Forwarded from گفت‌وشنود
شهروندی؛ مفهومی ملی و فراعقیدتی
آیا تاکنون به مفهوم Citizenship یا همان شهروندی - که آن را مکررا می‌شنویم - اندیشیده‌ایم و درباره معنای آن دقت کرده‌ایم؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» که توسط موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین‌الملل (NDI) تهیه شده است در یک تعریف کوتاه و بسیار دقیق از شهروندی می‌گوید:
«شهروندی حق هویت ملی است که یک دولت به کسانی که در خاکش زاده شده‌اند، می‌بخشد یا به کسانی که درخواست آن را دارند و در برابر، از آنان وفاداری به پیمان شهروندی (allegiance citizen) می‌طلبد».
نکته جالب توجه اما در این تعریف آن است که شهروندی یک تعریف و خاستگاه «ملی» دارد نه مذهبی و عقیدتی و دولت صرفا وظایفی ملی را از شهروند می‌طلبد نه وظایفی مذهبی و عقیدتی.
بر این اساس آیا می‌توان مفهوم شهروندی را در ایران پیدا کرد وقتی می‌بینیم آن دسته از شهروندان ایرانی که با باور حکومت مستقر همخوان نیستند عملا به عنوان شهروندان درجه دوم قلمداد می‌شوند و حتی توان حضور در رقابت‌های سیاسی را ندارند؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و این ترجمه را به رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/national-democratic-institute-civic-participation-glossary/
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی
@Dialogue1402
آیا تاکنون به مفهوم Citizenship یا همان شهروندی - که آن را مکررا می‌شنویم - اندیشیده‌ایم و درباره معنای آن دقت کرده‌ایم؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» که توسط موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین‌الملل (NDI) تهیه شده است در یک تعریف کوتاه و بسیار دقیق از شهروندی می‌گوید:
«شهروندی حق هویت ملی است که یک دولت به کسانی که در خاکش زاده شده‌اند، می‌بخشد یا به کسانی که درخواست آن را دارند و در برابر، از آنان وفاداری به پیمان شهروندی (allegiance citizen) می‌طلبد».
نکته جالب توجه اما در این تعریف آن است که شهروندی یک تعریف و خاستگاه «ملی» دارد نه مذهبی و عقیدتی و دولت صرفا وظایفی ملی را از شهروند می‌طلبد نه وظایفی مذهبی و عقیدتی.
بر این اساس آیا می‌توان مفهوم شهروندی را در ایران پیدا کرد وقتی می‌بینیم آن دسته از شهروندان ایرانی که با باور حکومت مستقر همخوان نیستند عملا به عنوان شهروندان درجه دوم قلمداد می‌شوند و حتی توان حضور در رقابت‌های سیاسی را ندارند؟
«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و این ترجمه را به رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/national-democratic-institute-civic-participation-glossary/
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
«من به عنوان یک مسلمان معتقد از شما می‌خواهم این پیام را منعکس کنید که اگر ما نخواهیم جمهوری اسلامی وکیل مسلمانی ما باشد باید کجا امضا بدیم؟ اصلا ایمان فردی من چه ربطی به کسانی دارد که از قضا فاسدترین و ضداخلاقی‌ترین حکومت تاریخ ایران هستند. آیت‌الله‌ها به چه حقی از ایمان من و امثال من بهره می‌گیرند برای توجیه جوان‌کشی و اعدام جوانان؟»
- متن ارسالی از همراه محترم
— فارغ از بحث پیرامون جمهوری اسلامی، اساسا نکته این است که دولت‌ها حق دخالت در ایمان شهروندان را ندارند؛ چه با رویکرد تقویت‌محور و چه با رویکرد تضعیف‌گرا.
نظر شما درباره این مسئله چیست؟
#ایمان_فردی #حقوق_شهروندی #گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی
@Dialogue1402
- متن ارسالی از همراه محترم
— فارغ از بحث پیرامون جمهوری اسلامی، اساسا نکته این است که دولت‌ها حق دخالت در ایمان شهروندان را ندارند؛ چه با رویکرد تقویت‌محور و چه با رویکرد تضعیف‌گرا.
نظر شما درباره این مسئله چیست؟
#ایمان_فردی #حقوق_شهروندی #گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
آگاهی نوین ایرانیان؛
پایه‌ی یک نظم شهروندسالار
بسیاری از مورخان تاریخ ایران را در درازای تاریخ نظمی پدرسالار معرفی می‌کنند. دست بالای حکمرانان تا پیش از انقلاب مشروطیت و نبود قانون برای محدودیت حکمران، عملا نیز این فرضیه را تایید می‌کند. سلطان نسبت به سرنوشت ایرانیان، اختیار تام و تمام داشت.
اما پس از انقلاب مشروطه داستان عوض شد و دستکم قانونی برای تعریف و تحدید اختیارات حکمرانان تدوین شد. در سال ۵۷ اما قانون مشروطیت کنار گذاشته شد و قانونی جدید برکشیده شد که قانونی مذهب سالار بود؛ بر اساس روایتی خاص از یک مذهب خاص. قانون جدید جای آنکه مانند قانون مشروطیت شاه را محدود به قانون کند، ولی فقیه را دارای اختیارات فراوان کرد بی‌آنکه سیستم‌های نظارتی قدرتمندی بر او بچیند.
این قانون به تنوع مذهبی در ایران نیز بی‌اعتنا و بلکه ظالم بود و صرفا باورمندان به یک مذهب خاص و آن نیز باورمندان به یک روایت خاص از آن مذهب را شایسته تصدی مناصب بالای حکمرانی در ایران دانست. حقوق شهروندی امری غایب در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و مذهب و ولی فقیه حامی آن مذهب دست بالای مطلق را دارد. ولایت «مطلقه» فقیه که در قانون قید شده است خود به گویایی گویای آنچه بر ما می‌گذرد، است.
اما واقعیت این است که ما ایرانیان به علت تجاربی که از سر گذرانده‌ایم، سخت به ضروت نظم شهروندسالار اشراف پیدا کرده‌ایم. کافی‌ست به دیوارنوشته‌های ایرانیان در طول این چند سال اعتنای لازم را داشته باشیم. ایرانیان «حق»مدار شده‌اند. حق خود را می‌طلبند و برای بازپس‌گیری آن کوتاه نمی‌آیند. آنان حق خود را در حاکم‌شدن شهروندان بر سرنوشت خود تعریف می‌کنند. به همین علت است که در این چندسال از دی ۹۶ تاکنون مدام شاهد خیزش‌های انقلابی هستیم.
انقلاب «شهروندان» ایرانی برای حقوق شهروندی ایرانیان. انقلابی که شکست نخواهد خورد زیرا مبتنی بر آگاهی نوین است. آگاهی مگر شکست‌خوردنی است؟!
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
پایه‌ی یک نظم شهروندسالار
بسیاری از مورخان تاریخ ایران را در درازای تاریخ نظمی پدرسالار معرفی می‌کنند. دست بالای حکمرانان تا پیش از انقلاب مشروطیت و نبود قانون برای محدودیت حکمران، عملا نیز این فرضیه را تایید می‌کند. سلطان نسبت به سرنوشت ایرانیان، اختیار تام و تمام داشت.
اما پس از انقلاب مشروطه داستان عوض شد و دستکم قانونی برای تعریف و تحدید اختیارات حکمرانان تدوین شد. در سال ۵۷ اما قانون مشروطیت کنار گذاشته شد و قانونی جدید برکشیده شد که قانونی مذهب سالار بود؛ بر اساس روایتی خاص از یک مذهب خاص. قانون جدید جای آنکه مانند قانون مشروطیت شاه را محدود به قانون کند، ولی فقیه را دارای اختیارات فراوان کرد بی‌آنکه سیستم‌های نظارتی قدرتمندی بر او بچیند.
این قانون به تنوع مذهبی در ایران نیز بی‌اعتنا و بلکه ظالم بود و صرفا باورمندان به یک مذهب خاص و آن نیز باورمندان به یک روایت خاص از آن مذهب را شایسته تصدی مناصب بالای حکمرانی در ایران دانست. حقوق شهروندی امری غایب در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و مذهب و ولی فقیه حامی آن مذهب دست بالای مطلق را دارد. ولایت «مطلقه» فقیه که در قانون قید شده است خود به گویایی گویای آنچه بر ما می‌گذرد، است.
اما واقعیت این است که ما ایرانیان به علت تجاربی که از سر گذرانده‌ایم، سخت به ضروت نظم شهروندسالار اشراف پیدا کرده‌ایم. کافی‌ست به دیوارنوشته‌های ایرانیان در طول این چند سال اعتنای لازم را داشته باشیم. ایرانیان «حق»مدار شده‌اند. حق خود را می‌طلبند و برای بازپس‌گیری آن کوتاه نمی‌آیند. آنان حق خود را در حاکم‌شدن شهروندان بر سرنوشت خود تعریف می‌کنند. به همین علت است که در این چندسال از دی ۹۶ تاکنون مدام شاهد خیزش‌های انقلابی هستیم.
انقلاب «شهروندان» ایرانی برای حقوق شهروندی ایرانیان. انقلابی که شکست نخواهد خورد زیرا مبتنی بر آگاهی نوین است. آگاهی مگر شکست‌خوردنی است؟!
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
ایران در کشور خود همیشه در موقعیت‌های غریبی بوده است. حوادث فراوانی بر این کشور گذشته است. اما شاید وضعیت کنونی ایرانیان در طول تاریخ این کشور هیچ پیشینه‌ای نداشته است.
این وضعیت ویژه را به کوتاهی می‌توان چنین توصیف کرد؛ ملتی آزادیخواه و حکومتی تمامیت‌خواه.
این نکته از این رو جالب توجه است که بسیاری گمان می‌برند ایران به علت اینکه در طول تاریخ خاستگاه و محل پرورش ادیان گوناگون و مختلف و نحله‌های گوناگون عرفانی بوده است پس نمی‌تواند آزادیخواهی را ورای تفاوت‌های مذهبی و عقیدتی پی بگیرد.
اما تحولات چندسال اخیر و بررسی در نوع شعارها نشان می‌دهد ایرانیان نه تنها این تکثر مذهبی و عقیدتی را در نوع مناسبات حقوق شهروندی خود دخیل نمی‌دانند بلکه از آن ابزاری ساخته‌اند برای همبستگی هر چه بیشتر. بدون تردید این همبستگی مقصدی ندارد جز شناسایی حقوق شهروندی ایرانیان در یک نظم قانون‌سالار و دموکراتیک که تبعیض را دفن خواهد کرد.
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
این وضعیت ویژه را به کوتاهی می‌توان چنین توصیف کرد؛ ملتی آزادیخواه و حکومتی تمامیت‌خواه.
این نکته از این رو جالب توجه است که بسیاری گمان می‌برند ایران به علت اینکه در طول تاریخ خاستگاه و محل پرورش ادیان گوناگون و مختلف و نحله‌های گوناگون عرفانی بوده است پس نمی‌تواند آزادیخواهی را ورای تفاوت‌های مذهبی و عقیدتی پی بگیرد.
اما تحولات چندسال اخیر و بررسی در نوع شعارها نشان می‌دهد ایرانیان نه تنها این تکثر مذهبی و عقیدتی را در نوع مناسبات حقوق شهروندی خود دخیل نمی‌دانند بلکه از آن ابزاری ساخته‌اند برای همبستگی هر چه بیشتر. بدون تردید این همبستگی مقصدی ندارد جز شناسایی حقوق شهروندی ایرانیان در یک نظم قانون‌سالار و دموکراتیک که تبعیض را دفن خواهد کرد.
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
حقوق شهروندی را قابل مذاکره می‌دانید یا اصولی قطعی و بی‌نیاز از گفتگو؟
یکی از نیازهای مطرح و فوری برای ما ایرانیان ایفا و اعطای حقوق شهروندی است؛ بسیاری از ایرانیان در مطلوبیت حقوق شهروندی تردیدی ندارند.
اما در عین‌حال وقتی سخن از تدوین قانون اساسی در فردای جمهوری اسلامی می‌شود و به درستی روی اینکه باید به تصویب اکثریت برسد تاکید می‌شود، سخن از این می‌رود که مبادا حقوق اقلیت‌ها به عنوان بخشی از شهروندان به دام دیکتاتوری اکثریت بیفتد.
اینجاست که بخش سخت کار رخ می‌نماید؛ همه در مطلوبیت حقوق شهروندی همراه هستیم ولی به نظر شما اگر بخشی از جامعه با تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون موافق نباشد چه باید کرد؟
همین مثال را بگیریم و روی آن با همدیگر با احترام گفتگو کنیم؛ آیا تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون را قابل مذاکره می‌دانید یا گمان می‌برید بایستی بی‌نیاز از گفتگو در قانون تضمین شود؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #دگرباشان_جنسی
@Dialogue1402
یکی از نیازهای مطرح و فوری برای ما ایرانیان ایفا و اعطای حقوق شهروندی است؛ بسیاری از ایرانیان در مطلوبیت حقوق شهروندی تردیدی ندارند.
اما در عین‌حال وقتی سخن از تدوین قانون اساسی در فردای جمهوری اسلامی می‌شود و به درستی روی اینکه باید به تصویب اکثریت برسد تاکید می‌شود، سخن از این می‌رود که مبادا حقوق اقلیت‌ها به عنوان بخشی از شهروندان به دام دیکتاتوری اکثریت بیفتد.
اینجاست که بخش سخت کار رخ می‌نماید؛ همه در مطلوبیت حقوق شهروندی همراه هستیم ولی به نظر شما اگر بخشی از جامعه با تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون موافق نباشد چه باید کرد؟
همین مثال را بگیریم و روی آن با همدیگر با احترام گفتگو کنیم؛ آیا تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون را قابل مذاکره می‌دانید یا گمان می‌برید بایستی بی‌نیاز از گفتگو در قانون تضمین شود؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #دگرباشان_جنسی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
جنس گفتگو با جنس مناظره یکی نیست!
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.
مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.
در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.
در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
دموکراسی در دنیای مسلمانان
پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.
این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.
آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.
آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.
شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟
به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟
آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک
@Dialogue1402
پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.
این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.
آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.
آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.
شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟
به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟
آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک
@Dialogue1402
صفحه @dialogue1402 متعلق به آموزشکده توانا است. لطفا آن را دنبال کنید.
اینکه ایرانیان از یک حکومت افراط گرای اسلامی رنج می‌برند یک واقعیت بدیهی است.
اما اینکه ریشه این مشکل در کجاست، مورد بحث صاحب‌نظران و مردم عادی است.
برخی مدعی هستند خود جامعه تمایلات افراط گرانه‌ی اسلامی دارد که در حکومت مستقر نیز تجلی پیدا می‌کند و بسیاری نیز این ادعا را رد می‌کنند و مدعی هستند جمهوری اسلامی نماینده ملت ایران نیست و از لحاظ نوع رفتار با رفتار قاطبه ملت ایران فاصله کهکشانی دارد.
اما از شما شهروندان محترم ایرانی بپرسیم که به نظر شما افراط گرایی اسلامی در جامعه ایران پررنگ است؟
مشاهدات شما چه می‌گویند؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #افراط_گرایی_مذهبی
@Dialogue1402
اینکه ایرانیان از یک حکومت افراط گرای اسلامی رنج می‌برند یک واقعیت بدیهی است.
اما اینکه ریشه این مشکل در کجاست، مورد بحث صاحب‌نظران و مردم عادی است.
برخی مدعی هستند خود جامعه تمایلات افراط گرانه‌ی اسلامی دارد که در حکومت مستقر نیز تجلی پیدا می‌کند و بسیاری نیز این ادعا را رد می‌کنند و مدعی هستند جمهوری اسلامی نماینده ملت ایران نیست و از لحاظ نوع رفتار با رفتار قاطبه ملت ایران فاصله کهکشانی دارد.
اما از شما شهروندان محترم ایرانی بپرسیم که به نظر شما افراط گرایی اسلامی در جامعه ایران پررنگ است؟
مشاهدات شما چه می‌گویند؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #افراط_گرایی_مذهبی
@Dialogue1402
Forwarded from گفت‌وشنود
نگاهی به قانون حجاب اجباری بر اساس تاملات الکسی دو توکویل
بسیاری از هواداران جمهوری اسلامی در دفاع از حجاب اجباری این نکته را به میان می‌آورند که حجاب اجباری یک «قانون» است و شهروندان اگر باور مذهبی به حجاب اجباری ندارند بایستی به آن به چشم قانون بنگرند و آن را رعایت کنند.
بر این اساس است که برخی کارگزاران و ایدئولوگ‌های جمهوری اسلامی از تعبیر «حجاب قانونی» استفاده می‌کنند.
اما نکته این است که آیا هر اجباری اگر شکل قانون به خود بگیرد شهروندان بایستی آن را رعایت کنند؟
این موضوعی است که اندیشمندان آن را مورد بررسی قرار داده‌اند و از جمله این اندیشمندان بزرگ الکسی دو توکویل بوده است که قانون بد و غیراخلاقی را قابل احترام نمی‌داند حتی اگر اکثریت آن را خواسته باشند.
دو توکویل در بخشی از تاملات خود در کتاب مشهور «درباره دموکراسی در آمریکا» می‌گوید: «مگر اکثریت، در مجموع و کل خود، چیز دیگری است به غیر از جمعی متشکل از تک تک افراد و انسان‌ها، در برابر یک جمع دیگر از افراد و انسان‌ها به نام اقلیت؟ من همچنان که هرگز به کسی چنین حقی را نمی‌دهم تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد (حتی به خودم) چنین حق و حقوقی را به اکثریت هم نخواهم داد».
بر این اساس دو توکویل بر این باور است که اگرچه در درون یک نظم دموکراتیک بایستی قانون‌مدار بود و بایستی به قانون عمل کرد اما آن قانون خود باید تابع یک نظم منصفانه و عادل باشد وگرنه شایستگی اطاعت و فرمانبرداری را ندارد. او این نظم منصفانه و عادل را «قانون عمومی و کلی» می‌نامد و بر این اساس می‌نویسد: «قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ هرچند که این امر نه نتیجه شمارش آرا آن‌ها، بلکه تنها یک پیش‌فرض باشد. منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است».
درباره تاملات دو توکویل و نسبت آن با قوانین ظالمانه در جمهوری اسلامی چگونه می‌اندیشید؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا گزیده‌ای از این کتاب را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/34390
@Dialogue1402
بسیاری از هواداران جمهوری اسلامی در دفاع از حجاب اجباری این نکته را به میان می‌آورند که حجاب اجباری یک «قانون» است و شهروندان اگر باور مذهبی به حجاب اجباری ندارند بایستی به آن به چشم قانون بنگرند و آن را رعایت کنند.
بر این اساس است که برخی کارگزاران و ایدئولوگ‌های جمهوری اسلامی از تعبیر «حجاب قانونی» استفاده می‌کنند.
اما نکته این است که آیا هر اجباری اگر شکل قانون به خود بگیرد شهروندان بایستی آن را رعایت کنند؟
این موضوعی است که اندیشمندان آن را مورد بررسی قرار داده‌اند و از جمله این اندیشمندان بزرگ الکسی دو توکویل بوده است که قانون بد و غیراخلاقی را قابل احترام نمی‌داند حتی اگر اکثریت آن را خواسته باشند.
دو توکویل در بخشی از تاملات خود در کتاب مشهور «درباره دموکراسی در آمریکا» می‌گوید: «مگر اکثریت، در مجموع و کل خود، چیز دیگری است به غیر از جمعی متشکل از تک تک افراد و انسان‌ها، در برابر یک جمع دیگر از افراد و انسان‌ها به نام اقلیت؟ من همچنان که هرگز به کسی چنین حقی را نمی‌دهم تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد (حتی به خودم) چنین حق و حقوقی را به اکثریت هم نخواهم داد».
بر این اساس دو توکویل بر این باور است که اگرچه در درون یک نظم دموکراتیک بایستی قانون‌مدار بود و بایستی به قانون عمل کرد اما آن قانون خود باید تابع یک نظم منصفانه و عادل باشد وگرنه شایستگی اطاعت و فرمانبرداری را ندارد. او این نظم منصفانه و عادل را «قانون عمومی و کلی» می‌نامد و بر این اساس می‌نویسد: «قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ هرچند که این امر نه نتیجه شمارش آرا آن‌ها، بلکه تنها یک پیش‌فرض باشد. منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است».
درباره تاملات دو توکویل و نسبت آن با قوانین ظالمانه در جمهوری اسلامی چگونه می‌اندیشید؟
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا گزیده‌ای از این کتاب را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/34390
@Dialogue1402
صفحه دیالوگ را دنبال کنید:
@dialogue1402
«از آنجا که زن به طور برابر از لذت‌ها و رنج‌های زمانه و زندگی سهم می‌برد، آیا نهایت گستاخی
مرد نیست که بخواهد پای صندوق رای نماینده او باشد و به جای او در دولت رای بدهد، در کلیسا
عبادت کند، و در خانواده هم جایگاه رفیعی همچون کشیش برای خودش متصور شود؟»
این بخشی از متنی است که الیزابت کدی استنتون، کنشگر برجسته آمریکایی در زمینه حقوق زنان در سال ۱۸۹۲ نوشت. در آن زمان او برای حق رای زنان آمریکایی فعالیت می‌کرد.
اما بیاییم این متن را در اختیار خود بگیریم و از آمریکا به ایران بیاییم و به جای زنان در متن بالا، شهروندان بهایی ایرانی را در نظر بگیریم که به علت بهایی بودن خود از همه فرصت‌های سیاسی و شهروندی در جمهوری اسلامی محروم هستند. اما در عین‌حال جمهوری اسلامی و حامیان این نظام به علت سیطره خود بر همه امکانات ممکن در کشور، عملا به جای آنان برای همه مسائل تصمیم می‌گیرند.
به تعبیر الیزابت کدی استنتون آیا این نهایت گستاخی جمهوری اسلامی و دیگر ستمگرانی نیست که به نام مذهب شهروندان بهایی ایران را اینگونه می‌آزارند؟ آنان رای بدهند بهایی‌ها رای ندهند آنان آزادانه عبادت کنند بهایی‌ها نتوانند عبادت کنند آنان خود را شهروندان ایران بدانند اما بهاییان را از حقوق شهروندی محروم کنند آنان از همه امکانات برخوردار باشند اما شهروندان بهایی را از همه امکانات تا جای ممکن محروم سازند. آیا این نهایت گستاخی نیست؟
تردیدی نیست ستم جمهوری اسلامی بر همه شهروندان و اقشار ملت ایران اعمال می‌شود و اما تردیدی در این هم نیست شهروندان خداناباور و اقلیت‌های مذهبی، آزار بیشتری می‌برند.
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا بخشی از یکی از سخنرانی‌های الیزابت کدی استنتون را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/1166
@Dialogue1402
@dialogue1402
«از آنجا که زن به طور برابر از لذت‌ها و رنج‌های زمانه و زندگی سهم می‌برد، آیا نهایت گستاخی
مرد نیست که بخواهد پای صندوق رای نماینده او باشد و به جای او در دولت رای بدهد، در کلیسا
عبادت کند، و در خانواده هم جایگاه رفیعی همچون کشیش برای خودش متصور شود؟»
این بخشی از متنی است که الیزابت کدی استنتون، کنشگر برجسته آمریکایی در زمینه حقوق زنان در سال ۱۸۹۲ نوشت. در آن زمان او برای حق رای زنان آمریکایی فعالیت می‌کرد.
اما بیاییم این متن را در اختیار خود بگیریم و از آمریکا به ایران بیاییم و به جای زنان در متن بالا، شهروندان بهایی ایرانی را در نظر بگیریم که به علت بهایی بودن خود از همه فرصت‌های سیاسی و شهروندی در جمهوری اسلامی محروم هستند. اما در عین‌حال جمهوری اسلامی و حامیان این نظام به علت سیطره خود بر همه امکانات ممکن در کشور، عملا به جای آنان برای همه مسائل تصمیم می‌گیرند.
به تعبیر الیزابت کدی استنتون آیا این نهایت گستاخی جمهوری اسلامی و دیگر ستمگرانی نیست که به نام مذهب شهروندان بهایی ایران را اینگونه می‌آزارند؟ آنان رای بدهند بهایی‌ها رای ندهند آنان آزادانه عبادت کنند بهایی‌ها نتوانند عبادت کنند آنان خود را شهروندان ایران بدانند اما بهاییان را از حقوق شهروندی محروم کنند آنان از همه امکانات برخوردار باشند اما شهروندان بهایی را از همه امکانات تا جای ممکن محروم سازند. آیا این نهایت گستاخی نیست؟
تردیدی نیست ستم جمهوری اسلامی بر همه شهروندان و اقشار ملت ایران اعمال می‌شود و اما تردیدی در این هم نیست شهروندان خداناباور و اقلیت‌های مذهبی، آزار بیشتری می‌برند.
#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران
پیش از این آموزشکده توانا بخشی از یکی از سخنرانی‌های الیزابت کدی استنتون را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.
https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/1166
@Dialogue1402