هوشنگ میرزایی، کارگردان و مستندساز، چند روز پیش در اثر ابتلا به کرونا درگذشت، او چند روز پیش ویدئویی از خودش در بیمارستان منتشر کرده و متنی نوشته بود که نشان از آن داشت که در تنگنای مالی شدیدی زندگی می‌کرد. نوشته او به شرح زیر است:
«حالا که دارم با مرگ دسته و پنجه بیست روزه گرم می.کنم و بیست شبانه روز درگیر با مرگ هستم این تصویر را که امروز گرفتم گویای هر حقیقت تلخ دیگری باشد. دستمزد ورک شاپ فیلم سازی در هفت شهر بخاطر فشارهای بانک مسکن و مبلغ پنج میلیون تومان دستمزد منو به این روز انداخت نمی‌دانم زنده می‌مونم یا نه اما دارم می‌جنگم چون همیشه فیلم‌های من و نگاهم ستایش زندگی بوده امیدوارم خداوند و دوست‌هام منو ببخشند الان که همسرم گوشی‌ام باهاش بود با زجر تمام این پست را گذاشتم . این تصویر تلخ و دردناک رنج فیلم‌سازی و تنهایی من را اثبات می‌کنه.»
‌
هنرمندانی چون میرزایی در حالی در تنگدستی و تنهایی جان می‌دهند، که برخی سلبریتی‌ها برنامه‌های درآمدزایی به سفارش نهادهای نظامی و امنیتی و صداوسیما می‌سازند، فرزندشان را در کانادا به دنیا می‌آورند و زندگی مرفهی دارند. کاش آن‌قدر مسئولیت اجتماعی داشتند که به همکاران‌شان مثل هوشنگ میرزایی رسیدگی می‌کردند.

توئیت‌های بابک غفوری‌آذر، روزنامه‌نگار، ناظر به همین موضوع است.

#سلبریتی #مسئولیت_اجتماعی #فقر #کرونا #هوشنگ_میرزایی #زندگی_نرمال

@Tavaana_TavaanaTech