فرامرز پایور استاد موسیقی، آهنگ‌ساز و نوازنده مشهور سنتور در ۲۱ بهمن‌ماه ۱۳۱۱ در تهران پا به هستی گذاشت. پدرش علی پایور نقاش و استاد زبان فرانسه در دانش‌گاه تهران و پدربزرگش مصورالدوله نیز نقاشی چیره‌دست بود که در دوره قاجار می‌زیست و با سنتور و ویلون و سه‌تار نیز آشنایی داشت.
فرامرز پایور آموزش موسیقی را نزد ابوالحسن صبا آغاز در حالی که فقط ۱۷ سال سن داشت آغاز کرد و هم‌چنین از محضر استادان بنامی چون عبدالله دوامی و نورعلی‌خان برومند نیز بهره‌های فراوانی کسب کرد. پایور در مدت شش سال ردیف‌های موسیقی را آموخت.
پس از تاسیس تلویزیون، پایور به اجرای برنامه‌های زنده در آن‌جا پرداخت که تاثیر بسیار بسزایی در جذب بیشتر مردم به موسیقی سنتی ایران داشت. او از سال ۱۳۳۴ فعالیت جدی خود را در اداره کل هنرهای زیبا آغاز کرد. هم‌چنین پایور از سال ۱۳۳۷ آموزش #سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۲ فرامرز پایور برای یادگیری و تحصیل در زبان به کشور انگلستان رفت و سه سال به یادگیری زبان انگلیسی همت گمارد که نتیجه‌اش موفقیت در دریافت درجه تخصصی زبان انگلیسی از دانش‌گاه کمبریج بود. در همین زمان بود که چند برنامه تک‌نوازی سنتور را در دانش‌گاه‌های لندن و کمبریج اجرا کرد که به همراه آن مجموعه سخنرانی‌هایی هم در معرفی موسیقی سنتی ایران انجام داد.
از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۶ به مدت ده سال و در پایان هر تابستان جشن‌واره‌ای در شیراز با عنوان جشن هنر شیراز برگزار می‌شد که ریاست آن با فرح پهلوی، شهبانوی کشور بود.
پایور پس از بازگشت از انگلستان که مصادف با آغاز این جشنواره بود هر ساله به همراه اساتید و گروه #نوازندگان آثار بزرگان موسیقی ایران و همین‌طور #موسیقی خود را در این جشنواره اجرا می‌کرد.
فرامرز پایور در ۱۸ آذرماه ۱۳۸۸ در تهران و به علت ایست قلبی و مشکلات تنفسی درگذشت.
در ویدئویی که می‌بینید #فرامرزپایور، حسین تهرانی، جلیل شهناز و اصغر بهاری در #جشن_هنر شیراز هنرنمایی می‌کنند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
فرامرز پایور آموزش موسیقی را نزد ابوالحسن صبا آغاز در حالی که فقط ۱۷ سال سن داشت آغاز کرد و هم‌چنین از محضر استادان بنامی چون عبدالله دوامی و نورعلی‌خان برومند نیز بهره‌های فراوانی کسب کرد. پایور در مدت شش سال ردیف‌های موسیقی را آموخت.
پس از تاسیس تلویزیون، پایور به اجرای برنامه‌های زنده در آن‌جا پرداخت که تاثیر بسیار بسزایی در جذب بیشتر مردم به موسیقی سنتی ایران داشت. او از سال ۱۳۳۴ فعالیت جدی خود را در اداره کل هنرهای زیبا آغاز کرد. هم‌چنین پایور از سال ۱۳۳۷ آموزش #سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد.
در سال ۱۳۴۲ فرامرز پایور برای یادگیری و تحصیل در زبان به کشور انگلستان رفت و سه سال به یادگیری زبان انگلیسی همت گمارد که نتیجه‌اش موفقیت در دریافت درجه تخصصی زبان انگلیسی از دانش‌گاه کمبریج بود. در همین زمان بود که چند برنامه تک‌نوازی سنتور را در دانش‌گاه‌های لندن و کمبریج اجرا کرد که به همراه آن مجموعه سخنرانی‌هایی هم در معرفی موسیقی سنتی ایران انجام داد.
از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۶ به مدت ده سال و در پایان هر تابستان جشن‌واره‌ای در شیراز با عنوان جشن هنر شیراز برگزار می‌شد که ریاست آن با فرح پهلوی، شهبانوی کشور بود.
پایور پس از بازگشت از انگلستان که مصادف با آغاز این جشنواره بود هر ساله به همراه اساتید و گروه #نوازندگان آثار بزرگان موسیقی ایران و همین‌طور #موسیقی خود را در این جشنواره اجرا می‌کرد.
فرامرز پایور در ۱۸ آذرماه ۱۳۸۸ در تهران و به علت ایست قلبی و مشکلات تنفسی درگذشت.
در ویدئویی که می‌بینید #فرامرزپایور، حسین تهرانی، جلیل شهناز و اصغر بهاری در #جشن_هنر شیراز هنرنمایی می‌کنند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدئویی از خانم «پوری بنایی» - بازیگر برجسته سینمای پیش از انقلاب - که در آن از نقش شهبانو فرح پهلوی در برپایی جشن هنر شیراز تجلیل می‌کند و آن را فرصتی برای هنرمندان ایران و عرضه هنرنمایی‌شان در عرصه‌های مختلف می‌داند.
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
انقلابی که جشن هنر شیراز را تعطیل کرد!
«ما در دفاع از خودمان و کارمان کوتاهی کردیم». این جمله‌ایست که «فرخ غفاری» - هنرمند و هنرشناس برجسته ایرانی - در سال‌های پس از انقلاب اسلامی درباره جشن هنر شیراز بر زبان می‌راند.
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
فرخ غفاری که مدیریت هنری جشن را برعهده داشت، بودجه برگزاری این جشن را اصلا «هنگفت» نمی‌داند و تاکید می‌کند بودجه سال اول این جشن هشتصد هزار تومان بود و در سال آخر - یعنی ۱۳۵۶ - به سه میلیون و یکصد هزار تومان رسید. به گفته او: «این ارقام را وقتی بعدها به دست اندرکاران جشنواره‌های جهانی گفتم، هیچ کس باور نمی‌کرد. با همان بودجه اندک، ولی جشن هنر به عنوان یک جشنواره ایرانی به جهانیان شناسانده شد».
بخشی از مخالفان این جشن فعالان چپگرا و اسلامگرا بودند. مخالفت اسلامگرایان طبیعی و بدیهی بود. رویکرد منفی اسلامگرایان نسبت به موسیقی و رقص خود به اندازه کافی می‌توانست دلیل اصلی مخالفت آنان با جشن هنر شیراز را فراهم کند؛ «سعید سلطانپور» - یکی از فعالان چپگرا - که پس از انقلاب ۵۷، توسط حکومت جمهوری اسلامی در شب عروسی‌اش اعدام شد، از جمله هنرمندان چپگرایی بود که با غلظت و شدتی تمام با جشن هنر شیراز مخالفت می‌ورزید و آن را نمایش «شبه مدرنیستی» حکومت شاه و « تجلی خودپرستانۀ هنر فئودال – بورژوازی» معرفی می‌کرد.
با انقلاب ۵۷ جشن هنر شیراز نیز تعطیل شد.
-تصویر شهبانو فرح را در کنار سالوادور دالی در شیراز می‌بینید.
امروز سالگرد درگذشت سالواتوره دالی هم است.
#جشن_هنر_شیراز #انقلاب۵۷ #انقلاب_اسلامی #تصویر۴۰ساله
@Tavaana_TavaanaTech
«ما در دفاع از خودمان و کارمان کوتاهی کردیم». این جمله‌ایست که «فرخ غفاری» - هنرمند و هنرشناس برجسته ایرانی - در سال‌های پس از انقلاب اسلامی درباره جشن هنر شیراز بر زبان می‌راند.
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
فرخ غفاری که مدیریت هنری جشن را برعهده داشت، بودجه برگزاری این جشن را اصلا «هنگفت» نمی‌داند و تاکید می‌کند بودجه سال اول این جشن هشتصد هزار تومان بود و در سال آخر - یعنی ۱۳۵۶ - به سه میلیون و یکصد هزار تومان رسید. به گفته او: «این ارقام را وقتی بعدها به دست اندرکاران جشنواره‌های جهانی گفتم، هیچ کس باور نمی‌کرد. با همان بودجه اندک، ولی جشن هنر به عنوان یک جشنواره ایرانی به جهانیان شناسانده شد».
بخشی از مخالفان این جشن فعالان چپگرا و اسلامگرا بودند. مخالفت اسلامگرایان طبیعی و بدیهی بود. رویکرد منفی اسلامگرایان نسبت به موسیقی و رقص خود به اندازه کافی می‌توانست دلیل اصلی مخالفت آنان با جشن هنر شیراز را فراهم کند؛ «سعید سلطانپور» - یکی از فعالان چپگرا - که پس از انقلاب ۵۷، توسط حکومت جمهوری اسلامی در شب عروسی‌اش اعدام شد، از جمله هنرمندان چپگرایی بود که با غلظت و شدتی تمام با جشن هنر شیراز مخالفت می‌ورزید و آن را نمایش «شبه مدرنیستی» حکومت شاه و « تجلی خودپرستانۀ هنر فئودال – بورژوازی» معرفی می‌کرد.
با انقلاب ۵۷ جشن هنر شیراز نیز تعطیل شد.
-تصویر شهبانو فرح را در کنار سالوادور دالی در شیراز می‌بینید.
امروز سالگرد درگذشت سالواتوره دالی هم است.
#جشن_هنر_شیراز #انقلاب۵۷ #انقلاب_اسلامی #تصویر۴۰ساله
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدئویی از خانم «پوری بنایی» - بازیگر برجسته سینمای پیش از انقلاب - که در آن از نقش شهبانو فرح پهلوی در برپایی جشن هنر شیراز تجلیل می‌کند و آن را فرصتی برای هنرمندان ایران و عرضه هنرنمایی‌شان در عرصه‌های مختلف می‌داند.
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.
پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech