گوهر عشقی؛ مادری در جستجوی حقیقت
داستان زندگی برخی خیلی زود شروع میشود و قصه عدهای دیگر دیرهنگام. داستان گوهر عشقی اما خیلی دیر شروع شد. درست همان روزی که خبر کشته شدن ستار بهشتی پسر گوهر را به او دادند. ستار که یک هفته قبل بازداشت شده بود، هیچوقت به خانه برنگشت. پایان قصه ستار اما شروع داستان زندگی مادری بود که عشق مادری را با حقخواهی و مبارزه با ظلم پیوند زد و آنچنان ایستادگی کرد که نامش آوازهای بلند در ایران یافت.
گوهر عشقی متولد ۱۳۲۵ در شهر نیشابور است. آنگونه که آشنایان گوهر میگویند او حتی سواد خواندن و نوشتن هم ندارد. سالها پیش همسر دوم مردی به نام «سردار بهشتی» شد که حالا از او جدا شده است. حاصل این ازدواج چهار فرزند به نامهای علی اصغر، ستار، رحیم و سحر بود. ستار بهشتی فرزند دوم گوهر عشقی و سردار بهشتی بود. گوهر بیشتر عمر خود را مثل بسیاری از زنان هم نسل خود خانهدار بوده است اما اوضاع نامناسب اقتصادی سبب شده تا او گاهی برای کارگری به خانههای مردم برود؛ او حتی مدتی هم در غسالخانه کار کرده است. شاید همین سختیها بود که سبب شد از دامان او پسری #آزاده چون ستار رشد کند و خودش هم در لحظه خاص زندگی خود با وجود #بیسوادی و سن بالا چنان #ایستادگی کند که #نماد #مبارزه با ظلم شود...
ادامه مطلب در سایت توانا
https://goo.gl/FzW2ch
#مادر #زن #حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
داستان زندگی برخی خیلی زود شروع میشود و قصه عدهای دیگر دیرهنگام. داستان گوهر عشقی اما خیلی دیر شروع شد. درست همان روزی که خبر کشته شدن ستار بهشتی پسر گوهر را به او دادند. ستار که یک هفته قبل بازداشت شده بود، هیچوقت به خانه برنگشت. پایان قصه ستار اما شروع داستان زندگی مادری بود که عشق مادری را با حقخواهی و مبارزه با ظلم پیوند زد و آنچنان ایستادگی کرد که نامش آوازهای بلند در ایران یافت.
گوهر عشقی متولد ۱۳۲۵ در شهر نیشابور است. آنگونه که آشنایان گوهر میگویند او حتی سواد خواندن و نوشتن هم ندارد. سالها پیش همسر دوم مردی به نام «سردار بهشتی» شد که حالا از او جدا شده است. حاصل این ازدواج چهار فرزند به نامهای علی اصغر، ستار، رحیم و سحر بود. ستار بهشتی فرزند دوم گوهر عشقی و سردار بهشتی بود. گوهر بیشتر عمر خود را مثل بسیاری از زنان هم نسل خود خانهدار بوده است اما اوضاع نامناسب اقتصادی سبب شده تا او گاهی برای کارگری به خانههای مردم برود؛ او حتی مدتی هم در غسالخانه کار کرده است. شاید همین سختیها بود که سبب شد از دامان او پسری #آزاده چون ستار رشد کند و خودش هم در لحظه خاص زندگی خود با وجود #بیسوادی و سن بالا چنان #ایستادگی کند که #نماد #مبارزه با ظلم شود...
ادامه مطلب در سایت توانا
https://goo.gl/FzW2ch
#مادر #زن #حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
tavaana.org
گوهر عشقی؛ مادری در جستجوی حقیقت | Tavaana Profiles
چکیده
سالگرد تاسیس دارالفنون در ایران
دارالفنون در روز یکشنبه ششم دیماه ۱۲۳۰ شمسی و سیزده روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدینشاه و آقاخان نوری، صدر اعظم و با همراهی اساتید ایرانی و خارجی و با سینفر شاگرد گشایش یافت. امیرکبیر محل ساختمان را در مجاورت کاخهای سلطنتی و در مکانی که سربازان آموزش نظامی میدیدند با موافقت ناصرالدینشاه انتخاب کرد و به میرزارضاخان مهندس تبریزی که یکی از پنج دانشجوی اعزامی به لندن در زمان عباس میرزا سپرد تا برای ساخت آن نقشهای تهیه کند. نقشهی ساختمان با استفاده از طرح امارت سربازخانهی ولیچ انگلستان در اواخر ۱۲۲۹ آماده شد تا محمدتقی معمارباشی به احداث آن بپردازد. قسمت شرقی دارالفنون در سال ۱۳۲۰ پایان یافت. دارالفنون در خیابان ناصر خسرو و در مرکز شهر تهران قرار گرفته است.
۱۲۸ سال پس از تاسیس دارالفنون در ایران «سازمان نهضت سوادآموزس ایران» که یک سازمان دولتی ایرانی است در هفتم دیماه ۱۳۵۸ به دستور روحالله خمینی تاسیس شد و حجهالاسلام قرائتی به ریاست آن منصوب شد.
روحالله خمینی در فرمان خود برای تاسیس نهضت سوادآموزی هدف از تاسیس این نهاد را چنین آورده است: «ما باید در برنامه درازمدت فرهنگ وابسته کشورمان را به فرهنگ مستقل و خودکفا تبدیل کنیم و اکنون بدون از دست دادن وقت و بدون تشریفات خستهکننده برای مبارزه با #بیسوادی بهطور #ضربتی و بسیج عمومی قیام کنیم تا ان شاءالله در آینده نزدیک هر کس نوشتن و خواندن ابتدایی را آموخته باشد. برای این امر لازم است تمام بیسوادان برای یادگیری و تمام خواهران و برادران با سواد برای یاد دادن بپاخیزند و وزارت #آموزش و پرورش با تمام امکانات به پا خیزد و از قرطاسبازی و تشریفات اداری بپرهیزد. برادران و خواهران ایمانی! برای رفع این نقیصه درد آور #بسیج شوید و ریشه این نقص را از بن بر کنید.» پس از بیش از سه دهه از تاسیس نهضت #سوادآموزی بیش از ۲۰ میلیون نفر در #ایران هنوز #بیسواد و #کمسواد هستند. در کشوری که از تاسیس #دارالفنون ۱۲۸ سال میگذرد هنوز میلیونها انسان در ایران بیسواد هستند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/GNZTSo
@Tavaana_Tavaanatech
دارالفنون در روز یکشنبه ششم دیماه ۱۲۳۰ شمسی و سیزده روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدینشاه و آقاخان نوری، صدر اعظم و با همراهی اساتید ایرانی و خارجی و با سینفر شاگرد گشایش یافت. امیرکبیر محل ساختمان را در مجاورت کاخهای سلطنتی و در مکانی که سربازان آموزش نظامی میدیدند با موافقت ناصرالدینشاه انتخاب کرد و به میرزارضاخان مهندس تبریزی که یکی از پنج دانشجوی اعزامی به لندن در زمان عباس میرزا سپرد تا برای ساخت آن نقشهای تهیه کند. نقشهی ساختمان با استفاده از طرح امارت سربازخانهی ولیچ انگلستان در اواخر ۱۲۲۹ آماده شد تا محمدتقی معمارباشی به احداث آن بپردازد. قسمت شرقی دارالفنون در سال ۱۳۲۰ پایان یافت. دارالفنون در خیابان ناصر خسرو و در مرکز شهر تهران قرار گرفته است.
۱۲۸ سال پس از تاسیس دارالفنون در ایران «سازمان نهضت سوادآموزس ایران» که یک سازمان دولتی ایرانی است در هفتم دیماه ۱۳۵۸ به دستور روحالله خمینی تاسیس شد و حجهالاسلام قرائتی به ریاست آن منصوب شد.
روحالله خمینی در فرمان خود برای تاسیس نهضت سوادآموزی هدف از تاسیس این نهاد را چنین آورده است: «ما باید در برنامه درازمدت فرهنگ وابسته کشورمان را به فرهنگ مستقل و خودکفا تبدیل کنیم و اکنون بدون از دست دادن وقت و بدون تشریفات خستهکننده برای مبارزه با #بیسوادی بهطور #ضربتی و بسیج عمومی قیام کنیم تا ان شاءالله در آینده نزدیک هر کس نوشتن و خواندن ابتدایی را آموخته باشد. برای این امر لازم است تمام بیسوادان برای یادگیری و تمام خواهران و برادران با سواد برای یاد دادن بپاخیزند و وزارت #آموزش و پرورش با تمام امکانات به پا خیزد و از قرطاسبازی و تشریفات اداری بپرهیزد. برادران و خواهران ایمانی! برای رفع این نقیصه درد آور #بسیج شوید و ریشه این نقص را از بن بر کنید.» پس از بیش از سه دهه از تاسیس نهضت #سوادآموزی بیش از ۲۰ میلیون نفر در #ایران هنوز #بیسواد و #کمسواد هستند. در کشوری که از تاسیس #دارالفنون ۱۲۸ سال میگذرد هنوز میلیونها انسان در ایران بیسواد هستند.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/GNZTSo
@Tavaana_Tavaanatech
توانا
دارالفنون
توانا- نام دارالفنون با نام آموزش به معنای مدرن آن در ایران گره خورده است.این بنیاد آموزشی به کوشش میرزا تقیخان امیرکبیر، وزیر ِ نامآشنای ناصرالدینشاه قاجار بنا نهاده شد. امیرکبیر اما زنده نماند