شهروندینگی یا جنگ؟، ۵- بخش ۲ فصل ۲: شهروندینه در بوته‌ آزمون پرخاش

در این بخش از «شهروندینگی یا جنگ؟»، نویسنده به به ناسازگاری مطلق شهروندینه (امر سیاسی) و پرخاش تاکید می‌کند و آن را مورد پردازش قرار می‌دهد. خوب است دگرباره در اینجا تاکید شود که این ناسازگاری مطلق از محوری‌ترین کانون‌های این بحث است چه آنکه اساسا نویسنده در حال تلاش برای جا انداختن این نکته است که بر خلاف تصور رایج، قلم و نگارش صورت دیگری از جنگ و پرخاش نیست.

پس نویسنده در آغاز این بخش نیز همچون بخش‌های پیشین بر این نکته اصرار می‌ورزد که جنگ نه تنها صورتی دیگر از قلم نیست بلکه جانشینی نامطلوب برای آن است که زور اسباب کار آن است و از سلاح بهره می‌گیرد تا امری را به طرف مقابل بقبولاند. بر اساس چنین چارچوبی، اقناع و استدلال به کناری می‌رود و لزوم شکست دشمن، محور کار می‌شود.

البته در این بخش نکته صرفا در مسئله‌ی بالا خلاصه نمی‌شود و مباحثی بس پیچیده‌تر رخ می‌نمایند. مباحثی که پیچیدگی آن‌ها نه تنها از تکلف نیست بلکه از حساسیت موضوع است. به عنوان نمونه یکی از مباحثی که می‌تواند در خلال تامل در دوگانه‌ی شهروندینه (امر سیاسی) و پرخاش مورد توجه قرار بگیرد کاربرد خشونت در سپهر شهروندین (سیاسی) است زمانی که حیات سپهر شهروندین در خطر نیروهای پرخاشین باشد.

اینجاست که تناقضی ظاهری در مرکز توجه قرار می‌گیرد؛ استفاده از سلاح و دیگر شیوه‌های پرخاشی از سوی نیروهای باورمند به شهروندینه و ناباورمند به پرخاش. اما همانگونه که ذکر شد، این تناقض، ظاهری است و با تاملی ژرف‌تر، روشن خواهد شد که این یک استراتژی عملگرایانه برای حفظ شهروندینه از تسلط دشمنان شهروندینه و تصرف سپهر شهروندین از سوی آنان است. به بیان دیگر، این خشونت، از جنس جنگ نیست از جنس محافظت سپهر شهروندین از جنگ‌طلبان است. کسانی که شهروندینگی (سیاست) را صورت دیگری از پرخاش و خشونت می‌بینند.

اگرچه برای پاسداری از شهروندینگی در چنین موقعیتی راه دیگری را نمی‌توان شناسایی کرد اما نویسنده فراموش نمی‌کند که مقطعی‌بودن چنین وضعیتی را یادآور شود و تاکید کند که بایستی تا جای امکان شهروندینه را از سلاح و خشونت دور نگاه داشت مگر به ضرورت. چه آنکه این دو رویکرد در تقابل مطلق با یکدیگر قرار دارند. بر این اساس است که او در پایان بخش می‌نویسد: «حتی اگر هرازگاهی یکی در خدمت دیگری باشد، می‌باید همواره یکی را در برابر دیگری برگزید: شهروندینگی در برابر پرخاش یا پلیمک در برابر پولیتیک».

پیشنهاد می‌کنیم خوانش صورت کامل این بخش را از دست ندهید.
https://tavaana.org/guerre-ou-politique-5/

#یاری_مدنی_توانا
#شهروندی
#دموکراسی
#کتاب
@Tavaana_TavaanaTech

«پیشرفت را نمی‌شود از پیش مقرر کرد. پیشرفت نیاز به آزادی دارد؛ آزادی اندیشه، آزادی گردش اخبار و اطلاعات، آزادی ارتباطات. آزادی با انتخابات آغاز نمی‌شود و با انتخابات هم پایان نمی‌یابد.
آزادی یعنی به رسمیت شناختن این واقعیت که حقیقت در انحصار هیچ فردی و هیچ نهادی و هیچ حکومتی نیست، و این‌که حیات هر فردی بی‌اندازه باارزش است.»

سخنرانی رونالد ریگان در دانشگاه دولتی مسکو را به رایگان دانلود کنید و بخوانید:
https://tavaana.org/speech-at-moscow/

#یاری_مدنی_توانا
#کتاب
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

انسان بدون شک یک اسلحه موثر دارد؛ آن هم «خنده» است. هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر حمله «خنده» بایستد.

مارک تواین
در کتاب کنش‌های کوچک ایستادگی، مثال‌هایی از مبارزه مردم با دیکتاتور با استفاده از روش طنز و خنده را می‌خوانیم.

پوشاندن لباس ژنران‌ها به تن حیوانات خیابان، آخوندهایی که در خیابان‌های ایران نمی‌توانند تاکسی بگیرند، شستن پرچم کشور، و واکنش جامعه ایران در برابر سقوط هلی‌کوپتر ابراهیم رئیسی.

کتاب کنش‌های کوچک ایستادگی را به رایگان دانلود کنید!
https://tavaana.org/small-acts-of-resistance/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
@Tavaana_TavaanaTech

گزیده‌ای از کتاب نظر مخالف در پرونده «پلسی- فرگسن» - اثر جان مارشال هارلن

هومر پلسی، کفاشی که نسبش به سیاهان می‌رسید، در سال ۱۸۹۶ با مقاومت مدنی از واگن قطار ویژه سفیدپوستان پیاده نشد. شاید خود او نمی‌دانست مقاومت مدنی‌اش، در سال‌های بعد الهام‌بخش نسل‌های آینده مبارزان جنبش مقاومت مدنی در آمریکا می‌شود. او در اعتراض به قانونی در ایالت لوییزیانا، که مقرر می‌کرد شرکت‌های راه‌آهن واگن‌های جداگانه برای سیاه‌پوستان و سفیدپوستان منظور کنند، به دادگاه شکایت برد. این پرونده از دادگاهی به دادگاه دیگر ارجاع داده ‌شد تا به دیوان عالی رسید و دیوان عالی علیه پلسی رأی داد.
هنری بیلینگز براون، از قضات این دادگاه، در حکم دادگاه نوشته بود: «لوییزیانا مجاز است تفاوت نژادی را به رسمیت بشناسد؛ بدون آن‌که سیاهان را از حقوق برابر ... محروم کند. سیاه‌پوستان می‌توانند "جدا اما برابر" باشند.»
این نگرش خرد متعارف و حاکم آن روزگار بود. اما دیدگاه کم‌تر متعارف در این پرونده نظر مخالف جان مارشال هارلن، دیگر قاضی دیوان عالی، بود که تا امروز شیواترین دفاعیه در حمایت از قانون اساسی‌ای است که در آن شهروندان یک‌رنگ یا بی‌رنگ تلقی می‌شوند.
هارلن صراحتا قانون لوییزیانا را ناعادلانه خواند و گفت قانونی که بر اساس نژاد شهروندان وضع شود با اصل مساوات در قانون و نیز با آزادی‌های فردی مغایر است.
با این‌همه نظر اکثریت در پرونده پلسی و اصل «جدا اما برابر» تا سال ١۹۵۴ قانون حاکم بود. در این تاریخ دادگاه پرونده «براون - هیئت امنای آموزش و پرورش»، اصل «جدا اما برابر» را مردود شمرد. در واقع حکم دادگاه پرونده پلسی با تاکید بر برابری، در بطن خود بذر زوال‌اش را پرورش داده بود.
کتاب نظر مخالف در پرونده «پلسی-‌فرگسن» گزیده دفاع درخشان جان مارشال هارلن، را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی دانلود کنید و به رایگان بخوانید!

https://tavaana.org/book_john_marshall_harlan/
#کتاب_توانا
#کتاب
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شهروندینگی یا جنگ؟، ۶- بخش ۳ فصل ۱: بخش کانونی؛ لحظه‌ پولیتیک

آموزشکده توانا به تازگی اثری را از «کریستیان فریه» - اندیشمند فرانسوی - با ترجمه آرش جودکی، نویسنده و مترجم، تولید کرده است که پیش از انتشار نسخه کامل، ابتدا این اثر در چند بخش در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

در این بخش از «شهروندینگی یا جنگ؟»، نویسنده به این دغدغه می‌پردازد که چگونه نیروهای اجتماعی، پدیده‌ی پرخاش را هم از سپهر همگانی دور سازند و هم اینکه گرایش به آن را در درون خویش مهار سازند.

نویسنده در بخش پیشین به ناسازگاری مطلق شهروندینه (امر سیاسی) و پرخاش تاکید کرده بود و یادآور شده بود که علی‌رغم تصور غالب، نگارش فرم دیگری از جنگ نیست؛ استدلال جان‌مایه‌ی شهروندینه است و آن چیزی که اساسا در پرخاش و جنگ جایی ندارد دلیل‌ورزی است. پس این دو نمی‌توانند صورت‌های متفاوتی از یک امر واحد باشند.

نویسنده البته باز تاکید می‌کند که نفی پرخاش به معنای نفی کشاکش نست که اساسا و به یک معنا ذات شهروندینه و یا امر سیاسی است. اما او در همان آغاز فصل سوم این کشاکش را اینگونه صورتبندی می‌کند: «این کشاکش، از جنس هم‌چشمی (آگونیستیک) میان کسان و گروه‌هایی است که بر سر قاعده و اصل زندگی اجتماعی توافق اساسی دارند».

بنا به تاکید نویسنده، ایمن‌بودگی پهنه‌ی شهروندین یا همان سپهر سیاسی به هیچ عنوان استثنا بر نمی‌دارد و بر این اساس یادآور می‌شود که در معادلات شهروندینه هر گونه خشونتی ممنوع است و نه تنها هر گونه خشونت ممنوع است بلکه از هر گونه تهدید یا ارعابی که مانع از «تبادل منصفانه‌ی گفتار» شود نیز بایستی جلوگیری شود.

فراموش نکنیم که نویسنده در بخش‌های پیشین این متن تاکید کرده بود که پدیده‌ی «آگورا» اساسا به یاری لوگوس، گفتار و خرد پیش می‌رود. پس بر این اساس بدیهی است که نه تنها از خشونت بایستی جلوگیری شود بلکه بایستی از موادی که عملا درآمد و مقدمات این خشونت هستند نیز بایستی ممانعت به عمل آید. پس «ارعاب» را نمی‌توان در پهنه‌ی شهروندین پذیرفت و آن را جزئی از یک شهروندینه به شمار آورد.

پیشنهاد می‌کنیم خوانش صورت کامل این بخش را از دست ندهید.

https://tavaana.org/guerre-ou-politique-6/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
@Tavaana_TavaanaTech

راهنمای مشارکت کودکان در اعتراضات؛ حقوق، نیازها و آسیب‌پذیری (کتاب شنیداری)
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیش‌برنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنه‌ترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیت‌های مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیت‌هایی بدون پیش‌شرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر این‌که آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواسته‌ها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آن‌ها همان‌جا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحث‌هایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیت‌های سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.


سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech

راهنمای مشارکت کودکان در اعتراضات؛ حقوق، نیازها و آسیب‌پذیری (کتاب شنیداری)
حضور پررنگ، تاثیرگذار و پیش‌برنده کودکان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» یکی از پردامنه‌ترین مباحث در مورد حقوق کودکان را پیش کشید و کارشناسان و فعالان مختلفی درباره آن اظهار نظر کردند:
آیا لزومی به مشارکت کودکان در فعالیت‌های مدنی، اجتماعی و سیاسی وجود دارد؟ آیا مشارکت کودکان در چنین فعالیت‌هایی بدون پیش‌شرط و قیدی است؟ مسئولیت بزرگسالان در زمان مشارکت سیاسی/اجتماعی کودکان چیست؟ رابطه حق کودک بر مشارکت با سایر حقوق او، از جمله حق بر سلامتی و داشتن امنیت چیست؟
و در آخر این‌که آیا صرف حضور خیابانی و بیان نظرات و خواسته‌ها به اشکال مختلف، مشارکت کودکان را پایان داده و مسئولیت ما در برابر آن‌ها همان‌جا به پایان رسیده است؟
از یک طرف چنین بحث‌هایی در سطح عمومی و کارشناسی، برای جامعه ایران تازگی دارد و از طرف دیگر در جریان پوشش خبری و تحلیل خیزش «زن، زندگی، آزادی» اظهارنظرها درباره مشارکت کودکان در فعالیت‌های سیاسی عمیق و کاملا کارشناسی نبود.


سایت:
https://tavaana.org/audiobook-children-participation-protests/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=EfWFaM9f2zM
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/dfqutbzpdq4s
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/722990311
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/children-participation-protests/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
#حقوق_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech

هر از چندی تصاویری از برخورد جمهوری اسلامی با ایرانیان منتشر می‌شود که نمایانگر عدم پایبندی به حقوق بشر و عدم رعایت حداقل حقوق انسانی از سوی جمهوری اسلامی است‌۔
نقض حقوق انسانی ایرانیان از سوی جمهوری اسلامی باید بیشتر مورد توجه جامعه جهانی قرار گیرد۔

«ایده حقوق بشر ریشه در یک باور عمومی به این اصل دارد که انسان دارای شأن و مقامی ذاتی است که موجب می‌شود که نهاد حکومت به خود اجازه ندهد به میل خود و هر طور که اراده کند نسبت به انسان رفتار کند.»
گزیده‌ای از کتاب: 
جهان‌شمولی حقوق اساسی
اثر: گیبسن کامائو کوریا
متن کامل این کتاب را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://tavaana.org/universality-of-fundamental-rights/


#کتاب
#یاری_مدنی_توانا 
#زن_زندگی_آزادی
@Tavaana_TavaanaTech

«ایدئولوژی مانند یک پُل، فرد و نظام را به هم وصل مى‌كند، فاصله میان خواست نظام با اهداف زندگی را می‌پوشاند و مدعی است که مطالبات نظام ناشی از ضرورت‌های زندگی است. زندگی در این نظام، آکنده از فریبکاری و دروغ خواهد بود.»

کتاب بخوانیم و بشنویم
قدرت بی‌قدرتان اثر واتسلاو هاول


هاول، نویسنده‌ایی است که با مقاله‌ها و نمایشنامه‌هایش ساختمان پوسیده رژیم کمونیستی را به لرزه می‌انداخت و در این کار بسیار موفق بود، او سیستم کمونیستی را یک دیکتاتوری فاقد ریشه‌های تاریخی می‌دانست که با «قدرت نظامی» به خود مشروعیت داده است.

کتاب قدرت بی‌قدرتان را به طور کامل بشنوید
https://tavaana.org/the_power_of_the_powerless/
کست‌باکس
https://castbox.fm/vb/592928904
ساندکلاود
https://soundcloud.com/tavaana/dq8es2ekzhvw
این کتاب توسط «بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران» به فارسی برگردانده شده است.
@IRANRIGHTS

#یاری_مدنی_توانا
#کتاب
#کتاب_صوتی
@Tavaana_TavaanaTech

بخش پایانی شهروندینگی یا جنگ

شهروندینگی یا جنگ؟، ۷- بخش ۴ فصل ۲: چالش شهروند‌‌ین در برابر هم‌ستیزی پاد‌اجتماعی

آموزشکده توانا به تازگی اثری را از «کریستیان فریه» - اندیشمند فرانسوی - با ترجمه آرش جودکی، نویسنده و مترجم، تولید کرده است که پیش از انتشار نسخه کامل، ابتدا این اثر در چند بخش در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

در این بخش از «شهروندینگی یا جنگ؟»، نویسنده به تعریف آن گونه از شهروندینگی اقدام کند که در ستیز با هم‌ستیزی پاداجتماعی است اما در عین‌حال: «نمی‌گذارد فرایند جدل‌گرا به کژراهه‌ی چالش میان هم‌پیمانان و جنگ میان هماوردان بکشاندش».

البته نویسنده در همان آغاز یادآور می‌شود که جوامع انسانی همیشه گرفتار گروه‌های هم‌ستیز و تقسیم‌شدگی آن‌ها نبوده است و بر این اساس می‌بایست در پی یافتن و آشکارسازی و روکردن سازه‌هایی بود که خاستگاه استقرار این آنتاگونیسم پاداجتماعی بوده‌اند.

نویسنده در قسمتی از این بخش نیز به تصویری از وضعیت حاضر اقدام می‌کند و بر این نکته تاکید می‌کند که اکنون «فرایند چیرگی پرخاشین بر گروه‌های اجتماعی» مناسبات در کره‌ی زمین را در نوردیده است.

او در توضیح بیشتر از این وضعیت می‌گوید: «از تلاقی تاریخ‌های منطقه‌ای، قاره‌ای، فراقاره‌ای و حتی جهانی، امپراتوری‌هایی بر شالوده‌ی فرماندهی یک کانون قدرت بنا می‌گردند که هژمونی‌شان را بر منطقه‌ی زیر فرمان‌شان اعمال می‌کنند. گستره‌ی این منطقه می‌تواند به‌گونه‌ای چشمگیر متفاوت باشد: از دژ‌شهر کوچک (آکروپولیس) مسلط بر حومه‌ی اطراف تا امپریالیسم استعماری و نئو-امپریالیسم پسااستعماری و در فاصله‌ی میان این دو، پادشاهی‌ها و امپراتوری‌های کم‌وبیش پهناوری که نقشی گذرا یا پایدار در روزگار خود داشته‌اند».

نویسنده که در بخش پنجم به ناسازگاری مطلق امر سیاسی (شهروندینه) و پرخاش تاکید کرده بود در این بخش بر این نکته تاکید می‌کند که «روند پرخاشین» جزئی از طبیعت انسانی نیست بلکه تاریخ دارد یعنی از یک نقطه آغاز شده است و به باور او، این آغاز را می‌توان از تامل در روند استقرار «چندی از نظام‌های پلمیک» نشان داد.

پیشنهاد می‌کنیم خوانش صورت کامل این بخش را از دست ندهید:

https://tavaana.org/guerre-ou-politique-7/

#یاری_مدنی_توانا
#کتاب

@Tavaana_TavaanaTech