دیگه دیره
تورج شعبانخانی - #آهنگساز و #خواننده، متولد ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ ـ تهران . تورج شعبانخانی از سن ۱۷ سالگی موسیقی رابه طور حرفه ای آغاز کرد. اوخواننده و سرپرست گروهی بود که آهنگهای فرنگی را اجرا می کردند اما این حد برای او رضایت بخش نبود و می خواست به مراتب بالاتری دست پیدا کند از همین زمان او از گروه جدا شد به طور جدی تر به موسیقی و آموزش و کسب تجربه پرداخت سال۱۳۵۰، تلویزیون آن زمان که به دنبال جذب استعداد جدید رشته موسیقی بود فراخوانی برگزار کرد دراین فر اخوان از بین ۴۰۰۰ نفر شرکت کننده فقط ۴۰ نفربرگزیده شدند؛ نتیجه آن فراخوان، تشکیل کلاسهای سولفژ و تئوری موسیقی طی یک دوره دو ساله تحت آموزش استاد مرتضی حنانه بود. تورج شعبانخانی به همراه تعدادی از هنرجویان دیگر به این دوره دو ساله راه یافت و رشته آهنگسازی را دنبال کرد.
اولین تجربه حرفه ای اوکه در واقع نقطه عطف و آغاز زندگی هنری اوست، ساخت #موسیقی فیلم آدمک به کارگردانی خسرو هریتاش بود در این فیلم ۲ آهنگ به اسامی « آدمک و پروانه من، #شعر و #آهنگ از #تورج_شعبانخانی و صدای فریدون فروغی» اجراشد. این فیلم برای فروغی هم اولین تجربه خوانندگی بود که بعد از آن #خوانندگی رابه طور حرفه ای دنبال کرد.
تورج شعبانخانی برای خوانندگانی چون سیمین غانم ، ابی ، ستار، فریدون فروغی، مرجان ، مازیار و...آهنگ ساخته و حاصل ۴۳ سال تجربه وی فعالیت بیش از ۲۶۰ ترانه،۴ موسیقی فیلم، دو آلبوم با صدای خود او از کارهای قدیمی و ۱ آلبوم از کارهای جدیدیش بنام غزل است.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
تورج شعبانخانی - #آهنگساز و #خواننده، متولد ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ ـ تهران . تورج شعبانخانی از سن ۱۷ سالگی موسیقی رابه طور حرفه ای آغاز کرد. اوخواننده و سرپرست گروهی بود که آهنگهای فرنگی را اجرا می کردند اما این حد برای او رضایت بخش نبود و می خواست به مراتب بالاتری دست پیدا کند از همین زمان او از گروه جدا شد به طور جدی تر به موسیقی و آموزش و کسب تجربه پرداخت سال۱۳۵۰، تلویزیون آن زمان که به دنبال جذب استعداد جدید رشته موسیقی بود فراخوانی برگزار کرد دراین فر اخوان از بین ۴۰۰۰ نفر شرکت کننده فقط ۴۰ نفربرگزیده شدند؛ نتیجه آن فراخوان، تشکیل کلاسهای سولفژ و تئوری موسیقی طی یک دوره دو ساله تحت آموزش استاد مرتضی حنانه بود. تورج شعبانخانی به همراه تعدادی از هنرجویان دیگر به این دوره دو ساله راه یافت و رشته آهنگسازی را دنبال کرد.
اولین تجربه حرفه ای اوکه در واقع نقطه عطف و آغاز زندگی هنری اوست، ساخت #موسیقی فیلم آدمک به کارگردانی خسرو هریتاش بود در این فیلم ۲ آهنگ به اسامی « آدمک و پروانه من، #شعر و #آهنگ از #تورج_شعبانخانی و صدای فریدون فروغی» اجراشد. این فیلم برای فروغی هم اولین تجربه خوانندگی بود که بعد از آن #خوانندگی رابه طور حرفه ای دنبال کرد.
تورج شعبانخانی برای خوانندگانی چون سیمین غانم ، ابی ، ستار، فریدون فروغی، مرجان ، مازیار و...آهنگ ساخته و حاصل ۴۳ سال تجربه وی فعالیت بیش از ۲۶۰ ترانه،۴ موسیقی فیلم، دو آلبوم با صدای خود او از کارهای قدیمی و ۱ آلبوم از کارهای جدیدیش بنام غزل است.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
امروز اولین سالگرد درگذشت #آندرانیک_آساطوریان، #آهنگساز و #هنرمند ایرانی است.
او سال گذشته سوم اسفند به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در شهر لس‌آنجلس درگذشت.
آندرانیک ۵ شهریور ۱۳۲۰در همدان متولدشد. دوران کودکی را در اهواز گذراند.
وی از ۹سالگی به آموختن موسیقی پرداخت و پس از مهاجرت به تهران در سن۱۸سالگی، در هنرستان موسیقی به تحصیل پرداخت و با استاندارهای موسیقی آمریکایی آشنا شد. آندرانیک اولین تنظیمش را در سال ۱۳۵۱ روی آهنگ «نمی‌اد» گوگوش انجام داد که باعث شهرت وی شد. آندرانیک برای خوانندگانی چون ویگن، داریوش، فرهاد، ابی، گوگوش هایده، سیاوش قمیشی آهنگ ساخت.
وی در سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل به آمریکا #مهاجرت کرد و در رشته #موسیقی فیلم به تحصیلاتش ادامه داد.
او در دوران فعالیت هنری‌اش #آهنگ ترانههای بسیاری را ساخت و تنظیم کرد که اغلب‌شان در خاطره مردم ایران ثبت شده‌اند.
ترانه‌ی «جشن دلتنگی» با صدای داریوش و ترانه‌سرایی ایرج جنتی‌عطایی از ساخته‌ها و تنظیم‌های آندرانیک است.
این ترانه‌ی زیبا تقدیم می شود به شما هم‌راهان همیشگی توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
او سال گذشته سوم اسفند به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در شهر لس‌آنجلس درگذشت.
آندرانیک ۵ شهریور ۱۳۲۰در همدان متولدشد. دوران کودکی را در اهواز گذراند.
وی از ۹سالگی به آموختن موسیقی پرداخت و پس از مهاجرت به تهران در سن۱۸سالگی، در هنرستان موسیقی به تحصیل پرداخت و با استاندارهای موسیقی آمریکایی آشنا شد. آندرانیک اولین تنظیمش را در سال ۱۳۵۱ روی آهنگ «نمی‌اد» گوگوش انجام داد که باعث شهرت وی شد. آندرانیک برای خوانندگانی چون ویگن، داریوش، فرهاد، ابی، گوگوش هایده، سیاوش قمیشی آهنگ ساخت.
وی در سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل به آمریکا #مهاجرت کرد و در رشته #موسیقی فیلم به تحصیلاتش ادامه داد.
او در دوران فعالیت هنری‌اش #آهنگ ترانههای بسیاری را ساخت و تنظیم کرد که اغلب‌شان در خاطره مردم ایران ثبت شده‌اند.
ترانه‌ی «جشن دلتنگی» با صدای داریوش و ترانه‌سرایی ایرج جنتی‌عطایی از ساخته‌ها و تنظیم‌های آندرانیک است.
این ترانه‌ی زیبا تقدیم می شود به شما هم‌راهان همیشگی توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
سالگرد درگذشت واروژان، موسیقیدان و آهنگساز ِ خاطره‌ساز
goo.gl/hQtLZ7
واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.
واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.
واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگسازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانههای تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.
ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگسازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.
داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگهای او ترانههای بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/hQtLZ7
واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.
واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.
واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگسازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانههای تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.
ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگسازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.
داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگهای او ترانههای بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت واروژان، موسیقیدان و آهنگساز ِ خاطره‌ساز #واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط #موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت. #واروژ_هاخباندیان…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گیتی پاشایی، هنرمندی هنرشناس
گیتی پاشایی، خواننده، آهنگساز و بازیگر ایرانی در ۲۳ خردادماه ۱۳۱۹ در تهران دیده به جهان گشود....
اواخر دهه‌ی چهل شمسی بود که گیتی با خوانندگی در رادیو و تلویزیون رسما وارد عالم خوانندگی شد. ترانه‌‌هایی مانند «دل بلهوس»، «گل مریم»، «شب من شب تو» و «یه دل دارم» از ترانههای آن دوره‌ی گیتی پاشایی محسوب می‌شود. پاشایی در سال ۱۳۵۴ به نوعی مشی عارفانه و تصوف گرایش پیدا کرد که در برخی از ترانههای این دوره‌ی پاشایی نیز می‌توان رد پایی از آن گرفت..
او ترانههای ماندگاری نیز اجرا کرد که اشعار آن از شاعران بنامی چون مهدی اخوان ثالت، احمدرضا احمدی و محمدعلی سپانلو بود. آهنگسازی این ترانه‌ها را نیز خود بر عهده داشت. گیتی پاشایی در سال ۱۳۵۶ در فیلم «سفر سنگ» نیز که هم‌سرش مسعود کیمیایی کارگردانی آن را بر عهده داشت به ایفای نقش پرداخت.
ویدئو در یوتیوب:
http://bit.ly/307G6r8
فرمت نوشتاری:
http://bit.ly/307FH86
#گیتی_پاشایی #هنرمند #آهنگساز #موسیقیدان #بازیگر #مسعود_کیمیایی #موسیقی #موسیقی_فیلم #توانا #آموزشکده_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گیتی پاشایی، خواننده، آهنگساز و بازیگر ایرانی در ۲۳ خردادماه ۱۳۱۹ در تهران دیده به جهان گشود....
اواخر دهه‌ی چهل شمسی بود که گیتی با خوانندگی در رادیو و تلویزیون رسما وارد عالم خوانندگی شد. ترانه‌‌هایی مانند «دل بلهوس»، «گل مریم»، «شب من شب تو» و «یه دل دارم» از ترانههای آن دوره‌ی گیتی پاشایی محسوب می‌شود. پاشایی در سال ۱۳۵۴ به نوعی مشی عارفانه و تصوف گرایش پیدا کرد که در برخی از ترانههای این دوره‌ی پاشایی نیز می‌توان رد پایی از آن گرفت..
او ترانههای ماندگاری نیز اجرا کرد که اشعار آن از شاعران بنامی چون مهدی اخوان ثالت، احمدرضا احمدی و محمدعلی سپانلو بود. آهنگسازی این ترانه‌ها را نیز خود بر عهده داشت. گیتی پاشایی در سال ۱۳۵۶ در فیلم «سفر سنگ» نیز که هم‌سرش مسعود کیمیایی کارگردانی آن را بر عهده داشت به ایفای نقش پرداخت.
ویدئو در یوتیوب:
http://bit.ly/307G6r8
فرمت نوشتاری:
http://bit.ly/307FH86
#گیتی_پاشایی #هنرمند #آهنگساز #موسیقیدان #بازیگر #مسعود_کیمیایی #موسیقی #موسیقی_فیلم #توانا #آموزشکده_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from آموزشکده توانا
سالگرد درگذشت واروژان، موسیقیدان و آهنگساز ِ خاطره‌ساز
goo.gl/hQtLZ7
واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.
واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.
واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگسازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانههای تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.
ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگسازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.
داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگهای او ترانههای بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/hQtLZ7
واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.
واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.
واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگسازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.
فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانههای تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.
ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگسازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.
داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگهای او ترانههای بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت واروژان، موسیقیدان و آهنگساز ِ خاطره‌ساز #واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط #موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت. #واروژ_هاخباندیان…