.
مهران کریمی، پناه‌جویی که ۱۸ سال در ترمینال زندگی کرد
این روزها که بحران پناهندگی موضعی جدی است و هم‌وطنان ما نیز در اقصی نقاط دنیا با این مشکل مواجه هستند و گاه بی‌سرانجامی و بی‌پناهی کاری می‌کند که هم‌وطنی خود را به آتش می‌کشد و یا لب خود را می‌دوزد بد نیست نگاهی داشته باشیم به زندگی یکی از این #پناه‌جویان به نام مهران کریمی ناصری.
مهران متولد ۱۹۴۲ میلادی در مسجد سلیمان است. او یک پناه‌جوی ایرانی اسا که از سال ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۶ در ترمینال ِ فرودگاه شارل دوگل پاریس زندگی کرد.
داستان او از این قرار است که مهران کریمی فرزند پزشکی ایرانی و پرستاری اسکاتلندی است. او در انگلستان تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران و در سال ۱۹۷۷بازداشت می‌شود و پس از آزادی به خارج از کشور فرار می‌کند. پس از گشتن در اروپا در بلژیک به عنوان پناهنده‌ی سیاسی پذیرفته می‌شود. پس از مدتی تصمیمی می‌گیرد به جست‌وجوی پدر به انگلستان برود. او در مسیر فرار به انگلستان مدارک شناسایی‌اش را پاره می‌کند تا بتواند در انگلستان پناهندگی بگیرد. انگلیسی‌ها که می‌بینند مهران مدارک شناسایی ندارد او را به بلژیک بازمی‌گردانند و بلژیکی‌ها نیز دوباره او را به انگلستان برمی‌گردانند.
در این رفت‌و آمدها و پس‌زدن‌ها نهایتا مهران از فرودگاه شارل دوگل پاریس سر در می‌آورد. این‌بار اما فرانسوی‌ها نمی‌توانند او را که فاقد #مدارک شناسایی است به کشوری که از آن آمده است بازگردانند. مهران کریمی ناصری از آن تاریخ تا سال ۲۰۰۶ و به مدت طولانی ۱۸ سال می‌شود ساکن ِ ترمینال #فرودگاه. در سال ۱۹۹۹ یک وکیل فرانسوی موفق می‌شود که برای او #اقامت بگیرد اما مهران می‌گوید که من ایرانی نیستم و #مهران_کریمی ناصری هم نیستم بلکه نام من «سر ألفرد مهران» هستم و از امضای مدارک سر باز می‌زند. او کتابی به انگلیسی نوشته است به نام «مرد #ترمینال» که در آن به زندگی‌اش پرداخته است. فیلم فرانسوی «گمشده در #ترانزیت» از روی زندگی او ساخته شده است. حتا گفته می‌شود که #اسپیلبرگ فیلم «ترمینال» را با الهام از زندگی مهران ساخته است اما نه کارگردان و نه عوامل دیگر فیلم اشاره‌ای به این مسئله نکرده‌اند.
بهروز غریب‌پور، کارگردان تئاتر نمایشی به نام ۲۳۴۲ روز بد را بر اساس زندگی مهران کریمی نمایش داده است.
#پناهنده #پناهجو

@Tavaana_TavaanaTech

یدالله شریفی‌راد از قهرمانی جنگ تا پای چوبه دار
goo.gl/76a8Ij
خلبان زبده‌ی جنگنده‌ی اف-۵ نیروی هوایی ایران در جنگ با عراق بود و پس از ان دیپلمات در پاکستان. در جنگ با عراق رشادت‌های بسیار آفریده بود. به جرم جاسوسی برای آمریکا زندانی شد و در زندان به کشل وحشیانه‌ای شکنجه شد و به اعدام محکوم شد.

بارها پای جوخه‌ی دار رفت اما در نهایت از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان نیز از فشار ماموران جمهوری اسلامی در امان نماند. مجبور شد خانواد‌ه‌اش را از ایران خارج کند. مدت سه سال در ایران زیر انواع و اقسام فشارها زندگی کرد تا در نهایت توانست از ایران بگریزد و به کانادا پناهنده شود.

یدالله شریفی‌راد یکی از بهترین خلبان‌های جنگنده‌ی اف-۵ در جهان است.

یدالله شریفی راد چهارم فروردین‌ماه ۱۳۲۵ در طالقان دیده به جهان گشود.

او پیش از انقلاب اسلامی به آمریکا رفت تا خلبان جت جنگنده بشود. شریفی‌راد دوره‌های مختلف خلبانی را در آمریکا سپری کرد.

پس از انقلاب با این‌که شریفی‌راد می‌تواتنست به راحتی از کشور خارج شود و به عنوان یکی از بهترین‌های خلبانی ایران در جهان به کار مشغول شود اما در ارتش ایران به خدمت پرداخت. در جنگ ایران و عراق ماموریت‌های بسیاری را انجام داد. گفته می‌شود که او بیش از ۴۰ ماموریت هوایی در خاک عراق به انجام رسانده است.

شریفی راد در یکی از ماموریت‌های خود پس از این‌که به یک نیروگاه در خاک عراق حمله کرد با حمله سه جت عراقی روبه‌رو شد که تونست یکی از آن‌ها را سرنگون کند اما در نهایت مورد اصابت یکی از آن‌ها قرار گرفت و سرنگون شد. او خروج اضطراری کرد و از هواپیما بیرون پرید. مبارزان کرد از او نگهداری کردد و پس از بازیابی سلامت خود به ایران بازگشت. فیلم سینمایی «عقاب‌ها» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان در سال ۱۳۶۳ از زندگی یدالله شریفی‌راد ساخته شد و این فیلم یکی از فیلم‌های پرفروش در زمان خود شد و مبلغی خدود ۷۴۰ میلیون‌تومان فروش داشت.

شریفی راد از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۶ به عنوان دیپلمات در پاکستان مشغول به کار بود که در سال ۱۳۶۶ از سوی حکومت ایران به اتهام جاسوسی برای آمریکا دستگیر شد و به زندان افتاد.

یدالله شریفی‌راد زندگی پر فراز و نشیبش را در کتابی با «پرواز یک میهن‌پرست» که به زبان انگلیسی نوشته شده است شرح داده است.

یدالله شریفی‌راد در معرفی این کتاب می‌گوید که این کتاب با یک مقدمه‌ی کوتاه شروع می‌شود و آن مربوط به زمانی است که شریفی‌راد به همراه دو زندانی دیگر برای مراسم اعدام برده می‌شوند.
.
شریفی‌راد می‌گوید که در آن‌جا در دلش آرزو می‌کند که ای کاش شانسی پیدا می‌کردم و می‌توانستم مراسمی را که جمهوری اسلامی برای اعدام اجرا می‌کند و فشاری که بر زندانیان می‌‌آورند و شکنجه‌هایی که اعمال می‌کنند به یک نحوی به گوش هم‌وطنانم و حتا به گوش دنیا برسانم. او می‌گوید خوش‌بختانه من زنده ماندم و این کار را عملی کردم که نتیجه‌اش این کتاب شده است که ۲۹ بخش دارد. داستان از زندان و شکنجه‌ها آغاز می‌شود و در فواصل مختلف به گذشته بازمی‌گردم و آن را شرح می‌دهم.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2nC3Gfm

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

«آیان حرصی عالی» از ختنه‌شدن در سومالی تا نمایندگی پارلمان هلند تا حکم ارتداد
goo.gl/V2k8Hr

او در سومالی به دنیا آمد. او را در پنج‌سالگی به امر عمه‌اش ختنه کردند. بعدها به هلند پناهنده می‌شود و در سال ۲۰۰۳ عضو پارلمان هلند می‌شود و تا ۲۰۰۶ ادامه می‌یابد. نوشتن فیلم‌نامه‌ای در مورد اسلام با نام «تسلیم» خشم اسلام‌گرایان را برمی‌انگیزد به طوری که او تهدید به قتل می‌شود.

کارگردان فیلمی که بر اساس سناریوی «آیان حرصی عالی» ساخته می‌شود توسط بنیادگرایان مذهبی به قتل می‌رسد. او نیز دچار مشکلات عدیده می‌شود تا جایی که مجبور می‌شود با محافظ زندگی کند تا مبادا به قتل برسد. «آیان حرصی عالی»، سیزده نوامبر سال ۱۹۶۹ در موگادیشو در سومالی به دنیا آمد.خانواده‌ی او مذهبی و مسلمان بودندو پدرش مسلمانی روشنفکر بود و مادرش زنی خانه‌دار و کم‌سواد. بر خلاف خواست پدر آیان که به سنت ختنه بی‌اعتقاد بود، او را به دستور عمه‌اش در پنج سالگی ختنه کردند.

آیان حرصی در سال ۲۰۰۴ میلادی سناریوی فیلمی را می‌نویسد که «تئو ون گوگ» آن را می‌سازد. این کارگردان هلندی که به «تئو» ملقب است پس از ساختن این فیلم در خیابانی حوالی خانه‌اش در آمستردام با شلیک گلوله‌ی یک بنیادگرای مسلمان به نام «محمد بوبری» به قتل می‌رسد.

محمد بوبری که شهروند مراکشی - هلندی است پس از قتل «تئو» با کاردی گردن او را می‌بُرد.

فیلم «تسلیم» ساخته‌ی «تئو» و با نویسندگی آیان حرصی عالی در مورد وضعیت زنان در کشورهای اسلامی است که بنیادگرایان آن را توهین به مقدسات مذهبی خود قلمداد کردند.

آیان حرصی علی برای حفظ جانش مجبور شد که از هلند خارج شود. او هم‌اکنون در آمریکا ساکن است.

آیان حرصی عالی با راه‌اندازی بنیاد AHA که در زمینه‌ی حقوق زنان فعالیت می‌کند.

آیان عالی چند کتاب نوشته است. کتابی با نام «کافر» - Infidel:My life - زندگی‌نامه‌ی خودنوشت آیان حرصی عالی است. آیان حرصی منتقد اسلام است و معتقد است این‌که بگوئیم اسلام دین صلح است هیچ گره‌ای از ما نمی‌گشاید. او معتقد است که باید در اسلام بازنگری صورت بگیرد و این بازنگری باید به دست مسلمانان مدارااندیش صورت بگیرد وگرنه اسلام خودویرانگر خواهد بود.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2oyBIRw

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

دیروز زادروز مرضیه، هنرمندی به یادماندنی بود

https://bit.ly/2G1QHcy

خدیجه مرتضایی، ملقب به اشراف‌السادات که با نام هنری «مرضیه» شناخته می‌شود اول فروردین ۱۳۰۳ در تهران و در خانواده‌ای اهل هنر دیده به جهان گشود.

#مرضیه هیچ‌گاه گمان نداشت که بخواهد آوازه‌خوان بشود و تصورش این بود که به رشته‌های دیگر هنری روی بیاورد. نه ساله بود که صدای زن ِ پدرش او را به عالم آوازه‌خوانی کشاند. مرضیه می‌گوید: «تا وقتی که سرنوشت کار خودش را کرد و خودش را در قالب یک مرد ادیب و #موسیقیدان یعنی مرحوم «حشمت دفتر راد» بر سر راه من قرار داد. با هر تصنیفی که این استاد به من می‌آموخت احساس می‌کردم خودم را پیدا می‌کنم.»

پدر مرضیه روحانی بود و مادرش نوازنده‌ی تار و زن ِ پدر پیانیست. مرضیه در مورد پدر می‌گوید: «پدر من به دنبال حقیقت بود ولی خیلی زود سراب را دیده و لباس روحانیت را به دور انداخته بود.» مرضیه در مورد پدرش و نگاه پدر به تحصیل دختران می‌گوید: «در زمانی که خانواده‌های ایرانی به ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می‌فرستادند پدر من با وجودی که یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده شدن برای #زنان خیلی غیر عادی بود و در عین حال یک #خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسه‌ای می‌داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و هم چنین یک صدای خوب. در ضمن استادان موسیقی زیادی باید صدای او را تأئید می‌کردند و همچنین تئوری موسیقی را باید بخوبی می‌دانست. من سالهای زیادی را به آموختن در زیر نظر استادان بزرگ موسیقی ایرانی گذراندم پیش از اینکه شروع به خواندن کنم.»

او در حدود هزار آواز و #ترانه خواند که بر غنای #موسیقی ایران بسیار افزود. پس از انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۷۳ مرضیه در ایران ماند اما در سال ۱۳۷۳ از ایران رفت و به فرانسه #پناهنده شد. #مرضیه در فرانسه به «شورای ملی مقاومت» پیوست و در سفرهای مختلف خود کنسرت‌های مختلفی برگزار کرد و هم‌واره از باور سیاسی و گروهی خود دفاع کرد. بعد از انقلاب مرضیه گوشه‌ی عزلت گزید و تنها در خلوت خود سه تار می‌نواخت. احمد احرار روزنامه‌نگار در مورد مرضیه می‌گوید: «مرضیه، زندگی‌اش، عشق‌اش، همه‌ چیزش هنرش و خوانندگی‌اش بود. او مانند طوطی‌ای که دهان‌اش را ببندند و نتواند ادای سخن بکند، یا بلبلی که نتواند #آواز بخواند، آن محیط را نتوانست تحمل کند و #مهاجرت کرد.

بیش‌تر بخوانید:
bit.ly/2FYKCOk

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز مرضیه، هنرمندی به یادماندنی است

خدیجه مرتضایی، ملقب به اشراف‌السادات که با نام هنری «مرضیه» شناخته می‌شود اول فروردین ۱۳۰۳ در تهران و در خانواده‌ای اهل هنر دیده به جهان گشود.

#مرضیه هیچ‌گاه گمان نداشت که بخواهد آوازه‌خوان بشود و تصورش این بود که به رشته‌های دیگر هنری روی بیاورد. نه ساله بود که صدای زن ِ پدرش او را به عالم آوازه‌خوانی کشاند. مرضیه می‌گوید: «تا وقتی که سرنوشت کار خودش را کرد و خودش را در قالب یک مرد ادیب و #موسیقیدان یعنی مرحوم «حشمت دفتر راد» بر سر راه من قرار داد. با هر تصنیفی که این استاد به من می‌آموخت احساس می‌کردم خودم را پیدا می‌کنم.»

پدر مرضیه روحانی بود و مادرش نوازنده‌ی تار و زن ِ پدر پیانیست. مرضیه در مورد پدر می‌گوید: «پدر من به دنبال حقیقت بود ولی خیلی زود سراب را دیده و لباس روحانیت را به دور انداخته بود.» مرضیه در مورد پدرش و نگاه پدر به تحصیل دختران می‌گوید: «در زمانی که خانواده‌های ایرانی به ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می‌فرستادند پدر من با وجودی که یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم خواننده شدن برای #زنان خیلی غیر عادی بود و در عین حال یک #خواننده در آن زمان باید هم دانش مدرسه‌ای می‌داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و هم چنین یک صدای خوب. در ضمن استادان موسیقی زیادی باید صدای او را تأئید می‌کردند و همچنین تئوری موسیقی را باید بخوبی می‌دانست. من سالهای زیادی را به آموختن در زیر نظر استادان بزرگ موسیقی ایرانی گذراندم پیش از اینکه شروع به خواندن کنم.»

او در حدود هزار آواز و #ترانه خواند که بر غنای #موسیقی ایران بسیار افزود. پس از انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۷۳ مرضیه در ایران ماند اما در سال ۱۳۷۳ از ایران رفت و به فرانسه #پناهنده شد. مرضیه در فرانسه به «شورای ملی مقاومت» پیوست و در سفرهای مختلف خود کنسرت‌های مختلفی برگزار کرد و هم‌واره از باور سیاسی و گروهی خود دفاع کرد. بعد از انقلاب مرضیه گوشه‌ی عزلت گزید و تنها در خلوت خود سه تار می‌نواخت. احمد احرار روزنامه‌نگار در مورد مرضیه می‌گوید: «مرضیه، زندگی‌اش، عشق‌اش، همه‌ چیزش هنرش و خوانندگی‌اش بود. او مانند طوطی‌ای که دهان‌اش را ببندند و نتواند ادای سخن بکند، یا بلبلی که نتواند #آواز بخواند، آن محیط را نتوانست تحمل کند و #مهاجرت کرد.

بیش‌تر بخوانید:
bit.ly/2FYKCOk

@Tavaana_TavaanaTech

امروز - ۲۰ ژوئن- #روز_جهانی_پناهندگان است.

پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

بیستم ژوئن، ۳۰ خرداد روز جهانی پناهندگان و آوارگان نام‌گذاری شده است. سازمان ملل می‌گوید شمار کسانی که به واسطه جنگ، درگیری و ترس از پیگرد در کشورهای مختلف جهان آواره شده‌اند، از ۷۰ میلیون نفر گذشته است.
.
کمیساریای عالی پناهندگان می‌گوید تعداد واقعی احتمالا از آنچه ارائه شده بیشتر است، چون آنهایی که با بحران ونزوئلا آواره شدند به طور کامل در این آمار نیامده‌اند.

سوریه با ۶.۷ میلیون نفر بیشترین تعداد پناهندگان را دارد. پناهندگان افغان هم ۲.۷ میلیون نفر هستند.
.
به همین مناسبت بخش‌هایی از شعر بازگشت محمدکاظم کاظمی، شاعر افغان را به تمام آن‌ها که به اجبار از سرزمین خود رانده‌ شدند تقدیم می‌کنیم. کاظمی در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و پس از اتمام دوره دبیرستان، کارشناسی خود را رشته مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت. از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایه شهرت او شد.
.
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد
و سفره‌ای که تهی بود بسته خواهد شد

و در حوالی شب‌های عید همسایه
صدای گریه نخواهی شنید همسایه

همان غریبه که قلک نداشت خواهد رفت
و کودکی که عروسک نداشت خواهد رفت

منم تمام افق را به رنج گردیده
منم که هر که مرا دیده، در گذر دیده

به هر چه آینه تصویری از شکست من است
به سنگ سنگ بناها، نشان دست من است

اگر به لطف و اگر به قهر می‌شناسندم
تمام مردم این شهر می‌شناسندم

شکسته می‌گذرم امشب از کنار شما
و شرمسارم از الطاف بی‌شمار شما

من از سکوت شب سردتان خبر دارم
شهید داده‌ام، از دردتان خبر دارم

تو زخم دیدی اگر تازیانه من خوردم
تو سنگ خوردی اگر آب و دانه من خوردم

اگرچه تلخ شد آرامش همیشه‌تان
اگرچه کودک من سنگ زد به شیشه‌تان

دم سفر مپسندید نا امید مرا
ولو دروغ، عزیزان، حلال کنید مرا

تمام آنچه ندارم، نهاده، خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

کارتون: پناه نزدیک است
کاری از مانا نیستانی

مطالب توانا مربوط به حقوق پناهندگان را بخوانید:

جلسه چهارم پشتیبانی از حقوق دگرباشان جنسی: پناهندگی و پناه‌جویی
https://goo.gl/dbgbRF

در مورد حقوق پناهندگان بیش‌تر بدانید:
http://bit.ly/2bJ9Io7
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://goo.gl/N59w49

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فاطمه پرنده‌ای مهاجر

فاطمه اسحاقی در ۱۳ سالگی هنوز سواد خواندن و نوشتن نداشت. او که عضو تیم منتخب دوومیدانی باشگاه پرشین است، حالا به‌عنوان یکی از مستعدترین دانش‌آموزان، کلاس چهارم را تمام کرده و چند بار در مسابقات دوومیدانی موفقیت‌هایی کسب کرده و همچنان روزی چند ساعت کار می‌کند.

فاطمه از ۶ سالگی بیش از ۱۴ ساعت در کارگاه طبل‌سازی کار می‌کرده، پولی که کارفرمایان به کودکانی مانند فاطمه پرداخت می‌کردند و می‌کنند صرفا به انصاف و روحیات اخلاقی این افراد بستگی دارد و نه مصوبات قانونی؛ که استفاده از خردسالان و کودکان در کارگاه‌ها آن‌هم طی ساعات طولانی را ممنوع کرده است.

هیچ‌کدام از خواهر و برادران فاطمه به مدرسه نرفته‌اند. جز او که چهار سال قبل با راهنمایی یکی از اقوامش با خانه علم جمعیت امام علی پاکدشت آشنا شده.
می‌گوید از آن روز دنیایم عوض‌شده و دلم می‌خواهد شبانه‌روز از خانه علم بیرون نیایم و در تمام کلاس‌های هنری و ورزشی‌شان شرکت کنم.

فاطمه می‌گوید به‌جز ورزش دوومیدانی کاراته را هم دوست دارم و همین‌طور خوانندگی و بازیگری.
فاطمه در دومین دوره لیگ دوومیدانی پرشین ویژه دختران مدال برنز را کسب کرد.

او می‌گوید هنگام مسابقه به‌سختی‌هایی که کشیده‌ام فکر می‌کنم. تلاش می‌کنم که رمق در پاهایم باقی بماند تا بتوانم بلند و بهتر بپرم و رکورد بزنم.

فاطمه می‌گوید:
«آرزویم این است که جنگ و درگیری در افغانستان تمام شود تا ما هم به کشورمان برویم. الان می‌دانم که حق هیچ بچه‌ای نیست که با لباس پاره و پابرهنه در کوچه‌ها سرگردان باشد.»

فاطمه یکی از صدها دختر مهاجر ساکن مناطق کم برخوردار و پر از آسیب‌های اجتماعی پاکدشت تهران است. او با صدایی محکم می‌گوید: «سعی می‌کنم با مشکلات بجنگم و بعد از شکست خوردن هم بلند شوم».

او می‌گوید دوست دارم به تمام دختران بگویم که زیر بار حرف زور نروند. چون اگر کسی تلاش کند می‌تواند شرایط زندگی خود را تغییر بدهد.

منبع؛ عصر ایران

#زن #ایران #افغانستان #مهاجر #پناهنده #کودک #کودک_کار #حقوق_کودک

@Tavaana_TavaanaTech

"مجله پراسپکت" بریتانیا "کوچر بیرکار" ریاضی‌دان ایرانی و استاد دانشگاه کمبریج بریتانیا را به عنوان اندیشمند برتر سال معرفی کرد.
.
این مجله، از ۵۰ تن به عنوان اندیشمندان سال نامزد کرده بود که این ریاضی‌دان ایرانی در نهایت انتخاب شد. این پرفسور ریاضی در استان کردستان ایران به دنیا آمده است و چند سال پیش به انگلستان پناهنده شد. او سال پیش نیز برنده مدال فیلدز شده بود. قبل از او این جایزه به مریم میرزاخانی رسیده بود.
.
.
ااین ریاضی‌دان شناخته‌شده دوره تحصیلات لیسانس خود در دانشگاه تهران و مقاطع تکمیلی در دانشگاه‌های انگلستان گذراند.
.
.
#کوچر_بیرکار #کردستان #مریوان #ایران #ریاضیدان #پناهنده

@tavaanatech

امروز - ۲۰ ژوئن- #روز_جهانی_پناهندگان است.

پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

بیستم ژوئن، ۳۱ خرداد روز جهانی پناهندگان و آوارگان نام‌گذاری شده است.
کمیسر عالی سازمان ملل برای پناهندگان افزایش شمار آوارگان جهان به نزدیک ۸۰ میلیون نفر را «بی‌سابقه» و «نگران‌کننده» دانسته است.

سوریه و افغانستان بیشترین تعداد پناهندگان را دارندـ
.
به همین مناسبت بخش‌هایی از شعر بازگشت محمدکاظم کاظمی، شاعر افغان را به تمام آن‌ها که به اجبار از سرزمین خود رانده‌ شدند تقدیم می‌کنیم. کاظمی در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و پس از اتمام دوره دبیرستان، کارشناسی خود را رشته مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت. از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایه شهرت او شد.
.
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد
و سفره‌ای که تهی بود بسته خواهد شد

و در حوالی شب‌های عید همسایه
صدای گریه نخواهی شنید همسایه

همان غریبه که قلک نداشت خواهد رفت
و کودکی که عروسک نداشت خواهد رفت

منم تمام افق را به رنج گردیده
منم که هر که مرا دیده، در گذر دیده

به هر چه آینه تصویری از شکست من است
به سنگ سنگ بناها، نشان دست من است

اگر به لطف و اگر به قهر می‌شناسندم
تمام مردم این شهر می‌شناسندم

شکسته می‌گذرم امشب از کنار شما
و شرمسارم از الطاف بی‌شمار شما

من از سکوت شب سردتان خبر دارم
شهید داده‌ام، از دردتان خبر دارم

تو زخم دیدی اگر تازیانه من خوردم
تو سنگ خوردی اگر آب و دانه من خوردم

اگرچه تلخ شد آرامش همیشه‌تان
اگرچه کودک من سنگ زد به شیشه‌تان

دم سفر مپسندید نا امید مرا
ولو دروغ، عزیزان، حلال کنید مرا

تمام آنچه ندارم، نهاده، خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت
..
کارتون: پناه نزدیک است
کاری از مانا نیستانی

مطالب توانا مربوط به حقوق پناهندگان را بخوانید:

جلسه چهارم پشتیبانی از حقوق دگرباشان جنسی: پناهندگی و پناه‌جویی
https://goo.gl/dbgbRF

در مورد حقوق پناهندگان بیش‌تر بدانید:
http://bit.ly/2bJ9Io7
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://goo.gl/N59w49

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا

@Tavaana_Tavaanatech

۲۰ ژوئن #روز_جهانی_پناهندگان

طرح از هما اسکندری

مطالب توانا مربوط به حقوق پناهندگان را بخوانید:

جلسه چهارم پشتیبانی از حقوق دگرباشان جنسی: پناهندگی و پناه‌جویی
https://goo.gl/dbgbRF

در مورد حقوق پناهندگان بیش‌تر بدانید:
http://bit.ly/2bJ9Io7
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://goo.gl/N59w49

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا

@Tavaana_Tavaanatech

امروز - ۲۰ ژوئن- #روز_جهانی_پناهندگان است.

پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

بیستم ژوئن، ۳۰ خرداد روز جهانی پناهندگان و آوارگان نام‌گذاری شده است. سازمان ملل می‌گوید شمار کسانی که به واسطه جنگ، درگیری و ترس از پیگرد در کشورهای مختلف جهان آواره شده‌اند، از ۷۰ میلیون نفر گذشته است.
.
کمیساریای عالی پناهندگان می‌گوید تعداد واقعی احتمالا از آنچه ارائه شده بیشتر است، چون آنهایی که با بحران ونزوئلا آواره شدند به طور کامل در این آمار نیامده‌اند.

سوریه با ۶.۷ میلیون نفر بیشترین تعداد پناهندگان را دارد. پناهندگان افغان هم ۲.۷ میلیون نفر هستند.
.
به همین مناسبت بخش‌هایی از شعر بازگشت محمدکاظم کاظمی، شاعر افغان را به تمام آن‌ها که به اجبار از سرزمین خود رانده‌ شدند تقدیم می‌کنیم. کاظمی در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و پس از اتمام دوره دبیرستان، کارشناسی خود را رشته مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت. از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایه شهرت او شد.
.
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد
و سفره‌ای که تهی بود بسته خواهد شد

و در حوالی شب‌های عید همسایه
صدای گریه نخواهی شنید همسایه

همان غریبه که قلک نداشت خواهد رفت
و کودکی که عروسک نداشت خواهد رفت

منم تمام افق را به رنج گردیده
منم که هر که مرا دیده، در گذر دیده

به هر چه آینه تصویری از شکست من است
به سنگ سنگ بناها، نشان دست من است

اگر به لطف و اگر به قهر می‌شناسندم
تمام مردم این شهر می‌شناسندم

شکسته می‌گذرم امشب از کنار شما
و شرمسارم از الطاف بی‌شمار شما

من از سکوت شب سردتان خبر دارم
شهید داده‌ام، از دردتان خبر دارم

تو زخم دیدی اگر تازیانه من خوردم
تو سنگ خوردی اگر آب و دانه من خوردم

اگرچه تلخ شد آرامش همیشه‌تان
اگرچه کودک من سنگ زد به شیشه‌تان

دم سفر مپسندید نا امید مرا
ولو دروغ، عزیزان، حلال کنید مرا

تمام آنچه ندارم، نهاده، خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

کارتون: پناه نزدیک است
کاری از مانا نیستانی

مطالب توانا مربوط به حقوق پناهندگان را بخوانید:

جلسه چهارم پشتیبانی از حقوق دگرباشان جنسی: پناهندگی و پناه‌جویی
https://goo.gl/dbgbRF

در مورد حقوق پناهندگان بیش‌تر بدانید:
http://bit.ly/2bJ9Io7
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://goo.gl/N59w49

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

این تصویر یک پیک‌نیک و با طبیعت‌گردی نیست، این تصویر سرنوشت شومی است که جمهوری اسلامی برای ایرانیان رقم زده است.

«مهری نبی‌زاده» پناهجوی ۲۷ ساله اهل سردشت در مرز ترکیه به یونان بر اثر خستگی مسیر، جان خود را از دست داد و همسرش پیکر او را بر کول خود گرفته است.

مهری نبی‌زاده به همراه همسر و دو دختر ۴ و ۷ ساله‌اش از مسیر خشکی مرز مابین ترکیه و یونان قصد داشتند که خود را به مرزهای یونان برسانند که به دلیل مسافت طولانی و خستگی ناشی از از پیاده‌روی دچار سکته قلبی شده است.

«سردار ابراهیم‌نژاد» همسر مهری نبی‌زاده بیش از دو ساعت جسد همسرش را کول کرد و همراه با دو دختر خردسالم گریه کنان در جنگل‌های یونان پیاده روی کردند تا به فردی رسیدند و پلیس را مطلع کردند.

#پناهجویان #پناهنده

@Tavaana_TavaanaTech

«پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت»

افغانستان این روزها به واسطه تسلط دگرباره طالبان بر کشور روزهای سختی می‌گذارند.

احتمالا باز موج گسترده مهاجرت از این کشور را شاهد خواهیم بود.

به همین مناسبت بخش‌هایی از شعر بازگشت محمدکاظم کاظمی، شاعر افغان را به تمام آن‌ها که به اجبار از سرزمین خود رانده‌ شدند تقدیم می‌کنیم. کاظمی در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و پس از اتمام دوره دبیرستان، کارشناسی خود را رشته مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت. از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایه شهرت او شد.

غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد
و سفره‌ای که تهی بود بسته خواهد شد

و در حوالی شب‌های عید همسایه
صدای گریه نخواهی شنید همسایه

همان غریبه که قلک نداشت خواهد رفت
و کودکی که عروسک نداشت خواهد رفت

منم تمام افق را به رنج گردیده
منم که هر که مرا دیده، در گذر دیده

به هر چه آینه تصویری از شکست من است
به سنگ سنگ بناها، نشان دست من است

اگر به لطف و اگر به قهر می‌شناسندم
تمام مردم این شهر می‌شناسندم

شکسته می‌گذرم امشب از کنار شما
و شرمسارم از الطاف بی‌شمار شما

من از سکوت شب سردتان خبر دارم
شهید داده‌ام، از دردتان خبر دارم

تو زخم دیدی اگر تازیانه من خوردم
تو سنگ خوردی اگر آب و دانه من خوردم

اگرچه تلخ شد آرامش همیشه‌تان
اگرچه کودک من سنگ زد به شیشه‌تان

دم سفر مپسندید نا امید مرا
ولو دروغ، عزیزان، حلال کنید مرا

تمام آنچه ندارم، نهاده، خواهم رفت
پیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت

کارتون: پناه نزدیک است
کاری از مانا نیستانی

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا

@tavaanatech

‌
امیر اسدالله‌زاده، ملی‌پوش پاورلیفتینگ ایران، از هتل تیم ملی در نروژ فرار کرد و به آلمان پناهنده شد.
این ورزشکار ملی‌پوش ایرانی در گفت‌وگو با اینترنشنال می‌گوید که از طرف مسئولان تحت فشار بوده تا در مسابقات جهانی، لباسی با عکس قاسم سلیمانی بپوشد.

@iranintltvsport

دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده است تا با اختیار داشتن امکانات و فرصت‌ها، برای القاء ایدئولوژی حکومتی خود به شهروندان ایرانی فشار بیاورد.
ورزشکاران و ملی‌پوشان بسیاری نیز از گزند این رفتار جمهوری اسلامی در امان نمانده‌اند.

#امیر_اسد_الله‌زاده #پناهنده #پروپاگاندا #ایدئولوژی #جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

محمدرضا پورشجری، زندانی سیاسی سابق ایران که معروف به «سیامک مهر» است، بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت

به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، این فعال سیاسی که در سال‌های اخیر در ترکیه پناهنده شده بود، شامگاه پنج‌شنبه ۴ آذر در بیمارستانی در شهر «یالوا» ترکیه در ۵۸ سالگی فوت کرد.

آقای پورشجری در سال ۱۳۸۹ به دلیل درج عقاید خود در وبلاگ شخصی‌اش به‌نام «گزارش به خاک ایران»، بازداشت و با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبر» به چهار سال زندان محکوم شد.

او شهریور۱۳۹۲ با پایان دوران محکومیت خود، از زندان آزاد شد اما ۳۸ روز بعد دوباره بازداشت شد و این بار با اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام»، به یک سال زندان، دو سال تبعید و چهار میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.

محمدرضا پورشجری در سال ۱۳۹۳ زمانی که قصد خروج از ایران را داشت در شهر ارومیه بازداشت شد، مدتی را در زندان سپری کرد و سپس به شهری در استان یزد تبعید شد، اما در نهایت فروردین ۱۳۹۵ از ایران خارج و در ترکیه پناهنده شد.
- رادیو فردا

#محمدرضا_پورشجری #سیامک_مهر #کرونا #پناهنده_سیاسی #زندانی_سیاسی

@Tavaana_TavaanaTech

۲۰ ژوئن #روز_جهانی_پناهندگان

طرح از هما اسکندری

مطالب توانا مربوط به حقوق پناهندگان را بخوانید:

جلسه چهارم پشتیبانی از حقوق دگرباشان جنسی: پناهندگی و پناه‌جویی
https://goo.gl/dbgbRF

در مورد حقوق پناهندگان بیش‌تر بدانید:
http://bit.ly/2bJ9Io7
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://goo.gl/N59w49

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان #توانا #آموزشکده_توانا
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_Tavaanatech

امروز ۲۰ ژوئن، روز جهانی پناهندگان نام‌گذاری شده است.


کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هم در روزهای اخیر اعلام کرده است که تنها یک‌چهارم پناهجویان فعلی در جهان قادر به پناهندگی در کشورهای توسعه‌یافته و ثروتمند هستند و مابقی آنها در کشورهای کم‌درآمد و متوسط در شرایطی ناامن به‌ سر می‌برند.

بخوانید:

پناهندگی و پناه‌جویی
https://tavaana.org/lesson-4-seeking-asylum/
غول نوپدید، اثر اما لازاروس
https://tavaana.org/new-giant/
کارتون: پناه نزدیک است
کاری از مانا نیستانی
https://tavaana.org/refuge-is-near/

#پناهنده #پناهندگان #پناهندگی #حقوق_پناهندگان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
@mananey