لیلا وزیری: #قهرمان #شناگر ایرانی و عضو تیم ملی امریکا
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
Forwarded from آموزشکده توانا
لیلا وزیری: #قهرمان #شناگر ایرانی و عضو تیم ملی امریکا
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
Forwarded from گفت‌وشنود
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
تاریخ بشر نشان داده است ایمان مذهبی همواره بخشی از زندگی انسانی بوده است. شاید سخت باشد که حیات انسان را بدون ایمان بتوان تصور کرد.
اما در عین حال انسان‌ها عمیقا نیازمند هم‌زیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به بیان دیگر، اگر بتوان گفت دست‌کم عده‌ای از انسان‌ها برای برخورداری از احوال بهتر نیازمند ایمان به امر متعالی هستند، این را نیز می‌توان مدعی شد که انسان‌ها برای یک دنیای بهتر نیازمند رواداری و مدارا با یکدیگر هستند.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
به این مکالمه نگاه کنیم:
پس اگر امکان اشتباه‌بودن هر نوع ایمان و باور – چه مذهبی و چه غیرمذهبی – وجود دارد، و پس اگر عامل شانس در نوع ایمان ما این اندازه پررنگ است، چرا بر نوع باور خود تعصب خرج کنیم و تلاش کنیم آن را به زور به دیگران بقبولانیم؟
آیا ما نیازمند فروتنی در ایمان خود نیستیم؟ آیا ما نیازمند درک دیگرانی نیستیم که به دلیل مکان تولد متفاوت، ایمان متفاوتی از ما دارند؟ آیا ما نیازمند این نیستیم که بپذیریم شاید نگاه ما اشتباه باشد؟
آیا چنین درکی خود راهی به سوی پذیرش مدارا و رواداری با دیگری نیست؟
وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=iXmCeJ0ZlME
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
تاریخ بشر نشان داده است ایمان مذهبی همواره بخشی از زندگی انسانی بوده است. شاید سخت باشد که حیات انسان را بدون ایمان بتوان تصور کرد.
اما در عین حال انسان‌ها عمیقا نیازمند هم‌زیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به بیان دیگر، اگر بتوان گفت دست‌کم عده‌ای از انسان‌ها برای برخورداری از احوال بهتر نیازمند ایمان به امر متعالی هستند، این را نیز می‌توان مدعی شد که انسان‌ها برای یک دنیای بهتر نیازمند رواداری و مدارا با یکدیگر هستند.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
به این مکالمه نگاه کنیم:
پس اگر امکان اشتباه‌بودن هر نوع ایمان و باور – چه مذهبی و چه غیرمذهبی – وجود دارد، و پس اگر عامل شانس در نوع ایمان ما این اندازه پررنگ است، چرا بر نوع باور خود تعصب خرج کنیم و تلاش کنیم آن را به زور به دیگران بقبولانیم؟
آیا ما نیازمند فروتنی در ایمان خود نیستیم؟ آیا ما نیازمند درک دیگرانی نیستیم که به دلیل مکان تولد متفاوت، ایمان متفاوتی از ما دارند؟ آیا ما نیازمند این نیستیم که بپذیریم شاید نگاه ما اشتباه باشد؟
آیا چنین درکی خود راهی به سوی پذیرش مدارا و رواداری با دیگری نیست؟
وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=iXmCeJ0ZlME
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
Dialog Project
لزوم فروتنی در ایمان - Dialog Project
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.» این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی…
Forwarded from گفت‌وشنود
صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید: @dialogue1402
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
برای تماشای ویدئو و مشاهده متن کامل موضوع بالا به وبسایت گفت‌وشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@dialogue1402
«چرا هندو نیستید؟ چون تصادفا در آمریکا به دنیا آمدید، نه هند. اگر در هند بزرگ شده بودید، هندو می‌شدید.»
این جمله‌ای است از ریچارد داوکینز، اندیشمند و دانشمند خداناباور انگلیسی که در یک پرسش و پاسخ با یک زن جوان مسیحی از نقش عامل تصادف و مکان تولد در باورمندی انسان‌ها به ایمان مذهبی می‌گوید.
طبعا رواداری و مدارای مذهبی نیازمند بن‌مایه‌های ساختاری و فرهنگی است؛ از دولت حامی حقوق شهروندان گرفته تا گسترش درکی مداراجویانه از ایمان مذهبی.
اما اساسا درک مداراجویانه از ایمان مذهبی را چگونه می‌توان ایجاد کرد؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های ایجاد درک مداراجویانه از مذهب، فروتنی در ایمان است.
به همان مکالمه ریچارد داوکینز با زن جوان مومن به آیین مسیحیت برگردیم.
داوکینز خداناباور در پاسخ به پرسش زن جوان، مبنی بر احتمال اشتباه‌بودن باورهای داوکینز، به او یادآوری می‌کند احتمال اشتباه‌بودن باورهای مسیحیت و هر آیین مذهبی دیگری هم وجود دارد.
داوکینز همچنین یادآوری می‌کند که کاملا ممکن است اگر این زن جوان در یک کشور غیرمسیحی به دنیا آمده بود، باوری غیرمسیحی می‌داشت.
برای تماشای ویدئو و مشاهده متن کامل موضوع بالا به وبسایت گفت‌وشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/humility-in-faith/
#گفتگو_توانا #فروتنی_مذهبی #تعصب_مذهبی #استبداد_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@dialogue1402