گزارش دریافتی از زندان قزلحصار حاکی از این است که اعمال فشار بر زندانیان سیاسی افزایش یافته است، به طوری که تماس‌های تلفنی آن‌ها با خانواده، خویشاوندان و دوستان علاوه بر اینکه شنود می‌شود، وسط مکالمه پیاپی قطع می‌شود. زندانیان این شرایط را برای خاموش کردن صدای خود و نوعی اعمال سانسور ارزیابی می‌کنند.
علاوه بر این با آنکه هنوز تابستان فرا نرسیده، از حدود یک ماه پیش آب در زندان جیره بندی شده و روزانه شش ساعت آب قطع است. این وضعیت بهداشت زندانیان را به خطر انداخته است. این در شرایطی است که با انتقال زندانیان زندان رجایی شهر به زندان قزل‌حصار، جمعیت افراد حاضر در این زندان بیش از ظرفیت آن است.

مشکل آب از قبل هم وجود داشته و حالا بیش‌تر شده است و مسئولان زندان از جمله الله‌کرم عزیزی رییس زندان، حسن قبادی معاون زندان، رییس حفاظت زندان سادات رسول ‌و ... عزمی برای اصلاح این وضعیت نداشته‌اند، بلکه تمام تلاش خود را می‌کنند که به زندانیان بیش‌تر فشار بیاورند.

این مشکلات افزون بر اعدام‌ها است که بر روان همه زندانیان فشار بسیاری وارد می‌کند. زندانیان قزلحصار نام این زندان را «کشتارگاه» گذاشته‌اند.

در بین زندانیان سیاسی، مصطفی رمضانی، دو هفته است که تلفنش قطع است و از حق ملاقات هم محروم است.
فرد زندانی دلخوشی‌اش به همین تماس‌ها و ملاقات‌ها با خانواده است. گرچه اصولاً نگهداری این افراد در زندان ظالمانه است، حکومت همیشه محدودیت‌های بیشتری ایجاد می‌کند تا مطالبه فعالان، به جای آزادی زندانیان این شود که آن‌ها از حداقل امکانات برای زیستن بهره‌مند شوند.
چرا اصولاً افراد به خاطر ابراز عقیده باید زندانی باشند؟ حق این عزیزان یک روز زندان هم نیست.
در یک حکومت نرمال، زندان جای مفسدانی است که خون مردم را در شیشه کرده‌اند و هر روز ابعاد فساد آن‌ها بیشتر مشخص می‌شود، جای کسانی است که فرزندان مردم را در خیابان می‌کشند و کور می‌کنند. اما اینها چون از طرف حاکمیت مستبد مامورند و مجوز دارند برای این کارها، اکنون آزاد هستند و آزادی‌خواهان زندانی‌اند و از حقوق اولیه خود محروم.

#زندان_فزلحصار #زندانی_سیاسی #باری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech