محسن مالمیر از جوانان دلاور شهر نوشهر بود که با دستان خالی ماموران سرکوبگر را فراری دادند. او روز ۲۹ شهریور به همراه امیرحسین شمس و حنانه کیا و چندین نفر دیگر کشته شد. محسن از نخستین جان‌باختگان نوشهر بود.. او تازه علاقه‌مند به ورزش بدنسازی شده بود و دوست داشت که بتواند در مسابفات شرکت کند. محسن مالمیر هنگامی که داشت یکی از بچه‌هایی که تیر خورده بودند را روی زمین می‌کشبد تا به جایی امن ببرد، مورد اصابت گلوله جنگی سرکوبگران قرار گرفت.. نوشهر شهری آرام در مازندران بود، ولی شلیک گلوله به مردم و به قتل رساندن چند نفر، باعث خشم جوانان غیور این شهر شد. آن‌ها چند خودروی پلیس را واژگون و کیوسک پلیس را به آتش کشیدند. این تنها راه دفاعشان در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح بود. دفاعی مشروع در برابر قاتلان.
گفته شد که آن شب از کلانتری نزدیک به شهرداری نوشهر به سوی محسن و سایرین شلیک شد. یاد محسن مالمیر و سایر جاویدنامان و قهرمانان وطن که در راه آزادی ایران، دلاورانه ایستادگی کردند گرامی باد.

#محسن_مالمیر #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«در سالگرد جان‌باختن جاویدنامان‌مون و مجروح شدن بی‌شمار فرزندان میهن، بر سر مزار یکی از جوانان وطن رفتیم که اساسی با ریشه ظلم و ستم یعنی جهالت و خرافات مبارزه می‌کرد و با اتهام سب‌النبی، ظالمانه محکوم به اعدام شد و توسط حکومت به خاطر اعتقاداتش به قتل رسید.

یادت گرامی سید سدرالله فاضلی، که جان را بر سر عقیده نهادی»

- ارسالی مخاطبان

- سپاس از مخاطبان گرامی که جان‌باختگان راه آزادی را هرگز فراموش نمی‌کنند.

#سیدصدرالله_فاضلی #اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«میم مثل مادر : ضجه‌های مادر جاویدنام #محمد_رسول_مومنی_زاده در دومین سالگرد قتل حکومتی پسر شجاع و قهرمانش بر سر مزارش

آخرین نگاه در آغوش برادر . 💔😞

محمدرسول مؤمنی زاده یکی از جانباختگان انقلاب مهسا در شهر رشت می باشد، محمد رسول بر اثر شلیک مستقیم نیروهای امنیتی در تاریخ ۳۰ شهریور جانش را در راه آزادی وطن مظلومانه از دست داد.

روایت برادر جاویدنام محمد رسول مومنی زاده از شبی که برادرش را مظلومانه کشتند:

داداشی هیچوقت یادم نمیره با کابل و باتوم مارو جلو چشم همدیگه میزدن، داداشی اون خانومی که اونشب نجاتش دادیم یادته؟داداشی اون کاملا سالمه و حالش خوبه دیگه نگران نباش بچه شم سالمه ، داداشی اون صحنه که لگد میزدن به پهلوی تیر خوردت وااای دارم روانی میشم ، لعنت به پدرمادرتون بیناموسا هرچی میگفتم نزنین بدتر مارو جلو چشم همدیگه میزدین لگدكوب ميكنند.دو برادر سعي ميكردند يكديگر را نجات دهند كه آدم کشان حکومت از فاصله کمتر از یک متری به محمدرسول شليك كرد.برادرش امير او را در آغوش گرفت اما محمدرسول با اين نگاه كه از ما انتظار ادامه ي راهش را دارد آسماني شد.آن زن و كودكش صحيح و سالمند و ما تاابد مديون خون اين جوان باغيرتيم!

این نگاه، این نگاه‌هاست که تا ابد بروی ماست که کار رو تا آخر پیش ببریم؛ بخاطر چشم‌هایی که تا ابد باز موندن تا ثمره‌ی خون‌هایی که ریخته شد، آزادی باشه، #زن_زندگی_آزادی و نه چیز دیگری. به چهره اش نگاه کنید!!معصومیت و آرامش موج میزنه.

جرمش محمد رسول چه بود ؟ جلوگیری از کتک خوردن دختر بی گناه
حکمش چه شد؟ شلیک مستقیم از نزدیک و کتک زدن با کابل و باتوم!

مزدوران امنیتی رژیم به پهلوی شیر پسری به نام محمد تیر زدن و با سنگ دلی تمام به همون پهلو هزاران بار لگد زدن و در آخر در بغل برادرش جان داد و به شهادت رسید ، برادر شجاع و قهرمانم! نه می‌بخشیم و نه فراموشتان میکنیم!

یاد و خاطره تمامی جانباختگان راه آزادی وطن گرامی باد.💔»


از صفحه مسعود علیزاده

#زن_زندگی_آزادی
#محمد_رسول_مومنی_زاده
#دادخواهی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏من #مهرداد_قربانی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱. فقط هجده سالم بود، متولد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۳. فرزند محمد حسین و زینب بودم. اهل و ساکن زنجان و با خانوادم تو محله کوی قائم زندگی میکردم.

با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا امینی، مردم‌ غیور زنجان هم به پا خاستن. روز ۳۰ شهریور ماه بود که من و دوستام برای حمایت از مردم کردستان و قتل مهسا به خیابون رفتیم تا اعتراض خودمونو فریاد بزنیم. اونروز ساعت شش و نیم عصر با دوستام قرار گذاشته بودیم دم در مجتمع فجر، پیاده به طرف سعدی شمالی حرکت کردیم از سمت استانداری و بعد در نزدیکی بوتیک تیک تاک به دوستای دیگمون ملحق شديدم، ده دقيقه اونجا ایستادیم، محل شلوغ بود و یگان ویژه با استفاده از گاز اشک آور مردمو متفرق می کردن. وقتی موتور سوارا از سمت زینبیه به سمت چهار راه سعدی اومدن ما از کوچه کنار بوتیک به دروازه رشت فرار کردیم، بعد از فرار و گریز فراوان از دوستام جدا موندم، حدود ساعت ۹ شب از کوچه بینش خارج و وارد بلوار چمران تو خیابون منتهی به قائم شدم، مزدورای موتور سوار هم زمان به محل رسیدن من به سمت میدان قائم حرکت کردم که ناگهان اونا در کمتر از یه دقیقه دو بار اقدام به شلیک کردن، اولین شلیک به سمت جمعیت بود و کمتر از سی ثانیه دومین شلیک به من اصابت کرد از فاصله پنج متری و از پشت سر، پشت بدنم و باسن چپم پر از ساچمه شد و غرق در خون شدم، افتادم زمین، مزدورا ریختن رو سرم، نمیذاشتن منوببرن بیمارستان حتی نیروهای سرکوب ازم فیلم برداری میکردند. چند نفر رهگذر بمن کمک کردن که از جام بلند شم ، با کمک راننده یه ماشین پژو ۲۰۶ میخواستن منو به بیمارستان ببرن ولی از ترس اینکه دست مامورا نیفتیم تصمیم گرفتم برم خونمون. وقتی منو رسوندن خونه خانوادم منو به بیمارستان ولیعصر زنجان رسوندن ولی اونجا به علت شدت جراحات وارده چشم از دنیا فرو بستم….

بعد از کالبد شکافی پزشکی قانونی علت مرگم رو برخورد اجسام سخت فلزی پر شتاب (ساچمه) یا تیز اعلام کرد. به تشخیص اونا من دچار خونریزی وسیع داخلی و خارجی و عوارض ناشی از اون و همینطور آسیب ارگانهای داخل شکم و خلف صفاق شده بودم.

مامورای امنیتی خانوادمو تهدید کردن که مراسم خاکسپاری باید در سکوت و بدون حضور مردم انجام بشه. خواهرم تو مراسم فریاد میزد و میگفت: «مهرداد مثل یه دسته گل بود، گناهی نداشت. صداش باشین، راه مهرداد رو ادامه بدین، این جوونا نیاز به فاتحه ندارن پاکترین انسانهای روی زمین هستن، چرا باید کشته بشن فقط خونخواهی کنین». پیکر بیجون من مظلومانه در بهشت زهرای زنجان در قطعه ۷، شماره ۴-۳ به خاک سپرده شد…

بعد از کشته شدنم مامورا میخواستن خانوادمو مجبور به گرفتن دیه بکنن تا از شکایت صرفنظر کنن ولی اونا قبول نکردن و دادخواه خون به ناحق ریخته شده من بودن.

از اونطرف قاتل من شناسایی شد ولی پرونده قتل رو چندین ماه از این دادگاه به اون دادگاه ارجاع دادن و گفتن پرونده امنیتیه و محرمانه هست، حتی لباسی که موقع کشته شدن تنم بود رو به خانوادم پس ندادن ولی بعد همون پرونده به اصطلاح محرمانه رو فرستادن دادسرای عمومی! بعد از گذشت نه ماه از قتل من، جلسه محاکمه توی دادسرای زنجان برگزار شد. قاتل از نیروهای مسلح بود ولی تو پرونده ذکر نکردن از کدوم ارگان و در نهایت هم به دلایل واهی و غیرمنصفانه تبرئه شد.
خانوادم از نتیجه دادگاه خیلی آزرده شدن، خواهرم گفت: قاتل مهرداد رو با دلایل و ادله ای تبرئه کردن که هر دانشجوی ترم اول وکالت هم پرونده رو بخونه گریه‌اش میگیره به این همه بی عدالتی و ظلم سیستم قضایی! اما صبر ما زياده صبح میشه این شب باز میشه این در….

هموطن منم مثل خیلی دیگه از جوونای وطنم رویاهای زیادی برای رسیدن به آزادی و زندگی عادی داشتم. من دو روز بعد باید راهی مدرسه میشدم ولی به جاش در آرامستان بهشت زهرای زنجان تو خونه ابدیم زیر خروارها خاک سرد خوابیدم. برای آزادی جون دادم، نذار خونم پایمال بشه فراموشم نکن و روز پیروزی از منم یاد کن…💔


متن از لعبت
LoabatK


#مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
روز گذشته مراسم زادروز امیرمحمد همت‌آزاد بر سر مزارش برگزار شد

خانواده‌های دادخواه فرزین معروفی، یلدا اقا فضلی، محسن شکاری، ابوالفضل امیرعطایی، متین نادرخانی و محسن جعفرپناه از جمله حاضران در این مراسم در کنار خانواده امیرمحمد بودند


جوانی که تولدش می‌توانست پر از شور و شعف و شادی باشد، ولی جمهوری اسلامی با خشونت جانش را گرفت و خانواده‌اش را برای همیشه داغدار کرد.

#امیررضا_همت_آزاد ، جوان بیست و هفت ساله ساکن شهرک وحدت در کرج بود. روز دوم آذر ۱۴۰۱، در اعتراضات و شلوغی‌های پاساژ علاالدین در تهران، جلو در مغازه‌اش، مورد ضرب و شتم سرکوبگران با باتون قرار می‌گیرد. بعد از چند ساعت، دچار سردردهای شدید و حالت و سرگیجه می‌شود و بعد از مراجعات متعدد به پزشک و عدم بهبود، در تاریخ هجدهم آذر، به بیمارستان مراجعه می‌کند. بعد از انجام اسکن به او اعلام می‌شود که : «در اثر ضربه به سر، دچار ضربه مغزی شده». در بیست آذر ایشان با سطح هوشیاری پایین و به صورت اورژانس مورد جراحی قرار می‌گیرد و بعد از جراحی به کما می‌رود. پس از آن هم سه بار مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد. ولی دیگر به هوش نمی‌آید. #امیررضا_همت_آزاد در روز بیست و چهار اسفند از بیمارستان مرخص شده و بیست و چهار ساعت پس از مرخصی از بیمارستان شریعتی تهران، در اثر ایست قلبی فوت می‌کند.

خانواده این جان‌باخته راه آزادی، تحت فشار نیروهای امنیتی در سکوت خبری فرزندشان را به خاک می‌سپارند.
خاکسپاری این جان‌باخته راه آزادی، در تاریخ نوزده اسفند ۱۴۰۱، با تدابیر شدید امنیتی در قطعه ۳۲۸ بهشت زهرا انجام شده است.

#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به یاد جاویدنام #مهرگان_زحمتکش
مهرگان قرار بود ۲۸ مهرماه ١۴٠١ تولد سی سالگی خود را جشن بگیرد، اما ١٧ مهر با شلیک "سه گلوله جنگی" ماموران #زندان_لاکان_رشت ، شمع زندگی‌اش برای همیشه خاموش شد.
#علیه_فراموشی
#نه_به_جمهوری_اسلامی


ارسالی مخاطبان توانا

- - یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱ در بحبوحه خیزش سراسری مردم ایران، خبری مبنی بر درگیری و آتش‌سوزی در زندان لاکان رشت منتشر شد، برخی خانواده‌ها برای آگاهی از وضعیت سلامتی فرزندان‌شان مقابل ورودی این زندان تجمع کردند. در ادامه نیروهای امنیتی برای جلوگیری از حضور بیشتر خانواده‌ها و معترضان، راه‌های ارتباطی به این زندان را مسدود کردند.

یکی از زندانیان کشته‌شده در این شب هولناک، مهرگان زحمتکش بود.
مهرگان جانش را سپر کرد تا به زندانیان خیزش انقلابی کمک کند، او با یک حکم کوتاه مدت در زندان بود و قرار بود آزاد شود...

ماجرای دلاوری مهرگان را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/49br7ep8

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

#آریان_مریدی متولد ۸ مهر ۱۳۸۲ در شهرستان مرزی ثلاث باباجانی استان کرمانشاه بود. آریان دانش آموز رشته انسانی بود و پسری بود آرام و متین که برای کنکور درس می‌خواند و آرزویش این بود که معلم شود. در شامگاه ۱۷ مهر، اعتراضات مردم این شهرستان که در حمایت از انقلاب ژینا برپاخواسته بودند توسط نیروهای سرکوبگر به خشونت کشیده می‌شود و مأموران با شلیک گلوله به معترضان حمله می‌کنند. اکثر معترضان جوانان و نوجوانانی بودند که برای مطالبه زندگی و در اعتراض به نداشتن حداقل حقوق شهروندی خود به خیابان ها آمده بودند. جوانانی که دستشان خالی بود و تنها شعار می‌دادند.

در حمله مأموران حکومت به معترضین، آریان از ناحیه چپ شانه مورد اصابت گلوله جنگی قرار می‌گیرد و گلوله از سمت راست شانه‌ او خارج می‌شود. مردم آریان را به بیمارستان صحرایی می‌رسانند اما به دلیل نبود امکانات و پزشک جراح پس از یک ساعت او را به جوانرود منتقل می‌کنند. در بیمارستان جوانرود عملیات تخلیه خون داخلی انجام می‌گیرد و بعد او را به بيمارستان طالقانی کرمانشاه منتقل می‌کنند و متاسفانه عمليات احیای قلب جواب نمی‌دهد. گلوله‌ای که از شانه سمت چپ وارد شده بود باعث شکسته شدن کتف و پاره شدن شریان‌های داخلی شده بود و ریه پر از خون شده بود.

آریان در آغاز سن ۱۹ سالگی‌ با دو‌ گلوله جنگی در زادگاهش کشته شد و در ۱۸ مهر ۱۴۰۱ در آرامستان روستای قُلقُله به خاک سپرده شد.

پیام خانواده و دوستان آرین این است که مردم با عادی‌سازی نباید اجازه دهند خون این جوانان پایمال شود. ما راه بازگشتی نداریم و باید این انقلاب به ثمر بنشیند. باید یکبار دیگر همه با هم به خیابان بیاییم و کار را تمام کنیم.

متن از صفحه نغمه جاه

#علیه_فراموشی
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#ایران
#آزادی

#یاری_مدنی_توانا

#آریان_مریدی #آرین_مریدی
#aryanmoridi
#arianmoridi

@Tavaana_TavaanaTech