‌
«سخنانی صمیمی و دوستانه با هموطنان دیندار، به مناسبتِ ماه مبارک رمضان

گرامیان؛
اگر تظاهرِ یک بی‌دین به دینداری، توهین و تمسخر شما، دین و اعتقادات و خدای شماست، پس؛
۱)مجبور کردن یک ناباور به سبکِ انتخابی-اعتقادی شما، توهین و تحقیرِ شما هم هست که با ایمانی قلبی به باوری رسیده‌اید و آن اجبار و تحمیل به دیگر ایرانیان، ایمان عمیق و قلبی شما را به هیچ می‌گیرد.
۲) شما با عشق و ایمان، نماز می‌خوانی، روزه می‌گیری و حجابِ ایمانی داری ولی مجبور کردن دیگران به تظاهرِ روزه‌داری یا حجابِ اجباری، مسخره کردن شما و سبُک‌شماری خدای شما ست. ضمنا این اجبارها باعث می‌شود هموطنان مجبور شده و ناراضی، این تحمیل‌ها را متوجه شما و دین‌تان ببینند و هر آنچه فحش ناسزا و توهین است را به شما و دین و خدایتان حواله دهند و از شما و دین و خدایتان متنفر شوند. آیا این وضعیت خوشایند شماست؟ آیا از این میزان خشم و نفرت احساس خطر نمی‌کنید؟
۳) ارتکاب هر فساد و جنایت و چپاول به‌ نام دین و امامان و خدای شما، جز بی‌آبرویی شمایِ دیندار و اعتقادات‌تان حاصلی نداشته و نخواهد داشت.
۴) شمای باورمند و آن ناباورمند به دین و سبک زندگی مطلوبِ شما، باید از «حقوق شهروندی برابر» برخوردار باشید و «همزیستی تفاوت‌ها» ضامن امنیت، رشد، نشاط، توسعه و پیشرفت جامعۀ رنگارنگ ایران است.

بنابرین هموطنان دیندار و معتقد، حساب خودتان را از حکومت دینفروشانِ غارتگر جدا کنید و بیش از این اجازه ندهید، خودتان و باورهایتان بازیچۀ مغزهای پوسیده‌ و آلوده‌ای شود که هدفی جُز نابودی ایران، دین شما و به جان هم انداختن ما هموطنان ندارند.»

- متن بالا را یکی از مخاطبان توانا ارسال کرده است.

نظر شما چیست؟

#زن_زندگی_آزادی #دینداری_شخصی
#دین_اختیاری #حقوق_شهروندی
#ماه_رمضان #ایران_رنگارنگ #آزادی_عقیده
#گفتگو_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهره واقعی مقامات

اثری از بهنام محمدی

احمد وحیدی، وزیر کشور جمهوری اسلامی، حتی بر خلاف قوانین جمهوری اسلامی گفته است: «مسائل اخلاقی و عفاف و حجاب باید در اماکن عمومی رعایت شود. اگر مکانی فرهنگی و یا باشگاهی هست حتما باید مراجعه‌کنندگان آن‌جا حجاب را رعایت کنند؛ زیرا شرط ارائه خدمات منوط به رعایت چارچوب قانونی است.»

منتشر شده در دادبان

@DaadBaan2021

#حقوق_شهروندی #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«در ستایشِ یک انسان

در طولِ تاریخِ پُر فراز و نشیبِ این سرزمین، ملت عمدتا رویای آزادی و رهاییِ خویش را در پیوند با ظهورِ یک "قهرمان" یا "مُنجی" به تصویر کشیده است.
قهرمانان توسطِ قهرمان‌پروران، در پیروزی‌ها به "عرش" و در شکست‌ها به "فرش" کشیده شده‌اند.
جای شگفتی‌ است که چگونه سرزمینی با این تعداد قهرمان و اسطوره، همیشه تحتِ سلطه‌ی حاکمانِ مستبد و خودکامه، زجرکُش و ویران شده‌است؟!
از نگاهِ بنده، وجودِ سنت و فرهنگِ قهرمان‌پروری در جوامعِ ناکامی از این‌دست، مغتنم‌فرصتی بوده است برای شانه خالی کردنِ جامعه از حق‌طلبی، دادخواهی و دیگر مسئولیت‌های شهروندیِ خویش!
وقتِ آن رسیده‌ است که تاریخ را آینه‌ی عبرت قرار داده و طرحی نو دراندازیم!
اگر در جست‌وجوی "قهرمان" هستیم، خود قهرمانِ جهانِ خویش باشیم!
وریا غفوری دنیای فوتبال را بدرود گفت،
ولی انسانیت و شرافت را هرگز بدرود نگفته و نخواهد گفت!
وریا یک "انسان" است و انسان‌بودن از قهرمان‌شدن، بسی دشوارتر!
نامی که برای او برگزیدند، برازنده‌ی وجودش است:
"هوشیار و آگاه"
وریا شهروندی‌ست که از زیرِ بارِ مسئولیتی که سنگینی‌اش را بر گُرده‌ی خود حس می‌کرد، شانه خالی نکرد.
به امدادِ غیبیِ قهرمانانِ خیالی، دل نبست.
سخنگو و بنده‌ی هیچ گروه یا جریانی نشد.
شهوتِ شهرت و ثروت و موقعیتِ مضاعف، گام‌های هوشمندانه‌اش را سُست نکرد!
باشد که یکایکِ شهروندانِ ایران به قدرتِ نجات‌بخشیِ خویش ایمان آورده، پیله‌ی سکون و انتظار، دریده و خود در قامتِ یک "مُنجی" ایفای نقش کنند.
وریا باشیم!

#رهام_سبحانی
خردادِ هزار و چهارصد و دو»

از صفحه اینستاگرام رهام سبحانی، موسیقیدان
rohamsobhani

#بر_سلطه_بوده_ایم_نه_با_سلطه
#زن_زندگی_آزادی #مرد_میهن_آبادی
#حقوق_شهروندی #مسئولیت_پذیری
#قهرمان_پروری #علیه_فراموشی
#وریا_غفوری #علی_کریمی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شهروندی؛ مفهومی ملی و فراعقیدتی

آیا تاکنون به مفهوم Citizenship یا همان شهروندی - که آن را مکررا می‌شنویم - اندیشیده‌ایم و درباره معنای آن دقت کرده‌ایم؟

«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» که توسط موسسه دموکراتیک ملی برای امور بین‌الملل (NDI) تهیه شده است در یک تعریف کوتاه و بسیار دقیق از شهروندی می‌گوید:

«شهروندی حق هویت ملی است که یک دولت به کسانی که در خاکش زاده شده‌اند، می‌بخشد یا به کسانی که درخواست آن را دارند و در برابر، از آنان وفاداری به پیمان شهروندی (allegiance citizen) می‌طلبد».

نکته جالب توجه اما در این تعریف آن است که شهروندی یک تعریف و خاستگاه «ملی» دارد نه مذهبی و عقیدتی و دولت صرفا وظایفی ملی را از شهروند می‌طلبد نه وظایفی مذهبی و عقیدتی.

بر این اساس آیا می‌توان مفهوم شهروندی را در ایران پیدا کرد وقتی می‌بینیم آن دسته از شهروندان ایرانی که با باور حکومت مستقر همخوان نیستند عملا به عنوان شهروندان درجه دوم قلمداد می‌شوند و حتی توان حضور در رقابت‌های سیاسی را ندارند؟

«واژه‌شناسی مشارکت مدنی» توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است. این لینک را کپی کنید و این ترجمه را به رایگان دریافت کنید:
https://tavaana.org/national-democratic-institute-civic-participation-glossary/

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی

@Dialogue1402

«من به عنوان یک مسلمان معتقد از شما می‌خواهم این پیام را منعکس کنید که اگر ما نخواهیم جمهوری اسلامی وکیل مسلمانی ما باشد باید کجا امضا بدیم؟ اصلا ایمان فردی من چه ربطی به کسانی دارد که از قضا فاسدترین و ضداخلاقی‌ترین حکومت تاریخ ایران هستند. آیت‌الله‌ها به چه حقی از ایمان من و امثال من بهره می‌گیرند برای توجیه جوان‌کشی و اعدام جوانان؟»

- متن ارسالی از همراه محترم

— فارغ از بحث پیرامون جمهوری اسلامی، اساسا نکته این است که دولت‌ها حق دخالت در ایمان شهروندان را ندارند؛ چه با رویکرد تقویت‌محور و چه با رویکرد تضعیف‌گرا.

نظر شما درباره این مسئله چیست؟

#ایمان_فردی #حقوق_شهروندی #گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی

@Dialogue1402

آگاهی نوین ایرانیان؛

پایه‌ی یک نظم شهروندسالار

بسیاری از مورخان تاریخ ایران را در درازای تاریخ نظمی پدرسالار معرفی می‌کنند. دست بالای حکمرانان تا پیش از انقلاب مشروطیت و نبود قانون برای محدودیت حکمران، عملا نیز این فرضیه را تایید می‌کند. سلطان نسبت به سرنوشت ایرانیان، اختیار تام و تمام داشت.

اما پس از انقلاب مشروطه داستان عوض شد و دستکم قانونی برای تعریف و تحدید اختیارات حکمرانان تدوین شد. در سال ۵۷ اما قانون مشروطیت کنار گذاشته شد و قانونی جدید برکشیده شد که قانونی مذهب‌ سالار بود؛ بر اساس روایتی خاص از یک مذهب خاص. قانون جدید جای آنکه مانند قانون مشروطیت شاه را محدود به قانون کند، ولی فقیه را دارای اختیارات فراوان کرد بی‌آنکه سیستم‌های نظارتی قدرتمندی بر او بچیند.

این قانون به تنوع مذهبی در ایران نیز بی‌اعتنا و بلکه ظالم بود و صرفا باورمندان به یک مذهب خاص و آن نیز باورمندان به یک روایت خاص از آن مذهب را شایسته تصدی مناصب بالای حکمرانی در ایران دانست. حقوق شهروندی امری غایب در قانون اساسی جمهوری اسلامی است و مذهب و ولی فقیه حامی آن مذهب دست بالای مطلق را دارد. ولایت «مطلقه» فقیه که در قانون قید شده است خود به گویایی گویای آنچه بر ما می‌گذرد، است.

اما واقعیت این است که ما ایرانیان به علت تجاربی که از سر گذرانده‌ایم، سخت به ضروت نظم شهروندسالار اشراف پیدا کرده‌ایم. کافی‌ست به دیوارنوشته‌های ایرانیان در طول این چند سال اعتنای لازم را داشته باشیم. ایرانیان «حق‌»مدار شده‌اند. حق خود را می‌طلبند و برای بازپس‌گیری آن کوتاه نمی‌آیند. آنان حق خود را در حاکم‌شدن شهروندان بر سرنوشت خود تعریف می‌کنند. به همین علت است که در این چندسال از دی ۹۶ تاکنون مدام شاهد خیزش‌های انقلابی هستیم.

انقلاب «شهروندان» ایرانی برای حقوق شهروندی ایرانیان. انقلابی که شکست نخواهد خورد زیرا مبتنی بر آگاهی نوین است. آگاهی مگر شکست‌خوردنی است؟!

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران

@Dialogue1402

ایران در کشور خود همیشه در موقعیت‌های غریبی بوده است. حوادث فراوانی بر این کشور گذشته است. اما شاید وضعیت کنونی ایرانیان در طول تاریخ این کشور هیچ پیشینه‌ای نداشته است.

این وضعیت ویژه را به کوتاهی می‌توان چنین توصیف کرد؛ ملتی آزادیخواه و حکومتی تمامیت‌خواه.

این نکته از این رو جالب توجه است که بسیاری گمان می‌برند ایران به علت اینکه در طول تاریخ خاستگاه و محل پرورش ادیان گوناگون و مختلف و نحله‌های گوناگون عرفانی بوده است پس نمی‌تواند آزادیخواهی را ورای تفاوت‌های مذهبی و عقیدتی پی بگیرد.

اما تحولات چندسال اخیر و بررسی در نوع شعارها نشان می‌دهد ایرانیان نه تنها این تکثر مذهبی و عقیدتی را در نوع مناسبات حقوق شهروندی خود دخیل نمی‌دانند بلکه از آن ابزاری ساخته‌اند برای همبستگی هر چه بیشتر. بدون تردید این همبستگی مقصدی ندارد جز شناسایی حقوق شهروندی ایرانیان در یک نظم قانون‌سالار و دموکراتیک که تبعیض را دفن خواهد کرد.

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران

@Dialogue1402

حقوق شهروندی را قابل مذاکره می‌دانید یا اصولی قطعی و بی‌نیاز از گفتگو؟

یکی از نیازهای مطرح و فوری برای ما ایرانیان ایفا و اعطای حقوق شهروندی است؛ بسیاری از ایرانیان در مطلوبیت حقوق شهروندی تردیدی ندارند.

اما در عین‌حال وقتی سخن از تدوین قانون اساسی در فردای جمهوری اسلامی می‌شود و به درستی روی اینکه باید به تصویب اکثریت برسد تاکید می‌شود، سخن از این می‌رود که مبادا حقوق اقلیت‌ها به عنوان بخشی از شهروندان به دام دیکتاتوری اکثریت بیفتد.

اینجاست که بخش سخت کار رخ می‌نماید؛ همه در مطلوبیت حقوق شهروندی همراه هستیم ولی به نظر شما اگر بخشی از جامعه با تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون موافق نباشد چه باید کرد؟

همین مثال را بگیریم و روی آن با همدیگر با احترام گفتگو کنیم؛ آیا تضمین حقوق دگرباشان جنسی در قانون را قابل مذاکره می‌دانید یا گمان می‌برید بایستی بی‌نیاز از گفتگو در قانون تضمین شود؟

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #دگرباشان_جنسی

@Dialogue1402

جنس گفتگو با جنس مناظره یکی نیست!

در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.

مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.

در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.

در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی

@Dialogue1402

دموکراسی در دنیای مسلمانان

پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.

این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.

آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.

آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.

شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟

به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟

آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟


#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک

@Dialogue1402