مادر محمدرسول مؤمنی‌زاده، ضمن انتشار این ویدئو نوشت:


«نام نیک بجا گذاشتی .وبخاطروطن جانت را فدا کردی
افتخار مادر شدی
سرم را بالا میگیرم و با صدای بلند فریاد میزنم
محمد رسول مادر شجاع .غیور.ومبارزگر در برابر ظلم ایستاد وسینه سپر کرد ....ذلت را نپذیرفت .ونجات هم وطن را وظیفه خود دانست ..»


مادر محمدرسول مؤمنی‌زاده، از جان‌باختگان خیزش انقلابی۱۴۰۱، پسری دلاور را پرورش داد، اما حالا به جای پسرش، قاب عکس او را در آغوش دارد.

محمد رسول مومنی زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادر می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد در این گزارش نوشته شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره
شده بود.

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرامشان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

#محمدرسول_مومنی_زاده
#علیه_فراموشی
#دادخواه_بناحق_ریخته_خون_جوانم_هستم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهدی ساورعلیا، از زندانیان سیاسی سابق است که برای ابراز همدلی با خانواده‌های دادخواه، شهر به شهر سفر می‌کند و بر سر مزار جاویدنامان میهن حضور پیدا می‌کند.

او تصویری از خود بر سر مزار جاویدنام محمدرسول مؤمنی‌زاده و در کنار مادر و برادر دادخواه او در شهر رشت منتشر کرده و نوشته:
«برسرمزار جاویدنام محمدرسول مومنی‌زاده ومادر دادخواه ماکنار تمامی خانوادهای دادخواه ایستادیم
نه می بخشیم نه فراموش میکنیم»

- کار آقای ساورعلیا بسیار ارزشمند است و چه خوب است همه به خانواده‌های دادخواه توجه ویژه داشته باشیم.

محمد رسول مومنی زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد وقتی از پشت به او تیر زدند بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله کردند. برادر می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیر خورده ‌اش که غرق خون بود لگد نخورد.»

زهرا کریمی مادر محمدرسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد در این گزارش نوشته شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره
شده بود.

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرامشان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

#محمدرسول_مومنی_زاده #همدلی #همبستگی
#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رضا لطفی فقط ۱۹ سال داشت. اهل دهگلان، او از اولین جان‌باختگان خیزش ۱۴۰۱ است، رضا لطفی روز ۲۸ شهریور در دهگلان با شلیک گلوله کشته شد.

راه او را پدر دادخواهش ادامه داد، کمال لطفی، بازداشت شد، ۵ سال حبس برایش صادر کردند و همچنان تحت شدیدترین فشارها هستند.

پدر رضا، پیشتر در پاسخ به ادعای نهادهای امنیتی مبنی بر اینکه فرزندش توسط "ضدانقلاب" کشته شده، با انتشار یک ویدئو ضمن رد این ادعاها اعلام کرد بود که فرزندش توسط نیروی حکومتی کشته شده است.


۲۸ شهریور سالگرد رضا لطفی است. یادش گرامی، صدای دادخواهان باشیم که حتی اجازه گرفتن مراسم را در مزار ندارند، یعنی حتی اجازه دل‌تنگ شدن برای عزیزانشان را هم ندارند.

#رضا_لطفی #کمال_لطفی #دهگلان #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمعه ۳۰ شهریورماه ساعت ۵ بعدازظهر مراسم دومین سالگرد قتل محمدرسول مومنی‌زاده است.
مزار او در شهر رشت مسجد سلیمان‌داراب (محل مزار میرزا کوچک) واقع شده است.

جوانی ۲۴ ساله که در آغوش برادرش جان داد. از پشت به او تیر زدند، بیشتر از ۳۰ نفر موتورسوار با باتوم به او حمله کردند.
محمدرسول از اصابت ضربات باتوم به یک خانم جلوگیری کرده بود، اما با شلیک مستقیم گلوله از فاصله چند قدمی در خیابان به قتل رسید و در آغوش برادرش جان داد.

لحظه مرگ محمدرسول این‌گونه تعریف شده است: «بعد از اینکه محمد تیر خورده توی همون حال نیروهای گاردی ریختن و محمد تیرخورده و برادرش رو هم کتک زدن..!»
برادرش می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیرخورده‌اش که غرق خون بود، لگد نخورد.»

زهرا کریمی، مادر محمدرسول، به یکی از رسانه‌ها گفته است:
«وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان‌کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

یکی از مخاطبان توانا از شهر رشت می‌گوید: «مادر محمدرسول خیلی مورد آزار قرار گرفته است. او را تهدید کرده‌اند که پسر دیگرش را هم از او می‌گیرند. نیروهای اطلاعاتی چه سر مزار محمد رسول و چه اطراف خانه‌شان مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند بار صفحه اینستاگرام‌شان (مادر و برادر محمدرسول) را بسته‌اند تا صدای دادخواهی آن‌ها را خاموش کنند، لطفا صدای خانواده‌های دادخواه باشید و آن‌ها را فراموش نکنید.»

- همراهان گرامی، خانواده‌های دادخواه به شدت تحت فشار هستند. اخیرا گزارش‌های متعددی از افزایش فشار بر آن‌ها از طریق تهدید جانی یا تهدید بازداشت فرزندان دیگرشان دریافت کرده‌ایم. لطفا این عزیزان را تنها نگذارید و از آن‌ها حمایت کنید.


#محمدرسول_مومنی_زاده #رشت #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هرش نقشبندی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها نوشت:

«دو سال پیش درست در همین روز ۳۰ شهریور، روز #تولدم که نور یک چشمم را گرفتند ، ولی ارزشش را داشت و سربلند هستم.
👁️🕊️🌱

با شلیک #سپاهیان ارتجاع دین، #چشم من و صدها نفر دیگر را گرفتند تا تاریک شویم و به چاه ارتجاع مذهبیشان فرو رویم ، ولی ندانستند ما روشن و روشنتر شدیم و روئیدیم🌱 و ریشه زدیم بر مغزهای خالی از تهی شان و ماییم که ریشه هایمان گره کرده به هم و این ماییم که #حکومت_شیطان را از بیخ و بن نابود میکنیم ، با همین چشم های تاریک نوری بر #انقلاب_زن_زندگی_آزادی می تابانیم تا روشن شود راه انقلابمان برای #جاویدنامان ، برای #زندانیان_سیاسی ، برای #مادران_دادخواه ، برای انقلاب زن زندگی آزادی، #ما_ادامه_داریم .
پاینده باد #مردم_ایران ، پشت به پشت هم هستیم #برای_ایران #برای_آزادی #برای_فردایی_بهتر برای #زن_زندگی_آزادی ✌️🌹🕊️»
heresh_naqhshbandi

- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.

تولدت مبارک هرش عزیز، شما مصدومان چشم، همگی سربلند هستید و مایه افتخار.

#زن_زندگی_آزادی
#چشم_برای_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#مهسا_امینی
#هرش_نقشبندی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
#woman_life_freedom
#heresh_naghshbandi

@Tavaana_TavaanaTech

محسن مالمیر از جوانان دلاور شهر نوشهر بود که با دستان خالی ماموران سرکوبگر را فراری دادند. او روز ۲۹ شهریور به همراه امیرحسین شمس و حنانه کیا و چندین نفر دیگر کشته شد. محسن از نخستین جان‌باختگان نوشهر بود.. او تازه علاقه‌مند به ورزش بدنسازی شده بود و دوست داشت که بتواند در مسابفات شرکت کند. محسن مالمیر هنگامی که داشت یکی از بچه‌هایی که تیر خورده بودند را روی زمین می‌کشبد تا به جایی امن ببرد، مورد اصابت گلوله جنگی سرکوبگران قرار گرفت.. نوشهر شهری آرام در مازندران بود، ولی شلیک گلوله به مردم و به قتل رساندن چند نفر، باعث خشم جوانان غیور این شهر شد. آن‌ها چند خودروی پلیس را واژگون و کیوسک پلیس را به آتش کشیدند. این تنها راه دفاعشان در برابر نیروهای تا بن دندان مسلح بود. دفاعی مشروع در برابر قاتلان.
گفته شد که آن شب از کلانتری نزدیک به شهرداری نوشهر به سوی محسن و سایرین شلیک شد. یاد محسن مالمیر و سایر جاویدنامان و قهرمانان وطن که در راه آزادی ایران، دلاورانه ایستادگی کردند گرامی باد.

#محسن_مالمیر #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #علیه_فراموشی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«در سالگرد جان‌باختن جاویدنامان‌مون و مجروح شدن بی‌شمار فرزندان میهن، بر سر مزار یکی از جوانان وطن رفتیم که اساسی با ریشه ظلم و ستم یعنی جهالت و خرافات مبارزه می‌کرد و با اتهام سب‌النبی، ظالمانه محکوم به اعدام شد و توسط حکومت به خاطر اعتقاداتش به قتل رسید.

یادت گرامی سید سدرالله فاضلی، که جان را بر سر عقیده نهادی»

- ارسالی مخاطبان

- سپاس از مخاطبان گرامی که جان‌باختگان راه آزادی را هرگز فراموش نمی‌کنند.

#سیدصدرالله_فاضلی #اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«میم مثل مادر : ضجه‌های مادر جاویدنام #محمد_رسول_مومنی_زاده در دومین سالگرد قتل حکومتی پسر شجاع و قهرمانش بر سر مزارش

آخرین نگاه در آغوش برادر . 💔😞

محمدرسول مؤمنی زاده یکی از جانباختگان انقلاب مهسا در شهر رشت می باشد، محمد رسول بر اثر شلیک مستقیم نیروهای امنیتی در تاریخ ۳۰ شهریور جانش را در راه آزادی وطن مظلومانه از دست داد.

روایت برادر جاویدنام محمد رسول مومنی زاده از شبی که برادرش را مظلومانه کشتند:

داداشی هیچوقت یادم نمیره با کابل و باتوم مارو جلو چشم همدیگه میزدن، داداشی اون خانومی که اونشب نجاتش دادیم یادته؟داداشی اون کاملا سالمه و حالش خوبه دیگه نگران نباش بچه شم سالمه ، داداشی اون صحنه که لگد میزدن به پهلوی تیر خوردت وااای دارم روانی میشم ، لعنت به پدرمادرتون بیناموسا هرچی میگفتم نزنین بدتر مارو جلو چشم همدیگه میزدین لگدكوب ميكنند.دو برادر سعي ميكردند يكديگر را نجات دهند كه آدم کشان حکومت از فاصله کمتر از یک متری به محمدرسول شليك كرد.برادرش امير او را در آغوش گرفت اما محمدرسول با اين نگاه كه از ما انتظار ادامه ي راهش را دارد آسماني شد.آن زن و كودكش صحيح و سالمند و ما تاابد مديون خون اين جوان باغيرتيم!

این نگاه، این نگاه‌هاست که تا ابد بروی ماست که کار رو تا آخر پیش ببریم؛ بخاطر چشم‌هایی که تا ابد باز موندن تا ثمره‌ی خون‌هایی که ریخته شد، آزادی باشه، #زن_زندگی_آزادی و نه چیز دیگری. به چهره اش نگاه کنید!!معصومیت و آرامش موج میزنه.

جرمش محمد رسول چه بود ؟ جلوگیری از کتک خوردن دختر بی گناه
حکمش چه شد؟ شلیک مستقیم از نزدیک و کتک زدن با کابل و باتوم!

مزدوران امنیتی رژیم به پهلوی شیر پسری به نام محمد تیر زدن و با سنگ دلی تمام به همون پهلو هزاران بار لگد زدن و در آخر در بغل برادرش جان داد و به شهادت رسید ، برادر شجاع و قهرمانم! نه می‌بخشیم و نه فراموشتان میکنیم!

یاد و خاطره تمامی جانباختگان راه آزادی وطن گرامی باد.💔»


از صفحه مسعود علیزاده

#زن_زندگی_آزادی
#محمد_رسول_مومنی_زاده
#دادخواهی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏من #مهرداد_قربانی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱. فقط هجده سالم بود، متولد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۳. فرزند محمد حسین و زینب بودم. اهل و ساکن زنجان و با خانوادم تو محله کوی قائم زندگی میکردم.

با شروع اعتراضات سراسری بعد از کشته شدن مهسا امینی، مردم‌ غیور زنجان هم به پا خاستن. روز ۳۰ شهریور ماه بود که من و دوستام برای حمایت از مردم کردستان و قتل مهسا به خیابون رفتیم تا اعتراض خودمونو فریاد بزنیم. اونروز ساعت شش و نیم عصر با دوستام قرار گذاشته بودیم دم در مجتمع فجر، پیاده به طرف سعدی شمالی حرکت کردیم از سمت استانداری و بعد در نزدیکی بوتیک تیک تاک به دوستای دیگمون ملحق شديدم، ده دقيقه اونجا ایستادیم، محل شلوغ بود و یگان ویژه با استفاده از گاز اشک آور مردمو متفرق می کردن. وقتی موتور سوارا از سمت زینبیه به سمت چهار راه سعدی اومدن ما از کوچه کنار بوتیک به دروازه رشت فرار کردیم، بعد از فرار و گریز فراوان از دوستام جدا موندم، حدود ساعت ۹ شب از کوچه بینش خارج و وارد بلوار چمران تو خیابون منتهی به قائم شدم، مزدورای موتور سوار هم زمان به محل رسیدن من به سمت میدان قائم حرکت کردم که ناگهان اونا در کمتر از یه دقیقه دو بار اقدام به شلیک کردن، اولین شلیک به سمت جمعیت بود و کمتر از سی ثانیه دومین شلیک به من اصابت کرد از فاصله پنج متری و از پشت سر، پشت بدنم و باسن چپم پر از ساچمه شد و غرق در خون شدم، افتادم زمین، مزدورا ریختن رو سرم، نمیذاشتن منوببرن بیمارستان حتی نیروهای سرکوب ازم فیلم برداری میکردند. چند نفر رهگذر بمن کمک کردن که از جام بلند شم ، با کمک راننده یه ماشین پژو ۲۰۶ میخواستن منو به بیمارستان ببرن ولی از ترس اینکه دست مامورا نیفتیم تصمیم گرفتم برم خونمون. وقتی منو رسوندن خونه خانوادم منو به بیمارستان ولیعصر زنجان رسوندن ولی اونجا به علت شدت جراحات وارده چشم از دنیا فرو بستم….

بعد از کالبد شکافی پزشکی قانونی علت مرگم رو برخورد اجسام سخت فلزی پر شتاب (ساچمه) یا تیز اعلام کرد. به تشخیص اونا من دچار خونریزی وسیع داخلی و خارجی و عوارض ناشی از اون و همینطور آسیب ارگانهای داخل شکم و خلف صفاق شده بودم.

مامورای امنیتی خانوادمو تهدید کردن که مراسم خاکسپاری باید در سکوت و بدون حضور مردم انجام بشه. خواهرم تو مراسم فریاد میزد و میگفت: «مهرداد مثل یه دسته گل بود، گناهی نداشت. صداش باشین، راه مهرداد رو ادامه بدین، این جوونا نیاز به فاتحه ندارن پاکترین انسانهای روی زمین هستن، چرا باید کشته بشن فقط خونخواهی کنین». پیکر بیجون من مظلومانه در بهشت زهرای زنجان در قطعه ۷، شماره ۴-۳ به خاک سپرده شد…

بعد از کشته شدنم مامورا میخواستن خانوادمو مجبور به گرفتن دیه بکنن تا از شکایت صرفنظر کنن ولی اونا قبول نکردن و دادخواه خون به ناحق ریخته شده من بودن.

از اونطرف قاتل من شناسایی شد ولی پرونده قتل رو چندین ماه از این دادگاه به اون دادگاه ارجاع دادن و گفتن پرونده امنیتیه و محرمانه هست، حتی لباسی که موقع کشته شدن تنم بود رو به خانوادم پس ندادن ولی بعد همون پرونده به اصطلاح محرمانه رو فرستادن دادسرای عمومی! بعد از گذشت نه ماه از قتل من، جلسه محاکمه توی دادسرای زنجان برگزار شد. قاتل از نیروهای مسلح بود ولی تو پرونده ذکر نکردن از کدوم ارگان و در نهایت هم به دلایل واهی و غیرمنصفانه تبرئه شد.
خانوادم از نتیجه دادگاه خیلی آزرده شدن، خواهرم گفت: قاتل مهرداد رو با دلایل و ادله ای تبرئه کردن که هر دانشجوی ترم اول وکالت هم پرونده رو بخونه گریه‌اش میگیره به این همه بی عدالتی و ظلم سیستم قضایی! اما صبر ما زياده صبح میشه این شب باز میشه این در….

هموطن منم مثل خیلی دیگه از جوونای وطنم رویاهای زیادی برای رسیدن به آزادی و زندگی عادی داشتم. من دو روز بعد باید راهی مدرسه میشدم ولی به جاش در آرامستان بهشت زهرای زنجان تو خونه ابدیم زیر خروارها خاک سرد خوابیدم. برای آزادی جون دادم، نذار خونم پایمال بشه فراموشم نکن و روز پیروزی از منم یاد کن…💔


متن از لعبت
LoabatK


#مهسا_امینی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech