مقایسه اظهارات جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی (بهمن ۱۳۹۹)
و جلسه قرائت حکم اعدام يواخيم فون ريبنتروپ، وزیر خارجه آلمان نازی، در دادگاه نورنبرگ پس از جنگ جهانی دوم (اکتبر ۱۹۴۶)

#جواد_ظریف #مسئولیت_شهروندی #دیکتاتوری #جمهوری_اسلامی #خامنه_اى #مسئولیت #ابتذال_شر #نرمالیزاسیون

ویدیو از حافظه تاریخی

@Tavaana_TavaanaTech

«آدولف اتو آیشمان» - از عاملان اصلی هولوکاست و مجریان اصلی «راه حل نهایی» هیتلر برای از بین‌بردن یهودیان - بود که در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم گریخت. او به وسیله اسرائیل در آرژانتین ربوده و برای محاکمه به اورشلیم منتقل شد. آیشمن دستیار هیملر -رییس اس‌اس- و از مهم‌ترین چهره‌های موثر در انتقال یهودیان از سراسر اروپا به اردوگاه‌های مرگ بود.

اسرائیل یازده سال تلاش کرده بود او را دستگیر کند اما موفق نشده بود. اطلاعات نادرستی که درباره زندگی آیشمن در آرژانتین، به موساد می‌رسید موجب می‌شد اسرائیل نتواند او را دستگیر کند.

در دادگاه آیشمن، هانا آرنت، فیلسوف و تاریخ‌نگار آلمانی-آمریکایی، به عنوان خبرنگار نشریه نیویورکر ماموریت یافت این محاکمه طولانی را گزارش کند.
نتیجه این گزارش کتاب مشهوری از هانا آرنت شد با نام «آیشمن در اورشلیم؛ گزارشی درباره ابتذال شر» که سر و صدای بسیاری در جهان به پا کرد.

آرنت می‌گوید که آیشمن در دادگاه هیچ نشانه‌ای از نفرت دیوانه‌وار از یهودیان از خود نشان نمی‌داد و به نظر می‌آمد که شخصا خصومت یا نفرتی نسبت به یهودیان ندارد.
آرنت اشاره می‌کند که اعمال آیشمن بیش از آنکه ناشی از خباثت ذاتی او باشد، نتیجه وفاداری و سرسپردگی کورکورانه او به رژیم نازی و نیاز او به تعلق به چیزی و جایی بود.
آیشمن فردی بود که تلاش می‌کرد که کارش را به عنوان وظیفه اداری به بهترین نحو انجام دهد و نسبت به قانون‌گذار وفادار باشد.

خانم هامره مرادی، داستان‌گو، از تمثیل آیشمن استفاده می‌کند تا در خصوص تکنوکرات‌های که در خدمت حکومت توتالیتر درمی‌آیند و شر را توجیه می‌کنند، هشدار دهد. افرادی که جنایت را به مثابه تکلیف و امری قانونی توجیه کرده و همکاری و سکوت خود را موجه می‌شمارند.


#رای_بی_رای
#سیرک_انتخابات #ابتذال_شر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech