی، #رامین_رمضانی، #امیر_جوادی_فر و بسیاری دیگر را کشتند؟
@Tavaana_TavaanaTech
آیا از سعه صدر رهبر جمهوری اسلامی بود که با ماشین از روی #شهرام_فرج_زاده رد شدند، فاجعه #کهریزک را رقم زدند، با گلوله به سینه #ندا_آقاسلطان زدند و #سهراب_اعرابی، #اشکان_سهرابی، #کیانوش_آسا، #فاطمه_سمسارپور، #شبنم_سهرابی، #رامین_رمضانی، #امیر_جوادی_فر و بسیاری دیگر را کشتند؟
@Tavaana_TavaanaTech
خرداد ۸۸ تبلور یکی از مدنی‌ترین اعتراضات مدنی تاریخ ایران بود. راهپیمایی مشهور به «تظاهرات سکوت» در ۲۵ خرداد - سه روز پس از برگزاری «انتخابات» مشکوک - در کتاب تاریخ معاصر ایران، صفحه ای پرشکوه است و جلوه‌ای تابان دارد. تظاهراتی که در تهران خطی به درازای میدان آزادی تا میدان فردوسی را در بر می‌گرفت اما کوچکترین خشونت‌ورزی از سوی مردم دیده نشد. موج میلیونی مردمی که در سکوت خیابان‌های مرکزی تهران را درنوردیدند تا بگویند معترض هستند به نتیجه اعلام شده «انتخابات». اما این شکوه مدنی از جانب معترضان پاسخی ناروا و خونین از جانب سرکوبگران گرفت.
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
خرداد ۸۸ تبلور یکی از مدنی‌ترین اعتراضات مدنی تاریخ ایران بود. راهپیمایی مشهور به «تظاهرات سکوت» در ۲۵ خرداد - سه روز پس از برگزاری «انتخابات» مشکوک - در کتاب تاریخ معاصر ایران، صفحه ای پرشکوه است و جلوه‌ای تابان دارد. تظاهراتی که در تهران خطی به درازای میدان آزادی تا میدان فردوسی را در بر می‌گرفت اما کوچکترین خشونت‌ورزی از سوی مردم دیده نشد. موج میلیونی مردمی که در سکوت خیابان‌های مرکزی تهران را درنوردیدند تا بگویند معترض هستند به نتیجه اعلام شده «انتخابات». اما این شکوه مدنی از جانب معترضان پاسخی ناروا و خونین از جانب سرکوبگران گرفت.
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from آموزشکده توانا
خرداد ۸۸ تبلور یکی از مدنی‌ترین اعتراضات مدنی تاریخ ایران بود. راهپیمایی مشهور به «تظاهرات سکوت» در ۲۵ خرداد - سه روز پس از برگزاری «انتخابات» مشکوک - در کتاب تاریخ معاصر ایران، صفحه ای پرشکوه است و جلوه‌ای تابان دارد. تظاهراتی که در تهران خطی به درازای میدان آزادی تا میدان فردوسی را در بر می‌گرفت اما کوچکترین خشونت‌ورزی از سوی مردم دیده نشد. موج میلیونی مردمی که در سکوت خیابان‌های مرکزی تهران را درنوردیدند تا بگویند معترض هستند به نتیجه اعلام شده «انتخابات». اما این شکوه مدنی از جانب معترضان پاسخی ناروا و خونین از جانب سرکوبگران گرفت.
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
پس از اعلام نتایج «انتخابات»، سهراب آرام نمی‌گیرد و به اعتراض به خیابان می‌زند. دوشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ سهراب اعرابی نیز همراه جمعیت به میدان آزادی می‌رسد. اما گلوله‌ها به سوی مردم شلیک می‌شوند؛ پایگاه بسیج مقداد از جمله ساختمان‌هایی بود که قاتلان مردم معترض را نشانه می‌گرفتند. نیروی انتظامی اذعان کرد در آن روز هفت نفر کشته شدند و سهراب یکی از این هفت تن بود. تیر سینه سهراب را شکافت.
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qmDMW2
#توانا
#پروفایل
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یکی از مخاطبان توانا، روز سی خرداد ۱۴۰۲ با حضور بر سر مزار جمعی از جان‌باختگان اعتراضات سال ۱۳۸۸ حاضر شد و ضمن گرامیداشت یاد آنها، سخنانی در خصوص هر یک از آنها گفت و با این عزیزان تجدید پیمان کرد.
توضیح: مزاری که سنگش سبز است، مزار جاویدنام سعید عباسی، از کشته‌شده های سی خرداد ۱۳۸۸ است.
یاد تمام این عزیزان گرامی
لازم به ذکر است، هنوز بعد از گذشت ۱۴ سال، بسیاری از جان‌باختگان اعتراضات ۸۸ گمنام مانده‌اند.
#ندا_آقاسلطان #سهراب_اعرابی #اشکان_سهرابی #سعید_عباسی #یاد_آر #فراموش_نمیکنیم #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توضیح: مزاری که سنگش سبز است، مزار جاویدنام سعید عباسی، از کشته‌شده های سی خرداد ۱۳۸۸ است.
یاد تمام این عزیزان گرامی
لازم به ذکر است، هنوز بعد از گذشت ۱۴ سال، بسیاری از جان‌باختگان اعتراضات ۸۸ گمنام مانده‌اند.
#ندا_آقاسلطان #سهراب_اعرابی #اشکان_سهرابی #سعید_عباسی #یاد_آر #فراموش_نمیکنیم #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه یک مخاطب به پروین فهیمی، مادر سهراب اعرابی، از کشته‌شدگان خرداد ۱۳۸۸
«پروین خانم جان!
این نامه را در آستانه بهار خطاب به شما می‌نویسم. در این سال‌ها هر زمان که مردم ایران ظلم، گلوگیرشان شد و دیگر نتوانستند نفس بکشند و صدایشان را بلند کردند. قبل از این‌که خبرهایش را بخوانم که یکی یا چند تن کشته شده‌اند و عکس‌هایش را ببینم، بی‌درنگ یک تصویر جلوی چشمم می‌آمد؛ سهراب اعرابی.
در سال ۸۸ نسل ما امید به تغییر از راه صندوق رأی داشت. ما تمام سعی‌مان را کردیم. آن روبان‌ها و بادکنک‌های سبز را بر دست‌هایمان و روی آنتن ماشین‌ها یادتان هست؟ آن زنجیره انسانی از تجریش تا راه‌آهن را یادتان هست؟ سهراب آن روز کجای آن زنجیره انسانی بود؟ اما خرداد آن سال خرداد ما نبود. اصلا انگار خرداد هیچ‌وقت برای ما نبوده است. ۲۵ خرداد نمی‌دانستیم از خانه بیرون برویم یا نه؟ اما اگر از خانه بیرون نمی‌رفتیم چطور آن رودِ خروشانِ سکوت را می‌دیدیم؟ آن فشردگی انسان‌ها را تنها با حضور می‌شد درک کرد. با دلِ خوش و با لبخند به خانه برگشتیم. به خانه برگشتن همان و شنیدن با تاخیر اخبار همان. آنها حتی سکوتمان را هم تاب نیاوردند. می‌دانم از همان شب به دنبال سهراب بودید و تمام تهران را به دنبالش گشتید. اسم‌های کشته‌شدگان آن روز می‌آمد. من هیچ کدام را نمی‌شناختم. اما بغض گلویم را گرفته بود. چند روزی گذشت تا عکس‌ها آمد. همه چیز آوار شد روی سرم.
می‌دانید چرا؟ چون من تصویر یکی را از آن میان روی یکی از پوسترها دیده بودم. همین برای من کافی بود که او را از خود بدانم. در همه اعتراضات این سال‌ها از آبان ۹۸ تا انقلاب مهسا، از سرنگونی هواپیما اوکراینی تا تک‌تک زنانی و مردانی که چشم‌هایشان را از دست دادند، از کشته‌شدگان همه این سال‌ها تصاویرشان با عکس سهراب اعرابی برای من یکی می‌شود و غم و خشم، همه وجودم را می‌گیرد.
پروین خانم جان! می‌دانم که همه این سال‌ها شاید جشن نوروز برایتان از همه دردآورتر باشد. اما بدانید که سهراب در بین ما ست و هنوز به ما امید تغییر می‌دهد. حتی اگر آن روز که تغییر رخ می‌دهد ما نباشیم.»
بیایید دلنوشته‌ای خطاب به خانواده‌های دادخواه بنویسید تا صدای شما باشیم و پیام‌تان را منتشر کنیم.
https://docs.google.com/.../1d4uykCCDKKl1f5pepvy3Kn9.../edit
#یاری_مدنی_توانا
#نوروز
#دادخواهی
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
«پروین خانم جان!
این نامه را در آستانه بهار خطاب به شما می‌نویسم. در این سال‌ها هر زمان که مردم ایران ظلم، گلوگیرشان شد و دیگر نتوانستند نفس بکشند و صدایشان را بلند کردند. قبل از این‌که خبرهایش را بخوانم که یکی یا چند تن کشته شده‌اند و عکس‌هایش را ببینم، بی‌درنگ یک تصویر جلوی چشمم می‌آمد؛ سهراب اعرابی.
در سال ۸۸ نسل ما امید به تغییر از راه صندوق رأی داشت. ما تمام سعی‌مان را کردیم. آن روبان‌ها و بادکنک‌های سبز را بر دست‌هایمان و روی آنتن ماشین‌ها یادتان هست؟ آن زنجیره انسانی از تجریش تا راه‌آهن را یادتان هست؟ سهراب آن روز کجای آن زنجیره انسانی بود؟ اما خرداد آن سال خرداد ما نبود. اصلا انگار خرداد هیچ‌وقت برای ما نبوده است. ۲۵ خرداد نمی‌دانستیم از خانه بیرون برویم یا نه؟ اما اگر از خانه بیرون نمی‌رفتیم چطور آن رودِ خروشانِ سکوت را می‌دیدیم؟ آن فشردگی انسان‌ها را تنها با حضور می‌شد درک کرد. با دلِ خوش و با لبخند به خانه برگشتیم. به خانه برگشتن همان و شنیدن با تاخیر اخبار همان. آنها حتی سکوتمان را هم تاب نیاوردند. می‌دانم از همان شب به دنبال سهراب بودید و تمام تهران را به دنبالش گشتید. اسم‌های کشته‌شدگان آن روز می‌آمد. من هیچ کدام را نمی‌شناختم. اما بغض گلویم را گرفته بود. چند روزی گذشت تا عکس‌ها آمد. همه چیز آوار شد روی سرم.
می‌دانید چرا؟ چون من تصویر یکی را از آن میان روی یکی از پوسترها دیده بودم. همین برای من کافی بود که او را از خود بدانم. در همه اعتراضات این سال‌ها از آبان ۹۸ تا انقلاب مهسا، از سرنگونی هواپیما اوکراینی تا تک‌تک زنانی و مردانی که چشم‌هایشان را از دست دادند، از کشته‌شدگان همه این سال‌ها تصاویرشان با عکس سهراب اعرابی برای من یکی می‌شود و غم و خشم، همه وجودم را می‌گیرد.
پروین خانم جان! می‌دانم که همه این سال‌ها شاید جشن نوروز برایتان از همه دردآورتر باشد. اما بدانید که سهراب در بین ما ست و هنوز به ما امید تغییر می‌دهد. حتی اگر آن روز که تغییر رخ می‌دهد ما نباشیم.»
بیایید دلنوشته‌ای خطاب به خانواده‌های دادخواه بنویسید تا صدای شما باشیم و پیام‌تان را منتشر کنیم.
https://docs.google.com/.../1d4uykCCDKKl1f5pepvy3Kn9.../edit
#یاری_مدنی_توانا
#نوروز
#دادخواهی
#سهراب_اعرابی
@Tavaana_TavaanaTech
«جهت یادآوری برای آنهایی که خس و خاشاک گویان را فراموش کردند
وقتی اسم شخص پلید محمود احمدی‌نژاد در ذهنم می‌پیچه ناخداگاه به یاد چهره‌ی زیبای امیر جوادی‌فر می‌افتم که در هنگام دستگیری تمام بدنش زیر شکنجه‌ها و ضربه‌های باتون و پوتین ضحاکان خورد شده بود، به یاد روزی می‌افتم که امیر زخم‌هایش عفونت کرده بود و همش نگران این بود که چرا یکی از چشم‌های زیبایش نمی بیند! گفتن واقعیت برای من بسیار سخت بود که بگویم برادر عزیزم، امیر جان! متأسفانه یکی از چشم‌هایت را از دست داده‌ای، به یاد شب‌های سوزان جهنم کهریزک می‌افتم که امیر از شدت درد و تب با صدای بلند همش ناله می‌کرد و از مادرش که قبلاً فوت کرده بود چشم‌هایش را می‌خواست، به یاد آخرین روز حضورمان در جهنمی به نام کهریزک می‌افتم که سرهنگ کمیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک با پوتین بر سر و صورت بدن بی جان امیر می‌کوبید تا از زیر سایه بیرون بیایید و روی آسفالت داغ و زیر گرمای خورشید بشیند و در آخر به یاد روزی می‌افتم که امیر مظلوم با لب‌های تشنه در راه انتقال کهریزک به اوین در حسرت یک قطره آب مرتب خون بالا آورد و نابآورانه با ما وداع کرد و به سوی مادرش شتافت.
امیر جانم ! یاد و خاطره‌ات تا همیشه در قلبم زنده و گرامیست.💔😞🕊️🌱💔»
از صفحه اینستاگرام مسعود علیزاده از جان‌به‌دربردگان جنایت کهریزک
#جنایت_کهریزک_فراموش_نخواهد_شد
#امیر_جوادی_فر
#محمد_کامرانی
#محسن_روح_الامینی
#رامین_پوراندرجانی
#رامین_آقازاده_قهرمانی
#احمد_نجاتی_کارگر
#ندا_آقاسلطان
#سهراب_اعرابی
#اشکان_سهرابی
#مصطفی_کریم_بیگی
#علی_حسن_پور
#علیرضا_صبوری
#هجده_تیر
#بازداشتگاه_کهریزک
#علیه_فراموشی
#انتخابات۸۸
#محمود_احمدی_نژاد
#رای_بی_رای
#سیرک_انتخابات
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
وقتی اسم شخص پلید محمود احمدی‌نژاد در ذهنم می‌پیچه ناخداگاه به یاد چهره‌ی زیبای امیر جوادی‌فر می‌افتم که در هنگام دستگیری تمام بدنش زیر شکنجه‌ها و ضربه‌های باتون و پوتین ضحاکان خورد شده بود، به یاد روزی می‌افتم که امیر زخم‌هایش عفونت کرده بود و همش نگران این بود که چرا یکی از چشم‌های زیبایش نمی بیند! گفتن واقعیت برای من بسیار سخت بود که بگویم برادر عزیزم، امیر جان! متأسفانه یکی از چشم‌هایت را از دست داده‌ای، به یاد شب‌های سوزان جهنم کهریزک می‌افتم که امیر از شدت درد و تب با صدای بلند همش ناله می‌کرد و از مادرش که قبلاً فوت کرده بود چشم‌هایش را می‌خواست، به یاد آخرین روز حضورمان در جهنمی به نام کهریزک می‌افتم که سرهنگ کمیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک با پوتین بر سر و صورت بدن بی جان امیر می‌کوبید تا از زیر سایه بیرون بیایید و روی آسفالت داغ و زیر گرمای خورشید بشیند و در آخر به یاد روزی می‌افتم که امیر مظلوم با لب‌های تشنه در راه انتقال کهریزک به اوین در حسرت یک قطره آب مرتب خون بالا آورد و نابآورانه با ما وداع کرد و به سوی مادرش شتافت.
امیر جانم ! یاد و خاطره‌ات تا همیشه در قلبم زنده و گرامیست.💔😞🕊️🌱💔»
از صفحه اینستاگرام مسعود علیزاده از جان‌به‌دربردگان جنایت کهریزک
#جنایت_کهریزک_فراموش_نخواهد_شد
#امیر_جوادی_فر
#محمد_کامرانی
#محسن_روح_الامینی
#رامین_پوراندرجانی
#رامین_آقازاده_قهرمانی
#احمد_نجاتی_کارگر
#ندا_آقاسلطان
#سهراب_اعرابی
#اشکان_سهرابی
#مصطفی_کریم_بیگی
#علی_حسن_پور
#علیرضا_صبوری
#هجده_تیر
#بازداشتگاه_کهریزک
#علیه_فراموشی
#انتخابات۸۸
#محمود_احمدی_نژاد
#رای_بی_رای
#سیرک_انتخابات
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«پانزده سال پیش در چنین روزی #سهراب_اعرابی #علیه_فراموشی
پروین فهیمی، مادر سهراب که از فعالان صلح و عضو گروه مادران صلح است، سهراب در راهپیمایی دوشنبه ۲۵ خرداد از مادرش جدا شد و شب به خانه بازنگشت. خانواده در بیمارستان‌ها، کلانتری‌ها، زندان اوین و دادگاه انقلاب جستجو کردند اما نام سهراب در هیچ فهرستی، نه در فهرست اسامی اعلام شده در زندان اوین و نه در فهرست نصب شده بر دیوار دادگاه انقلاب نبود.پروین فهیمی هر روز صبح برای یافتن نشانه‌ای از پسرش به دادگاه انقلاب می‌رفت و هر بعد از ظهر عکس سهراب را جلوی در زندان اوین برده و عکس را به هر آزاد شده‌ای نشان می‌داد و می‌پرسید آیا او را دیده‌اند یا خیر. چند نفر مطمئن بودند او را دیده‌اند.
با این حال خانواده سهراب به زندان قزل حصار، شورآباد و آگاهی شاپور هم سر می‌زدند. در آگاهی به آنها گفته شد مسئولان ماموریتند و تا اول هفته بعد نیستند؛ بنابراین آنها ابتدای هفته به آگاهی مرکز تشخیص هویت رفتند و در آنجا عکس‌هایی از آلبوم عکس‌های ۱۵ تا ۲۰ ساله‌ها و ۲۰ تا ۲۵ ساله‌ها را نشان‌شان دادند و چون سهراب بین آنها نبود نتیجه گرفته می‌شود سهراب در زندان اوین است. روز چهارشنبه قبل از کنکور اعلام می‌شود هر کسی زندانی کنکوری دارد مدارک زندانی را بیاورد تا با کفالت آزاد شود. خانواده سهراب کفالت ۱۰ میلیون تومانی برای او سپردند اما در زندان مدارک سهراب را از آنجا که در لیست زندان اوین نبود قبول نکردند. روز بعد خانواده‌های مشابه را زیر پل اوین جمع کردند و به آنها اعلام کردند فرزندان آنها در بندهای مخصوص هستند و باید تکلیف آنها را از دادگاه انقلاب جویا شوند. در دادگاه انقلاب به خانواده‌های این ۳۹ نفر گفتند بروید کارهای مربوط به کفالت را انجام دهید، فاکس زده‌ایم و امروز آزاد می‌شوند. اما باز هم تا جمعه به خانواده سهراب خبری داده نشد.
در تاریخ ۲۰ تیر مادر سهراب اعرابی را به اداره تشخیص هویت ارجاع می‌دهند تا آلبوم‌های کشته‌شدگان را نگاه کند و مشخص می‌شود سهرابش با جای تیری در قلبش مظلومانه کشته شده‌است.
یاد و خاطره سهراب اعرابی تا همیشه در قلب ما زنده و گرامیست.💚✌️🥀🕊️😞💚💔»
از صفحه مسعود علیزاده، از جان‌به‌دربردگان فاجعه کهریزک
masoudalizadeh___
sohrabarabi
parvinfahimi88
درباره سهراب اعرابی بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/sohrab_aarabi/
#زن_زندگی_آزادی
#مرد_میهن_آبادی
#سهراب_اعرابی
#جنبش_سبز
#۲۵خرداد۸۸
#علیه_فراموشی
#مادران_دادخواه_ایران #دادخواهی
#نه_به_جمهوری_اسلامی #رای_بی_رای #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پروین فهیمی، مادر سهراب که از فعالان صلح و عضو گروه مادران صلح است، سهراب در راهپیمایی دوشنبه ۲۵ خرداد از مادرش جدا شد و شب به خانه بازنگشت. خانواده در بیمارستان‌ها، کلانتری‌ها، زندان اوین و دادگاه انقلاب جستجو کردند اما نام سهراب در هیچ فهرستی، نه در فهرست اسامی اعلام شده در زندان اوین و نه در فهرست نصب شده بر دیوار دادگاه انقلاب نبود.پروین فهیمی هر روز صبح برای یافتن نشانه‌ای از پسرش به دادگاه انقلاب می‌رفت و هر بعد از ظهر عکس سهراب را جلوی در زندان اوین برده و عکس را به هر آزاد شده‌ای نشان می‌داد و می‌پرسید آیا او را دیده‌اند یا خیر. چند نفر مطمئن بودند او را دیده‌اند.
با این حال خانواده سهراب به زندان قزل حصار، شورآباد و آگاهی شاپور هم سر می‌زدند. در آگاهی به آنها گفته شد مسئولان ماموریتند و تا اول هفته بعد نیستند؛ بنابراین آنها ابتدای هفته به آگاهی مرکز تشخیص هویت رفتند و در آنجا عکس‌هایی از آلبوم عکس‌های ۱۵ تا ۲۰ ساله‌ها و ۲۰ تا ۲۵ ساله‌ها را نشان‌شان دادند و چون سهراب بین آنها نبود نتیجه گرفته می‌شود سهراب در زندان اوین است. روز چهارشنبه قبل از کنکور اعلام می‌شود هر کسی زندانی کنکوری دارد مدارک زندانی را بیاورد تا با کفالت آزاد شود. خانواده سهراب کفالت ۱۰ میلیون تومانی برای او سپردند اما در زندان مدارک سهراب را از آنجا که در لیست زندان اوین نبود قبول نکردند. روز بعد خانواده‌های مشابه را زیر پل اوین جمع کردند و به آنها اعلام کردند فرزندان آنها در بندهای مخصوص هستند و باید تکلیف آنها را از دادگاه انقلاب جویا شوند. در دادگاه انقلاب به خانواده‌های این ۳۹ نفر گفتند بروید کارهای مربوط به کفالت را انجام دهید، فاکس زده‌ایم و امروز آزاد می‌شوند. اما باز هم تا جمعه به خانواده سهراب خبری داده نشد.
در تاریخ ۲۰ تیر مادر سهراب اعرابی را به اداره تشخیص هویت ارجاع می‌دهند تا آلبوم‌های کشته‌شدگان را نگاه کند و مشخص می‌شود سهرابش با جای تیری در قلبش مظلومانه کشته شده‌است.
یاد و خاطره سهراب اعرابی تا همیشه در قلب ما زنده و گرامیست.💚✌️🥀🕊️😞💚💔»
از صفحه مسعود علیزاده، از جان‌به‌دربردگان فاجعه کهریزک
masoudalizadeh___
sohrabarabi
parvinfahimi88
درباره سهراب اعرابی بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/sohrab_aarabi/
#زن_زندگی_آزادی
#مرد_میهن_آبادی
#سهراب_اعرابی
#جنبش_سبز
#۲۵خرداد۸۸
#علیه_فراموشی
#مادران_دادخواه_ایران #دادخواهی
#نه_به_جمهوری_اسلامی #رای_بی_رای #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech