از مکه تا کربلا

«چرا جمهوری اسلامی بزرگترین گردهمایی مردمش را در مسیری سیاسی شکل بندی می کند؟ چرا صدا و سیمای ایران کاملا به صورت سازماندهی شده اقدام به ایجاد شور در جهت گیری های مذهبی مردم می کند؟ حال آنکه صدا و سیما و تبلیغات رسمی کاملا خود را در این امر منفعل نشان میدهند و وانمود میکند همه چیز خودجوش شکل گرفته است. چرا بالاترین میزان سفرهای خارج از ایران به نا امن ترین کشور دنیاست؟ آیا جمهوری اسلامی وقتی مردم را به کام خطرناک ترین شرایط امنیتی سوق می دهد نمی تواند مردم را به صبوری دعوت کند آن هم تا زمانی که شرایط امنیتی قابل پیش بینی باشد؟

آیا با ذکر این موضوع که جلوگیری از احساسات مذهبی گناه کبیره است می تواند توجیه کننده ی چنین تهور خطرناکی باشد؟ آیا زمانی که حج رفتن به منزله ی مواجهه با خطرات جانی و بی مسئولیتی کشور عربستان تلقی میشد و مردم به صورت رسمی از بزرگترین و کهن ترین گردهمایی مسلمانان جهان منع شدند، کسی به دولت اعتراض کرد؟ آیا هر زائری که با پای برهنه و پیاده و سواره و به هر وسیله ای از مرز ایران وارد نا امن ترین کشور دنیا می شود، اگر بداند علاوه بر زیارت امام حسین یکی از بیشمار افرادیست که قدرت سیاسی خاصی را به رخ جریانی دیگر می کشاند همچنان خالصانه خواستار ادامه دادن به این راه است؟

آیا به صرف گفتن اینکه تعدادی از افراد پیشاپیش مسافران پیاده روی می کنند که از وجود مین گذاری در مسیر مطلع شوند و تعداد زیادی دوربین مداربسته در صحن حرم نصب شده، یعنی می توان از وقوع هر خطری جلوگیری کرد؟چرا وقتی توانایی جابجا کردن این حجم عظیم از مسافران وجود ندارد و در این سوی مرزها با خطر تصادف و آتش گرفتن اتوبوس و در آنطرف مرز با خطر انفجار انتحاری یا بازگرداندن تروریست هایی که بصورت ناشناس در میان زائرین جا گرفته اند مواجهند باز هم چنین تهوری صورت میگیرد؟ مسئولیت این تهور با کیست؟

مسئولیت از دست دادن جان هموطنان ما در صورت خطرات احتمالی آنهم در قانونی که وظیفه ی حفاظت از جان مردمش را دارد به عهده ی چه کسانیست؟ اگر شوربختانه تعدادی از هموطنان ما در سفر حج جان خود را بر سر بیمسئولیتی مسئولان عربستانی از دست دادند و خانواده های زیادی را در سوگ فرو بردند آیا در صورت بروز خطرات احتمالی در کشور عراق که ضریب وقوع آن بسیار بالاست، آنهم زمانی که داعش زخم خورده ی بیرون رانده شدن از موصل است، به عهده ی کشور مبدأ است؟»

نظر شما در مورد این نوشته‌ی یکی از همراهان توانا چیست؟
goo.gl/x6UA04
مطلب مرتبط:

همدلی، راهی به سوی زیستن در صلح و آشتی
http://bit.ly/2fs2aWl

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر محسن رنانی، استاد اقتصاد و پژوهشگر توسعه در این ویدئو بدرستی روی این نکته تاکید می‌کند که در مدارس جای آنکه به دانش‌آموز چگونه زیستن را بیاموزند به او استرس و اضطراب تزریق می‌کنند.

او بر کارکرد صحیح آموزش در شکل‌گیری شخصیت انسانی تاکید می‌کند. این بحث را به سوی مدارا و رواداری اگر بکشانیم می‌بینیم که مواد درسی موجود در دروس مدارس نیز حول و حوش تزریق نفرت از دیگر ادیان غیر از اسلام و دیگر کشورها - از جمله آمریکا و اسراییل - شکل می‌گیرد.

از تجربه خود در این زمینه برای ما و مخاطبان بنویسید.

#گفتگو_توانا #مذهب_شیعه #روحانیت_حکومتی #احساسات_مذهبی #جمهوری_اسلامی

@Dialogue1402